Αύξηση της ανεργίας, ξεκλήρισμα των αγροτών, αύξηση των μισθωτών και μείωση των αυτοαπασχολούμενων είναι μερικά από τα στοιχεία που παρουσιάζονται στα νέα κείμενα εργασίας του Παρατηρητηρίου Απασχόλησης του ΟΑΕΔ για τη χρονική περίοδο 1992-2002. Στοιχεία που, αν και υπολείπονται της πραγματικότητας, δείχνουν με αρκετή σαφήνεια τις επιπτώσεις της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής που εδώ και χρόνια ακολουθούν οι κυβερνήσεις της χώρας προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Τα οποιαδήποτε στοιχεία παρουσιάζονται υπολογίζονται επί του εργατικού δυναμικού της χώρας και όχι επί του πληθυσμού που βρίσκεται σε ηλικία ικανή προς εργασία (15-64 ετών ή και πάνω από 64 ετών). Πιο συγκεκριμένα, το 1992 το εργατικό δυναμικό αποτελούσε το 58,87% του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας και το 2002, το 64,47% του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας. Η αύξηση αυτή προήλθε από την αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των γυναικών που κυρίως οφείλεται στο ότι δε φθάνει πλέον ένας μισθός για τη συντήρηση μιας οικογένειας.

Οι άνεργοι από 348.878 (8,66% επί του εργατικού δυναμικού) το 1992 έφθασαν σε 420.107 (9,62%) το 2002. Ακόμα, οι μακροχρόνια άνεργοι (δηλαδή, άνεργοι για πάνω από 12 μήνες) από 172.098 (49,4% επί του συνόλου των ανέργων) αυξήθηκαν σε 229.840 (54,7%). Εδώ να σημειωθεί ότι στους εργαζόμενους υπολογίζονται και όσοι εργάζονται σε συνθήκες μερικής απασχόλησης - που το 1992 αποτελούσαν το 4,8% και το 2002 το 3,74% - δηλαδή, εργαζόμενοι που παίρνουν αμοιβές πείνας και έχουν ελάχιστα δικαιώματα. Μάλιστα, στην εισαγωγή του κείμενου εργασίας αναφέρεται - χωρίς όμως να δίνονται στοιχεία - ότι αυξάνεται ο αριθμός των ατόμων που εργάζεται στις νέες ή άτυπες μορφές απασχόλησης, στις οποίες απουσιάζει κάθε πρακτική κοινωνικής προστασίας των εργαζομένων και πρόκειται ουσιαστικά για μορφές «μαύρης εργασίας».

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία για τη μεγάλη μείωση των απασχολούμενων στη γεωργία. Η αντιαγροτική πολιτική που σταθερά υπηρετούν οι κυβερνήσεις ξεκλήρισαν, από το 1992 μέχρι το 2002, 182.842 αγρότες, μειώνοντας τους απασχολούμενους στη γεωργία από 21,92% που ήταν το 1992 σε 15,03% το έτος 2002!

Ενα ακόμα στοιχεία με μεγάλη σημασία είναι η αύξηση των μισθωτών και η μείωση των αυτοαπασχολούμενων χωρίς προσωπικό. Ετσι, ενώ το 1992 οι μισθωτοί ήταν 1.937.552 (52,65% επί του εργατικού δυναμικού) το 2002 έφθασαν στους 2.377.232 (60,20% επί του εργατικού δυναμικού). Αντίθετα, οι αυτοαπασχολούμενοι χωρίς προσωπικό από 1.045.609 (28,41% επί του εργατικού δυναμικού) το 1992, μειώθηκαν σε 963.805 (24,41% επί του εργατικού δυναμικού), το 2002.

Η μείωση των απασχολούμενων στη γεωργία και των αυτοαπασχολούμενων οδήγησε στην αύξηση των μισθωτών. Οι μισθωτοί αυτοί φαίνεται ότι απορροφήθηκαν στον τομέα των υπηρεσιών και όχι στον τομέα της βιομηχανίας όπου η απασχόληση μειώθηκε με βάση τα στοιχεία που παρουσιάζονται. Ετσι, στον τομέα των υπηρεσιών η απασχόληση αυξήθηκε από 57,72% σε 60,20% και η απασχόληση στη βιομηχανία μειώθηκε από 20,48% σε 15,03%, (τα ποσοστά υπολογίζονται ως προς το σύνολο της απασχόλησης).

Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα ποσοστά ανεργίας υπολογίζονται επί του συνόλου του εργατικού δυναμικού, δηλαδή του οικονομικά ενεργού πληθυσμού σε όποια κατηγορία και αν ανήκει (μισθωτοί, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι), γεγονός που συγκαλύπτει τις πτυχές τις πραγματικότητας και ιδιαιτέρως τις συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενοι.