Περιμένουμε απαντήσεις...
«Πουλητάρι». Η λέξη δεν υπάρχει στο επίσημο λεξικό της ελληνικής γλώσσας. Αυτές τις μέρες όμως έχει γίνει από τις πλέον διαδεδομένες λέξεις ανάμεσα στις καμαριέρες των ξενοδοχείων της Αθήνας. Τη χρησιμοποιούν μόλις βλέπουν πρώην συναδέλφισσά τους που κάποτε ήταν μάχιμη αλλά σήμερα - καθώς στο μεταξύ έχει δει «το φως το αληθινό» - έχει περάσει στην απέναντι όχθη, έχοντας κάνει στόχο ζωής να χτυπηθούν οι κομμουνιστές στο σωματείο ξενοδοχοϋπαλλήλων Αθήνας, για να προωθήσει έτσι, λέει, την «ενότητα στη δράση». Η φράση «καλά, τώρα στα γεράματα βρήκες να γίνεις και συ πουλητάρι;» που λένε μόλις τη βλέπουν οι καμαριέρες, συνοδεύεται και με μια κίνηση που δεν είναι κόσμιο να περιγράψουμε. «Πουλητάρι»! Ακριβέστατο.
«Δωρεάν γη στους αγρότες» έλεγε ο πρωτοσέλιδος τίτλος του «Βήματος» της Κυριακής, αναφερόμενος σε κυβερνητικούς σχεδιασμούς - σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας - και προκαλούσε απορίες σε όποιον τον διάβαζε, μια και οι πάντες γνωρίζουν πως άλλα είναι τα κύρια προβλήματα του αγροτικού τομέα και των αγροτών. Και, πάντως, δεν υπάρχει έλλειψη αγροτικής γης.
Οι απορίες αυτές λύθηκαν χτες. Γράφει, λοιπόν, το χτεσινό «Βήμα» και, μάλιστα, στην πρώτη του σελίδα, συνεχίζοντας την παρουσίαση του αγροτικού πολυνομοσχεδίου, που επεξεργάζεται το υπουργείο Γεωργίας: «Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί γίνονται επιχειρήσεις - Τι κίνητρα δίνονται για συγχωνεύσεις». Και η άποψη της εφημερίδας, ανάμεσα σε άλλα, σημειώνει: «... Ωστόσο, το περί ου ο λόγος νομοσχέδιο (σ.σ. της απόδοσης γης) για να περάσει από το επίπεδο της "σημαντικής πρωτοβουλίας" σε εκείνο του "σημαντικού σταθμού" της αγροτικής πολιτικής χρειάζεται κάτι ακόμη: την εξασφάλιση της αγροτικής γης ως ενός λειτουργικού και αποδοτικού μέσου παραγωγής, ικανού να συμβάλει στην οικονομική μεγέθυνση και στην ανταγωνιστικότητα ολόκληρου του γεωργικού τομέα. Η ακτημοσύνη δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι αγρότες. Μεγάλα προβλήματα θεωρούνται η κατοχή μικρού και διάσπαρτου κλήρου, η ύπαρξη πολλών σχολαζόντων γαιών, η ιδιοκτησία αγρών από μη κατ' επάγγελμα γεωργούς και σε ορισμένες περιπτώσεις η αιφνίδια και απρογραμμάτιστη αλλαγή της χρέωσης γης...».
Και η άποψη του «Βήματος» καταλήγει: «Αυτά αναζητούν αποφασιστικές και τολμηρές λύσεις - έστω κι αν αυτές έχουν πολιτικό κόστος. Μόνον έτσι όμως θα διατηρηθεί ο αγροτικός πληθυσμός στην ύπαιθρο, απασχολούμενος σε βιώσιμες και αποδοτικές μονάδες, και θα διασφαλιστεί το αγροτικό εισόδημα». Με άλλα λόγια, δηλαδή, το «Βήμα» προτείνει «τολμηρές» καπιταλιστικές διαρθρωτικές αλλαγές - «έστω κι αν αυτές έχουν πολιτικό κόστος». Την ολοκληρωτική παράδοση, δηλαδή, του αγροτικού τομέα στις κερδοσκοπικές ορέξεις και επιδιώξεις του μεγάλου κεφαλαίου, με την ολόπλευρη ενίσχυση της δημιουργίας μεγάλων καπιταλιστικών γεωργικών επιχειρήσεων και το ξερίζωμα των φτωχών και μικρομεσαίων αγροτών, τουλάχιστον από τη γη τους, αν όχι κι από τις ιδιαίτερες πατρίδες τους.
Και, βέβαια, στην ίδια κατεύθυνση κινείται και το προετοιμαζόμενο από το υπουργείο Γεωργίας νομοσχέδιο, αλλά, προφανώς, το «Βήμα» θα ήθελε να είναι περισσότερο τολμηρό...
Συμπέρασμα: Φαίνεται ότι η ελληνική οικονομία τρέχει τελικά πολύ γρήγορα και γι' αυτό οι Ελληνες εργαζόμενοι και άνεργοι (που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να επωφελούνται από αυτό)... δεν την προλαβαίνουν.
Μια χαρά, όμως, την προλαβαίνουν και ενίοτε την ...ξεπερνάνε οι κάθε είδους προνομιούχοι, βιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές, «προμηθευτές», «θεσμικοί επενδυτές» και γενικότερα «αναπτυξιακοί φορείς».
Να υποθέσουμε ότι η Τράπεζα της Ελλάδας - εκτός πολλών άλλων οικονομικών και κοινωνικών στοιχείων - δε γνωρίζει ούτε καν για την υπερχρέωση των ελληνικών νοικοκυριών και, γενικότερα, την οικονομική κατάσταση του μέσου Ελληνα; Μάλλον απίθανο, διότι υποτίθεται πως είναι ο οργανισμός εποπτείας των τραπεζικών ιδρυμάτων.
ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ για μεγάλες πλάκες με την εφαρμογή των περίφημων αντικαπνιστικών μέτρων στα εστιατόρια και τα ζαχαροπλαστεία, όπου προβλέπονται ειδικοί χώροι για τις δυο ...«κατηγορίες», στις οποίες θέλουν να πιστέψουμε ότι ανήκουμε.
Αραγε, έχουν εκτιμήσει την κατάσταση οι αρμόδιοι και εκτιμούν ότι οι καταστηματάρχες εστιατορίων στην Ελλάδα είναι κυρίως ιδιοκτήτες μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες διαθέτουν καταστήματα εκατοντάδων τετραγωνικών ή αντίστοιχων διαθέσιμων κεφαλαίων και μπορούν να προχωρήσουν στις ανάλογες ρυθμίσεις;Πάλι καλά, δηλαδή, που σκέφθηκαν να εξαιρέσουν τα παραδοσιακά καφενεία, αλλιώς η κατάσταση θα κατέληγε σίγουρα σε τραγελαφικά φαινόμενα. Αλλά μην αμφιβάλλετε πως οι αρμόδιες υπηρεσίες θα εκμεταλλευτούν την όλη κατάσταση για ορισμένα παραπάνω πρόστιμα.
Ολα αυτά, φυσικά, στο όνομα της καλής μας υγείας. Κρεβάτια νοσοκομείων, επαρκές προσωπικό και χρηματοδότηση της δημόσιας Υγείας σ' αυτήν τη χώρα μπορεί να μην έχουμε, αλλά από νομοθεσία Υγείας είμαστε εφάμιλλοι της Ευρώπης.