Μ. Χαραλαμπίδης, Θεσσαλονίκη. Στις 6.2.2003, διάβασα την ομιλία του υπουργού Αμυνας Γ. Παπαντωνίου για «το δόγμα της εμπλοκής στον πόλεμο», όπου αναφέρει πως η συμμετοχή ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στις σχεδιαζόμενες επιχειρήσεις των ΗΠΑ στο Ιράκ απορρέει από τις συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας και δεν απαιτείται καν έγκριση της Βουλής! Εγώ σαν απλός πολίτης αυτού το έθνους, αναρωτιέμαι με ποιο δικαίωμα μιλάει ο υπουργός για τέτοιες συμφωνίες, από τη στιγμή που δε ρώτησε ποτέ το λαό που, βεβαίως, δε συμφωνεί να στείλουν τα παιδιά μας στα ξένα κράτη να σκοτώνουν και να σκοτώνονται; Και αφού δεν έγινε δημοψήφισμα, με ποιο δικαίωμα στέλνει τα παιδιά μας να πολεμήσουνε σε άλλες χώρες όπως Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ κλπ.; Κανένας δεν τους νομιμοποιεί για όσα κάνουν. Κάτω τα χέρια απ' τον ιρακινό λαό!

Απόστολος Ηλίας, δικηγόρος. Αιμοδιψείς κι αιμοσταγείς πολέμαρχοι πολιορκούν τη Βαγδάτη, την περικυκλώνουν από θάλασσα και αέρα, τη βάζουν στο στόχαστρο, θέλουν να την αφανίσουν... Οδύνη, συμφορές, καταστροφές θα φέρει αυτός ο πόλεμος που οι άθλιοι ηγέτες της Δύσης θέλουν ν' αρχίσουν... Η φρίκη του πολέμου έρχεται!.. Η Βαγδάτη είναι έτοιμη να σηκώσει το βαρύ σταυρό του μαρτυρίου, οι κάτοικοι της Βαγδάτης είναι έτοιμοι να αντέξουν την επερχόμενη καταστροφή, το μεγάλο καταστροφικό πόλεμο που έρχεται. Σταματήστε αυτόν τον πόλεμο, σταματήστε αυτήν την καταστροφή, σταματήστε αυτή τη συμφορά!

Ενας αναγνώστης. Βεβαίως και δεν είναι κατακριτέο το γεγονός, Ιδρυμα του οποίου έργο είναι η προστασία των απροσάρμοστων παίδων, να διαθέτει χώρους του για τα γυρίσματα μιας τηλεοπτικής σειράς. Φαντάζομαι ότι δεν του επαρκούν οι χορηγίες και, ενδεχομένως, η υποστήριξη της Πολιτείας δεν είναι ανάλογη για το βαρύ έργο το οποίο έχει αναλάβει να επιτελεί. Με αυτό το σκεπτικό, υποθέτω, οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος «Η Θεοτόκος», να ενισχύσουν το ταμείο τους και, ενδεχομένως, να διαφημιστούν στην τηλεοπτική οθόνη! Δε θα προέκυπτε κανένα πρόβλημα, αν η εν λόγω τηλεοπτική σειρά (κάθε Δευτέρα στον ΑΝΤ), με το περιεχόμενό της, στοιχειωδώς προωθούσε και το ζήτημα που καίει δεκάδες οικογένειες και υποστήριζε, κατά κάποιο τρόπο, το ιδιαίτερο πρόβλημά τους. Δυστυχώς όμως συμβαίνει το αντίθετο. Το περιεχόμενό της, κυριολεκτικά, όζει και η προβολή της θεωρώ ότι προβληματίζει, όχι μόνο τους γονείς των παιδιών που «προστατεύονται» στο Ιδρυμα, αλλά και άλλους, οι οποίοι για κανένα λόγο δε θα ήθελαν να εισέρχονται μέσω της τηλεοπτικής οθόνης στο σπίτι τους, εικόνες και διάλογοι που προσβάλλουν και τους πλέον εθισμένους στο περιβάλλον χοιροτροφείου ανθρώπους... Με τον τρόπο αυτό εξέθεσαν και την ιστορία του Ιδρύματος και τις αναμνήσεις τόσων και τόσων παιδιών που πέρασαν την είσοδό του.