Η πρεσβεία της χούντας στην Αθήνα, κατά την περίοδο του 1972, είχε κάτω από τον πλήρη έλεγχό της τον στρατηγό Γρίβα και την ΕΟΚΑ Β΄ και καθοδηγούσε τη συνωμοσία των Μητροπολιτών στη Λευκωσία εναντίον του Προέδρου Μακαρίου. Αυτό αποκαλύπτεται από τα έγγραφα που έδωσε στη δημοσιότητα - όχι στο σύνολό τους - το Φόρεϊν Οφις και αναφέρονται στη χρονιά του 1972. Ενα έτος ιδιαίτερα καθοριστικό για τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν και είχαν αποκορύφωμα αρχικά το πραξικόπημα και στη συνέχεια την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο το 1974.

Από τα συγκεκριμένα έγγραφα φαίνονται οι ξεκάθαρες σχέσεις των χουντικών με τον Γρίβα, οι οποίοι εξυπηρετώντας τις στρατηγικές επιδιώξεις Αμερικανών και Βρετανών - για λόγους ευνόητους αυτές δεν εμφανίζονται στα σχετικά έγγραφα!! - οδήγησαν στην κυπριακή τραγωδία. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα έγγραφα του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών, που αποδεσμεύτηκαν στις 31/12/2002 μετά την πάροδο 30 χρόνων, ο τότε πρεσβευτής της χούντας Κωνσταντίνος Παναγιωτάκος ζήτησε με... οδηγίες της χούντας την απομάκρυνση του Μακαρίου από την Προεδρία, ύστερα από την εισαγωγή φορτίου όπλων από την Τσεχοσλοβακία. Σ' αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρουμε ότι εκείνη την περίοδο το συγκεκριμένο φορτίο όπλων προκάλεσε την αντίδραση της Τουρκίας, που απείλησε με αντίμετρα και το θέμα έληξε με την παράδοση των όπλων στους «κυανόκρανους» του ΟΗΕ.

Σύμφωνα με τα βρετανικά έγγραφα το Φλεβάρη του ιδίου χρόνου, ο τότε πρόεδρος της Βουλής Γλαύκος Κληρίδης είχε αναφέρει στον Βρετανό Υπατο Αρμοστή Ρίτσαρντ Ετμοντς ότι πίστευε πως η Εθνική Φρουρά ή η ΕΛΔΥΚ ή και οι δύο δυνάμεις μαζί θα αναλάμβαναν δράση εναντίον της Αρχιεπισκοπής. Σχετικό διάβημα, προστίθεται στα έγγραφα, είχε γίνει και προς τον Αμερικανό πρεσβευτή και αυτό ίσως είχε ως αποτέλεσμα να αποτραπεί η ενέργεια που είχε καταγγείλει ο Γλαύκος Κληρίδης.

Σε ένα άλλο έγγραφο αποκαλύπτεται ότι ο Πρόεδρος Μακάριος απέστειλε στο Λονδίνο τον τότε αναπληρωτή γενικό διευθυντή του υπουργείου Εξωτερικών Γεώργιο Πελαγίας, ο οποίος έγινε δεκτός από τον Βρετανό πρωθυπουργό Εντουαρντ Χιθ. Ο Γεώργιος Πελαγίας ανέφερε στον Βρετανό πρωθυπουργό ότι ο στρατηγός Γρίβας ήταν εκτός ελέγχου και ότι ο Αρχιεπίσκοπος πίστευε πως η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να πάρει μια σταθερή στάση.

Σε ερώτηση του Βρετανού πρωθυπουργού για τα μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν, ο Γεώργιος Πελαγίας απάντησε ότι η Αθήνα έπρεπε να δηλώσει πως η Εθνική Φρουρά θα αναλάβει ενεργό ρόλο για να καταστείλει οποιεσδήποτε ταραχές. Σε άλλη ερώτηση του Βρετανού πρωθυπουργού αν οι Ελληνες αξιωματικοί θα υπάκουαν σε τέτοιες εντολές, ο Γεώργιος Πελαγίας απάντησε καταφατικά, αν και μερικοί, όπως είπε, δυνατό να συμπαθούσαν τον Γρίβα.

Τα αρχεία του βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών αποκαλύπτουν επίσης και δυο προσωπικές επιστολές που είχε στείλει ο Ανδρέας Παπανδρέου προς το Βρετανό πρωθυπουργό Εντουαρτ Χιθ. Η μια αποστέλλεται στις αρχές Γενάρη του 1972 και η άλλη στις 16 Δεκέμβρη 1970 και στις οποίες ο Αν. Παπανδρέου, ως αρχηγός του ΠΑΚ, ζητούσε από τους Βρετανούς ανάληψη δράσης κατά των Συνταγματαρχών.

Τη στιγμή που ο Μακάριος είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στους Βρετανούς, αξίζει να αναφέρουμε τι έγραφε στην τελική ετήσια αναφορά του ο πρεσβευτής της Βρετανίας στην Αθήνα, σερ Ρόμπιν Χούπερ, στις 18 Γενάρη του 1972: «Πρέπει να γίνει σαφές για εμάς ότι δεν είναι υπόθεση της βασίλισσάς μας να αποκαταστήσει τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Για τη Βρετανία βασικός στόχος είναι η προώθηση πωλήσεων όπλων, ώστε οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις να εκπληρώσουν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό το ρόλο τους στο ΝΑΤΟ»... Ο ίδιος μάλιστα σημείωνε και προέβλεπε: «Το καθεστώς του Παπαδόπουλου κλείνει σχεδόν πέντε χρόνια στην εξουσία και οι προοπτικές για την αποκατάσταση της δημοκρατίας φαίνονται μακρινές, το καθεστώς έχει τουλάχιστον ακόμη 15 χρόνια ζωής»!

Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε και τις εκτιμήσεις των Αμερικανών για εκείνη την περίοδο, όπως αυτές καταγράφονται από τους Βρετανούς διπλωμάτες. Συγκεκριμένα γίνεται αναφορά σε μια συγκεκριμένη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στις 12 Γενάρη του 1972 στην Αθήνα, της ειδικής υποεπιτροπής για στρατιωτικά θέματα του ΝΑΤΟ. Την επιτροπή ενημέρωσε ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα Χένρι Τάσκα, ο οποίος τότε υποστήριζε: «Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολιτική αστάθεια χρόνων. Είχε χρόνια δημοκρατία, που όμως γενικά δε δούλεψε καλά. Ευτυχώς δούλεψε καλά στον αγώνα των Ελλήνων εναντίον των κομμουνιστών (!!!). Η Ελληνική Δημοκρατία κατέρρεε ήδη από το 1963, όπως άλλωστε είχε προβλέψει και ο Καραμανλής. Είναι εξαιρετικός πολιτικός, υπηρέτησε καλά τη χώρα του και ελπίζω να μπορέσει ξανά να διαδραματίσει σημαντικό πολιτικό ρόλο»...

«Χείρα βοηθείας», αλλά και άσκησης πίεσης στην κυβέρνηση, ώστε να προχωρήσει πιο αποφασιστικά στην υλοποίηση πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών, δίνει ο Κ. Μητσοτάκης. Για το σκοπό αυτό ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ χρησιμοποίησε, άλλη μια φορά, τη δοκιμασμένη μέθοδο της κινδυνολογίας και των ζοφερών προβλέψεων για το «μέλλον της οικονομίας», υποδεικνύοντας στην κυβέρνηση να κάνει το ίδιο, προκειμένου να δικαιολογήσει την «αναγκαιότητα» των αντιλαϊκών μέτρων. Σε δηλώσεις του ο Κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε «ιδιαίτερα ανήσυχος», γιατί «η πορεία της οικονομίας πάει κακά», αποδίδοντας την ευθύνη στο ότι η κυβέρνηση δε λέει την αλήθεια! «Η βασική αιτία, είπε, είναι ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να μη λέει την αλήθεια. Να παρουσιάζει ψεύτικα στοιχεία για να παρουσιάζει μια οικονομία ανθηρή, ενώ η οικονομία καταρρέει». «Αν δεν αποφασίσει, πρόσθεσε, η κυβέρνηση να πει την αλήθεια και να προχωρήσει στις βαριές επώδυνες διαρθρωτικές αλλαγές, η πορεία μας θα είναι δυστυχώς πολύ αρνητική και πολύ φοβάμαι ότι θα συμβεί το 2003». Αναφερόμενος στην πορεία των εθνικών θεμάτων ο Κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε το 2003 κρίσιμο, δηλώνοντας «συγκρατημένα αισιόδοξος» για την επίλυση του Κυπριακού, αλλά και για τη μονιμότερη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Από την πλευρά του ο Κ. Καραμανλής προτίμησε να συνεχίσει την ψηφοθηρική τακτική της δημαγωγίας πάνω στα καυτά κοινωνικά προβλήματα και να ενισχύσει το «φιλολαϊκό προφίλ». Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του έδωσε έμφαση στην «προβληματική καθημερινότητα που βιώνουν πολλοί Ελληνες, την ανεργία, τη διεύρυνση της φτώχειας, την ακρίβεια, τα αδιέξοδα του αγροτικού κόσμου και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων»... Ομως ποια είναι η διέξοδος; «μια νέα πολιτική ελπίδας, που να έχει κέντρο της τον άνθρωπο»!. Απροκάλυπτη κοροϊδία.

Περίπου 180 βουλευτές έχουν - σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία - ανταποκριθεί στο κάλεσμα - σύσταση του προέδρου της Βουλής Απόστολου Κακλαμάνη, για δήλωση σχετικά με την εγκατάλειψη της επαγγελματικής τους ιδιότητας, ενόψει του νόμου του υπουργείου Εσωτερικών για το ασυμβίβαστο των βουλευτών. Ο Απ. Κακλαμάνης είχε απευθύνει πριν μία βδομάδα τη σχετική έκκληση, η οποία όμως δεν είναι δεσμευτική, μια και ο σχετικός νόμος του υπουργείου Εσωτερικών αναμένεται να κατατεθεί την επόμενη βδομάδα στη Βουλή. Ο αριθμός των βουλευτών που δεν έχουν αποστείλει επιστολή εκτιμάται γύρω στους 70, αφού υπάρχουν βουλευτές που δεν ασκούν επάγγελμα, όπως π.χ. τα μέλη της κυβέρνησης ή βουλευτές που είχαν την ιδιότητα του δημόσιου υπαλλήλου από την οποία και παραιτήθηκαν με την εκλογή τους.