Ζούμε σε μια εποχή περάσματος από τον ένα κοινωνικοπολιτικό σχηματισμό στον άλλο - από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό... Η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας συνεχίζει να καθορίζει τα δρώμενα, ανεξάρτητα από την ανατροπή της κρατικής έκφρασης στον πόλο της εργατικής τάξης - σοσιαλιστικό στρατόπεδο.

Ο σοσιαλισμός, η πολιτική της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής, δημοκρατικής συμμαχίας είναι αναγκαιότητα. Κι ακριβώς γιατί έτσι είναι, αυτή μας η πολιτική είναι στο στόχαστρο του αντιπάλου σήμερα. Απέναντι σε αυτή τη συμμαχία γίνεται και κατευθείαν επίθεση με την πολιτική του μαστιγίου, αλλά και έμμεση με την πολιτική της διείσδυσης, της διάβρωσης με «ειρηνικά και δημοκρατικά» μέτρα.

Ετσι, λοιπόν, στο θέμα του πολέμου γίνεται προσπάθεια συσκότισης του ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα του. Ενώ η διαφοροποίηση Γαλλίας - Γερμανίας δεν εξηγείται φυσικά στη βάση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Ταυτόχρονα, γίνεται προσπάθεια ενσωμάτωσης του αντιιμπεριαλιστικού - φιλειρηνικού κινήματος στα συμφέροντα του ενός ή του άλλου πόλου. Δεν είναι λοιπόν τυχαία ούτε η διγλωσσία (σαν κυβέρνηση διευκολύνσεις - σαν ΠΑΣΟΚ, στο δρόμο), ούτε οι προσπάθειες να ηγηθούν τα κυβερνητικά υποχείρια (ΣΥΝ, και διάφορα Φόρουμ) των κινητοποιήσεων.

Motion Team

Ο Χρήστος Κόφφας

... Να μη χάσουμε από το στόχαστρό μας τη φύση και το χαρακτήρα της ΕΕ. Καπιταλιστική Ενοποίηση - ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα. Δεν είναι δυνατόν να αφήσουμε το ζήτημα της Ειρήνης, του μέλλοντός μας στα χέρια ενός «καλού» ιμπεριαλιστή. Φυσικά, οι αντιθέσεις είναι αξιοποιήσιμες. Χρειάζεται όμως επαγρύπνηση, πολιτικό κριτήριο.

Μέχρι πού θα τραβήξουν αυτές οι αντιθέσεις; Τι μορφή θα πάρουν;

... Ενα κίνημα ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση» ενισχύεται, στηρίζεται, προωθείται από ισχυρές δυνάμεις, με περιεχόμενο τέτοιο ώστε να συγκαλύπτεται η κύρια αντίθεση, και να βιώνεται στις μάζες η αντίληψη ότι το καπιταλιστικό τέρας μπορεί να εξανθρωπιστεί, ενώ το μόνο αντικειμενικό είναι η ανατροπή του.

Σοσιαλδημοκρατία, εργατικές ηγεσίες, κρατικές οντότητες και ρεφορμιστικές αποχρώσεις συνασπισμένοι προωθούν στις νέες συνθήκες αυτή την τεράστια κυκλωτική κίνηση, να σπείρουν νέες αυταπάτες για «έναν κόσμο εφικτό» έναν κόσμο «πάνω από τα κέρδη», να αναδείξουν μέσα από το νεφελώδες κίνημα της αντιπαγκοσμιοποίησης τους ηγέτες του μέλλοντος. Κάτι παρόμοιο με τα κινήματα της δεκαετίας του '60-'70, του Μάη του '68, των παιδιών των λουλουδιών...

Η ταξική πάλη οξύνεται, θα οξυνθεί παραπέρα. Η ουσία της αντιπαράθεσης και εν όψει της Συνόδου Κορυφής του Ιούνη και με τις ενδιάμεσες παρεμβάσεις μας με αυτές τις δυνάμεις πρέπει να πάρει πιο επιθετικό, πιο μαζικό χαρακτήρα. Στην απαίτηση αυτή πρέπει να αντιστοιχήσουμε τη λειτουργία, τη δράση της ΚΟ των συμμάχων, του κοινωνικού μας περίγυρου.

Σύντροφοι, ζούμε σε μια πόλη, σε μια περιοχή, στην οποία οι αρνητικές εξελίξεις είναι ραγδαίες και πολυσύνθετες.

Την ίδια ώρα, συρρικνώνεται η παραγωγική δραστηριότητα της περιοχής, με αποτέλεσμα η ανεργία να αποτελεί μάστιγα για την περιοχή.

Ολες οι παραπάνω εξελίξεις συνδέονται τόσο με τον «ευρωπαϊκό» καταμερισμό που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα οι εταίροι της ΕΕ, όσο και με τους σχεδιασμούς του ιμπεριαλισμού στην περιοχή ολόκληρης της ΝΑ Ευρώπης.

Ολα δείχνουν ότι η ταξική πάλη θα οξυνθεί. Παίρνοντας υπόψη τις εκτιμήσεις από την εκλογική μάχη σε ΤΑ, ΝΑ, τις κοκορομαχίες των μονομάχων, όλα δείχνουν ότι θα βρεθούμε σε κλίμα υψηλής πόλωσης. Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση η τακτική μας είναι μονόδρομος. Πλατύ συστηματικό άνοιγμα, επαφή με τα λαϊκά στρώματα, σφίξιμο των δεσμών, συσπείρωση γύρω από την πολιτική με βάση τα δύο ντοκουμέντα. Αυτή είναι δουλιά προοπτικής και βάθους. Δυστυχώς, παρά την κατεύθυνση, δεν έχουμε ακόμα προχωρήσει ή πολύ λίγα έγιναν.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Φθάσαμε έως εδώ χάρις τις επίμονες προσπάθειες όλων μας να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες που υπήρξαν για το κόμμα μας, το λαϊκό κίνημα εξ αιτίας της ανατροπής του διεθνούς συσχετισμού δύναμης την περίοδο 1989-1991.

Χωρίς διάθεση έπαρσης, ωστόσο, για να εκτιμήσουμε σωστότερα πού βρισκόμαστε πρέπει να μη μας διαφεύγει ότι μέχρι τώρα αντέξαμε σαν Κόμμα στην πίεση που έχουμε δεχτεί. Ας θυμηθούμε και τις προβλέψεις από δω, από τη Θεσσαλονίκη τη μέρα του χτυπήματος στις 11 Σεπτέμβρη και πόσο δικαιωθήκαμε. Ας θυμηθούμε τις ποικιλώνυμες επιθέσεις για τις συσπειρώσεις, τις όποιες συσπειρώσεις πετύχαμε και αντέξαμε.

Είμαστε εδώ χάρις στη δύναμη που μας δίνει η ηρωική ιστορία του Κόμματός μας, η ανεκτίμητη προσφορά του στην εργατική τάξη και το λαό. Αντέξαμε και παραμένουμε ορθοί, έτσι είμαστε σε θέση με ευθύνη σήμερα να πάρουμε τις καλύτερες αποφάσεις.

Ετσι, μπορούμε να προχωράμε σε ισχυρό ΚΚΕ με ατσαλωμένες τις δυνάμεις μας. Ωστε η αντοχή των κομμουνιστών και του Κόμματος να μετατρέπονται σε ικανότητα αντεπίθεσης, για την προώθηση πιο αποτελεσματικά της πολιτικής του ΚΚΕ, τόνισε χαρακτηριστικά η Αλέκα Παπαρήγα.

Ειδικότερα, αναφερόμενη στην καθοδηγητική δουλιά και την καλύτερη λειτουργία των ΚΟΒ που αποτελεί «κλειδί» στη δουλιά των κομμουνιστών, η Αλ. Παπαρήγα επισήμανε, ανάμεσα στα άλλα:

«Ισχυρό ΚΚΕ - Μέτωπο λαϊκό πάνε μαζί και με τη σχετική αυτοτέλεια το καθένα. Στο Μέτωπο θα πάρουν μέρος και άλλες δυνάμεις. Το πόσο ισχυρό είναι το ΚΚΕ θα βοηθάει να προχωρά και το λαϊκό Μέτωπο. Αλλά και το Μέτωπο θα ισχυροποιεί το Κόμμα. Η ισχυροποίηση του Κόμματος σχετίζεται, επίσης, με την κοινωνική σύνθεση, με το πώς το Κόμμα είναι ιδεολογικά και πολιτικά εξοπλισμένο στις σημερινές συνθήκες. Με την ιδεολογική και πολιτική δουλιά στο Κόμμα, που βοηθάει να ισχυροποιηθεί. Με το πώς λειτουργεί, τον τρόπο που παλεύουν οι δυνάμεις μας και την ικανότητα εφαρμογής της πολιτικής μας. Η διαπάλη με τον οπορτουνισμό... Μ' αυτή την έννοια λέμε "ενιαία αντίληψη και σωστή καθοδήγηση".

Σχετικά με το χαρακτήρα του λαϊκού Μετώπου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ θα επισημάνει: Το Μέτωπο είναι η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους ΕΒΕ και τη μικρομεσαία αγροτιά, των κινημάτων για τα δικαιώματα, κατά του πολέμου, της νεολαίας, των γυναικών. Το βασικό χρώμα του Μετώπου το δίνουν κοινωνικές δυνάμεις που έχουν συμφέρον (έχουν και διαφορές βέβαια με την εργατική τάξη), να παλέψουν τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, ανεξάρτητα από την άποψη ή την ταλάντευση που έχουν για το σοσιαλισμό. Και, αντίστοιχα, πολιτικές δυνάμεις - εδώ κάθε φορά πρέπει να το εκτιμάς - που εκφράζουν τα μικροαστικά συμφέροντα, με την Α ή Β ταλάντευση, έχουν σχέση με τα κινήματα, πχ το αντιπολεμικό, της Παιδείας, της Υγείας.

«Επομένως -συμπλήρωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ- οι ΚΟΒ μπορεί να συσπειρώνουν ανθρώπους γύρω τους, στους τόπους δουλιάς, στη γειτονιά, αν έχουν επαφή με τον κόσμο. Αν θέλουμε να καθοδηγήσουμε με βάση τις σημερινές ανάγκες πρέπει το κάθε κομματικό μέλος να έχει καθαρό -και οι οπαδοί μπορούν να το καταλάβουν- ότι συσπείρωση δεν είναι απλώς να μαζεύεις κάποιους ανθρώπους. Αλλά πρέπει να αναπτύσσουμε ουσιαστικές επαφές με τον κόσμο, με τον εργάτη, τον ΕΒΕ, τους αγρότες. Ο δάσκαλος με τους γονιούς με τα προβλήματα του χώρου, ο εμποροϋπάλληλος με τον αυτοαπασχολούμενο και το μικροεπαγγελματία. Και βεβαίως με δυνάμεις που δεν είναι ΚΚΕ, αλλά είναι πολιτικά πρόσωπα, κινήσεις που μπορεί να παλέψουν μαζί μας.

Και, αν μιλάμε για το πρόβλημα της γειτονιάς, δεν μπορεί παρά να θέτουμε και τα γενικότερα ζητήματα πολιτικής, για το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο κλπ. Τα επιμέρους προβλήματα επηρεάζονται από τα γενικότερα. Γι' αυτό και θέτουμε στο επίκεντρο τα ζητήματα των αναδιαρθρώσεων - ιδιωτικοποιήσεων, την ανεργία, τα εισοδήματα, την ανασφάλεια, τα ζητήματα Υγείας, Παιδείας, τον πόλεμο, το ΝΑΤΟ κλπ. Σε διαμορφωνόμενες καταστάσεις και εξελίξεις που έχουμε, διαμορφώνονται τα μέτωπα πάλης. Να γίνει συνείδηση στον κόσμο ότι, αν δεν ανατραπεί αυτή η πολιτική, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Κι εδώ πρέπει να αποκτήσουμε την ικανότητα να προχωράμε με σταθερότητα και αποφασιστικά.

Αρα πρέπει να επιταχύνουμε την πορεία βελτίωσης της δουλιάς μας. Με μεγαλύτερη εμπιστοσύνη να ξανοιχτούμε στο λαό, ανοίγοντας ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα. Η κάθε ΚΟΒ στον περίγυρό της. Και, πρέπει να πούμε και τούτο: Ο πόλεμος συνδέεται με την καθημερινότητα. Επομένως να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας σ' αυτά τα προβλήματα, τα κοινωνικά - πολιτικά και τα δημοκρατικά προβλήματα.

Ο πόλεμος οξύνει το κοινωνικό πρόβλημα. Το ΚΚΕ πρέπει να είναι ατσαλωμένο, οι δυνάμεις μας μπορούν να ατσαλωθούν πιο πολύ. Αρα πρέπει να σκεφθούμε πώς πάμε στις ΚΟΒ, όχι απλώς με ένα καθηκοντολόγιο... Η αντοχή μας θα μετατραπεί και πρέπει να μετατραπεί σε ικανότητα αντεπίθεσης, αντοχή στις ιδεολογικές και πολιτικές επιθέσεις. Εχουμε μεγαλύτερη ωριμότητα και ικανότητα σήμερα. Το ζήτημα είναι να κατακτηθεί πιο εύστοχος προσανατολισμός, να είμαστε κοντά στις ΚΟΒ και στο χώρο τους. Να έχουν οι ΚΟΒ πιο δουλεμένα προγράμματα και πρωτοβουλία στη δράση τους, ενιαίο πρόγραμμα δράσης που να παίρνει ευθύνες. Επιμονή και σταθερότητα, προσήλωση στους στόχους θα φέρουν αποτελέσματα».