Στα πλαίσια αυτών των στόχων προσαρμόστηκαν οι αντίστοιχες υπηρεσίες του υπουργείου Γεωργίας και των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, με σκοπό να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα και για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου τα κοινοτικά αλιευτικά προγράμματα.

Τα αποτελέσματα του πρώτου Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιείας (ΕΠΑΛ), είναι ιδιαίτερα αρνητικά για τη θαλάσσια αλιεία και τους ψαράδες και ταυτόχρονα πολύ ευνοϊκά για το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο και τις μεγάλες επιχειρηματικές υδατοκαλλιέργειες, κύρια τις ιχθυοκαλλιέργειες.

Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνονται από ορισμένα βασικά στοιχεία της αλιείας που αφορούν στην περίοδο 1994-1999, οπότε εφαρμόστηκε αυτό το πρόγραμμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, η θαλάσσια αλιευτική παραγωγή που αφορά κυρίως τους μικρομεσαίους ψαράδες μειώθηκε από 206.958 τόνους το 1993 στους 159.000 τόνους το 1999. Ενώ την ίδια περίοδο η αλιευτική παραγωγή των ιχθυοκαλλιεργειών αυξήθηκε από 11.500 τόνους σε 37.300 τόνους και η παραγωγή οστράκων από 16.374 τόνους σε 28.000 τόνους. Συνέπεια αυτών των αλλαγών, αλλά και της αύξησης των αναγκών της εγχώριας αγοράς σε αλιεύματα, ήταν η αύξηση του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου αλιευμάτων από 57.000 τόνους το 1993, σε 96.000 τόνους το 1999.

Ωστόσο, παρά τα αρνητικά αποτελέσματα του πρώτου ΕΠΑΛ, η ίδια πολιτική συνεχίζεται και με το δεύτερο ΕΠΑΛ, όπου με πρόσχημα την προστασία του εναλίου πλούτου επιταχύνεται η διάλυση των αλιευτικών σκαφών και η μετατροπή της παράκτιας ζώνης σε τσιφλίκια των μεγάλων υδατοκαλλιεργητικών επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν εξαγοράσει πολλές μικρές επιχειρήσεις. Από το συνολικό κονδύλι των 207,17 δισ. δραχμών του δεύτερου ΕΠΑΛ, τη μερίδα του λέοντος 38,5% θα πάρουν οι υδατοκαλλιεργητές, μεταποιητές και έμποροι, 20% θα δοθεί για διαλύσεις σκαφών και μόνο 11,5% θα έχει στόχο τον εκσυγχρονισμό των αλιευτικών σκαφών.

Ο περιορισμένος διαχειριστικός ρόλος των υπηρεσιών αλιείας των ΝΑ τις υποβαθμίζει και τις εξαρτά άμεσα από την Κεντρική Διοίκηση. Δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να μεταβιβάζει μέρος των ευθυνών της στις ΝΑ και να τις κάνει συνένοχες της κυβερνητικής πολιτικής, αποπροσανατολίζοντας με τον τρόπο αυτό τους ψαράδες. Ο αποπροσανατολισμός των ψαράδων και η υποταγή των ΝΑ στην κυβέρνηση, είναι μεγαλύτερος όταν το Νομαρχιακό Συμβούλιο και ο νομάρχης ευθυγραμμίζεται με την κυβερνητική πολιτική, την εξωραΐζει και δεν αποκαλύπτει τον ταξικό της προσανατολισμό.

Τα νομαρχιακά ψηφοδέλτια, που στηρίζει το ΚΚΕ μαζί με άλλες δυνάμεις, θεωρούν θεμελιακό στοιχείο του προγράμματός τους, τη δέσμευση να αντισταθούν στην αντιαλιευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αυτή η δέσμευση τα ξεχωρίζει από τα άλλα ψηφοδέλτια, που με τον ένα ή άλλο τρόπο υπόσχονται εξωραϊσμό και διαχείριση της αντιαλιευτικής πολιτικής.

Το αμείλικτο ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει στις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές ο μικρομεσαίος ψαράς είναι: Θα δώσει την ψήφο του στις δυνάμεις που θέλουν το ξεκλήρισμά του και τη μετατροπή των νησιών σε τόπους θερινών διακοπών όπου πάλι άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες θα κερδίζουν ή θα αντισταθεί και θα ενισχύσει τις δυνάμεις που θέλουν την ανάπτυξη της αλιείας με κριτήρια τη συμβολή της στην υγιεινή διατροφή του ελληνικού λαού, την πραγματική προστασία του αλιευτικού πλούτου, την εξασφάλιση βιώσιμου εισοδήματος στους ψαράδες, την ολόπλευρη ανάπτυξη και την κοινωνική και οικονομική αναζωογόνηση των νησιών.

ΕΙΝΑΙ αναμφίβολα από τα πολύ σημαντικά προβλήματα, τα μύρια όσα, μεγάλα και μικρά, που έχει ν' αντιμετωπίσει η πρωτεύουσα κι η ευρύτερη περιοχή της ο σεισμός, αν βέβαια ξαναχτυπήσει την Αθήνα. Αυτό το καίριο πρόβλημα θύμισε επίκαιρα και έντονα με τις δημοτικές εκλογές η «Συμπαράταξη για την Αθήνα».

ΠΑΝΕ τώρα ακριβώς τρία χρόνια από τον τελευταίο μεγάλο σεισμό, που ταρακούνησε γερά την Αθήνα με τις γνωστές καταστροφές και τις πολλές ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν άδικα μέσα στα χαλάσματα πολυκατοικιών και εργοστασίων. Πρόσφατα ο «Ρ» παρουσίασε ένα αποκαλυπτικό «επιχειρησιακό σχέδιο έκτακτης ανάγκης», το οποίο συνέταξε για λογαριασμό του Δήμου Αθηναίων το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) και το οποίο παραδόθηκε το Δεκέμβρη του 1996 χωρίς να έχει γίνει μέχρι σήμερα τίποτε πάνω σ' αυτά που προτείνει για την αντιμετώπιση σεισμικής καταστροφής...

ΤΑ ΕΦΤΑ Δημοτικά Διαμερίσματα της Αθήνας πέρασαν από «ακτινογραφικό» έλεγχο για τις χρήσεις και λειτουργίες, που το καθένα συγκεντρώνει, τους βασικούς ελεύθερους χώρους και τις γειτονιές. Μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η καταγραφή των πολεοδομικών και λειτουργικών προβλημάτων καθώς και οι προβλέψιμες κυρίαρχες σεισμικές επιπτώσεις.

Η «ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΙΑ» της πρωτεύουσας, για τα όσα δεινά θα ζήσουν οι κάτοικοί της αν ο σεισμός την ξαναχτυπήσει γερά κάποτε, είναι εφιαλτική σχεδόν σ' όλα τα σημεία και σ' όλα τα Διαμερίσματα... Φυσικά το κάθε Διαμέρισμα έχει τα δικά του ξεχωριστά προβλήματα αλλά το γενικό που βγαίνει σχεδόν ολούθε είναι η αδυναμία εξεύρεσης ελεύθερων χώρων. Είναι ακριβώς αυτό που διαπιστώθηκε με τον τελευταίο σεισμό, το Σεπτέμβρη του 1999.

Η «ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ για την Αθήνα» υπογράμμισε πρόσφατα τις μεγάλες ευθύνες της δημοτικής αρχής στο μεγάλο αυτό θέμα της αντισεισμικής θωράκισης, που είναι άμεσης αναγκαιότητας και φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να αποξεχνιέται όταν χρονικά κάπως απομακρυνθούμε από τη δοκιμασία του σεισμού. Στα χρονοντούλαπα της απραξίας η μελέτη του ΕΜΠ, που μας έδωσε κατά Δημοτικό Διαμέρισμα αναλυτικά μια ζοφερή εικόνα αν κάποτε έχουμε ένα γερό του σεισμού ταρακούνημα. Δειγματοληπτικά βέβαια μια μικρή αναφορά στο 1ο Διαμέρισμα με το μόνιμο κυκλοφοριακό κορεσμό, με την κατάληψη των πεζοδρομίων, με το πυκνό και δαιδαλώδες οδικό δίκτυο... Τα αναμενόμενα μετασεισμικά πολλά και μεγάλα... Εκδήλωση πυρκαγιών εξαιτίας αποθηκών και βιοτεχνιών με εύφλεκτα ή εκρηκτικά υλικά, δυσκολίες στην εκκένωση παλαιών πολυώροφων κτιρίων και παγίδευση ατόμων λόγω ανεπαρκών προδιαγραφών κατακόρυφης επικοινωνίας μεταξύ ορόφων.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ κι άλλα ακόμη, όπως άτακτη χωρίς προσανατολισμό κίνηση πεζών και, συνακόλουθα, τραυματισμοί στη μάταιη αναζήτηση ασφαλούς χώρου καταφυγής λόγω της απουσίας τέτοιων χώρων... Αδυναμία προσέγγισης των θέσεων καταστροφών και όπου υπάρχει ανάγκη από τα συνεργεία έκτακτης βοήθειας λόγω ακαταλληλότητας του οδικού δικτύου... Με διάφορες παραλλαγές η «ακτινογραφία» ολοκληρώνει μια εικόνα όπου χιλιάδες άνθρωποι, παγιδευμένοι μέσα στα χαλάσματα, χαροπαλεύουν κι αναζητούν με αγωνία διαφυγή σε χώρους ελεύθερους. Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» επιμένει ιδιαίτερα στους ελεύθερους χώρους, που ελαχιστοποιήθηκαν αφού δόθηκαν για οικοδόμηση ώστε να μην μπορούν να καλύψουν ούτε καν την εκτόνωση σ' αυτούς μετά το σεισμό. Και φυσικά υπογραμμίζει πως ο αγώνας για την προστασία τους και τη δημιουργία νέων πρέπει να ενταθεί.

ΝΑ θυμίσουμε μήπως το τρομερό εκείνο «φρακάρισμα» που έζησε η πρωτεύουσα με τον τελευταίο μεγάλο σεισμό; Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα» πολύ σωστά θέτει το μεγάλο αυτό πρόβλημα, με τα δεδομένα της μελέτης του ΕΜΠ αλλά και μ' όλα τα συγκεκριμένα μέτρα που η ίδια προτείνει... Πριν από τρία χρόνια ο σεισμός με τα 5,9 Ρίχτερ της Πάρνηθας χτύπησε προειδοποιητικά την καμπάνα για την αντισεισμική θωράκιση της Αθήνας και της ευρύτερης περιοχής... Και το επιχειρησιακό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση καταστροφής που επεξεργάστηκε το ΕΜΠ, αποκαλυπτικό σ' όλες τις διαστάσεις, μπήκε πια στα ντουλάπια χρόνια τώρα... Το μόνο που κάνουν οι κάθε λογής αρμόδιοι είναι να ξεπουλάνε και να χαρίζουν και τους τελευταίους ελεύθερους χώρους, ν' αφανίζουν τις στερνές γωνιές του πράσινου.

ΕΙΝΑΙ η ώρα να πάρουν τη δική μας απάντηση. Με τον αγώνα και την ψήφο μας στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές. Να βγάλουμε αγωνιστές που θα παλέψουν για τα λαϊκά προβλήματα. Στην Αθήνα, στις μεγάλες πολιτείες, στο στερνό χωριό ολούθε αγωνιστές που ζουν, ξέρουν και νιώθουν του λαού τον πόνο και το δίκιο... Θέλει αγώνα μεγάλο για να δούμε ανάσα ζωής στην πρωτεύουσα, στην Αττική. Αλλιώτικα θα μας πνίγουν οι πλημμύρες και θα μας θάβουν ζωντανούς των σεισμών τα χαλάσματα... Και δεν είναι αυτές οι μόνες πληγές στην εφιαλτική πολιτεία όπως κατάντησαν την Αθήνα οι κάθε λογής κερδοσκόποι. Από τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε τη ζωή της. Διαρπαγές και εγκλήματα... Τα πληρώσαμε, τα πληρώνουμε. Κι ο λογαριασμός μένει ανοιχτός για το αύριο...