Την έντονη ανησυχία του για τις εξελίξεις στην ιρακινή κρίση και τη στάση που κρατά η ΕΕ, την ώρα που πληθαίνουν οι πολεμικές ιαχές των ΗΠΑ, εξέφρασε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου, κατά τη διάρκεια ακρόασης με τον προεδρεύοντα του Συμβουλίου Γ. Παπανδρέου.

Ο Στρ. Κόρακας επισήμανε τα εξής:

Η πρώτη μου ερώτηση προς τον υπουργό αφορά στις Βαλτικές Χώρες και σε ορισμένες άλλες από τις δέκα υποψήφιες χώρες - μέλη της ΕΕ. Υπάρχουν χώρες όπου τα κομμουνιστικά κόμματα είναι είτε απαγορευμένα, είτε διώκονται, είτε απαγορεύεται η χρήση ορισμένων συμβόλων τους. Ποια είναι η θέση της Ελληνικής Προεδρίας επ' αυτού;

Δεύτερον, μας μιλήσατε για το Ιράκ και για την υιοθέτηση κοινής θέσης, ποια είναι αυτή πιο συγκεκριμένα και αν η Μ. Βρετανία υπέγραψε τη θέση αυτή, γιατί συνέχιζε να βομβαρδίζει, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε; Αν ναι, αυτό υποδηλώνει και το πραγματικό νόημα της «κοινής θέσης». Αλήθεια, γιατί δε ζητάτε από τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία να σεβαστούν επίσης τις αποφάσεις του ΟΗΕ και να σταματήσουν τους βομβαρδισμούς που πραγματοποιούν εδώ και καιρό κατά του Ιράκ;

Μας είπατε ότι είστε υπέρ της ειρηνικής επίλυσης της κρίσης, αλλά ότι στο τέλος τέλος θα πρέπει να καταφύγουμε και στη χρήση βίας. Αυτό το «τέλος τέλος» μου προκαλεί μεγάλες ανησυχίες και υποδηλώνει τον τρομοκρατικό και εκβιαστικό χαρακτήρα της πολιτικής της ΕΕ. Θα ήθελα επίσης να μας πείτε γιατί δεν έχει η Ελλάδα και η ΕΕ μια ξεκάθαρη θέση κατά των βομβαρδισμών των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας κατά του Ιράκ, είτε υπάρξει απόφαση είτε όχι του ΟΗΕ, τη στιγμή μάλιστα που οι επιθεωρητές δηλώνουν ότι δε βρήκαν όπλα. Για παράδειγμα, γιατί δεν υιοθετείτε τη θέση της Γερμανίας, με την οποία ο κ. Σρέντερ κέρδισε τις εκλογές; Αυτή η κοινή θέση που υιοθετήσατε τι λέει επ' αυτού;

Επίσης, υιοθετείτε τη λογική ότι όταν δε μας αρέσει ένας ηγέτης μιας χώρας ή η πολιτική αυτής της χώρας πρέπει να βομβαρδίζουμε και μάλιστα όταν η χώρα αυτή δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι δεν απειλεί κανέναν; Πώς n ΕΕ θα αξιοποιήσει το γεγονός ότι έχει τέσσερα μέλη στο Συμβούλιο Ασφαλείας; θα προτάξει βέτο; Πιστεύετε ότι ο ΟΗΕ δίνει το δικαίωμα σε ορισμένους να έχουν όπλα μαζικής καταστροφής και μάλιστα να τα παράγουν, εμπορεύονται και χρησιμοποιούν, όπως οι ΗΠΑ, και άλλοι να βομβαρδίζονται μόνο με την υποψία ότι έχουν;

Απαντώντας ο Γ. Παπανδρέου και επισημαίνοντας ότι «δεν είναι όλα ρόδινα», ούτε στις σχέσεις μεταξύ κρατών - μελών, ούτε στις εξελίξεις στην περιοχή του Ιράκ, επανέλαβε για άλλη μία φορά ότι η κοινή θέση, που υιοθέτησε το Συμβούλιο και διαπιστώνεται στα συμπεράσματα του, είναι μια επιτυχία, αφού δίνει ένα «κοινό» πλαίσιο συμφωνίας και δράσης μεταξύ κρατών - μελών, που είναι η εφαρμογή του ψηφίσματος 1441 του ΣΑ του ΟΗΕ, η συνέχιση και διεύρυνση των ελέγχων των επιθεωρητών και ο αφοπλισμός του Ιράκ μέσω των επιθεωρήσεων.

Ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών τόνισε ότι όλες οι χώρες επιθυμούν επίλυση της κρίσης μέσω του ΟΗΕ, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο αποδοχής και εμπλοκής ακόμα και σε έναν πόλεμο, που όλοι τώρα αρνούνται μετά βδελυγμίας, αρκεί να έχει τη σφραγίδα του ΟΗΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γ. Παπανδρέου υπογράμμισε ότι πολλές χώρες επιθυμούν ένα δεύτερο ψήφισμα του ΟΗΕ πριν τον πόλεμο, προφανώς για να νίψουν με αυτό τας χείρας τους!!! Αναγνωρίζοντας μάλιστα το γεγονός ότι, δυστυχώς, πολλά άλλα ψηφίσματα του ΟΗΕ δεν έχουν εφαρμοστεί, σημείωσε ότι η ΕΕ πρέπει να έχει ως βασικό στόχο τη στήριξη του ΟΗΕ ως μόνο εχέγγυο για δημοκρατική και νομιμοποιημένη παγκόσμια διακυβέρνηση. Εν ολίγοις και διά της αντιφάσεως, ο Γ. Παπανδρέου αναγνώρισε πως παρά το γεγονός ότι ο ΟΗΕ αδιαφορεί για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου εκεί όπου όντως παραβιάζεται κατάφωρα και έχει καταντήσει ο μακρύς βραχίονας της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής μηχανής των ΗΠΑ, πρέπει όχι μόνο να συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε το γεγονός, αλλά και να το ενισχύσουμε! Εκτός αυτών ο υπουργός αρνήθηκε να «προτρέξει των εξελίξεων» και να διευκρινίσει ποια θέση θα κρατήσει η Προεδρία και η ΕΕ, αφήνοντας ανοιχτό παν ενδεχόμενο.

Οσο για την απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων στις Βαλτικές Χώρες, ο Γ. Παπανδρέου σημείωσε ότι οι χώρες αυτές καλούνται, προκειμένου να ενταχθούν στην ΕΕ, να τηρήσουν συγκεκριμένους κανόνες και να ικανοποιήσουν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες, σημείωσε, για όσες χώρες παρουσιάζουν πτυχές παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μεταφράζοντας τη διπλωματική γλώσσα, προφανώς γίνεται κατανοητό ότι η απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων είτε δε θεωρείται παραβίαση δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είτε αποτελεί απόδειξη τήρησης των κριτηρίων και επιταγών του «δημοκρατικού» διευθυντηρίου!