«Στις 15 Φλεβάρη, στα Προπύλαια και στη συνέχεια στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους τους λαούς που ξεσηκώνονται κατά της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Στις 15 Φλεβάρη στα Προπύλαια και στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία να δώσουμε τη λαϊκή απάντηση και καταδίκη στην προσπάθεια επιβολής του νόμου της υποδούλωσης που θέλουν να επιβάλουν ακόμα και με τον πόλεμο οι ιμπεριαλιστές. Να δώσουμε καθαρή απάντηση πως δε συναινούμε, δε σιωπούμε, δεν ψελλίζουμε, δε συμβιβαζόμαστε με την πολιτική εκείνων που οδηγούν την ανθρωπότητα και τους λαούς σε ένα σύγχρονο εξανδραποδισμό». Τα παραπάνω τόνισε ο Θανάσης Παφίλης, Γενικός Γραμματέας της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη και του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, στην εισήγηση που έκανε κατά τη χτεσινή σύσκεψη μαζικών φορέων, που έγινε στην αίθουσα της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, μετά από πρόσκληση της ΕΕΔΥΕ. Πιο συγκεκριμένα, στην εισήγησή του ο Θ. Παφίλης σημείωσε τα παρακάτω:

«θέλουμε, αγαπητοί φίλοι και φίλες, να ξεκινήσουμε τη σημερινή μας σύσκεψη χαιρετίζοντας τη μεγάλη και συγκλονιστική διαδήλωση και κινητοποίηση στο Ναύπλιο, όλους εκείνους που πήραν μέρος και με εντυπωσιακό τρόπο, με πάθος και αποφασιστικότητα έστειλαν το αντιπολεμικό μήνυμα του λαού μας και παράλληλα άνοιξαν το δρόμο για την κλιμάκωση της λαϊκής αντίστασης ενόψει και της Ελληνικής Προεδρίας στην ΕΕ.

Πιστεύουμε πως μαζί με τους χιλιάδες διαδηλωτές του Ναυπλίου συντάχθηκε και η πλειοψηφία του λαού μας που δεν πήρε μέρος, αλλά στην πορεία των κινητοποιήσεων θα πυκνώσει τις γραμμές του μαχητικού κινήματος αντίστασης και αντεπίθεσης στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα».

«Η ΕΕΔΥΕ», συνέχισε ο ομιλητής, «έχοντας και την ευθύνη της γραμματείας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης, πήρε την πρωτοβουλία της σύγκλησης αυτής της Σύσκεψης για να προετοιμαστεί και να οργανωθεί η κινητοποίηση στις 15 Φλεβάρη κατά του πολέμου ενάντια στο Ιράκ, ώστε με σαφή τρόπο να εκδηλωθεί η αντίθεση του λαού μας στον επερχόμενο και προαποφασισμένο άδικο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο και ελπιδοφόρο μαζί, πως ποτέ τα τελευταία χρόνια δεν εκδηλώθηκε και μάλιστα με τέτοιο τρόπο, τόση μεγάλη αντίδραση κατά του πολέμου από τους λαούς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη.

Μέσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα όλο και περισσότεροι συνειδητοποίησαν πως η ονομαζόμενη εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά το πρόσχημα για να εξαπολυθούν πόλεμοι, που στοχεύουν στην κατάκτηση αγορών, ενεργειακών πηγών και να δώσουν διέξοδο στην κρίση του συστήματος.

Είναι προφανές πως η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού κλιμακώνεται επικίνδυνα μετά τις 11 Σεπτέμβρη. Πριν τελειώσει ο πόλεμος κατά του Αφγανιστάν, που πολύ εύκολα χαρακτηρίστηκε από ορισμένους σαν πόλεμος αντιποίνων και εκδίκησης, εξαπολύεται νέος κατά του Ιράκ. Είναι όμως προδιαγεγραμμένοι και οι επόμενοι στόχοι. Η ΛΔ της Κορέας, η Συρία, το Ιράν και άλλες χώρες, οι οποίες για διαφορετικούς λόγους δεν ευθυγραμμίζονται με τη νέα τάξη πραγμάτων και παράλληλα έχουν σημαντική οικονομική και στρατιωτικοπολιτική σημασία.

Η όλη προσπάθεια παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ και του NATO επιχειρείται να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των λαών με το μανδύα της διεθνούς νομιμότητας και της δήθεν παραβίασής της, πράγμα που εγκυμονεί, όπως ισχυρίζονται, κινδύνους και ασύμμετρες απειλές.

Θέτουμε λοιπόν το ερώτημα: ποιος παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα, δηλαδή τον Καταστατικό Χάρτη και τις θεμελιώδεις αρχές του ΟΗΕ;

- Δεν είναι οι ΗΠΑ και το NATO που με το νέο στρατιωτικό δόγμα του NATO δίνουν το δικαίωμα στον εαυτό τους να παρεμβαίνουν σε ολόκληρο τον κόσμο;

- Δεν είναι οι χώρες του NATO και της ΕΕ που εξαπέλυσαν πόλεμο κατά ανεξάρτητης χώρας, της Γιουγκοσλαβίας;

- Δεν είναι οι ΗΠΑ που εξήγγειλαν τη νέα εθνική στρατηγική, η οποία στηρίζεται στον προληπτικό πόλεμο και στην πρώτη χρήση πυρηνικών όπλων;

- Δεν είναι το NATO που ομόφωνα υιοθέτησε στην Πράγα αυτό το στρατιωτικό δόγμα του προληπτικού πολέμου;

- Δεν είναι οι ΗΠΑ που αποχώρησαν από την ΑΒΜ, που προχωρούν στο πρόγραμμα του ονομαζόμενου «Πολέμου των Αστρων», ανατρέποντας και ακυρώνοντας οποιεσδήποτε θετικές συνθήκες είχαν υπογραφεί στο παρελθόν;

- Σε ποια διεθνή νομιμότητα αναφέρονται όταν ακυρώνουν τη μια μετά την άλλη τις αποφάσεις και ψηφίσματα του ΟΗΕ, όπως π.χ. για την Παλαιστίνη και την Κύπρο;

Θέλουμε λοιπόν, απευθυνόμενοι προς όλες τις κατευθύνσεις, να σημειώσουμε πως εμείς υπερασπιζόμαστε τις καταστατικές αρχές του ΟΗΕ και το δικαίωμα των λαών και των χωρών να ζουν ανεξάρτητα και ελεύθερα. Υπερασπιζόμαστε την ισοτιμία όλων των χωρών και απορρίπτουμε το νέου τύπου Διεθνές Δίκαιο που επιχειρεί να εδραιώσει η νέα ιμπεριαλιστική τάξη και το οποίο θεσμοθετεί την υποδούλωση και την υποταγή, το δίκαιο του ισχυρού.

Γι' αυτό και λέμε όχι στο νέο άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ, με ή χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Καμία απόφαση δε νομιμοποιεί έναν άδικο πόλεμο».

«Θεωρούμε», συνέχισε ο Θανάσης Παφίλης, «πως πάρα πολλοί θα συμφωνήσουν μαζί μας. Αλλωστε, αυτά είναι πραγματικά γεγονότα και όχι γενικές πολιτικές εκτιμήσεις.

Το ερώτημα που ζητά απάντηση είναι αν μπορεί να σταματήσει αυτός ο πόλεμος και ποιος μπορεί να το κάνει.

Οσο πλησιάζει η ημερομηνία της επίθεσης, τόσο φαίνεται να οξύνεται η φραστική αντιπαράθεση ανάμεσα στην ΕΕ και κυρίως στο γαλλογερμανικό άξονα και στις ΗΠΑ. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτή την κατάσταση;

Η αναδιανομή του πετρελαίου που επιδιώκουν οι ΗΠΑ σε όφελός τους στο Ιράκ και την ευρύτερη περιοχή, θίγει άμεσα τα συμφέροντα της Γαλλίας και της Γερμανίας και γι' αυτό εκφράζεται αυτή η αντιπαράθεση. Δεν είναι όμως μυστικό ότι την ίδια στιγμή γίνονται σκληρές διαπραγματεύσεις για το μοίρασμα του πετρελαίου του Ιράκ μετά τον πόλεμο και επομένως η όξυνση αυτής της αντιπαράθεσης σχετίζεται με το μερίδιο που διεκδικούν αυτές οι χώρες, αλλά και η Ρωσία. Είναι όμως επίσης γνωστό, πως οι ίδιες αυτές χώρες που δήθεν αντιτίθενται στον πόλεμο, έχουν δώσει ομόφωνη στήριξη στις ΗΠΑ στη συνοδό κορυφής του NATO στην Πράγα. Αλλωστε και η Γαλλία και η Γερμανία και άλλες χώρες ετοιμάζουν ταυτόχρονα στρατεύματα να πάρουν μέρος.

Βρισκόμαστε λοιπόν και πάλι μπροστά σε μια υποκριτική και διπρόσωπη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία προσπαθεί να διασφαλίσει τα συμφέροντά της στην περιοχή, να διεκδικήσει μεγαλύτερο μερίδιο από το μοίρασμα της λείας και παράλληλα να αποφύγει το πολιτικό κόστος απέναντι στους λαούς και να εμφανιστεί σαν δήθεν αναγκασμένη να πάρει μέρος.

Θα ήταν λοιπόν αυταπάτη για του λαούς της Ευρώπης και της χώρας μας φυσικά, να περιμένουν να σταματήσει ο πόλεμος από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της. Οσοι ισχυρίζονται το αντίθετο στην πράξη καλούν το λαό σε πολιτική αμνησία για τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να καλλιεργούν την εντύπωση πως εκείνοι που δολοφόνησαν το γιουγκοσλαβικό λαό, εκείνοι που συντάχθηκαν και πολιτικά και στρατιωτικά με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, εκείνοι που συμμετείχαν στην επιθετική πολιτική του NATO, είναι φιλειρηνιστές».

«Ανάλογη», τόνισε ο ομιλητής, «είναι και η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Εμφανίζεται να είναι αντίθετη με τον πόλεμο, έχουμε μάλιστα και δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών για συμμετοχή στα αντιπολεμικά συλλαλητήρια. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.

Απευθύνουμε ορισμένα ερωτήματα:

• Τι ψήφισε η ελληνική κυβέρνηση στην Πράγα; Ναι στη συνδρομή και τη συμμετοχή στον πόλεμο.
• Τι απάντησε στο αίτημα των ΗΠΑ για διευκολύνσεις; Για την προετοιμασία του πολέμου; Ναι σε όλα.
• Τι κάνει το ελληνικό πολεμικό πλοίο στον Περσικό Κόλπο; Συμμετέχει στην προετοιμασία.
• Χρησιμοποιείται ή όχι η βάση της Σούδας στην Κρήτη για την προετοιμασία του πολέμου; Χρησιμοποιείται στο έπακρο.

Πώς λοιπόν μπορεί να ισχυρίζεται ότι είναι κατά του πολέμου; Διευκολύνοντας και συμμετέχοντας στις προετοιμασίες του; 'Η μήπως προβάλλοντας τη θεωρία πως αφού δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την σφαγή ας συμμετάσχουμε σε αυτή;».

«Η ελπίδα λοιπόν για να αποτραπεί ο πόλεμος», σημείωσε, ολοκληρώνοντας ο ομιλητής, «ή τουλάχιστον να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για να μπουν εμπόδια στην επέκτασή του, βρίσκεται στην κινητοποίηση των λαών. Σε ένα μεγάλο αντιπολεμικό κίνημα που θα αντιπαρατίθεται με τη στρατηγική της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης στο σύνολό της. Ενα αντιπολεμικό κίνημα που θα έχει σαφή και συγκεκριμένα αιτήματα και στόχους που θα προσδιορίζουν τι πρέπει να γίνει για να αποτραπεί ο πόλεμος. Και αυτά είναι:

• Οχι στον πόλεμο κατά του Ιράκ, με ή χωρίς απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας.
• Απαίτηση από τις κυβερνήσεις μέλη του NATO να αποσύρουν την υποστήριξη που έδωσαν στη σύνοδο κορυφής στην Πράγα.
• Να σταματήσει άμεσα κάθε στρατιωτική διευκόλυνση στις ΗΠΑ και τη Βρετανία.
• Να κλείσει με πολιτική απόφαση η βάση της Σούδας και να απαγορευτεί η χρήση του ελληνικού εδάφους και του εναέριου χώρου της Ελλάδας για τη διέλευση οποιωνδήποτε στρατιωτικών δυνάμεων.
• Να επιστρέψει το ελληνικό πλοίο από τον Περσικό.
• Να ασκηθεί βέτο από την Ελληνική Προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ενωση ώστε να μην παρθεί απόφαση στήριξης του πολέμου.

Αυτό το περιεχόμενο, φίλες και φίλοι, θεωρούμε πως υλοποιεί το σύνθημα "όχι στον πόλεμο", γιατί σε διαφορετική περίπτωση γίνεται ένα αφηρημένο ευχολόγιο. Καλούμε λοιπόν και το λαό της Αθήνας και του Πειραιά, τον ελληνικό λαό στο σύνολό του, στις 15 του Φλεβάρη να βγει στους δρόμους, να διαδηλώσει μαζικά την αντίθεσή του στο νέο εφιάλτη που προετοιμάζουν οι ιμπεριαλιστές.

Στις 15 του Φλεβάρη, στα Προπύλαια και στη συνέχεια στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία να ενώσουμε τη φωνή μας με όλους τους λαούς που ξεσηκώνονται κατά της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.

Στις 15 του Φλεβάρη στα Προπύλαια και στην πορεία στην αμερικάνικη πρεσβεία να δώσουμε τη λαϊκή απάντηση και καταδίκη στην προσπάθεια επιβολής του νόμου της υποδούλωσης που θέλουν να επιβάλουν ακόμα και με τον πόλεμο οι ιμπεριαλιστές. Να δώσουμε καθαρή απάντηση πως δε συναινούμε, δε σιωπούμε, δεν ψελλίζουμε, δε συμβιβαζόμαστε με την πολιτική εκείνων που οδηγούν την ανθρωπότητα και τους λαούς σε ένα σύγχρονο εξανδραποδισμό».