ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ - ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ - ΠΑΡΙΣΙ - ΜΟΣΧΑ - ΒΕΡΟΛΙΝΟ.-

«Ο Σαντάμ θα αφοπλιστεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο» επανέλαβε, για πολλοστή φορά, ο Αμερικανός πρόεδρος ενώ εντείνονται οι παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και τα παζάρια στους κόλπους του Συμβουλίου Ασφαλείας ενόψει της σημερινής έναρξης της συνεδρίασής του με αφορμή τη νέα πρόταση απόφασης που κατέθεσαν ΗΠΑ - Βρετανία και Ισπανία. Ο Γάλλος πρόεδρος, μετά από συνάντησή του με τον Ισπανό πρωθυπουργό, αρκέστηκε να επιμείνει στις θέσεις του ενώ η Μόσχα επαναλάμβανε τις αντιρρήσεις της, αν και αρκετός θόρυβος έχει, ήδη, προκληθεί από τη, σχεδόν, μυστική και αναπάντεχη άφιξη στις ΗΠΑ ειδικού απεσταλμένου του Ρώσου προέδρου. Παράλληλα, αμερικανο-βρετανικά αεροσκάφη βομβάρδισαν, και πάλι, επικοινωνιακά κέντρα της ιρακινής αεράμυνας στη ζώνη «απαγόρευσης πτήσεων» στο ν. Ιράκ.

«Ειδικό στην υποκρισία και στις καθυστερήσεις» χαρακτήρισε τον Σαντάμ Χουσεΐν ο Τζορτζ Μπους, επαναλαμβάνοντας ότι το ιρακινό καθεστώς αποτελεί κίνδυνο τόσο για τις γειτονικές χώρες όσο και για ολόκληρο τον κόσμο εφόσον μπορεί να εκπαιδεύσει τρομοκράτες τύπου αλ Κάιντα. Ο Μπους, που απέφυγε να κάνει άμεση σύνδεση του Ιράκ με την αλ Κάιντα, επρόκειτο να εκφωνήσει, αργά χτες, ομιλία για το θέμα στο Ινστιτούτο «Αμέρικαν Εντρεπράιζ», όπου αναμενόταν να αναφερθεί εκτενώς στα οφέλη του ιρακινού λαού από την απομάκρυνση του ιρακινού καθεστώτος, στα σχέδια για κατοχή του Ιράκ και διαφύλαξη της εδαφικής ενότητάς του και για την «εξαιρετική ευκαιρία δημιουργίας ενός μοντέλου δημοκρατίας στην περιοχή».

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Αρι Φλάισερ, παραδέχτηκε ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν «είναι νόμιμος στόχος εφόσον αρχίσουν στρατιωτικές επιχειρήσεις». Διέψευσε, όμως, τις πληροφορίες ότι έχει δοθεί εντολή να δολοφονηθεί από τον Μπους.

Στη Μόσχα αναμενόταν, αργά χτες, ο Γερμανός καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, για συνομιλίες με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Οπως δήλωναν Γερμανοί και Ρώσοι διπλωμάτες, οι δύο άνδρες θα «συντονίσουν τη θέση τους» αφού, ήδη, συμφωνούν. Μάλιστα, ενόψει της άφιξης Σρέντερ, πηγές προσκείμενες στο Κρεμλίνο σκλήραιναν τη ρωσική θέση χαρακτηρίζοντας «απαράδεκτο» το αμερικανο-βρετανικό σχέδιο απόφασης και επαναφέροντας το ενδεχόμενο του βέτο «έστω και αν είναι εξαιρετικά δυσάρεστη εξέλιξη».

Την ίδια στιγμή, όμως, στην Ουάσιγκτον έφθανε ο προσωπάρχης του Βλαντιμίρ Πούτιν, Αλεξάντερ Βολοσίν, ο οποίος έτυχε προεδρικής υποδοχής και επρόκειτο να συναντηθεί με την Κοντολίζα Ράις, τον Ντικ Τσένεϊ και άλλους υψηλόβαθμους Αμερικανούς αξιωματούχους. Ο Βολοσίν δεν έκανε δηλώσεις αλλά πολλοί αναλυτές έσπευσαν να εκτιμήσουν ότι ο Ρώσος πρόεδρος θέλει να διαπραγματευτεί τη διασφάλιση των ρωσικών συμφερόντων στην περιοχή του Ιράκ, σε περίπτωση στρατιωτικού πλήγματος και αναλόγως να καθορίσει τη θέση του. Στο υπάρχον πλαίσιο, μάλλον είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες οι δηλώσεις του Αμερικανού υφυπουργού Αμυνας, Πολ Βόλφοβιτς, ο οποίος τόνιζε, σχεδόν κατηγορηματικά, ότι «ούτε η Κίνα αλλά ούτε και η Ρωσία πρόκειται να ασκήσουν βέτο».

«Σε καμία περίπτωση, το δίκαιο της βίας δεν μπορεί να υπερσκελίσει τη δύναμη του δικαίου. Αυτή είναι η ουσία της γαλλικής θέσης και διπλωματίας. Η σημερινή κρίση μπορεί να είναι ο αυριανός πόλεμος. Δεν πιστεύουμε ότι ο δρόμος της βίας είναι ο συντομότερος και αποτελεσματικότερος, ιδιαίτερα εφόσον οι επιθεωρήσεις αποφέρουν καρπούς». Αυτά υποστήριξε μιλώντας στο γαλλικό κοινοβούλιο ο πρωθυπουργός Ζαν Πιερ Ραφαρέν, καταχειροκροτούμενος από όλες τις πτέρυγες.

Ο Ζακ Σιράκ, από την άλλη, μετά από συνάντηση με τον Ισπανό πρωθυπουργό παραδεχόταν ότι «οι δύο χώρες διαφωνούν στο θέμα του Ιράκ αλλά παραμένουν φίλες». Ο Γάλλος πρόεδρος επανέλαβε ότι ο πόλεμος δεν είναι αναπόφευκτος και ότι η Γαλλία πιστεύει στην ειρηνική επίλυση, αποφεύγοντας, όμως, να διευκρινίσει αν τίθεται θέμα βέτο ή όχι. Ο Χοσέ Μαρία Αθνάρ επανέλαβε ότι «η άσκηση μέγιστης πίεσης είναι η καλύτερη λύση» και τόνισε ότι θα συνεχίσει τις προσπάθειες για «κοινή διεθνή δράση».

Συνέχιση των επιθεωρήσεων και τελική αναφορά των επιθεωρητών στις 28 Μάρτη και λήψη οριστικής απόφασης στις 31 του ίδιου μήνα ανάλογα με την έκθεση των επιθεωρητών, προτείνει ανάμεσα στα άλλα η καναδική ηγεσία, στο σχέδιο που κατέθεσε στον ΟΗΕ, προκειμένου «να γεφυρωθούν οι διαφωνίες στο Συμβούλιο Ασφαλείας». Μέχρι αργά χτες, η μοναδική επίσημη αντίδραση ήταν της Γερμανίας, η οποία απέρριψε το σχέδιο τονίζοντας ότι «δεν υπάρχει λόγος και ανάγκη για συμβιβασμούς».

Σε αναζήτηση ισορροπιών βρίσκεται το Συμβούλιο Ασφαλείας, που αναμένεται να τοποθετηθεί αμέσως προσεχώς επί του αμερικανοβρετανικού σχεδίου απόφασης που θα εξουσιοδοτεί, ουσιαστικά, τον πόλεμο. Με δεδομένο ότι για να ληφθεί απόφαση κανένα μόνιμο μέλος δεν πρέπει να ασκήσει βέτο και, ταυτόχρονα, πρέπει να συγκεντρωθούν εννέα ψήφοι υπέρ, είναι απολύτως φυσική η οργιώδης δραστηριότητα και οι τεράστιες πιέσεις που ασκούν οι ΗΠΑ σε όλες τις χώρες του ΣΑ, για να συνταχθούν μαζί τους. Αν και μέχρι στιγμής τα «κουκιά» δε βγαίνουν, ίσως οι εκβιασμοί για τη βοήθεια προς τις χώρες της Αφρικής να μεταστρέψουν εντελώς την εικόνα. Ηδη, χτες, έγινε γνωστό πως το Μεξικό αλλάζει στάση...

ΗΠΑ: Υπέρ

Τζορτζ Ουόκερ Μπους, Πρόεδρος

Κάθε διαθέσιμο «βέλος» βγάζει από τη διπλωματική της φαρέτρα η κυβέρνηση Μπους για να συγκεντρώσει τις εννέα ψήφους που χρειάζεται για να περάσει το ψήφισμά της στο Συμβούλιο Ασφαλείας και να πείσει τα Μόνιμα Μέλη να μην ασκήσουν βέτο. Οι πολιτικοοικονομικοί εκβιασμοί είναι στην ημερήσια διάταξη -ειδικά προς τη Γαλλία, που η Ουάσιγκτον προειδοποίησε ότι αν ασκήσει βέτο, αυτό θα θεωρηθεί «εχθρική» πράξη (αυτό δε σημαίνει «μη φιλική»;). Ακόμη και αν δεν τα καταφέρουν, τα «γεράκια» στην αμερικανική κυβέρνηση ενδέχεται να πάνε σε πόλεμο με τη «συμμαχία των προθύμων», όπως το θέτει ο Μπους.

Βρετανία: Υπέρ

Τόνι Μπλερ, πρωθυπουργός

Ο Βρετανός πρωθυπουργός «συνδέει το πολιτικό του μέλλον» με τον πόλεμο, όπως έχει παραδεχτεί. Ο πολιτικός που ξεπέρασε και την Μάγκι Θάτσερ σε ρητορικούς εξτρεμισμούς υπέρ των αμερικανικών θέσεων και λοιδορήθηκε ακόμη και από έντυπα όπως ο «Economist», που τον αποκάλεσε «υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ», αντιμετωπίζει ανταρσία ακόμη και μέσα στους Κόλπους των Εργατικών, αλλά συνεχίζει απτόητος. Ο Μπλερ έχει πάρει τις αποφάσεις του.

Ρωσία: Κατά

Βλαντίμιρ Πούτιν, Πρόεδρος

Με τεράστια πετρελαϊκά συμφέροντα στο Ιράκ - ρωσικές εταιρίες έχουν τη μερίδα του λέοντος όσον αφορά τα συμβόλαια εκμετάλλευσης των ιρακινών κοιτασμάτων - η κυβέρνηση της «Νέας Ρωσίας» υπό τον Βλαντίμιρ Πούτιν έχει κάθε λόγο να αντιτίθεται στον πόλεμο. Το ερώτημα είναι αν η ρωσική διπλωματία θα ασκήσει βέτο ή όχι. Η σύμπραξη της Ρωσίας με Γαλλία - Γερμανία προκαλεί οργή στην Ουάσιγκτον, η οποία πάντως βρίσκεται σε οργιώδεις διπλωματικές διαβουλεύσεις με τη Μόσχα για να αποφευχθεί το «χειρότερο».

Κίνα: (Ενδεχομένως) Κατά

Ζιανγκ Ζεμίν, (απερχόμενος) Πρόεδρος

Η κινεζική διπλωματία έχει δεσμευτεί στην αναζήτηση ειρηνικής λύσης, αλλά πρόκειται περισσότερο για μια φραστική δέσμευση: Οι πληροφορίες λένε ότι δεν προτίθεται να ασκήσει βέτο. Ο απερχόμενος Πρόεδρος και ΓΓ του ΚΚ Κίνας Ζιανγκ Ζεμίν και η νέα ηγεσία, υπό τον Χου Ζιντάο, μοιάζουν να παίζουν ένα λεπτό παιγνίδι, προσέχοντας τις αυριανές ισορροπίες.

Γαλλία: Κατά

Ζακ Σιράκ, Πρόεδρος

«Ο πόλεμος είναι πάντα η χειρότερη λύση» δηλώνει ο Ζακ Σιράκ, ο οποίος έχει καταστήσει σαφές ότι η γαλλική διπλωματία όχι μόνον αντιτίθεται σε ένα ψήφισμα που θα νομιμοποιούσε τον πόλεμο, αλλά προτίθεται να ασκήσει βέτο, μπλοκάροντας κάθε περαιτέρω διαδικασία. Οι Αμερικανοί πιέζουν - κι ελπίζουν - να πείσουν το Παρίσι να απέχει. Το αν θα τα καταφέρουν, αποτελεί ανοιχτό ερώτημα.

Ισπανία: Υπέρ

Χοσέ Μαρία Αθνάρ, πρωθυπουργός

Η κυβέρνηση Αθνάρ είναι από τους πλέον «σκληροπυρηνικούς» συμμάχους των ΗΠΑ στους κόλπους της ΕΕ και μάλιστα αξιοποιείται ως μοχλός πίεσης εκ μέρους της Ουάσιγκτον στη Λατινική Αμερική, όπου εξακολουθεί να διαθέτει πολιτισμικές και εμπορικές επιρροές λόγω αποικιοκρατικού παρελθόντος. Θεωρείται από τις «σίγουρες» ψήφους υπέρ του πολέμου και πιθανώς προσβλέπει και σε μερίδιο από τη μεταπολεμική μοιρασιά.

Μεξικό: (Μάλλον) Υπέρ

Βιθέντε Φοξ, Πρόεδρος

Η θεαματική μεταστροφή του Μεξικού - ως αυτήν την εβδομάδα η κυβέρνηση του Μεξικού εμφανιζόταν να τηρεί επιφυλάξεις, υποστηρίζοντας τη συνέχιση των επιθεωρήσεων - προαγγέλθηκε από ομιλία του Προέδρου Βιθέντε Φοξ την Τρίτη και πιστοποιήθηκε χτες με εμπιστευτικό διπλωματικό έγγραφο του Μεξικανικού ΥπΕξ, που αναφέρει ότι «η υπερψήφιση είναι κρίσιμης σημασίας για την κυβέρνηση των ΗΠΑ». Η αποστολή του Μεξικού στον ΟΗΕ αρνήθηκε να σχολιάσει τις σχετικές πληροφορίες. Η «μεταστροφή» προέκυψε μετά από έντονες πιέσεις που άσκησε ο ίδιος ο Μπους και διπλωμάτες. Τα ανταλλάγματα δεν είναι ακόμη γνωστά.

Χιλή: Υπέρ

Ρικάρδο Λάγος, Πρόεδρος

Η κυβέρνηση της Χιλής χαρακτηρίζεται από αναλυτές ως το λατινοαμερικανικό αντίστοιχο της... Βρετανίας σε ό,τι αφορά τις πολιτικές της τοποθετήσεις. Πάντως, τις τελευταίες εβδομάδες έκανε λόγο για «ανάγκη παράτασης των επιθεωρήσεων», πράγμα που ίσως εξυπονοεί αξιώσεις μεγαλύτερης αμερικανικής βοήθειας, και ούτως ή άλλως έχει σημάνει συναγερμό στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ενδεχομένως η μεταστροφή του Μεξικού (που παραδοσιακά αντιτίθεται σε ξένες επεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών: έχει πικρή πείρα...) «σιγουρεύει» και την ψήφο της Χιλής υπέρ των ΗΠΑ. Ο Ρικάρδο Λάγος δε θέλει και πολύ εξάλλου.

Γουινέα: (Πιθανώς) Κατά

Λανσάνα Κόντε, Πρόεδρος

Η κυβέρνηση που αναλαμβάνει την Προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας την 1η Μάρτη τηρεί εύθραυστες ισορροπίες. Μέχρι στιγμής, υποστηρίζει τη συνέχιση των επιθεωρήσεων και δεν έχει τοποθετηθεί όσον αφορά στην ανάληψη στρατιωτικής δράσης. Πρώην γαλλική αποικία, η Γουινέα διατηρεί κρίσιμους εμπορικούς δεσμούς με το Παρίσι, που παρεμπιπτόντως αποτελεί τον μεγαλύτερο παροχέα βοήθειας στην αφρικανική χώρα - μετά, όμως, από τις ΗΠΑ (29 εκατ. δολάρια το 2003). Εκτός των άλλων, η Γουινέα έχει μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό. Λεπτομέρεια: ο Λανσάνα Κόντε είναι σοβαρά άρρωστος.

Αγκόλα: (Μάλλον) Κατά

Χοσέ Εδουάρδο ντος Σάντος, Πρόεδρος

Ως τώρα, η κυβέρνηση της Αγκόλας μιλά για ανάγκη συνέχισης των επιθεωρήσεων. Αλλά η πρόσφατη δήλωση του πρεσβευτή της χώρας στον ΟΗΕ, Γκασπάρ Μάρτινς, ότι «ζητάμε για χρόνια βοήθεια για να ανοικοδομήσουμε τη χώρα μας μετά από χρόνια εμφυλίου και κανείς δεν τη συνδέει με το Ιράκ, αλλά όλα συμβαίνουν ταυτόχρονα», μαζί με την είδηση ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ «εξετάζει» την παροχή βοήθειας 20 εκατ. δολαρίων βοήθειας το 2003 και το γεγονός ότι η Αγκόλα εξάγει το μεγαλύτερο μέρος του αργού που παράγει στις ΗΠΑ, αποκαλύπτουν το δίλημμά της.

Καμερούν: Κατά

Πολ Μπιγιά, Πρόεδρος

Η κυβέρνηση του Καμερούν έχει στενές σχέσεις με το Παρίσι και όλοι οι αναλυτές προβλέπουν ότι θα ταχθεί εναντίον του αμερικανοβρετανικού σχεδίου ψηφίσματος. Οι αμερικανικές πιέσεις μέχρι στιγμής δε μοιάζουν να φέρνουν αποτέλεσμα, αφού το τελευταίο που θέλει να δει το Καμερούν είναι προβλήματα με μουσουλμανικούς πληθυσμούς στην Αφρική, ειδικά στην κοντινή του Νιγηρία. Ο Πρόεδρος Μπιγιά επιλέγει μάλλον το γαλλικό στρατόπεδο.

Συρία: (Επισήμως) Κατά

Μπασάρ αλ Ασαντ, Πρόεδρος

Τα στερεότυπα όσον αφορά τη στάση της Δαμασκού - είναι η μόνη αραβική χώρα του Συμβουλίου Ασφαλείας, δε θέλει να δει αποδυνάμωση του Ιράκ διότι αυτό θα συνέφερε το Ισραήλ και ενδεχομένως θα σήμαινε άνοιγμα δικών της διενέξεων με το Τελ Αβίβ, δε θέλει πόλεμο στη γειτονιά της κ.ο.κ. - ασφαλώς ισχύουν. Παράλληλα η Συρία εμπλέκεται, κατά πληροφορίες, σ' ένα «υπόγειο» παιγνίδι με τις ΗΠΑ, προσπαθώντας να μη χάσει, ή να χάσει όσο το δυνατόν λιγότερα. Στην ψηφοφορία, πιθανολογείται ότι θα αντιταχθεί σε «πολεμικό» ψήφισμα.

Πακιστάν: Ουδείς γνωρίζει

Περβέζ Μουσάραφ, στρατηγός (για τους φίλους Πρόεδρος)

Ο αρχιτέκτονας της θεαματικότερης πολιτικής στροφής 180 μοιρών - από «συνδημιουργός» και βασικός σύμμαχος των Ταλιμπάν, έγινε διώκτης τους μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 - Περβέζ Μουσάραφ, βρίσκεται σε δεινή θέση: η συντριπτική πλειοψηφία του λαού του μουσουλμανικού Πακιστάν εξεγείρεται εναντίον του πολέμου σε βάρος του Ιράκ. Η στάση του Μουσάραφ και της κυβέρνησής του αποτελεί αίνιγμα. Θα έρθει και πάλι σε σύγκρουση με το λαϊκό αίσθημα ψηφίζοντας υπέρ; Θα απόσχει; ΄Η θα καταψηφίσει το αμερικανοβρετανικό σχέδιο ψηφίσματος; Ουδείς μπορεί να πει με βεβαιότητα.

Βουλγαρία: Υπέρ

Συμεών Σαξκομπουρκότσκι, πρώην μονάρχης/πρωθυπουργός

Η σημερινή κυβέρνηση της Σόφιας αρέσκεται κατά τα φαινόμενα να παίζει ρόλο οσφυοκάμπτη των ΗΠΑ. «Ο Τζορτζ Μπους μου είπε πως οι ΗΠΑ συμπαρίστανται στους φίλους τους», δήλωσε την Τρίτη ο Συμεών μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό Πρόεδρο, περίπου πανηγυρίζοντας για τις «δεσμεύσεις για μεγαλύτερη ασφάλεια από εκείνη που συνήθως παρέχεται σε χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ» που έλαβε. Το τι θα ψηφίσει η Βουλγαρία δεν αντέχει σε ανάλυση.

Γερμανία: Κατά

Γκέρχαρντ Σρέντερ, καγκελάριος

Η κυβέρνηση που απέρχεται της προεδρίας του Συμβουλίου Ασφαλείας είναι το δεύτερο «κόκκινο πανί» για τις ΗΠΑ. Ο Γκέρχαρντ Σρέντερ και ο Γιόσκα Φίσερ έχουν καταστήσει σαφές σε όλους τους τόνους ότι η Γερμανία θα καταψηφίσει το ψήφισμα που θα οδηγεί σε πόλεμο. Η στάση τους είναι απόρροια περισσότερο επιταγών των βιομηχάνων παρά της δράσης του αντιπολεμικού κινήματος, βεβαίως...