ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το απρόβλεπτο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολα τα είχαν προβλέψει τα αμερικανοβρετανικά επιτελεία του πολέμου, εκτός από ένα. Οι εδαφολογικές συνθήκες του Ιράκ γενικά και της ερήμου ειδικά, οι δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες, το ενδεχόμενο χρήσης χημικών και βιολογικών όπλων, κλπ, κλπ, είχαν προβλεφτεί και είχαν παρθεί τα απαραίτητα μέτρα. Το μόνο, που δεν υπολόγισαν -αν δεν περίμεναν το ακριβώς αντίθετο- ήταν η γενναία και σθεναρή αντίσταση των Ιρακινών. Το γεγονός πως δε βρίσκουν απέναντί τους μόνο τις ιρακινές ένοπλες δυνάμεις ή τις μονάδες της προεδρικής φρουράς, αλλά έναν ολόκληρο λαό, που τους αντιμετωπίζει εχθρικά, ως δυνάμεις εισβολής, και αντιστέκεται με όποιον τρόπο μπορεί. Αυτό μεταδίδουν οι ανταποκριτές των διαφόρων ειδησεογραφικών πρακτορείων και ΜΜΕ, από το Ιράκ και τις γειτονικές χώρες. Αυτό ομολογούν, με τον έναν ή άλλο τρόπο, ακόμη και οι επιτελείς των εισβολέων, καθώς κάνουν λόγο, για «τρομοκράτες», «αντάρτικες μονάδες» κλπ.

Και μπορεί, βέβαια, η συντριπτική τεχνολογική υπεροχή και υπεροπλία των εισβολέων, να αποβεί, τελικά, υπέρτερη της σθεναρής αντίστασης των Ιρακινών. Το σίγουρο είναι, όμως, ότι η «απελευθερωτική» ρητορεία των πρώτων, όσο και τα «οράματά» τους, για την οικοδόμηση μιας «δημοκρατίας», που θα χρησιμεύσει ως μοντέλο για την ευρύτερη περιοχή, έχουν ήδη κατακουρελιαστεί. Ως δυνάμεις εισβολής αντιμετωπίζονται σήμερα οι ιμπεριαλιστές, ως δυνάμεις κατοχής θα αντιμετωπίζονται αύριο, στο απευκταίο ενδεχόμενο επικράτησής τους.

ΠΑΣΟΚικές πονηριές...

Η στάση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έναντι του συντελούμενου εγκλήματος στο Ιράκ είναι γνωστή. Στα λόγια είναι υπέρ της ειρήνης και στην πράξη παρέχει αφειδώς διευκολύνσεις στους ιμπεριαλιστές, μετατρέποντας τη Σούδα σε ορμητήριο του πολέμου και τη χώρα γενικότερα σε «πέρασμα» της πολεμικής μηχανής των εισβολέων. Βέβαια, η διπρόσωπη και υποκριτική αυτή πολιτική και τακτική έχει, σε μεγάλο βαθμό, γίνει φανερή στους εργαζόμενους και τη νεολαία και δυναμώνει συνεχώς η λαϊκή απαίτηση, για την άμεση απεμπλοκή της χώρας, το κλείσιμο της βάσης της Σούδας, την επιστροφή των πλοίων, κλπ, κλπ. Δεν κάθεται, ομως και η κυβέρνηση με σταυρωμένα χέρια. Πέρα απο την ενίσχυση της κινδυνολογίας και της πολύμορφης προπαγάνδας, περί εθνικών συμφερόντων, δεσμεύσεων και συμβατικών υποχρεώσεων, κλπ, κλπ, επιχειρει την χειραγώγηση του αντιπολεμικου κινήματος, ιδιαίτερα της νεολαίας και με με περισσότερο... πρακτικές και χεροπιαστές μορφές.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η προχθεσινή πρωτοβουλία του Δήμου Χαλκίδας (ΠΑΣΟΚ). Ο τελευταίος, με «σπόνσορα» τη Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού - Ανάπτυξης (ΔΕΠΑΧ) κυκλοφόρησε το σήμα της «Συμμαχίας: Σταματήστε τον Πόλεμο» και το μοίρασε με τη βοήθεια των Διευθύνσεων Α/βάθμιας και Β/βάθμιας εκπαίδευσης στους διευθυντές των σχολείων και αυτοί με τη σειρά τους θέλησαν να το επιβάλλουν στους μαθητές, για να παρελάσουν με το αυτοκόλλητο. Τελικά, βέβαια, τα περισσότερα Γυμνάσια - Λύκεια παρέλασαν με το αντιπολεμικό μπλε αυτοκόλλητο του Συντονιστικού Αγώνα Μαθητών «STOP στον ΠΟΛΕΜΟ» και το σήμα της ειρήνης, αλλά το περιστατικό είναι για ευνόητους λόγους αξιοσημείωτο.

«Στενοκέφαλοι», ή «Μπουσικοί»;

Να είναι, άραγε, απλώς θέμα «στενοκεφαλιάς» και «τυπολατρίας», ή στη διοίκηση της εταιρίας «ραδιοταξί» της Λάρισας υπάρχουν θαυμαστές του Μπους και «μπάτλερ» του Μπλερ; Ο,τι και να συμβαίνει, πάντως, η ενέργεια της εν λόγω εταιρίας να τιμωρήσει τον συνδικαλιστή ταξιτζή Αιμίλιο Γίτση, με δεκαήμερο αποκλεισμό, επειδή, μιλώντας, μέσω του «σι μπι», σε τοπικό ραδιοσταθμό, καταδίκασε τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του Ιράκ, είναι προκλητική και κατακριτέα.

Βεβαίως, οι «τιμωροί» του ταξιτζή δεν πείθουν εύκολα, όταν ισχυρίζονται πως ενήργησαν έτσι γιατί ήταν υποχρεωμένοι να εφαρμόσουν τον κανονισμό, που απαγορεύει στους ταξιτζήδες να μιλούν «πολιτικά», μέσω του «σι μπι», αλλά, και έτσι να έγινε, πάλι είναι εκτεθειμένοι έναντι του λαού της Λάρισας, ο οποίος αυτές τις μέρες βρίσκεται συνεχώς στους δρόμους, αγωνιζόμενος κατά του πολέμου...

Οι λαοί ολόκληρου του πλανήτη μπορούν πλέον να κοιμούνται ήσυχοι. Σύμφωνα, με όσα είπε, χτες, ο Τζορτζ Μπους, η «αντιτρομοκρατική συμμαχία» του εγγυάται έναν κόσμο δικαίου. Αν έχετε και την παραμικρή αμφιβολία, μπορείτε - πριν κοιμηθείτε ήσυχοι - να δείτε ένα οποιοδήποτε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων για τον πόλεμο στο Ιράκ...

Ο «ελευθερωτής»

Δεν κάνει, λέει, πόλεμο

για να αρπάξει κάτι

να ...ελευθερώσει

το Ιράκ θέλει

και τη Βαγδάτη

κι αν θάψει

μάνες και παιδιά

βαθιά στο χώμα μέσα,

ε, τι να γίνει ο σκοπός

...αγιάζει όλα τα μέσα!

* * *

Δεν κάνει, λέει, πόλεμο

για να αρπάξει λεία,

για τις ...αγνές

προθέσεις του

όρκο παίρνει κι η Αγγλία

είναι στ' αλήθεια ...ιερός

ο στόχος που 'χει τάξει

και δεν πειράζει

αν γι' αυτόν

όλους εκεί τους σφάξει!

Ο οίστρος

Για ποιες αρχές;

Δε γνωρίζουμε τι πιστεύει ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης για τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Αν κρίνουμε πάντως από τη χτεσινή ομιλία του στη Βουλή για την επιδρομή στο Ιράκ, τότε φαίνεται ότι μάλλον την υποτιμάει. Δε διστάζει μάλιστα και να την προσβάλει. Πώς αλλιώς να εκτιμήσουμε την ερμηνεία που επέλεξε να δώσει στην έννοια «εθνικό συμφέρον», απαντώντας στη Γενική Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ. Λίγο πριν, η Αλέκα Παπαρήγα είχε τονίσει: «Αυτό που λέτε εσείς εθνικό συμφέρον είναι τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της πλουτοκρατίας».

Για γενικές αξίες έκανε λόγο στην απάντησή του ο πρωθυπουργός, οι οποίες «επιβάλλουν να προασπίζουμε το χώρο μας, να προασπίζουμε την πολιτεία μας, την εδαφική μας ακεραιότητα, την κυριαρχία μας, την αυτονομία μας»...

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε ένα μακροσκελή κατάλογο, δηλώσεων, αποφάσεων, συμφωνιών, τις οποίες υπέγραψε ή συνυπέγραψε η κυβέρνηση και ο ίδιος ο κ. Σημίτης και με τις οποίες προσβάλλονται ευθέως οι αρχές της εθνικής ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της ακεραιότητας, που ανέφερε ο κ. πρωθυπουργός. Αλλά θα περιοριστούμε σε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

Πριν λίγες μέρες η αμερικανική διοίκηση της βάσης της Σούδας απαγόρευσε τον ελλιμενισμό γαλλικού αεροπλανοφόρου επικαλούμενη τα αμερικανικά κυριαρχικά δικαιώματα στις εγκαταστάσεις της βάσης, δείχνοντας ότι είναι κυρίαρχη σε τμήμα ελληνικού εδάφους. Αυτό σημαίνει «εθνική ανεξαρτησία» για την κυβέρνηση; Οταν δεν μπορεί να ασκήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα σε ελληνικό έδαφος;

Το πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα το έδειξε και το καλοκαίρι του 1997 με τη γνωστή «συμφωνία της Μαδρίτης», η οποία έθετε υπό την αμερικανική επιδιαιτησία το καθεστώς στο Αιγαίο, νομιμοποιώντας τουρκικές διεκδικήσεις... Το ίδιο έκανε και με τον ευρωστρατό, αποδεχόμενος τις αξιώσεις της Τουρκίας, που ξαναέθεταν υπό αμφισβήτηση τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο, γεγονός που αποδέχτηκε και η ΕΕ. Αυτές τις «αξίες» εννοούσε χτες ο κ. Σημίτης;

Αν πάλι, ο πρωθυπουργός εννοεί ότι η προστασία της ανεξαρτησίας, της ακεραιότητας και της κυριαρχίας εξασφαλίζεται μόνο όταν η Ελλάδα τα έχει καλά με τους ισχυρούς, εν προκειμένω με τους Αμερικανούς, τότε πρέπει να μας πει έστω και μια περίπτωση που εξυπηρετήθηκαν τα συμφέροντα της χώρας και του λαού. Γιατί εμείς μπορούμε να θυμηθούμε ότι η διαπλοκή με τις ΗΠΑ, έφερε τη χούντα, έφερε την εισβολή στην Κύπρο, την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο.

Ας κρατήσει λοιπόν ο κ. Σημίτης τις «αρχές» του. Λάθος δρόμο διάλεξε για να απαντήσει στο ΚΚΕ. Το ΚΚΕ και ελληνικός λαός έχουν δώσει το δικό τους περιεχόμενο στην εθνική ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την ακεραιότητα της χώρας. Το έδωσαν πολεμώντας γι' αυτές, προσφέροντας ζωές και αίμα, την ώρα που οι κεφαλαιοκράτες έλεγαν «παρατήστε τα» και οι πολιτικοί τους υπάλληλοι κήρυσσαν το «ρεαλισμό» του συμβιβασμού με τους ισχυρούς της εποχής. Και που συνεχίζουν να αγωνίζονται για την κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων που θα επιτευχθεί όταν ο λαός γίνει αφέντης στον τόπο του.