Τα «κεντροαριστερά» σενάρια επανέρχονται με δριμύτητα στο πολιτικό σκηνικό, καθώς η Χαρ. Τρικούπη αναζητά σωσίβιο κυβερνητικής «εκ νέου» εξασφάλισης
Σαββατοκύριακο των ...«προτάσεων γάμου» από το ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΝ ήταν αυτό που πέρασε! Η Χαριλάου Τρικούπη, βάζοντας τις μηχανές των «κεντροαριστερών» σεναρίων στο φουλ, επιδόθηκε μέσω μιας σειράς κυβερνητικών και κομματικών στελεχών σε προτάσεις κυβερνητικής συνεργασίας προς τον ΣΥΝ, αποκαλύπτοντας ότι αυτή η σύμπραξη είναι μάλλον το τελευταίο της χαρτί για τη διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που χτες ο Χρ. Πρωτόπαππας αρνήθηκε να σχολιάσει τις δηλώσεις Πάγκαλου (στη ΝΕΤ) ότι με βάση τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών, το ΠΑΣΟΚ υπολείπεται κατά 5 έως 7 μονάδων της ΝΔ...
Το χορό αυτού του τόσο πιεστικού ...φλερτ έσυρε πρώτος ο Κ. Λαλιώτης, ο οποίος τόσο με άρθρο του στα ΝΕΑ του Σαββάτου, όσο και με συνέντευξή του στο ΕΘΝΟΣ της Κυριακής, τάχτηκε υπέρ ενός «διαλόγου τώρα για μια κεντροαριστερά με προοπτική», μίλησε για «συνασπισμό εξουσίας» και προέβη στη διαπίστωση ότι «μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά, αρκεί ως ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ να το θελήσουμε».
Σε ανάλογο μήκος κύματος κινήθηκε και ο Α. Τσοχατζόπουλος, ο οποίος μιλώντας στην ίδια εφημερίδα, δήλωσε ότι «ήρθε η ώρα να αρχίσει ένας διάλογος επί της ουσίας» μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, για να «συγκροτηθούν στην πορεία της δεκαετίας που διανύουμε, πραγματικά πολιτικοί σχηματισμοί πολιτικής και κυβερνητικής ακόμη συνεργασίας». Αντίστοιχες ήταν οι δηλώσεις του Ν. Χριστοδουλάκη, ο οποίος μιλώντας στην «Ελευθεροτυπία» δήλωσε ότι «τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία να δώσουμε πνοή σε μια προοδευτική συμμαχία», ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Ο συγκεκριμένος, βέβαια, δεν απέφυγε να αποκαλύψει και τη χυδαία πτυχή της κυβερνητικής προπαγάνδας, ενόψει των επόμενων εκλογών, λέγοντας πως το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν «δυο πόλοι», από τη μια το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ και από την άλλη η ΝΔ και το ΚΚΕ!!!
Ας σημειωθεί, επίσης, ότι ενώ μέσω αυτών και άλλων συνεντεύξεων δινόταν το σύνθημα μιας γενικευμένης «ΣΥΝεύρεσης», την ίδια ώρα διακινούνταν από τον κυριακάτικο Τύπο («Βήμα») σενάρια ακόμα και για πρόταση προς τον ΣΥΝ να συμμετάσχει στην κυβέρνηση ακόμα και πριν τις από τις ερχόμενες εκλογές με δυο υπουργεία. Στα συγκεκριμένα ρεπορτάζ, δε, αποδίδονταν σε κυβερνητικά στελέχη φράσεις όπως «δε θα ήταν κακός υπουργός ο Κωνσταντόπουλος»...
Κατόπιν αυτού του μπαράζ... λατρείας προς τον ΣΥΝ, το ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει όλη αυτή η επιχείρηση προσέγγισης να γίνει με πιο «οργανωμένο» τρόπο. Σύμφωνα με πληροφορίες στη σημερινή συνάντηση Σημίτη - Λαλιώτη, ο δεύτερος θα ζητήσει να πάψουν από δω και πέρα να μιλούν οι υπόλοιποι μέσα από το ΠΑΣΟΚ και να χειριστεί ο ίδιος την υπόθεση. Ο πρωθυπουργός φαίνεται να βρίσκεται ήδη σε αυτή την κατεύθυνση, όπως προκύπτει από τις χτεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος μίλησε για διάλογο με συντεταγμένο τρόπο, όπως θα αποφασιστεί από τα όργανα του ΠΑΣΟΚ. Σημειωτέον ότι το ΕΓ του ΠΑΣΟΚ συνεδριάζει την Πέμπτη το βράδυ.
Τέλος, οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι στις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ είναι το «προσκλητήριο συμπόρευσης» με την Αριστερά να απευθύνεται σε όλα τα κόμματα, δηλαδή πέραν του ΣΥΝ και στις «ηγεσίες του ΔΗΚΚΙ, αλλά και του ΚΚΕ». Κίνηση που, βεβαίως, γνωρίζουν ότι είναι καταγέλαστη και θα πέσει στο κενό, αλλά θα προβούν σε αυτή αφ' ενός για λόγους εντυπωσιασμού, αφετέρου για να μειώσουν τις «απαιτήσεις» του ΣΥΝ, που όπως ήδη λένε υψηλόβαθμοι της Χαριλάου Τρικούπη, έχει αρχίσει να φέρεται «λες και πρόκειται για ένα κόμμα του 15%»...
Μαραθώνια συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας χτες
Στο Συνασπισμό οι επιθέσεις φιλίας των στελεχών του ΠΑΣΟΚ προκάλεσαν σκεπτικισμό, συγκρατημένη αισιοδοξία έως και ικανοποίηση. Ικανοποίηση σε εκείνη τη μερίδα των στελεχών του που ανέκαθεν πίεζαν για επιτάχυνση της προσέγγισης των δύο κομμάτων. Συγκρατημένη αισιοδοξία σε εκείνους που εκτιμούν ότι μπορούν πια να διαπραγματευτούν με το ΠΑΣΟΚ από καλύτερες θέσεις μετά τα αποτελέσματα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, συνεκτιμώντας ωστόσο το κόστος των βίαιων και άκαιρων κινήσεων. Σκεπτικισμό σε όσους θεωρούν ότι δεν υπάρχει καμία εγγύηση, απεναντίας μια σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ εγκυμονεί κινδύνους συρρίκνωσης του Συνασπισμού και ισοδυναμεί με πράξη αυτοκτονίας.
Χτες το θέμα απασχόλησε την Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ σε μια μαραθώνια συνεδρίασή της και παραπέμφθηκε προς συζήτηση στην ΚΠΕ, η οποία συνέρχεται το ερχόμενο Σαββατοκύριακο. Ολα δείχνουν ότι επί του παρόντος και σε ό,τι αφορά στις δημόσιες τοποθετήσεις του ο ΣΥΝ επιλέγει να αφήσει μισάνοιχτες τις πόρτες στο ΠΑΣΟΚ, αντιπαραθέτοντας στις όποιες προτάσεις το ζήτημα της αλλαγής του εκλογικού νόμου και αντιπροβάλλοντας ως «στρατηγική του επιλογή» τη συνεργασία «με δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς».
Ας πάρουμε όμως μια γεύση όσων δήλωσαν τις προηγούμενες μέρες στελέχη του ΣΥΝ. Ο πρόεδρός του Ν. Κωνσταντόπουλος εμφανίστηκε («Ελευθεροτυπία» και «Τύπος της Κυριακής») ομολογουμένως διαλλακτικότερος σε σχέση με το παρελθόν στο ενδεχόμενο μιας συνεργασίας, επιμένοντας στους γνωστούς όρους που θέτει ο ΣΥΝ, δηλαδή στον εξής ένα της αλλαγής του εκλογικού νόμου.
Ο Δ. Παπαδημούλης δήλωσε πως «το μαχαίρι και το πεπόνι το έχει το ΠΑΣΟΚ» και αυτό που απαιτείται πλέον είναι «έμπρακτα δείγματα γραφής συλλογικά από το κόμμα και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ», συμπλήρωσε δε πως το Συνασπισμό τον ενδιαφέρει η προοπτική να έρθει και στην Ελλάδα η εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας.
«Δε βλέπω καμία πιθανότητα για μία συνεργασία» δήλωσε ο Π. Λαφαζάνης, χρεώνοντας στο ΠΑΣΟΚ διάθεση να υφαρπάξει ψήφους της αριστεράς και να υπονομεύσει την πορεία του ΣΥΝ. Ωστόσο, αυτή η άποψη είναι μάλλον περιθωριακή στο εσωτερικό του ΣΥΝ.
Τακτικισμούς που αποσκοπούν στη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές βρίσκει ο Στ. Πιτσιόρλας, ο οποίος όμως επισήμανε την ανάγκη να υιοθετήσει ο Συνασπισμός μια τέτοια τακτική που θα υποχρεώσει το ΠΑΣΟΚ να αντιμετωπίσει σοβαρά και στην ουσία του το θέμα της συνεργασίας των δύο κομμάτων.
Αιφνιδιασμένος δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΝ Ν. Βούτσης από τις επιθέσεις φιλίας, συμπληρώνοντας πως διάλογος γίνεται σε όλα τα επίπεδα και αν το ΠΑΣΟΚ θέλει έναν πιο συντεταγμένο διάλογο έχει τη δυνατότητα να τον εισηγηθεί, αλλά όχι ναρκοθετώντας τον εκ των προτέρων, όπως ναρκοθέτησαν το πολιτικό σύστημα κλειδώνοντας τον εκλογικό νόμο.
Το ΠΑΣΟΚ δρα σε ένα έδαφος που ο ΣΥΝ άφησε ελεύθερο, ακολουθώντας μια πορεία που βάθυνε το χάσμα που τον χωρίζει από τα όσα πρεσβεύει η συνεπής αριστερά. Μια πορεία ανταπόκρισης στο ρόλο του αναχώματος για τη συγκράτηση της λαϊκής δυσαρέσκειας και διασποράς αυταπατών στα λαϊκά στρώματα.
Βέβαια, κοινό μυστικό είναι πως η μόνη αλλαγή που θα επέλθει άμα της ευόδωσης των ευσεβών τους πόθων είναι στο περιτύλιγμα της πολιτικής που ασκείται σήμερα με ευλαβική προσήλωση. Αυτή η πολιτική θα πλασάρεται τυλιγμένη στο «χρυσόχαρτο» της κεντροαριστεράς.