ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανασύνταξη των «ενσωματωμένων»...

Συστηματική και κατευθυνόμενη (από κυβέρνηση, ΝΔ) είναι η προσπάθεια να εκφυλιστεί το αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε «φιλανθρωπικό», καπηλευόμενοι τα αισθήματα συμπάθειας και αλληλεγγύης του ελληνικού λαού

Του Δημ. Χαντζόπουλου από τα "Νέα"

Ποιες επιπτώσεις θα έχει στην οικονομία ένας «παρατεταμένος» πόλεμος; Πόσο θα επηρεαστούν οι αγορές από το «απαισιόδοξο σενάριο»; Τι θα γίνει με τον τουρισμό; Η κυνική, υποκριτική και αιμοβόρικη «οπτική» των διαχειριστών κεφαλαίου, επιχειρείται να διαποτίσει και να δηλητηριάσει ολόκληρη την κοινωνία. Πρόκειται για αντίληψη ενταγμένη στο λεγόμενο «εθνικό συμφέρον», δηλαδή το εγωιστικό συμφέρον της πλουτοκρατίας... Είναι ένα από τα όπλα που χρησιμοποιούν οι «ενσωματωμένοι» στον αμερικανικό «συνασπισμό», για να πλήξουν το αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό φρόνημα του ελληνικού λαού. Οι δυνάμεις αυτές ανασυντάσσονται, μαζί με τις αμερικανικές λεγεώνες του θανάτου στο Ιράκ, και προσπαθούν να περάσουν στην αντεπίθεση...

Βγάζουν στα τηλε-παράθυρα της ευτέλειας, πάντα τους ίδιους αμερικανοτραφείς απόστρατους και «ειδικούς», για να πείσουν για το μάταιο της αντίστασης του ιρακινού λαού και να εκθειάσουν το αήττητο του ιμπεριαλισμού. Η ενημέρωση ολοένα και πιο πολύ συντονίζεται με τα κανάλια - πολεμικά όπλα του αμερικανικού Πενταγώνου. Απέσυραν τους ανταποκριτές, για να συνδέονται «αναγκαστικά» με τις αμερικανικές «πηγές», καταπίνοντας αμάσητα ό,τι τους πασάρουν. «Αποστειρώνεται», έτσι, ο πόλεμος από τη φρίκη, την καταστροφή, τη βαρβαρότητα, περίπου γίνεται αποδεκτό «αναγκαίο κακό»...

Συστηματική και κατευθυνόμενη (από κυβέρνηση, ΝΔ) είναι η προσπάθεια να εκφυλιστεί το αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σε «φιλανθρωπικό», καπηλευόμενοι τα αισθήματα συμπάθειας και αλληλεγγύης του ελληνικού λαού. Γνωρίζουν άριστα ότι η ανθρωπιστική βοήθεια (τρόφιμα, φάρμακα, κλπ.), αν σταλεί, θα καταλήξει στα χέρια των Αμερικανών, αλλά επιμένουν να το αναδεικνύουν ως κυρίαρχο «καθήκον». Ο «φιλανθρωπισμός» είναι ένα δοκιμασμένο μέσο για τον εξαγνισμό των ηγεσιών των δυο κομμάτων ή την δήμαρχο Αθηναίων που έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα στη λαϊκή συνείδηση για τη σύμπλευσή τους με τους δολοφόνους της Ουάσιγκτον. Αλλωστε, και ο Μπους «φιλάνθρωπος» δηλώνει...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ
Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ «ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»

ΠΟΛΕΜΟΣ - ΕΥΚΑΙΡΙΑ: «Ο πόλεμος στο Ιράκ, χωρίς αμφιβολία, δυσχεραίνει την πορεία της διεθνούς και της ελληνικής οικονομίας. Από μιαν άλλη πλευρά, ο πόλεμος στο Ιράκ διευκολύνει την κυβέρνηση να πάρει μέτρα δημοσιονομικής σταθεροποίησης και ουσιαστικής αναδιάρθρωσης με το χαμηλότερο "πολιτικό κόστος". Η κυβέρνηση οφείλει να λάβει σοβαρά υπ' όψη της τα μέτρα που προτείνουν οι παραγωγικές τάξεις, η υλοποίηση των οποίων θα έχει πολλαπλά οικονομικά οφέλη για όλους» (Από το άρθρο της «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ»).

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ...: «Είναι επίσης σαφές, αλλά και - ήδη - εμφανές ότι ο πόλεμος αυτός έχει αρνητικές επιπτώσεις και στην οικονομία όλου του κόσμου. Η αισιόδοξη εκδοχή των πιθανών εξελίξεων περιλαμβάνει τη μείωση των ρυθμών ανάπτυξης του ΑΕΠ και την καθυστέρηση της ανάκαμψης, που μέχρι πριν τον πόλεμο προβλεπόταν για το άμεσο μέλλον. Η πιο αισιόδοξη πρόβλεψη φτάνει μέχρι την παγκόσμια ύφεση με όλα τα καταστροφικά χαρακτηριστικά της» (Από το άρθρο της «ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ»).

ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ...: «Ολα δείχνουν ότι η τυχοδιωκτική περιπέτεια που ξεκίνησε ο πρόεδρος Μπους απειλεί να οδηγήσει ολόκληρο τον κόσμο σε μια παρατεταμένη πολιτική και οικονομική αβεβαιότητα και να επαληθεύσει τα πιο μαύρα σενάρια για τις επιπτώσεις που θα έχει!» (Από το άρθρο των «ΝΕΩΝ»).

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ: «Στο μεταξύ ακούω διατυπώσεις όπως: "η αρχική ευφορία των αγορών εν όψει ενός σύντομου πολέμου" ή "συμβόλαια ανοικοδόμησης" ή "επόμενη μέρα" και λέω ότι δε θα μπορούσε να 'ναι αλλιώς! Αυτή είναι η απόληξη του νεοφιλελευθερισμού, αυτός είναι ο φυσικός κυνισμός του καπιταλισμού. Δε θα μπορούσε να 'ναι αλλιώς! 20 χρόνια τώρα τον μακιγιάρουν οι θλιβεροί απολογητές του, κάνει τσακ μία το σύστημα και κάτω απ' τη μάσκα του καπιταλισμού προβάλλει η νεκροκεφαλή της φύσης του» (Του Στάθη Σταυρόπουλου - «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ...: «Η Ευρώπη δεν αμφισβητεί το προβάδισμα των ΗΠΑ. Αμφισβητεί το απόλυτο imperium. Επιθυμεί να ισορροπήσει το παγκόσμιο σύστημα κατανομής ισχύος. Επιθυμεί στον αυριανό κόσμο, συνομιλητής των ΗΠΑ να είναι ίδια. Οχι η Κίνα, όχι η Ρωσία. Αυτό το ρεύμα σκέψης διατρέχει και όλα τα φιλελεύθερα κόμματα και όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και θα προκαλέσει, όπως σωστά είπε ο Ν. Κωνσταντόπουλος, "νέες διαχωριστικές γραμμές"». (Μαν. Κοττάκης - «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»).

ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ

Μαρτυρία σφαγής: «Δημοσιογράφοι από όλο τον κόσμο είμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης τραγωδίας με εκατόμβες θυμάτων στον άμαχο πληθυσμό που προξενούν οι αμερικανοβρετανικοί βομβαρδισμοί στο Ιράκ. Τα τελευταία 24ωρα τρέχουμε συνεχώς σε μια γη που τραντάζεται ασταμάτητα να προλάβουμε το ένα μετά το άλλο τις σφαγές που στιγματίζουν τη σύγχρονη ανθρωπότητα και τον 21ο αιώνα. Ζούμε παράλληλα τη γέννηση και την ανάπτυξη ενός φοβερού μίσους κατά των Αμερικανών και των Βρετανών μεγάλου τμήματος του ιρακινού πληθυσμού» (Γιάννης Διακογιάννης - Βαγδάτη - ΝΕΑ).

Ραδιενεργός θάνατος: «Δυο κοριτσάκια προσπαθούσαν να παίξουν μέσα στη σκόνη που είχε καλύψει τα πάντα, ανακατεύοντας κομμάτια του πυραύλου που είχε εκραγεί! Ενας Ιάπωνας φωτορεπόρτερ μόλις είδε την τρομερή σκηνή, τα παιδιά να παίζουν με τον πόλεμο, έβγαλε από την τσάντα έναν μετρητή ραδιενέργειας. Μέτρησε μπροστά στα μάτια πολλών συναδέλφων και αμέσως μετά, μόλις είδε τη βελόνα του μετρητή να... παίζει, έντρομος απομάκρυνε από το βομβαρδισμένο χώρο σχεδόν με το ζόρι τα δυο χαριτωμένα κοριτσάκια» (Ο ίδιος).

Το δόγμα... «Το γνωστό για τις σχέσεις του τόσο με τη CΙΑ όσο και με το Πεντάγωνο, Ινστιτούτο Stratfor, σε δύο χωριστές αναλύσεις του καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: το Ιράκ είναι απλώς ένα επεισόδιο στον ευρύτερο πόλεμο που έχουν κηρύξει οι Ηνωμένες Πολιτείες και που η ολοκλήρωσή του, κατά πάσα πιθανότητα, θα διαρκέσει μια γενιά. Το υποβόσκον δόγμα είναι "ουδείς αγαπούσε τη Ρώμη, όλοι όμως τη φοβούνταν". Οπως σημειώνει το κέντρο πληροφόρησης, πρώτιστος στόχος της εκστρατείας κατά του Ιράκ θα είναι "η επιρροή και η επαναδιαμόρφωση της περιοχής"... Και όπως λέει το Stratfor, "για να το πούμε με μεγαλύτερη ωμότητα και ειλικρίνεια, είναι να εισαχθούν μαζικές στρατιωτικές δυνάμεις για να πιέσουν τις χώρες της περιοχής, ώστε να τις υποχρεώσουν είτε να συνεργαστούν, ή, διαφορετικά, να πραγματοποιήσουν μελλοντικά νέες στρατιωτικές συγκρούσεις"». (Ειρήνη Καρανασοπούλου - ΝΕΑ).