ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 10 Νοέμβρη 2002
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Πρόωρη κάλπη υπό ακροδεξιά σκέπη

Μεταφορά τραυματισμένου μαθητή από ισραηλινές σφαίρες

Associated Press

Μεταφορά τραυματισμένου μαθητή από ισραηλινές σφαίρες
Για πολλοστή φορά, τα τελευταία χρόνια, το Ισραήλ οδεύει προς πρόωρες εκλογές. Για πρώτη φορά, όμως, το κλίμα είναι τόσο άσχημο. Χαρακτηριστικό, ίσως, είναι ότι ο ισραηλινός Τύπος, ακόμη και αυτός που πρόσκειται στον Αριέλ Σαρόν και στο δεξιό Λικούντ, δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του, αλλά και την ανησυχία του, υποστηρίζοντας ότι είναι η πρώτη φορά στην ισραηλινή πολιτική ιστορία που η κυβερνητική κρίση προκλήθηκε από τις απροκάλυπτες προσωπικές φιλοδοξίες των διαφόρων πρωταγωνιστών της. Με βάση αυτό το σκεπτικό, η δεξιά εφημερίδα «Χάτζφορ» σημείωνε ότι υπό άλλες συνθήκες η κυβερνητική συνεργασία ανάμεσα στους Σαούλ Μοφάζ, στο υπουργείο Αμυνας, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, στο υπουργείο Εξωτερικών, και Αριέλ Σαρόν, στην πρωθυπουργία, «θα ήταν μια ιδανική τριάδα, που σήμερα χάνει την αξία της, αφού δεν μπορεί να τιθασεύσει τις, μεταξύ της, αντιδικίες».

Η αποχώρηση του Εργατικού Κόμματος από την κυβέρνηση, όπου συμμετείχε από τις αρχές του 2001, σήμανε και την αρχή, ουσιαστικά, της αντίστροφης μέτρησης για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Ο Σαρόν προσπάθησε να αποτρέψει αυτήν την προοπτική, αναζητώντας κυβερνητικούς εταίρους στο χώρο της ακροδεξιάς και των θρησκευτικών κομμάτων. Εντούτοις, ο πραγματικός λόγος, για τον οποίο αγωνιωδώς προσπαθούσε να διατηρηθεί στην εξουσία, φαίνεται ότι ήταν και αυτός που κατέστησε αδύνατη κάθε νέα κυβερνητική συνεργασία. Και δεν πρόκειται για τίποτε άλλο παρά για τις αμερικανικές «ειρηνευτικές προτάσεις», που μετέφερε ο Αμερικανός ειδικός απεσταλμένος Ουίλιαμ Μπερνς, με τη σφραγίδα του διαμεσολαβητικού κουαρτέτου (ΟΗΕ - ΕΕ - Ρωσία - ΗΠΑ) και προβλέπουν, μετά από τρεις φάσεις, τελική συμφωνία ανάμεσα στο Ισραήλ και σε ένα παλαιστινιακό κράτος.

Ο Νετανιάχου μιλά με τους δημοσιογράφους

Associated Press

Ο Νετανιάχου μιλά με τους δημοσιογράφους
Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, ιδιαίτερα μετά από το σαφέστατο αίτημα που του απηύθυνε η Ουάσιγκτον να δείξει αυτοσυγκράτηση όσο προετοιμάζεται η στρατιωτική επίθεση στο Ιράκ, έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να μην εισέλθει το Ισραήλ σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας, η οποία, αναμφιβόλως, θέτει υπό αμφισβήτηση και την υλοποίηση των αμερικανικών αιτημάτων. Μάλιστα, στην έκτακτη συνέντευξη Τύπου που έδωσε για να ανακοινώσει τις πρόωρες εκλογές, δήλωσε ανοιχτά ότι δεν μπόρεσε να συνεργαστεί κυβερνητικά με το Κόμμα της «Εθνικής Ενότητας - Γίσραελ Μπεϊτάνιου», γιατί τα αιτήματα που του έθεσε περιθωριοποιούσαν τις αμερικανικές προτάσεις. Ψυχρά, πλην ειλικρινά, ο Σαρόν επανέλαβε ότι, κατά τη γνώμη του, οι πρόωρες εκλογές δεν είναι προς το συμφέρον της χώρας, αλλά είναι το μικρότερο κακό που ο ίδιος μπόρεσε να πράξει, καθώς η κατάργηση «στρατηγικών συμφωνιών με το Λευκό Οίκο σίγουρα θα ήταν πολύ μεγαλύτερο».

Η ακροδεξιά «Εθνική Ενότητα» ζητούσε τον τερματισμό κάθε διαπραγμάτευσης με τους Παλαιστινίους, σαρωτική στρατιωτική νίκη στα παλαιστινιακά εδάφη (των οποίων ανοιχτά ζητά την προσάρτηση στο Ισραήλ) και την εκδίωξη του Αραφάτ. Είναι ξεκάθαρο ότι αποδοχή αυτών των όρων καταργούσε τις όποιες αμερικανικές προτάσεις, που, προκειμένου, έστω, να κατευνάσουν τους Αραβες, τάσσονται υπέρ της ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, μέσα από ένα «θολό λαβύρινθο» απροσδιόριστων χρονοδιαγραμμάτων και γενικόλογων μέτρων.

Από δεξιά ακροδεξιότερα

Ετσι, η ιδανική, για την ισραηλινή ακροδεξιά, τριάδα, Σαρόν - Μοφάζ - Νετανιάχου, δε βρίσκεται στο τιμόνι της χώρας παρά μόνο για 90 ημέρες, όσο, περίπου, προβλέπεται να διαρκέσει, σύμφωνα με τον ισραηλινό νόμο, η προεκλογική περίοδος. Κατά το διάστημα αυτό, η υπηρεσιακή κυβέρνηση, εκτός από την πρόκληση της τελικής έγκρισης του προϋπολογισμού από την Κνέσετ, καλείται να αντιμετωπίσει και τη συνεχιζόμενη διένεξη με τους Παλαιστινίους, η οποία έχει φθάσει σε πρωτοφανή όρια βίας και έχει οδηγήσει, ουσιαστικά, σε ανακατάληψη του συνόλου σχεδόν της Δ. Οχθης.

Απορίας άξιον είναι πώς ακριβώς, έστω και αυτούς τους 3 μήνες, ο Αριέλ Σαρόν θα καταφέρει να τηρήσει την υπόσχεση «αυτοσυγκράτησης», όταν στο υπουργείο Αμυνας βρίσκεται ο Σαούλ Μοφάζ, αρχηγός ΓΕΣ μέχρι τον Ιούλιο, ενορχηστρωτής της ευρείας κλίμακας στρατιωτικής αιματηρής επιχείρησης του Απριλίου, εμπνευστής των «δολοφονιών ακριβείας» και των κατεδαφίσεων κατοικιών ως μέτρου τιμωρίας, αλλά και «νονός» του όρου «παλαιστινιακή τρομοκρατία», τον οποίο αποδίδει συλλήβδην σε κάθε πράξη παλαιστινιακής αντίστασης. Η κατάσταση χειροτερεύει ακόμη περισσότερο από την τοποθέτηση στο υπουργείο Εξωτερικών του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος, κάνοντας δυναμική επανεμφάνιση στα πολιτικά πράγματα, εδώ και μήνες κατηγορεί το Σαρόν για «μαλακή στάση απέναντι στους Παλαιστινίους» και συμμερίζεται τις απόψεις της ακροδεξιάς «Εθνικής Ενότητας».

Ο Νετανιάχου, παράλληλα, δεν κρύβει την πρόθεσή του να αναλάβει τα ηνία του Λικούντ και της χώρας. Μάλιστα, ένα μόλις 24ωρο μετά το διορισμό του στο υπουργείο Εξωτερικών, εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά του Σαρόν. Παρά την αυξημένη δημοτικότητά του στους κόλπους του Λικούντ, όμως, η ισραηλινή κοινή γνώμη μοιάζει να εμπιστεύεται περισσότερο τον υπουργό της επίθεσης στους καταυλισμούς Σάμπρα και Σατίλα, όπως δείχνουν τουλάχιστον οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, ιδιαίτερα ενόψει ενός πλήγματος στο Ιράκ.

Δύο χρόνια μετά την έναρξη της Ιντιφάντα, κοινή διαπίστωση είναι ότι, εξαιτίας πολλών παραγόντων ανάμεσα στους οποίους ξεχωρίζουν η συγκυβέρνηση και η χρήση, εξαρχής, ακραίας στρατιωτικής βίας κατά των Παλαιστινίων, που οδήγησε σε ένα φαύλο κύκλο διαρκούς φόβου και τους Ισραηλινούς, η ισραηλινή κοινή γνώμη έχει ωθηθεί προς την ακροδεξιά. Η μετατόπιση αυτή αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, που δείχνουν ότι το Λικούντ θα βγει αρκετά ενισχυμένο από την εκλογική αναμέτρηση.

«Καζάνι που βράζει» το Εργατικό Κόμμα

Η διαπίστωση αυτή μοιάζει να είναι και η δαμόκλειος σπάθη πάνω από την κεφαλή του ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, Μπένιαμιν Μπεν Ελιέζερ, που στις 19 Νοεμβρίου καλείται να αντιμετωπίσει τους επίδοξους αντικαταστάτες του στο τιμόνι του κόμματος, Χαΐμ Ραμόν και Αμραν Μίτζνα. Και οι δύο είναι σφοδροί επικριτές της κυβερνητικής συνεργασίας με το Λικούντ και, όπως φαίνεται, εκφράζουν την πλειοψηφία των μελών του Εργατικού Κόμματος, που φερόταν «ανακουφισμένη» από τον τερματισμό της «συγκατοίκησης».

Οι μέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές μοιάζουν λιγοστές, για να μπορέσει το Εργατικό Κόμμα να επανακτήσει τη θέση του στην αντιπολίτευση και να πείσει για τις διαφορές του από τη δεξιά και την ακροδεξιά. Οι απέλπιδες προσπάθειες των στελεχών του, τις τελευταίες ημέρες, να αρθρώσουν διαφορετικό πολιτικό λόγο, όπως το άρθρο του Σιμόν Πέρες στην εφημερίδα «Χααρέτζ», όπου υποστήριζε ότι η παρουσίαση εναλλακτικής πολιτικής πρότασης στους Παλαιστινίους είναι απαραίτητη για τον τερματισμό του κύκλου του αίματος, δε μοιάζουν αρκετές. Οι Μίτζνα και Ραμόν, έχουν ταχθεί, επανειλημμένως, υπέρ της επανέναρξης του διαλόγου με τους Παλαιστινίους και υποστηρίζουν ότι μόνον έτσι θα επιλυθεί οριστικά το ζήτημα της ασφάλειας και θα ανακάμψει η παραπαίουσα ισραηλινή οικονομία, της οποίας οι δείκτες κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικοί είναι.

Μόλις στα μέσα της εβδομάδας, η ισραηλινή κεντρική τράπεζα ανακοίνωσε ότι το Ισραήλ εισέρχεται στο τρίτο έτος επιβράδυνσης της ανάπτυξης, το οποίο βρίσκει τον πληθωρισμό στο 8%, τον έναν στους 5 Ισραηλινούς να ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και το ποσοστό της ανεργίας να εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει, μέσα στο 2003, το 12%. Τα προβλήματα αυτά φιλοδοξεί να αντιμετωπίσει ο νέος προϋπολογισμός λιτότητας που κατέθεσε στο Κοινοβούλιο ο Αριέλ Σαρόν και προβλέπει αυστηρές περικοπές σε όλες τις κοινωνικές παροχές.

Αν κανείς, μάλιστα, λάβει υπόψη του ότι όλα αυτά πλήττουν κυρίως την αραβική κοινότητα του Ισραήλ, που αριθμεί το 1/5 του συνολικού πληθυσμού, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η χώρα εισέρχεται σε μια εξαιρετικά άσχημη περίοδο, που εμπεριέχει τον κίνδυνο ακόμη και εκτεταμένων κοινωνικών αναταραχών. Η δυσοίωνη αυτή προοπτική φαίνεται ότι έγινε αντιληπτή από τον Μπεν Ελιέζερ, που, με μια κίνηση της τελευταίας στιγμής, προσπάθησε, μάλλον αποτυχημένα μέχρι στιγμής, να αποσοβήσει τη συντριβή, τόσο σε προσωπικό, όσο και σε κομματικό επίπεδο.

Η επόμενη ημέρα των ισραηλινών εκλογών δε μοιάζει να επιφυλάσσει τίποτε θετικό ούτε για τον ισραηλινό λαό ούτε για τους Παλαιστινίους. Πόσο μάλλον, που θα συμπίπτει χρονικά με την αναμενόμενη αμερικανική επίθεση στο Ιράκ, περίοδο που οι Παλαιστίνιοι φοβούνται ότι θα αξιοποιηθεί για ευρείες στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον τους, στο περιθώριο της διεθνούς επικαιρότητας. Οσο για το σχέδιο του κουαρτέτου, είναι ξεκάθαρο ότι δεν εμπεριέχει καμία «ριζοσπαστική καινοτομία», που να εγγυάται τον τερματισμό του φαύλου κύκλου της βίας, των εξευτελισμών και της κατοχής του παλαιστινιακού λαού και, πιθανότατα, θα τεθεί αυτομάτως στο περιθώριο, όταν ολόκληρη η περιοχή του Κόλπου θα βρίσκεται στη δίνη της στρατιωτικής σύρραξης με απρόβλεπτες συνέπειες.


Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ


ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Φρενήρεις προετοιμασίες για βιοτρομοκρατικές επιθέσεις

Πυρετός συσκέψεων επικρατεί εδώ και βδομάδες στα επιτελεία του Λευκού Οίκου, της CIA, των υπουργείων Εσωτερικής Ασφάλειας και Υγείας, στο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών της Ατλάντα. Αφορμή για τις συνεχείς συσκέψεις, ενημερώσεις και αντιπαραθέσεις δεν είναι εν προκειμένω - ή μάλλον άμεσα... - τα σχέδια για την εξαπόλυση πολέμου στο Ιράκ. Είναι η έμμονη ιδέα και οι προετοιμασίες της Ουάσιγκτον για ενδεχόμενη βιοτρομοκρατική επίθεση - κύρια με τον υψηλής μεταδοτικότητας και επικινδυνότητας ιό της ευλογιάς - στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ομως, η βιοτρομοκρατική εμμονή των αξιωματούχων της κυβέρνησης του Τζορτζ Ουόκερ Μπους, μοιάζει (ακόμη και σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ειδικού οργάνου της CIA, WINPAC, όπως αυτή έγινε γνωστή από σχετικό εκτενές άρθρο της «Ουάσιγκτον Ποστ» στις 5 Νοεμβρίου 2002) να εγγίζει τα όρια, αν όχι της παράνοιας, τουλάχιστον μίας επίμονης «ανάγκης για πρόληψη» ενός όχι και τόσο εύκολα πραγματοποιούμενου (τουλάχιστον απ' τους συνήθεις ύποπτους) δεινού... Και αυτό γιατί ακόμη και οι συντάκτες της έκθεσης (αξιωματούχοι του «Κέντρου Ελέγχου Πληροφοριών περί Μη διάδοσης Οπλων» (WINPAC)της CIA), αποκλείουν επί παραδείγματι το ενδεχόμενο η οργάνωση «Αλ Κάιντα» να έχει πάρει υπό την κατοχή της αν όχι πάσης φύσης βιολογικά και χημικά όπλα, αλλά τουλάχιστον τον ιό variola που προκαλεί την ευλογιά, και που θεωρείται εξαιρετικά επικίνδυνος επειδή μεταδίδεται άμεσα (με απλή σωματική επαφή, σάλιο και οποιαδήποτε σωματικά υγρά) και σκοτώνει μέσα σε μερικές μέρες το ένα τρίτο των μολυσμένων...

Παρ' όλα αυτά, ο στόχος της δημοσιοποίησης μέρους της έκθεσης της CIA που είδε το φως της δημοσιότητας στις αρχές της βδομάδας μέσω της εφημερίδας «Ουάσιγκτον Ποστ», δεν ήταν μόνον η εγρήγορση των πολιτών περί ενδεχόμενης βιοτρομοκρατικής απειλής... Φαίνεται πως κατά πάσα πιθανότητα (και δίχως κανείς να αποκλείει οτιδήποτε...), ήταν μία προσπάθεια στο πλαίσιο είτε του απροσανατολισμού και προπαγάνδας έναντι φίλιων και μη χωρών και ανεξάρτητων επιστημονικών φορέων (σκοπούς που άλλωστε υπηρετεί το εν λόγω γραφείο προπαγάνδας της κυβέρνησης Μπους), είτε της άσκησης - και άλλων... - ψυχολογικών πιέσεων σε εταίρους (βλέπε Γαλλία, Ρωσία) που δε φαίνονται να πείθονται εύκολα για την τελευταίας «κοπής» αμερικανο-βρετανική φόρμουλα ψηφίσματος για τους ελέγχους όπλων στο Ιράκ από το Συμβούλιο Ασφάλειας του ΟΗΕ... Γι' αυτό άλλωστε και ένα απ' τα βασικά στοιχεία της νέας έκθεσης της CIA ήταν η φωτογράφιση τεσσάρων χωρών (Ιράκ, Ρωσία, ΛΔ Κορέας και για πρώτη φορά της Γαλλίας!) ως τέτοιες που διαθέτουν «μυστικές και γι' αυτό παράνομες» καλλιέργειες παθογόνων ιών που προκαλούν την ευλογιά και που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για βιολογικό πόλεμο... Το να το εξαπολύει όμως τέτοιου είδους κατηγορίες η CIA έναντι φίλιων και μη χωρών, μοιάζει με τη γνωστή παροιμιώδη φράση κατά την οποία ο γάιδαρος αποκαλεί τον πετεινό «κεφάλα». Ιδιαίτερα, όταν επανειλημμένα (και δη πριν τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη...) ανεξάρτητοι επιστημονικοί φορείς, ακόμη και εφημερίδες του οικονομικο-πολιτικού κατεστημένου (π.χ. «Νιου Γιορκ Τάιμς») είχαν φέρει ενδεικτικά στοιχεία και μαρτυρίες για τη διεξαγωγή μυστικών πειραμάτων (από εργαστήρια του αμερικανικού στρατού) βιολογικών και χημικών όπλων κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών για την απαγόρευση και έλεγχο των βιοχημικών όπλων!

Βιολογικά όπλα κατά του Ιράκ;

Αφ' ετέρου, η σποραδική τροφοδότηση και επαναφορά της βιοτρομοκρατικής απειλής με ιούς ευλογιάς εκ μέρους της κυβέρνησης του Τζορτζ Ουόκερ Μπους, προκαλεί περαιτέρω ανησυχίες σε τουλάχιστον δύο χώρες της Μέσης Ανατολής (Ιορδανία, Κουβέιτ) που φοβούνται το ενδεχόμενο χρήσης (ως επί το πλείστον... αμερικανικών και έπειτα ιρακινών) βιολογικών όπλων στο σχεδιαζόμενο νέο πόλεμο κατά του Ιράκ. Οπως ομολογούσαν προσφάτως ανώνυμοι αξιωματούχοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σε αμερικανικές εφημερίδες, από το περασμένο καλοκαίρι οι κυβερνήσεις της Ιορδανίας και του Κουβέιτ ζητούν επιμόνως από την κυβέρνηση Μπους να τους χορηγήσει επαρκή αριθμό εμβολίων κατά της ευλογιάς προκειμένου να προστατεύσουν τους δικούς τους στρατιώτες και πολίτες σε περίπτωση επίθεσης ή «ξαφνικής επιδημίας» ευλογιάς, η οποία έχει, επισήμως, από το Μάη του 1980 κηρυχτεί ως «εξαλειφθείσα» από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας του ΟΗΕ! Προς το παρόν, η κυβέρνηση Μπους υπεκφεύγει δίνοντας αόριστες υποσχέσεις σε Αμάν και Κουβέιτ για βοήθεια άμα τη εκδήλωσει επιδημίας...

Εσωτερικές αντιπαραθέσεις

Ομως, την ώρα που η δημοσιοποίηση μέρους της έκθεσης της CIA πάνω σε βιοτρομοκρατικές απειλές προκαλούσε την έντονη όχληση του Παρισιού, με τον εκπρόσωπο του γαλλικού υπουργείου Εξωτερικών να διαψεύδει κατηγορηματικά τις αιτιάσεις της CIA, στο επιτελείο της κυβέρνησης του Τζορτζ Ουόκερ Μπους άναβαν τα αίματα με αιχμή του δόρατος την επιμονή του αντιπροέδρου Ντικ Τσένεϊ για ταχείς μαζικούς εμβολιασμούς, κατά της ευλογιάς, περίπου 280.000.000 Αμερικανών.

Στον αντίποδα των αντιδράσεων στέκει ο υπουργός Υγείας Τόμι Θόμσον και το βασικό επιτελείο του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Λοιμωδών Ασθενειών της Ατλάντα, που επικρίνουν τον αντιπρόεδρο και τα μέλη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας πως σκέφτονται πάνω απ' όλα «στρατηγικά», ενώ σε πρώτη μοίρα θα έπρεπε να βάζουν την ασφάλεια της δημόσιας υγείας... Το υπουργείο Υγείας, το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Λοιμωδών Ασθενειών και πανεπιστημιακά ιδρύματα, αντιδρούν στην πρόσφατη πρόταση του Τσένεϊ (και του υφυπουργού Αμυνας Πολ Γούλφοβιτς) για βραχυπρόθεσμο μαζικό εμβολιασμό όλων των Αμερικανών πολιτών (ανεξαρτήτως ηλικίας) κατά της ευλογιάς, επικαλούμενοι τους αυτονόητους κινδύνους που ελλοχεύει για τη δημόσια υγεία η γενικευμένη χρήση του εμβολίου (κατασκευάζεται από τις εταιρίες «ACAMBIS» και «AVENTIS-PASTEUR» και οι οποίες έχουν συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων δολαρίων για την προμήθεια των εμβολίων στην κυβέρνηση Μπους) στον παρθένο οργανισμό ενηλίκων πολύ δε περισσότερο μικρών παιδιών...

«Μιλάμε για μία ασθένεια που έχει εξαφανιστεί από τη δεκαετία του '70 και το εμβόλιο που γνωρίζουμε μπορεί να προκαλέσει το θάνατο» δήλωνε την περασμένη βδομάδα στο CBS η Δρ Τζούλια Μακμίλαν της Παιδιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπικνς... Και όπως φαίνεται, η Δρ Μακμίλαν έχει αρκετούς λόγους να ανησυχεί...

Κίνδυνοι ευλογιάς απ' το ίδιο το... εμβόλιο!

Ο γενικευμένος εμβολιασμός πολιτών κατά της ευλογιάς έχει τερματιστεί στις ΗΠΑ από το 1972, δηλαδή περίπου τριάντα επτά χρόνια μετά και από την εκεί εκδήλωση του τελευταίου κρούσματος ευλογιάς...

Οπως υποστήριζε σε πρόσφατες ανακοινώσεις της η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής, τα σημερινά γνωστά εμβόλια (DRYVAX) κατά της ευλογιάς εξακολουθούν να έχουν σοβαρές παρενέργειες (εκδήλωση εγκεφαλίτιδας, νευροπαραλυτικό σύνδρομο Guillain-Barre) έως και θάνατο σε τουλάχιστον 15 άτομα ανά ένα εκατομμύριο εμβολιασθέντων (όπως είχε αποδειχθεί σε έρευνες της δεκαετίας του '60-'70). Πολύ πιο επικίνδυνος θεωρείται ο εμβολιασμός παιδιών κατά της ευλογιάς, κυρίως γιατί ο σημερινός τύπος εμβολίου δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ σε παιδικό πληθυσμό. Αυτό το ζήτημα, η κυβέρνηση Μπους επιχειρεί τώρα να το ξεπεράσει καλώντας ειδικά τμήματα των πανεπιστημίων των Καλιφόρνια, Σινσινάτι και Λος Αντζελες να προχωρήσουν στην προσεκτική επιλογή 40 παιδιών ηλικίας δύο έως πέντε ετών, προκειμένου να εμβολιαστούν μέσα στους πρώτους μήνες του 2003 και να εξεταστούν στην πράξη οι επιπτώσεις του εμβολίου στα παιδιά!

Ανεξάρτητα, όμως, από το σημερινό τύπο του εμβολίου κατά της ευλογιάς, αυτό καθ' αυτό το εμβόλιο (που δε χορηγείται με ένεση αλλά με τσιμπήματα στο δέρμα ώστε το υγρό σκεύασμα να απορροφηθεί) θεωρείται και σήμερα επικίνδυνο για τον ακόλουθο λόγο: Το εμβόλιο λίγες μέρες μετά την εισαγωγή του στον ανθρώπινο δερματικό ιστό σχηματίζει μία φουσκάλα. Εάν αυτή η φουσκάλα σπάσει προτού εξελιχθεί (μετά από τρεις έως τέσσερις βδομάδες...) σε κρούστα τότε υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού από το ίδιο το εμβόλιο... Στα παιδιά, ο κίνδυνος αυτός είναι για ευνόητους λόγους μεγαλύτερος. Εάν, επί παραδείγματι, ο εμβολιασθείς αγγίξει, μετά το σπάσιμο της φουσκάλας, τα μάτια, υπάρχει ενδεχόμενο τύφλωσης αλλά και της άμεσης μετάδοσης του ιού σε άλλα άτομα... Μολονότι το σπάσιμο της φουσκάλας στο σημείο του εμβολιασμού συνέβαινε σε πλείστες πόσες περιπτώσεις μέχρι τη δεκαετία του '70 (οπότε γίνονταν οι εμβολιασμοί), σήμερα ο κίνδυνος πρόκλησης επιδημίας ευλογιάς μέσω της μετάδοσης του ιού από το ίδιο το εμβόλιο είναι μεγαλύτερος, γιατί ο οργανισμός των περισσότερων ενηλίκων έχει ελάχιστες έως μηδαμινές ανοσοποιητικές αντιστάσεις κατά της ευλογιάς...

Μέχρι σήμερα, δεν είναι σαφές ποια απ' τις δύο τάσεις (Τσένεϊ - Θόμσον), αναφορικά με την αποτελεσματικότερη εφαρμογή προγραμμάτων αντιμετώπισης ενδεχόμενων βιοτρομοκρατικών απειλών, θα επικρατήσει. Οι τελευταίες πληροφορίες, απ' τους φορείς των ΗΠΑ που έχουν επιφορτιστεί με το καθήκον συγκρότησης ενός εθνικού προγράμματος αντιμετώπισης πιθανής επίθεσης με ιούς ευλογιάς, αναφέρουν πως πολλές απ' τις προετοιμασίες και τα 1,1 δισ. δολάρια που έχει δώσει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση απ' την αρχή του χρόνου στις πολιτείες της χώρας, δε βρίσκονται στο επιθυμητό ή έστω εντός του αρχικού προγραμματισμένου σχεδιασμού. Απ' τις πενήντα και πλέον πολιτείες, μόνον η Φλώριδα (με κυβερνήτη το μικρότερο αδερφό του Προέδρου, Τζεμπ Μπους) θεωρείται ως πιο κατάλληλα προετοιμασμένη. Οι περισσότερες πολιτείες αντιμετωπίζουν προβλήματα όχι μόνον όσον αφορά στην απορρόφηση των κονδυλίων για το συγκεκριμένο σκοπό, αλλά και στο σχετικώς πεπαλαιωμένο ή ανεπαρκές δημόσιο σύστημα υγείας (ανεπάρκεια κλινών κλπ.). Σοβαρά προβλήματα παρουσιάζει, π.χ., η διανομή 50 τόνων εμβολίων και φαρμάκων εντός 12 ωρών σε κάθε πόλη και πολιτεία των ΗΠΑ σε περίπτωση βιοτρομοκρατικής επίθεσης. Μετά και την - προ λίγων ημερών - άδεια της Ομοσπονδιακής Διοικητικής Αρχής Τροφίμων και Φαρμάκων στα υπάρχοντα εμβόλια κατά της ευλογιάς, το υπάρχον πρόγραμμα της κυβέρνησης Μπους προβλέπει εντός του επόμενου μήνα τον εμβολιασμό όχι περίπου 500.000 γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού (όπως αρχικά προβλεπόταν) αλλά ισάριθμων στρατιωτών που υπηρετούν ή πρόκειται να σταλούν στον Περσικό Κόλπο ενόψει του σχεδιαζόμενου πολέμου στο Ιράκ... Οπως διαφαίνεται η κυβέρνηση Μπους έχει βάσιμους λόγους να ανησυχεί για βιοτρομοκρατικές απειλές... Και το πιθανότερο; Να μην είναι ο «άξονας του κακού» που θα ευθύνεται γι' αυτές...


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ