ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η συμφωνία και οι «διευκολύνσεις»

Τα όσα περιέχει η ελληνοαμερικανική συμφωνία για τις βάσεις είναι σαφέστατα. Η συμφωνία, όπως και όλες οι διευκολύνσεις που συμπεριλαμβάνει, ισχύουν αποκλειστικά και μόνο για σκοπούς, που υπηρετούν την άμυνα των δύο χωρών και βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία και αρμονία με το διεθνές δίκαιο και τις αρχές του ΟΗΕ. Αυτά γράφει η συγκεκριμένη συμφωνία. Κι αυτά σημαίνουν ένα και μόνο πράγμα: Ο άδικος και παράνομος, παρά και έξω από τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και τις αρχές του ΟΗΕ, πόλεμος ενάντια στο Ιράκ -όπως λένε και οι κυβερνώντες και ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ- βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με την ελληνοαμερικανική συμφωνία των βάσεων. Οχι μόνο, δεν μπορεί η κυβέρνηση να καταφεύγει στην προαναφερόμενη συμφωνία και τις απορρέουσες απ' αυτή δεσμεύσεις για την Ελλάδα, για να δικαιολογήσει την παροχή των πολεμικών διευκολύνσεων, αλλά συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η εφαρμογή της συμφωνίας συνεπάγεται αυτόματα τη μη παροχή διευκολύνσεων. Οτιδήποτε άλλο είναι παράνομο. Δεν παραβιάζει μόνο τις αρχές του διεθνούς δικαίου, αλλά κι αυτή τη συμφωνία για τις βάσεις, που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ την έχουν κάνει νόμο του ελληνικού κράτους.

Αυτή είναι η αλήθεια. Ας μην κρύβονται, επομένως, πίσω από το δάκτυλό τους. Κανέναν δεν μπορούν να κοροϊδέψουν. Είναι συνένοχοι στο συντελούμενο έγκλημα και κάθε ώρα που περνάει όλο και περισσότερο αίμα βάφει και τα δικά τους χέρια.

Τι άλλο θα έκαναν;

Η βάση της Σούδας δε συμμετέχει με οποιονδήποτε τρόπο στις πολεμικές επιχειρήσεις και την εισβολή γενικότερα των Αμερικανο-Βρετανών στο Ιράκ, δήλωνε προχτές ο Γ. Παπαντωνίου. Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Εθνικής Αμυνας έστελνε κι άλλους πυραύλους «Πάτριοτ», για την προστασία της βάσης. Να σημειώσουμε, ότι η βάση πλέον προστατεύεται από πολλές συστοιχίες πυραύλων, ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, του στρατού, του ναυτικού κλπ, μερικές εκατοντάδες Αμερικανών πεζοναυτών, ειδικά ηλεκτρονικά συστήματα, τα οποία μεταφέρθηκαν τις τελευταίες βδομάδες κλπ, κλπ.

Μεγάλη η χάρη της βάσης της Σούδας... Δηλαδή, αν η βάση της Σούδας δεν ήταν «αμέτοχη» -όπως ισχυρίζεται ο υπουργός Εθνικής Αμυνας- των πολεμικών επιχειρήσεων, τι άλλο θα έκαναν;

Εχει απαντήσεις;

Εάν η Ελλάδα, όπως και οι άλλες χώρες της ΕΕ, αρνούνταν να παράσχουν διευκολύνσεις στις ΗΠΑ, τότε μια μερική κρίση (σ.σ. αυτή του πολέμου στο Ιράκ), θα μετατρεπόταν σε γενική κρίση. Αυτή ήταν η απάντηση, που έδωσε προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρ. Πρωτόπαππας, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου του ραδιοσταθμού «Σκάι».

Και τη σημειώνουμε, για τους εξής λόγους: Πρώτον, γιατί δεν αμφισβήτησε στο παραμικρό την παροχή πολεμικών διευκολύνσεων στους εισβολείς, από τη χώρα μας. Δεύτερον, επειδή πολύ θα θέλαμε, να κάνει λιανά ο κ. Πρωτόπαππας, τι εννοεί με τα περί μετατροπής της μερικής σε γενική κρίση. Θα κήρυσσαν πόλεμο οι ΗΠΑ, ενάντια στην Ελλάδα ή και σε όποια άλλη χώρα αρνούνταν την παροχή διευκολύνσεων; Θα τις έβαζαν στη λίστα των «κακών» και, επομένως, θα υφίστατο άλλες συνέπειες και ποιες; Κάτι άλλο; Εχει, μήπως, απαντήσεις ο κ. Πρωτόπαππας;

Θέλει αρετή και τόλμη...

Ανεξάρτητα, πάντως, από τις όποιες απαντήσεις έχει ή δεν έχει ο κ. Πρωτόπαππας και όσοι άλλοι καλλιεργούν τις μέρες αυτές ανάλογες αντιλήψεις και απόψεις, θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής: Ας μην επιχειρούν τον εκφοβισμό των εργαζομένων και της νεολαίας. Ας μην μετατρέπονται σε θλιβερά πιόνια της πολιτικής τρομοκράτησης των λαών, που ασκείται παγκοσμίως, με πρωτομάστορα τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Ας μην ξεφτιλίζονται άδικα και μάταια. Ας ρίξουν μια ματιά στην παγκόσμια ιστορία. Ας δουν, πού κατέληξαν όλοι όσοι επιχείρησαν κατά καιρούς, με βασικό τους όπλο το φόβο, να τρομοκρατήσουν και να υποτάξουν τους λαούς.

Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, λέει ο στίχος του ποιητή. Και δεν τον εμπνεύστηκε, βέβαια, από το τίποτε. Οι αγώνες, το σθένος, το ηθικό και η περηφάνια του λαού μας αποτέλεσαν την πρώτη ύλη, το προσάναμμα της ποιητικής φλόγας.

Οι «κουκουλοφόρες» χώρες

Εγιναν 35 -από 30 που ήταν αρχικά- οι χώρες, που απαρτίζουν τη «συμμαχία προθύμων» και υποστηρίζουν την ιμπεριαλιστική εισβολή στο Ιράκ, σύμφωνα με την προχθεσινή ανακοίνωση του Α. Φλάισερ, εκπροσώπου του Λευκού Οίκου. Δεν έκανε καθαρό, όμως, ο Α. Φλάισερ, αν οι πέντε επιπλέον χώρες είναι καινούριες ή προέρχονται από τις 15 «κουκουλοφόρες» χώρες, που υποστήριζαν εξαρχής τον πόλεμο, αλλά... προτιμούσαν να μην κατονομαστούν.

Και, τέλος, εξακολουθεί -παρά τις κυβερνητικές διαψεύσεις- να υπάρχει το ερώτημα: Ανήκει και η Ελλάδα στην ομάδα των χωρών, που φορούν «κουκούλα»; Και λέμε, ότι εξακολουθεί, για τους εξής λόγους: Πρώτον, γιατί -σύμφωνα με τους Αμερικανούς- οι χώρες αυτές παρέχουν διευκολύνσεις. Δηλαδή, αυτό ακριβώς που κάνει και η δική μας χώρα. Δεύτερον, γιατί το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δίνει και την Ελλάδα στον κατάλογο των χωρών, που παρέχουν διευκολύνσεις και, μάλιστα, ακόμη περισσότερες κι από χώρες, που συμπεριλαμβάνονται στη λίστα των 35, πχ την Ισπανία...

Ετσι κι αλλιώς, πάντως, η τακτική της «κουκούλας» και η πολιτική της υποκρισίας, της διγλωσσίας και της διπροσωπίας και, μάλιστα, στο συγκεκριμένο θέμα του πολέμου στο Ιράκ είναι πολύ συγγενικές, σχεδόν ταυτίζονται.

ΒΙΒΛΙΟ

«Θεράπων» της αρχαίας γλυπτικής

Στον κορυφαίο, στον αναντικατάστατο, στον εφ' όρου ζωής ταμένο θεράποντα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής, στο σεμνό γλύπτη, στον αξιαγάπητο άνθρωπο, στον αξέχαστο, πρόωρα χαμένο σύντροφό μας Στέλιο Τριάντη, αφιερώθηκε το 1ο Παράρτημα της σπουδαιότατης για την ελληνική αρχαιολογική επιστήμη, ετήσιας έκδοσης του Μουσείου Μπενάκη. Η στήλη δεν μπορεί παρά να εξάρει την πρωτοβουλία του Μουσείου Μπενάκη, να τιμήσει τον Στέλιο Τριάντη με τον τόμο «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ - Αφιέρωμα στη μνήμη του Στέλιου Τριάντη». Μια πρωτοβουλία, η οποία ουσιαστικά περιποιεί τιμή στο ίδιο το Μουσείο Μπενάκη, καθώς αυτό ένιωσε σαν χρέος του να τιμήσει την τεράστια και μοναδική προσφορά του Στ. Τριάντη, ενώ εκείνο που όφειλε να την τιμήσει - έστω και μετά θάνατον - αλλά δεν το έκανε, είναι το υπουργείο Πολιτισμού. Τα περισσότερα κείμενα του εικονογραφημένου τόμου (332 σελ.) προέρχονται από τις ανακοινώσεις αρχαιολόγων και ιστορικών της αρχαίας ελληνικής τέχνης Ελλήνων (μεταξύ των οποίων και η διακεκριμένη αρχαιολόγος συντρόφισσά του, Ισμήνη Τριάντη) και ξένων, σε ημερίδα που διοργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη (16/1/2002), τιμώντας τη μνήμη και το έργο του Στ. Τριάντη. Ο αναγνώστης και μόνο το εισαγωγικό, συνοπτικό κείμενο του Γιώργου Δεσπίνη να διαβάσει, απορεί με το μέγεθος του μακρόχρονου (από το 1961 έως το 1999), ακάματου, αμειβόμενου με έναν πενιχρό μισθό του ΥΠΠΟ, σωτήριου για άπειρα, πολύτιμα αρχαία γλυπτά μας, καθημερινού πολύωρου μόχθου του Τριάντη. Διαβάζοντας και τα αναλυτικά τεκμηριωτικά κείμενα, ενεός θαυμάζεις το αφανές μεγαλείο αυτού του μόχθου. Μόχθος, που καταβλήθηκε με αναστηλωτικές εργασίες μεγάλων αρχαιολογικών χώρων (λ.χ. Ακρόπολης, Ραμνούντας, Βραυρώνας), σε μεγάλα μουσεία (Ακρόπολης, Εθνικό Αρχαιολογικό, Δελφών, Μαραθώνα, Λαμίας, Δήλου, Ερέτριας, Καπιτωλίου και Λούβρου - τα οποία διαθέτουν περίφημα αρχαιοελληνικά γλυπτά), σε συμπληρώσεις -αποκαταστάσεις εκατοντάδων γλυπτών, με καθοριστική βοήθειά του σε μελετητές και με δημοσιεύσεις του.

Πώς να χωρέσει εδώ έστω και μια εικόνα από τα άπειρα θεραπευτικά «θαύματα» του Στ. Τριάντη στο «σώμα» της αρχαίας γλυπτικής; Κρατούμε, όμως, ως ακριβή ανάμνηση, κάποιες δικές του εικόνες. Οταν, στα ανήλιαγα υπόγεια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, ή του Κέντρου Μελετών Ακρόπολης (κτίριο Βάιλερ), θεράπευε τα σπαραγμένα αγάλματα και ανάγλυφα. Οταν, μετά τη θεραπεία τους, χαϊδεύοντάς τα, έπλαθε τα εκμαγεία τους. Οταν βάδιζε στους δρόμους του αγώνα. Οταν φιλοτεχνούσε στο εργαστήριό του κι έπειτα έστηνε, το λιτό Μνημείο της Ακροναυπλίας.

Αρ. ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ

ΠΡΟΣΩΠΟ

Ζόραν Ζίβκοβιτς

Γρηγοριάδης Κώστας

Φορώντας το προσωπείο του «αδέκαστου» κυνηγού κατά παντός υπευθύνου της δολοφονίας του προκατόχου του και της διαφθοράς, ο 42χρονος νέος πρωθυπουργός της Σερβίας φαίνεται να θεωρεί τη συνέχιση της επιβολής κατάστασης εκτάκτου ανάγκης στη χώρα του σαν το μικρότερο κακό.

Ομως, οι κορόνες του -πρώην δημάρχου της Νις- και νυν πρωθυπουργού περί συνέχισης της πορείας «εκδημοκρατισμού» και κοινωνικο-οικονομικών μεταρρυθμίσεων δεν μπορούν να συγκαλύψουν το μπαράζ τρομοκράτησης στη Σερβία, που ήδη μετρά 2.500 με 3.000 συλληφθέντες, ανακριθέντες και εκδιωχθέντες από υψηλά κρατικά πόστα! Ούτε μπορεί να υποβαθμίσει το νέο πογκρόμ διώξεων κατά πρώην και νυν δικαστικών και στρατιωτικών αξιωματούχων, ως επί το πλείστον επειδή θεωρούνται εμπόδιο στις περιβόητες «μεταρρυθμίσεις». Οπως κανείς δεν μπορεί να αποσιωπήσει τα σκληρά μέτρα κατά του σερβικού Τύπου, που δεν περιορίζονται σε πρόστιμα κατά δημοσιογράφων, αλλά και στο κλείσιμο όσων εφημερίδων και τηλεοπτικών σταθμών τολμούν να επικρίνουν τη σερβική κυβέρνηση και τα κατασταλτικά μέτρα της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης...

Είναι ήδη φανερό πως η «λυσσαλέα και επίμονη μάχη» που ανακοίνωσε προχτές ο Ζίβκοβιτς δε στρέφεται μόνον σε «εγκληματικές ομάδες». Εκτός και εάν ο νέος πρωθυπουργός θεωρεί «εγκληματικές ομάδες» δικαστικούς, στρατιωτικούς, δημοσιογράφους έως και αντιπολιτευόμενα πολιτικά κόμματα που δεν αποκλείεται και αυτά να πέσουν θύματα του νέου κυνηγιού μαγισσών...

Δ. ΟΡΦ.

Προς τον Καίσαρα

«Αυτοκράτωρ»

του πλανήτη

δολοφόνε

και λεχρίτη

λύκε, σκύλε

και γεράκι

Χίτλερ δίχως

το μουστάκι!

* * *

«Αυτοκράτορα»