Οκτώ άνθρωποι τραυματίστηκαν, από τους οποίους οι τρεις φέρουν σοβαρά κατάγματα, από πτώση ασανσέρ στο Νοσοκομείο «Μεταξά» του Πειραιά. Δύο από τους τραυματίες είναι ασθενείς, δύο ανήκουν στο νοσηλευτικό προσωπικό και οι υπόλοιποι είναι συγγενείς ασθενών. Το ασανσέρ έπεσε από τον τρίτο όροφο και σταμάτησε στον τρίτο όροφο του υπογείου! Το ίδιο ασανσέρ είχε πέσει άλλες δυο φορές τις δύο προηγούμενες βδομάδες, αλλά ούτε μέτρα ελήφθησαν, ούτε ευθύνες επί της ουσίας αναζητήθηκαν.

Σύμφωνα με τους εργαζόμενους, το ασανσέρ έπεσε από τον τρίτο όροφο στον τρίτο όροφο του υπογείου, ενώ η διοίκηση του νοσοκομείου μιλά για πτώση από το ισόγειο στο δεύτερο όροφο του υπογείου.

Το έργο της συντήρησης του ασανσέρ έχει ανατεθεί σε εργολάβο, αφού, εδώ και χρόνια, το συγκεκριμένο, όπως και η καθαριότητα και η φύλαξη έχουν δοθεί σε ιδιώτες... Ευθύνες όμως έχει και η διοίκηση, η οποία, πέρα από την ανοχή και τη συνεργία στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ είχε ενημερωθεί για τα ατυχήματα των προηγούμενων ημερών, κανένα μέτρο δεν έλαβε και κανέναν αποτελεσματικό έλεγχο δεν άσκησε στον εργολάβο για να προλάβει το χτεσινό ατύχημα με τα τραγικά αποτελέσματα. Διακινδυνεύοντας έτσι πολλές ανθρώπινες ζωές.

Κι όμως, με υπόμνημά του ο Σύλλογος Εργαζομένων, στις 21-2-2003 (αρ. πρωτ. 141), είχε κάνει γνωστό το θέμα στη διοίκηση του νοσοκομείου και χαρακτηριστικά ανέφερε: «Με το παρόν υπόμνημά μας θα θέλαμε να σας εκφράσουμε την έντονη αγανάκτησή μας μετά το τραγικό ατύχημα που συνέβη με την ελεύθερη πτώση του ασανσέρ του νοσοκομείου μας, Νο 10, που είχε αποτέλεσμα τον τραυματισμό εργαζομένων αλλά και ασθενών του νοσοκομείου μας. Ζητάμε από εσάς την άμεση διερεύνηση του θέματος και την απόδοση των όποιων ευθυνών διότι και στο παρελθόν έχουν συμβεί παρόμοια ατυχήματα». Αλλά, παρά τις επισημάνσεις αυτές, η διοίκηση δεν έλαβε μέτρα...

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του «Ρ» ο Β. Γκατζής, υποδιοικητής του νοσοκομείου, μας είπε ότι «την προηγούμενη φορά, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις που είχαμε, επρόκειτο για ολίσθηση και όχι για πτώση, όπως το χτεσινό ατύχημα, για το οποίο το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου διέταξε ένορκη διοικητική εξέταση». Μπροστά όμως στο ζήτημα των κρουσμάτων και επισημάνσεων που είχαν προηγηθεί και κυρίως των ολοκάθαρα επικίνδυνων συνεπειών της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών του νοσοκομείου, τόσο για τους ασθενείς όσο και τους εργαζόμενους, ο υποδιοικητής μετέθεσε τις ευθύνες στη νομαρχία. Με διαγωνισμό της νομαρχίας ανέλαβε το έργο ο εργολάβος που σήμερα έχει την ευθύνη για τη συντήρηση.

Ομως, παραβλέποντας τις αρνητικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών και ολόκληρων τομέων, απλώς, είπε ότι το νέο διαγωνισμό θα τον κάνει το νοσοκομείο, το οποίο θα θέσει αυστηρότερες προδιαγραφές ώστε να είναι πιο αξιόπιστος. Θα ζητήσει την εξ ολοκλήρου ανακατασκευή των ανελκυστήρων. Κι αυτό, ενώ ο ίδιος αποκάλυψε πως είχε διακόψει τη συνεργασία με προηγούμενο συντηρητή γιατί απουσίαζε από το νοσοκομείο. Επιβεβαιώνοντας, και μ' αυτόν τον τρόπο, τον κερδοσκοπικό τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι ιδιώτες, ενώ έχουμε απουσία ουσιαστικού ελέγχου ακόμα και στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας.

Τις τραγικές συνέπειες της ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών των νοσοκομείων για τους ασθενείς και τους εργαζόμενους μάς επισήμανε ο Ανδρέας Ροδίτης, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων και εκπρόσωπος της «Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας», φέρνοντάς μας στη μνήμη το θανάσιμο τραυματισμό, πριν τρία περίπου χρόνια, στο ίδιο νοσοκομείο αλλοδαπού εργάτη ο οποίος εργαζόταν ανασφάλιστος σε συνεργείο εργολάβου που είχε αναλάβει τον τομέα της καθαριότητας.

Στις 9.3.2000 είχε πέσει το ασανσέρ στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» και είχαν τραυματιστεί ένας γιατρός, ένας νοσοκόμος και ένας ασθενής.