Ως απλό μέλος θέλω να εκφράσω τα θερμότατα συγχαρητήριά μου για το εξαιρετικό, πραγματικά, κείμενο της τελευταίας απόφασης της ΚΕ (12.02.2003). Δεν αναφέρομαι μόνο στη μορφή του κειμένου, αλλά πρώτιστα και κύρια διότι το περιεχόμενο τής απόφασης αποδίδει με επιγραμματική ορθότητα τα καίρια χαρακτηριστικά της «ιστορικής στιγμής»: (πολύ συνοπτικά) την αχαλίνωτη ξετσιπωσιά και επιθετικότητα του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού, που τη σιγοντάρει ο παρακμασμένος «βρετανικός λέων», και το ότι αυτά συνεπάγονται συμφορές για τον ιρακινό λαό και τη γύρω περιοχή. Επίσης, γενικότερα, αναφέρεται στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, όπως κύρια εκφράζονται (στη φάση αυτή) μέσα από την πολιτική του «γαλλογερμανικού άξονα», τη διπλοπρόσωπη πασοκική πολιτική και τους φθηνούς και δόλιους «ακροβατισμούς» της, τη συμπόρευση της ΝΔ. Αλλά και στην επιβαλλόμενη ορθή στάση και πολιτική έναντι του καθεστώτος του Σ. Χουσεΐν, που αφορούν αποκλειστικά και μόνον, ως εσωτερικό πρόβλημα, τον ιρακινό λαό. Τέλος, σημειώνει το τι πρέπει να διακηρύξει, να απαιτήσει και να πράξει ο λαός μας και όλοι οι λαοί για να εμποδίσουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Να βάλουν φραγμούς στην επιθετικότητα του κεφαλαίου και σε κάθε χώρα να κάνουν το δικό τους μέτωπο για την ειρήνη και την απαλλαγή τους από το ζυγό των ιμπεριαλιστών και του κεφαλαίου!

Η έκκληση αυτή δικαιώνεται με την πρωτοφανή, σ' όλη την υφήλιο, φιλειρηνική κινητοποίηση που ξεσήκωσε εκατομμύρια λαού που διατράνωσαν τους δίκαιους πόθους και τις αξιώσεις τους. Είναι ένα πρώτο, αλλά σημαντικότατο βήμα. Ας συνεχίσουμε!

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΛΟΣ

συνταξιούχος δικηγόρος

Σε σελίδα του φύλλου 128 της «Ανασύνταξης» ανάμεσα στα άλλα διαβάσαμε: «η παρουσίαση βιβλίου που έγινε στην αίθουσα της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, εξελίχθηκε σε δημαγωγική φιέστα υπεράσπισης, δήθεν, του ένδοξου αγώνα του ΔΣΕ»! Στο σύνολό τους όλα τα παραπάνω είναι ψευδή και συκοφαντικά. Γράφτηκαν από ανώνυμο αρθρογράφο, που σκόπιμα αποφεύγει να εξηγήσει συγκεκριμένα. Είναι άραγε δυνατόν ένας αντικειμενικός παρατηρητής να υποθέσει και να πιστέψει ότι η ΕΕ Λογοτεχνών, προγραμματίζει και οργανώνει στην αίθουσά του «δημαγωγική φιέστα»;

Η επίκληση και αναφορά στους Λένιν - Στάλιν - Ζαχαριάδη δεν αναγορεύει κανέναν σε ηγέτη και τον μοναδικό. Μόνο η σωστή αφομοίωση και η σωστή πραχτική εφαρμογή της διδασκαλίας τους δικαιώνει.

Αυτός που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία, γιατί προφανώς δεν έχει αγωνιστικά κότσια και προαπαιτούμενα, δεν πολέμησε πουθενά, δεν έχει γνωρίσει κανένα κρατητήριο, δεν οργάνωσε καμιά απεργία, που δεν έκανε ούτε καθοδηγητής ΚΟΒ, δε δοκίμασε το βούρδουλα του χωροφύλακα, τη φάλαγγα και την κρεμάλα των παρακρατικών συμμοριών, δεν έχει και το ανάστημα να μιλά τέτοια γλώσσα.

Αυτός λοιπόν, στην ομαδούλα που καθοδηγεί εδώ και 20 χρόνια, έχει επιβάλει μια γραμμή σεχταριστική, δογματική, στενή, με συνέπεια να την έχει απομονώσει από τη μάζα των αγωνιστών. Αυτός που στη διάρκεια της χούντας έθεσε τον εαυτό του μακράν του εχθρού και τώρα κάνει τον τιμητή, σε αγωνιστές με αναγνωρισμένη καταξίωση, που τα έδωσαν όλα δεκαετίες, αφήνοντας πίσω περιουσίες, σπουδές, καριέρα, οικογένειες και έχυσαν το αίμα τους στον πόλεμο. Ντρέπεται για φίλους που για πολλά χρόνια βρεθήκαμε μαζί στην πρώτη γραμμή της φωτιάς, που κουβαλούν νερό στο μύλο ενός ανθρώπου που έρχεται από το πουθενά, και που βρίζει συκοφαντεί ασύστολα όσους δε συμφωνούν μαζί του, χωρίς πολιτικό ήθος και ποιότητα. Φθάνει να κρατάει και να ελέγχει την ομαδούλα του...

Με γράμμα που έστειλα στον εκδότη της «Ανασύνταξης» Βασίλη Παπασωτηρίου, ζήτησα: Να κατονομάσει επώνυμα τον ανώνυμο αρθρογράφο αυτού του συκοφαντικού δημοσιεύματος και να ανακαλέσει, επίσημα, αυτό το προκλητικό και συκοφαντικό δημοσίευμα. Ωστόσο, μέχρι τώρα, ο εκδότης συνεχίζει να κρατά σιωπή...

ΜΗΤΣΟΣ ΚΑΤΣΗΣ

ιστορικός-συγγραφέας, μέλος της ΕΕΛ

Μ. Χαραλαμπίδης, Θεσσαλονίκη. Στις 6.2.2003, διάβασα την ομιλία του υπουργού Αμυνας Γ. Παπαντωνίου για «το δόγμα της εμπλοκής στον πόλεμο», όπου αναφέρει πως η συμμετοχή ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στις σχεδιαζόμενες επιχειρήσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ απορρέει από τις συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας και δεν απαιτείται καν έγκριση της Βουλής! Εγώ σαν απλός πολίτης αυτού το έθνους, αναρωτιέμαι με ποιο δικαίωμα μιλάει ο υπουργός για τέτοιες συμφωνίες, από τη στιγμή που δε ρώτησε ποτέ το λαό που, βεβαίως, δε συμφωνεί να στείλουν τα παιδιά μας στα ξένα κράτη να σκοτώνουν και να σκοτώνονται; Και αφού δεν έγινε δημοψήφισμα, με ποιο δικαίωμα στέλνει τα παιδιά μας να πολεμήσουνε σε άλλες χώρες όπως Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ κλπ.; Κανένας δεν τους νομιμοποιεί για όσα κάνουν. Κάτω τα χέρια απ' τον ιρακινό λαό!

Απόστολος Ηλίας, δικηγόρος. Αιμοδιψείς κι αιμοσταγείς πολέμαρχοι πολιορκούν τη Βαγδάτη, την περικυκλώνουν από θάλασσα και αέρα, τη βάζουν στο στόχαστρο, θέλουν να την αφανίσουν... Οδύνη, συμφορές, καταστροφές θα φέρει αυτός ο πόλεμος που οι άθλιοι ηγέτες της Δύσης θέλουν ν' αρχίσουν... Η φρίκη του πολέμου έρχεται!.. Η Βαγδάτη είναι έτοιμη να σηκώσει το βαρύ σταυρό του μαρτυρίου, οι κάτοικοι της Βαγδάτης είναι έτοιμοι να αντέξουν την επερχόμενη καταστροφή, το μεγάλο καταστροφικό πόλεμο που έρχεται. Σταματήστε αυτόν τον πόλεμο, σταματήστε αυτήν την καταστροφή, σταματήστε αυτή τη συμφορά!

Ενας αναγνώστης. Βεβαίως και δεν είναι κατακριτέο το γεγονός, Ιδρυμα του οποίου έργο είναι η προστασία των απροσάρμοστων παίδων, να διαθέτει χώρους του για τα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής σειράς. Φαντάζομαι ότι δεν του επαρκούν οι χορηγίες και, ενδεχομένως, η υποστήριξη της Πολιτείας δεν είναι ανάλογη για το βαρύ έργο το οποίο έχει αναλάβει να επιτελεί. Με αυτό το σκεπτικό, υποθέτω, οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος «Η Θεοτόκος», να ενισχύσουν το ταμείο τους και, ενδεχομένως, να διαφημιστούν στην τηλεοπτική οθόνη! Δε θα προέκυπτε κανένα πρόβλημα, αν η εν λόγω τηλεοπτική σειρά (κάθε Δευτέρα στον ΑΝΤ), με το περιεχόμενό της, στοιχειωδώς προωθούσε και το ζήτημα που καίει δεκάδες οικογένειες και υποστήριζε, κατά κάποιο τρόπο, το ιδιαίτερο πρόβλημά τους. Δυστυχώς όμως συμβαίνει το αντίθετο. Το περιεχόμενό της, κυριολεκτικά, όζει και η προβολή της θεωρώ ότι προβληματίζει, όχι μόνο τους γονείς των παιδιών που «προστατεύονται» στο Ιδρυμα, αλλά και άλλους, οι οποίοι για κανένα λόγο δε θα ήθελαν να εισέρχονται μέσω της τηλεοπτικής οθόνης στο σπίτι τους, εικόνες και διάλογοι που προσβάλλουν και τους πλέον εθισμένους στο περιβάλλον χοιροτροφείου ανθρώπους... Με τον τρόπο αυτό εξέθεσαν και την ιστορία του Ιδρύματος και τις αναμνήσεις τόσων και τόσων παιδιών που πέρασαν την είσοδό του.