ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι πρωτοβουλίες του ΚΚΕ...

Πολλές φορές, τόσο πριν το μεγάλο σεισμό της Αθήνας το 1999, όσο και, περισσότερο, μετά απ' αυτόν, το ΚΚΕ έχει πάρει πρωτοβουλίες σχετικά με το κρίσιμο θέμα της αντισεισμικής θωράκισης της χώρας. Με ανακοινώσεις, διαφόρων ειδών παρεμβάσεις στη Βουλή και προς τους αρμόδιους υπουργούς, αλλά και με διάφορους άλλους τρόπους, έχει υπογραμμίσει την επιτακτική ανάγκη της εφαρμογής μιας σειράς κρίσιμων μέτρων, ανάμεσα στα οποία συμπεριλαμβάνονται ο ουσιαστικός έλεγχος των δημόσιων κτιρίων και των κτιρίων συνάθροισης κοινού, σε όλη τη χώρα, η αποτελεσματική κρατική αρωγή και έλεγχος των επισκευαζομένων, μετά από σεισμούς, κτιρίων και άλλα παρόμοια.

Η κυβέρνηση, όμως, όλ' αυτά τ' ακούει βερεσέ. Μπορεί οι παραπάνω προτάσεις και μέτρα να είναι απολύτως λογικές και αναντικατάστατες προϋποθέσεις, ώστε να μη θρηνήσουμε και νέα θύματα, στο απευκταίο ενός νέου ισχυρού σεισμού, αλλά δεν ταιριάζουν με το αντιλαϊκό πλαίσιο των κυβερνητικών πολιτικών, της εξοικονόμησης με κάθε τρόπο χρημάτων για την πολύμορφη ενίσχυση των πολυεθνικών και του μεγάλου κεφαλαίου.

Αυτή είναι η αλήθεια και δεν αλλάζει, παρά τα όσα λένε οι αρμόδιοι υπουργοί και διάφοροι παρατρεχάμενοι. Και επειδή είναι μια αλήθεια, που δεν την αγνοούν οι κυβερνώντες - αντίθετα, τη γνωρίζουν πολύ καλά - ας έχουν υπόψη τους, ότι οι όποιες μελλοντικές συνέπειες θα τους βαραίνουν ολοκληρωτικά.

... και η ανάγκη αντισεισμικής θωράκισης

Και επειδή κάποιοι μπορεί να μας θεωρούν υπερβολικούς, αναφέρουμε ορισμένα μόνο σχετικά παραδείγματα.

Στον πρόσφατο σεισμό του Βαρθολομιού της Ηλείας έπαθαν ζημιές και αρκετά σπίτια, τα οποία είχαν επισκευαστεί μετά τον ανάλογο του 1989, στην ίδια περιοχή. Το γεγονός αυτό δεν οφείλεται στο μέγεθος του τωρινού σεισμού, αλλά στην ανεπάρκεια και αναποτελεσματικότητα των τότε επισκευών. Οι τεχνικές οδηγίες και τα τιμολόγια που εξέδωσε τότε η κυβέρνηση δεν οδηγούσαν στην απαιτούμενη ενίσχυση των κτιρίων, αλλά το πολύ στην επαναφορά της κατάστασης όπου βρίσκονταν τα «χτυπημένα» κτίρια πριν από τον τότε σεισμό. Το ίδιο έγινε έγινε και στους μετέπειτα σεισμούς της Πάτρας, του Αίγιου και της Αθήνας. Αλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι έρευνα, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας σε 261 κτίρια της Πάτρας, φανέρωσε ότι αρκετά απ' αυτά -ανάμεσά τους σχολεία και δημόσιες υπηρεσίες - είναι επικίνδυνα, αφού δεν έχουν αποκατασταθεί επαρκώς από τους δυνατούς σεισμούς που έγιναν στην περιοχή το 1993 και το 1995.

Για να μην αναφερθούμε σε δημόσια κτίρια και άλλα κτίρια συνάθροισης κοινού (όπως και κατοικίες), τα οποία έχουν κατασκευαστεί πριν από την καθιέρωση του τελευταίου Οικοδομικού Κανονισμού.

Τα «κόλπα» και οι προκλήσεις

Στο προσκήνιο επανήλθε τις μέρες αυτές το θέμα της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο τομέα. Και όχι τυχαία. Κάποιοι θέλουν να «ζυμώσουν» την ιδέα στους ίδιους τους εργαζόμενους, όπως και στους συναλλασσόμενους με το δημόσιο, μια και επίκεινται οι σχετικές κυβερνητικές αποφάσεις. Βέβαια, ο Κ. Σκανδαλίδης αρνήθηκε να επιβεβαιώσει τις σχετικές πληροφορίες που είδαν χτες το φως της δημοσιότητας. Ας μην υπάρχει, όμως, η παραμικρή αμφιβολία για τις επιδιώξεις της κυβέρνησης. Αλλωστε, η μερική εργασία αποτελεί τμήμα της συνολικότερης στρατηγικής της κυβέρνησης για διεύρυνση της «ευέλικτης» απασχόλησης και στο δημόσιο, η οποία έρχεται να χτυπήσει και τη μονιμότητα, ενώ «δένει» με τις γενικότερες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στη δημόσια διοίκηση, έτσι όπως περιγράφονται και στο πρόγραμμα «ΠΟΛΙΤΕΙΑ».

Σήμερα οι δημόσιοι υπάλληλοι, με τη μαζική και δυναμική τους συμμετοχή στην απεργία τους και στις απεργιακές συγκεντρώσεις, καθώς και με τη στήριξή τους στις θέσεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου που πολεμά αυτά τα σχέδια χωρίς ταλαντεύσεις, μπορούν να απαντήσουν στις προκλήσεις της κυβέρνησης. Προκλήσεις που παίρνουν ακόμη χειρότερο χαρακτήρα, όταν η κυβέρνηση επέλεξε τη σημερινή μέρα, για να πραγματοποιηθεί η σύσκεψη του πρωθυπουργού με τον Κ. Σκανδαλίδη και τους συναρμόδιους υπουργούς, ώστε να εξετάσει το συγκεκριμένο θέμα. Ας μην τους περάσει...

Μόνο με αγώνες

Πάει και τούτη

η χρονιά

τελειώνει σ' ένα μήνα

και συ και φέτος

εργατιά

με «κούρες», «ζώνες»,

πείνα

κι ας σου 'χαν

άλλα υποσχεθεί,

κι ας σου 'χαν άλλα τάξει

οι μπαγαπόντηδες ταγοί,

που σ' έχουν ξετινάξει.

* * *

Πάει και τούτη η χρονιά

η ίδια σαν και πέρσι,

αλλά κι η νέα

που θα 'ρθει

«καπέλο» θα 'ναι, «φέσι»

γι' αυτό αν θέλεις,

εργατιά, να έρθουν

άλλοι χρόνοι,

ψηλά το χέρι σε γροθιά

είναι η λύση η μόνη!

Ο οίστρος

Τα αρπάζουν από την ασφάλιση

Προχτές η κυβέρνηση ανακοίνωσε τα πρώτα μέτρα πριμοδότησης των επαγγελματικών ταμείων, του λεγόμενου τρίτου πυλώνα της ασφάλισης, που θα λειτουργεί με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα. Σήμερα οι -διορισμένοι από την κυβέρνηση - πρόεδροι των «Ειδικών Ασφαλιστικών Ταμείων», δηλαδή των ΔΕΚΟ και ορισμένων τραπεζών, καλούνται να «συζητήσουν» για την ένταξή τους στο ΙΚΑ, ερήμην βέβαια των εργαζομένων.

Γίνεται φανερό, ότι η κυβέρνηση με εντατικούς ρυθμούς προωθεί την υλοποίηση του πρόσφατου αντιασφαλιστικού νόμου. Βιάζεται, μάλιστα, καθώς οι δύο παραπάνω στόχοι αποτελούν κεντρικές επιδιώξεις της ανατροπής που επιδιώκει. Γιατί με τον μεν πρώτο επιβάλλει ουσιαστικά και τρίτη εισφορά στους εργαζόμενους, με την ψευδαίσθηση ότι κάποτε στο μέλλον μπορεί να ενισχύσουν τη σύνταξή τους, ενώ με το δεύτερο, για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους των ΔΕΚΟ και των τραπεζών πετσοκόβονται ώριμα - και πληρωμένα - ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η κυβέρνηση βιάζεται να «περπατήσει» τα επαγγελματικά ταμεία, γιατί το χρηματιστήριο και συνολικά η τάξη των καπιταλιστών καρτερούν νέο και ζεστό χρήμα. Αφού τις προηγούμενες δεκαετίες ξεκοκάλισαν τα αποθεματικά των εργαζομένων, μια και τα κρατούσαν δεσμευμένα στην Τράπεζα της Ελλάδας για να χρηματοδοτούν τους επιχειρηματίες με φτηνό χρήμα, τώρα ετοιμάζονται για το νέο γύρο. Με τα κεφάλαια που θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι και θα συσσωρεύονται στα επαγγελματικά ταμεία, με τα αποθεματικά των ήδη υπαρχόντων Ταμείων - αυξάνοντας τα ποσοστά που θα παίζονται στο χρηματιστήριο - επιδιώκουν να χρηματοδοτήσουν την «ανάπτυξη» των επόμενων δεκαετιών. Να χρηματοδοτήσουν τους μεγαλοεργοδότες, τις τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρίες, όλον αυτόν τον εσμό του «τζόγου». Την ίδια στιγμή οι παροχές στους ασφαλισμένους θα συρρικνώνονται, τα χρόνια παραμονής στην εργασία, με άμεσο ή έμμεσο εξαναγκασμό, θα αυξάνονται.

Γίνεται φανερό, ότι για τους εργαζόμενους, όπως και για τους αντιπάλους τους, το «μέτωπο του Ασφαλιστικού» δεν κλείνει. Παραμένει ανοιχτό. Ισα ίσα, τώρα αρχίζουν να γίνονται πιο καθαρές και οι στοχεύσεις της κυβέρνησης, αλλά και οι συνέπειες σε βάρος των εργαζομένων. Γι' αυτό χρειάζεται, τώρα, να υπάρξει άμεση αντίδραση. Αντίδραση που θα διαφωτίζει, θα ενημερώνει, θα κινητοποιεί τους εργαζόμενους για νέους αγώνες. Μαζί με τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις για το μεροκάματο, το εργατικό εισόδημα, την υπεράσπιση των ανέργων, τα δικαιώματα στους χώρους δουλιάς, το μέτωπο ενάντια στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, το Ασφαλιστικό παραμένει στην πρώτη γραμμή της αντιπαράθεσης.

Μια αντιπαράθεση, που δε θα περιορίζεται, βέβαια, στην κυβερνητική πολιτική, αλλά θα επικεντρώνει και στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, συνολικά του κεφαλαίου. Αλλωστε, τα «καθήκοντα» που έχει αναλάβει και η ελληνική προεδρία επιβεβαιώνουν ότι η αντιασφαλιστική επίθεση εκπορεύεται από όλο αυτό το οικοδόμημα που λέγεται «ευρωπαϊκή ενοποίηση». Ολο αυτό το έκτρωμα, στη μόνη ενοποίηση που στοχεύει είναι αυτή του μεγάλου κεφαλαίου ενάντια στους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης. Οσο μάλιστα η ενοποίηση βαθαίνει - και σε αυτό πρωτοστατεί και η ελληνική κυβέρνηση - θα βαθαίνει και η εκμετάλλευση των εργαζομένων.