ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Φλωρεντία - Λευκός Οίκος...

Ο «θρίαμβος» Μπους δε σημαίνει ότι «λύνονται τα χέρια» των ιμπεριαλιστών για να ματοκυλήσουν το λαό του Ιράκ, για να εντείνουν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», για να επιταχύνουν την επιβολή της «λύσης» στο Κυπριακό...

Του Στάθη από την «Ελευθεροτυπία»

«Μπους, απόλυτος άρχων στο Κογκρέσο», «Ελέγχουν τα... πάντα» (οι Ρεπουμπλικανοί), «Κυρίαρχος του παιχνιδιού πλέον ο πρόεδρος Μπους», «Παντοδύναμος ο Μπους», «Μπους απόλυτος κυρίαρχος», «Ποιος θα τολμήσει τώρα να εκφράσει αντιρρήσεις στον ηγεμόνα Μπους;» (Ενδεικτικοί τίτλοι από τα χτεσινά ρεπορτάζ των εφημερίδων για τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και της κυριαρχίας του καθεστώτος της «νέας τάξης», τα τεκταινόμενα στο Λευκό Οίκο έχουν (ολοένα αυξανόμενο) αντίκτυπο σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να χρησιμοποιείται η «νίκη Μπους» για να περάσει ένα κλίμα παντοδυναμίας των ηγεμόνων της «νέας τάξης» και, αντίστοιχα, να εμπεδωθεί η ηττοπάθεια και η υποταγή στους λαούς, η απόσταση είναι τεράστια. Ο «θρίαμβος» Μπους δε σημαίνει, όπως θέλουν να το εμφανίσουν, ότι «λύνονται τα χέρια» των ιμπεριαλιστών για να ματοκυλήσουν το λαό του Ιράκ, για να εντείνουν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», για να επιταχύνουν την επιβολή της «λύσης» στο Κυπριακό... Από την άποψη αυτή οι αντιιμπεριαλιστικές, αντιπολεμικές εκδηλώσεις στη Φλωρεντία ήρθαν την «κατάλληλη στιγμή».

Την ώρα που ο ορίζοντας μαυρίζει επικίνδυνα, το «φόρουμ» στη Φλωρεντία έρχεται να δείξει την άλλη - τη φωτεινή - όψη των πραγμάτων, ότι οι λαοί «είναι εδώ» και αντιστέκονται, ότι μόνον ο συντονισμένος αγώνας τους μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο και την ιλιγγιώδη πορεία προς τη βαρβαρότητα... Κατά τα λοιπά, ο θρίαμβος Μπους ήταν περίπου προδιαγεγραμμένος, αφού ο αμερικανικός λαός στενάζει, πάνω από ένα χρόνο, κάτω από το καθεστώς του φόβου και της τρομοκρατίας, που εξοντώνει όποιον δε σκύβει το κεφάλι. Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» θρέφει τον Μπους, ενώ η απουσία εναλλακτικής λύσης από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων απογοητεύει τις λαϊκές μάζες...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

ΠΡΟΣ "ΟΔΥΝΗΡΟ" ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ;

ΤΟΣΟ ΟΔΥΝΗΡΟΣ; «Τώρα η κατάσταση μοιάζει πιο σύνθετη, ο επιδιωκόμενος συμβιβασμός, στον βαθμό που επιτευχθεί, θα είναι οδυνηρός και ως εκ τούτου μπορεί να μην υπάρξει, παρότι αυτή τη στιγμή όλες οι μεγάλες δυνάμεις πιέζουν τον Κόφι Ανάν να εμφανίσει το ταχύτερο δυνατόν το σχέδιό του για την Κύπρο» (Από το βασικό θέμα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ).

ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ... «Ετοιμη για οδυνηρούς συμβιβασμούς με τους Τουρκοκύπριους, αλλά και αποφασισμένη να αρνηθεί εκβιαστικές θυσίες που υπαγορεύει η νέα τάξη πραγμάτων προκειμένου να ενταχθεί η Κύπρος στην ΕΕ, δήλωσε και χθες η ηγεσία της κυπριακής κυβέρνησης διά στόματος προέδρου της Βουλής Δ. Χριστόφια και γενικού εισαγγελέα Αλ. Μαρκίδη. Τόνισαν ότι η Κύπρος προτιμά το "ναι", αλλά δε θα διστάσει να πει το μεγάλο "όχι", αν επιχειρηθεί επιβολή απαράδεκτων σχεδίων λύσης (Από το βασικό θέμα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ).

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ «ΑΤΤΙΛΑ»: «Λύση "δίκαιη", όπως παγίως ζητούν επί 28 χρόνια οι Ελληνες για το Κυπριακό, δεν πρόκειται, λοιπόν, να υπάρξει. Μένει να διαπιστωθεί αν το βρετανοαμερικανικό "σχέδιο Ανάν" προτείνει κάποιο σχήμα, που θα υποσχόταν μια βιώσιμη λύση, για μια Κύπρο χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από εκεί και πέρα, δε θα πρέπει να αναμένονται σοβαρές "διορθώσεις" των όσων προκάλεσε ο "Αττίλας" το 1974, αλλά μόνο η νομιμοποίηση των "κεκτημένων" της τουρκικής πλευράς από την τότε στρατιωτική εισβολή» (Κ. Ι. Αγγελόπουλος - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«ΠΟΛΕΜΟΧΑΡΗ» ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ: «Δύο λύσεις υπάρχουν. Είτε θα διαπραγματευτούμε μαζί της μια νέα κατάσταση, διαφορετική απ' αυτήν που προϋπήρχε του 1974, είτε θα πάρουμε τα όπλα και όλοι μαζί, Ελληνες και Ελληνοκύπριοι, θα πετάξουμε τους ογδόντα χιλιάδες Τούρκους στη θάλασσα. Το δεύτερο δε βλέπω να το προτείνει κανείς. Αρα, μάλλον προτιμούμε τη διαπραγμάτευση» (Ι. Κ. Πρετεντέρης - ΒΗΜΑ).

ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ

Οι λόγοι του «θριάμβου»: «Πώς κατάφερε ο Τζορτζ Μπους και το κόμμα του όχι μόνο να διασωθούν πολιτικά αλλά και να θριαμβεύσουν εκλογικά, σε μια τόσο δυσοίωνη συγκυρία; Πρώτα απ' όλα, χάρη στην ατμόσφαιρα διαρκούς πολεμικής ετοιμότητας που επικράτησε στις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001... Ο δεύτερος και εξίσου καθοριστικός λόγος πρέπει να αναζητηθεί στο μόνιμο, τα τελευταία χρόνια, εξοστρακισμό των λαϊκών μαζών από τις εκλογικές διαδικασίες. Η συμμετοχή κυμάνθηκε, σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς, γύρω στο 37%» (Πέτρος Παπακωνσταντίνου - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

Σιγά τα κωλύματα... «Το αποτέλεσμα καθιστά τον Πρόεδρο Μπους πανίσχυρο και του επιτρέπει να εφαρμόσει την οικονομική και κοινωνική(;) πολιτική του στο εσωτερικό, αλλά και να χειριστεί τα εξωτερικά θέματα, όπως την εκστρατεία κατά της διεθνούς τρομοκρατίας και την επίθεση κατά του Ιράκ, χωρίς τα νομοθετικά κωλύματα που του δημιουργούσαν συχνά οι Δημοκρατικοί» (Αθ. Ελλις - «ΝΕΑ»).

Δολοφονίες διά χειρός CIA: «Μπανγκ! Μπανγκ! Οι κακοί είναι νεκροί. Ούτε κατάλαβαν τις τους κτύπησε. Ο πρόεδρος Μπους πρόσθεσε και άλλες χαραγματιές στον υποκόπανο του όπλου του, ξεκάνοντας άλλους έξι "τρομοκράτες" στην έρημο της Υεμένης. Το αυτοκίνητό τους χτυπήθηκε από ένα πύραυλο Χελφάιαρ που εκτοξεύτηκε από ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος της CIA. Τα ρομπότ του θανάτου είναι υψηλής τεχνολογίας, κάνουν τη CIA να φαίνεται χρήσιμη. Ο πρόεδρος Μπους εφαρμόζει την παλιά αμερικάνικη λογική πως "ο μόνος καλός Ινδιάνος είναι ο νεκρός Ινδιάνος» («ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ» - «ΝΕΑ»).