Associated Press

Το Ρίο ντε Ζανέιρο, το Σάο Πάολο, όλη η χώρα μετατράπηκε σε μια κόκκινη θάλασσα...

Με φωνές, τραγούδια και κόκκινες σημαίες πάνω από 100.000 Βραζιλιάνοι συγκεντρώθηκαν αμέσως σχεδόν μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, στην Αβενίδα Παουλίστα, την κεντρική λεωφόρο του Σάο Πάολο, πανηγυρίζοντας τη νίκη του υποψήφιου του Κόμματος των Εργατών (PT), Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, που επικράτησε -θεωρούνταν έτσι κι αλλιώς βέβαιο- με σαρωτικό τρόπο επί του αντιπάλου του Ζοζέ Σέρρα, με ποσοστό 61% έναντι 38%. Ανάλογα γιορταστική ήταν και η ατμόσφαιρα στην άλλη μεγαλούπολη, το Ρίο ντε Ζανέιρο, αλλά και στις περισσότερες πόλεις της χώρας του Αμαζονίου.

Οι πανηγυρισμοί δεν είναι τυχαίοι... ο Λούλα χαρακτηρίζεται ως «σάρκα εκ της σαρκός» του βραζιλιάνικου λαού, παιδί της φαβέλας (παραγκούπολης) Ροζίνιο και ο ίδιος... όχι μόνο επέμενε -αξίζει να αναφερθεί ότι ο Λούλα έθετε υποψηφιότητα συνεχώς τα τελευταία 13 χρόνια, ωστόσο, ποτέ δεν είχε καταφέρει να περάσει ούτε στο δεύτερο γύρο- αλλά τελικά κέρδισε, με μία νίκη η οποία είναι η ευρύτερη που έχει καταγραφεί στην πολιτική ιστορία της Βραζιλίας. Μία νίκη που αντικατοπτρίζει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το μήνυμα των εκλογών, που δεν είναι άλλο, από το ότι ο βραζιλιάνικος λαός επιθυμεί «αλλαγή σελίδας της ιστορίας»... Μία ψήφος, αποτέλεσμα των κοινωνικών αγώνων της εργατικής τάξης της χώρας, καθώς και της συνεχώς διευρυνόμενης δυσαρέσκειας μεταξύ όλων των κοινωνικών στρωμάτων μία κοινωνίας με τις ευρύτερες ανισότητες παγκοσμίως. Το αποτέλεσμα συνιστά μία ακόμη «πρωτιά»: Ο Λούλα είναι ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος από την εργατική τάξη και με την πιο ριζοσπαστική ατζέντα εδώ και δεκαετίες, καθώς ο μοναδικός άλλος εκλεγμένος πρόεδρος με αριστερή ατζέντα ήταν ο Ζοάο Γκουλάρτ, που ανατράπηκε από το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1964.

Θα μπορέσει όμως ο Λούλα να εφαρμόσει το προεκλογικό του πρόγραμμα; Ερώτημα που θα απαντηθεί στο μέλλον, αλλά δεδομένο θεωρείται ότι οι δυσκολίες θα είναι τεράστιες και οι παγίδες που του έχουν στήσει Ουάσιγκτον και διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί πολλές. Οι απειλές που αιωρούνται δεν είναι τυχαίες... «Εάν ο Λούλα δεν ακολουθήσει το επιβαλλόμενο πρόγραμμα, το παράδειγμα της κατάρρευσης της Αργεντινής θα φαντάζει ως πταίσμα μπροστά σε αυτό που θα συμβεί στη Βραζιλία»...

Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του BBC στο Ρίο, τα μέλη της νέας κυβέρνησης δε θα ανακοινωθούν άμεσα, ωστόσο, την Τρίτη ο Λούλα θα μεταβεί στην Μπραζίλια για να συναντηθεί με τον απερχόμενο πρόεδρο Φερνάντο Ενρίκε Καρντόσο. Μιλώντας στους δημοσιογράφους μετά την ανακοίνωση του τελικού αποτελέσματος, ο νέος πρόεδρος τόνισε: «Μέχρι τώρα, τα πράγματα ήταν εύκολα. Το δύσκολο κομμάτι αρχίζει από αύριο».

Ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο ηγέτης της Γαλλίας και όλοι σχεδόν οι πρόεδροι των χωρών της Νότιας Αμερικής έσπευσαν να συγχαρούν το νέο πρόεδρο της Βραζιλίας. Μάλιστα, ο Ζακ Σιράκ εξέφρασε την επιθυμία να συναντηθεί μαζί του πριν ακόμα πραγματοποιηθεί η τελετή ορκωμοσίας του. Ο Τζορτζ Μπους, συνεχάρη τηλεφωνικά τον Λούλα για τη νίκη του και υποσχέθηκε να έχει μια καλή συνεργασία μαζί του.

Από την πλευρά του, και ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, Ούγο Τσάβες, έσπευσε να συγχαρεί το Βραζιλιάνο ομόλογό του καλώντας τον να συμμετάσχει στη δημιουργία του λεγόμενου «άξονα του καλού», μαζί με την Κούβα και τη Βενεζουέλα που θα υπερασπίζεται τα δικαιώματα των λαών όλης τη Γης.

Οσο για τα χρηματιστήρια... η επίθεση στο ρεάλ δεν έγινε και όλοι υιοθέτησαν στάση αναμονής. Λογικό λοιπόν, οι πρώτες δηλώσεις του νέου προέδρου να αφορούν το ΔΝΤ. Ο Λούλα κάλεσε τους πιστωτές της χώρας, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, να βοηθήσουν τη Βραζιλία να ξεπεράσει την οικονομική κρίση, και τις τράπεζες να ανοίξουν τη ροή των πιστώσεων προς τις βραζιλιάνικες εταιρίες, ενώ έθεσε ως προτεραιότητες τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τη βιώσιμη ανάπτυξη, καθώς επίσης τη μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και της φορολογίας.