«Χείρα βοηθείας», αλλά και άσκησης πίεσης στην κυβέρνηση, ώστε να προχωρήσει πιο αποφασιστικά στην υλοποίηση πιο σκληρών νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών, δίνει ο Κ. Μητσοτάκης. Για το σκοπό αυτό ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ χρησιμοποίησε, άλλη μια φορά, τη δοκιμασμένη μέθοδο της κινδυνολογίας και των ζοφερών προβλέψεων για το «μέλλον της οικονομίας», υποδεικνύοντας στην κυβέρνηση να κάνει το ίδιο, προκειμένου να δικαιολογήσει την «αναγκαιότητα» των αντιλαϊκών μέτρων. Σε δηλώσεις του ο Κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε «ιδιαίτερα ανήσυχος», γιατί «η πορεία της οικονομίας πάει κακά», αποδίδοντας την ευθύνη στο ότι η κυβέρνηση δε λέει την αλήθεια! «Η βασική αιτία, είπε, είναι ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να μη λέει την αλήθεια. Να παρουσιάζει ψεύτικα στοιχεία για να παρουσιάζει μια οικονομία ανθηρή, ενώ η οικονομία καταρρέει». «Αν δεν αποφασίσει, πρόσθεσε, η κυβέρνηση να πει την αλήθεια και να προχωρήσει στις βαριές επώδυνες διαρθρωτικές αλλαγές, η πορεία μας θα είναι δυστυχώς πολύ αρνητική και πολύ φοβάμαι ότι θα συμβεί το 2003». Αναφερόμενος στην πορεία των εθνικών θεμάτων ο Κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε το 2003 κρίσιμο, δηλώνοντας «συγκρατημένα αισιόδοξος» για την επίλυση του Κυπριακού, αλλά και για τη μονιμότερη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Από την πλευρά του ο Κ. Καραμανλής προτίμησε να συνεχίσει την ψηφοθηρική τακτική της δημαγωγίας πάνω στα καυτά κοινωνικά προβλήματα και να ενισχύσει το «φιλολαϊκό προφίλ». Στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του έδωσε έμφαση στην «προβληματική καθημερινότητα που βιώνουν πολλοί Ελληνες, την ανεργία, τη διεύρυνση της φτώχειας, την ακρίβεια, τα αδιέξοδα του αγροτικού κόσμου και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων»... Ομως ποια είναι η διέξοδος; «μια νέα πολιτική ελπίδας, που να έχει κέντρο της τον άνθρωπο»!. Απροκάλυπτη κοροϊδία.