Στον κορυφαίο, στον αναντικατάστατο, στον εφ' όρου ζωής ταμένο θεράποντα της αρχαίας ελληνικής γλυπτικής, στο σεμνό γλύπτη, στον αξιαγάπητο άνθρωπο, στον αξέχαστο, πρόωρα χαμένο σύντροφό μας Στέλιο Τριάντη, αφιερώθηκε το 1ο Παράρτημα της σπουδαιότατης για την ελληνική αρχαιολογική επιστήμη, ετήσιας έκδοσης του Μουσείου Μπενάκη. Η στήλη δεν μπορεί παρά να εξάρει την πρωτοβουλία του Μουσείου Μπενάκη, να τιμήσει τον Στέλιο Τριάντη με τον τόμο «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ - Αφιέρωμα στη μνήμη του Στέλιου Τριάντη». Μια πρωτοβουλία, η οποία ουσιαστικά περιποιεί τιμή στο ίδιο το Μουσείο Μπενάκη, καθώς αυτό ένιωσε σαν χρέος του να τιμήσει την τεράστια και μοναδική προσφορά του Στ. Τριάντη, ενώ εκείνο που όφειλε να την τιμήσει - έστω και μετά θάνατον - αλλά δεν το έκανε, είναι το υπουργείο Πολιτισμού. Τα περισσότερα κείμενα του εικονογραφημένου τόμου (332 σελ.) προέρχονται από τις ανακοινώσεις αρχαιολόγων και ιστορικών της αρχαίας ελληνικής τέχνης Ελλήνων (μεταξύ των οποίων και η διακεκριμένη αρχαιολόγος συντρόφισσά του, Ισμήνη Τριάντη) και ξένων, σε ημερίδα που διοργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη (16/1/2002), τιμώντας τη μνήμη και το έργο του Στ. Τριάντη. Ο αναγνώστης και μόνο το εισαγωγικό, συνοπτικό κείμενο του Γιώργου Δεσπίνη να διαβάσει, απορεί με το μέγεθος του μακρόχρονου (από το 1961 έως το 1999), ακάματου, αμειβόμενου με έναν πενιχρό μισθό του ΥΠΠΟ, σωτήριου για άπειρα, πολύτιμα αρχαία γλυπτά μας, καθημερινού πολύωρου μόχθου του Τριάντη. Διαβάζοντας και τα αναλυτικά τεκμηριωτικά κείμενα, ενεός θαυμάζεις το αφανές μεγαλείο αυτού του μόχθου. Μόχθος, που καταβλήθηκε με αναστηλωτικές εργασίες μεγάλων αρχαιολογικών χώρων (λ.χ. Ακρόπολης, Ραμνούντας, Βραυρώνας), σε μεγάλα μουσεία (Ακρόπολης, Εθνικό Αρχαιολογικό, Δελφών, Μαραθώνα, Λαμίας, Δήλου, Ερέτριας, Καπιτωλίου και Λούβρου - τα οποία διαθέτουν περίφημα αρχαιοελληνικά γλυπτά), σε συμπληρώσεις -αποκαταστάσεις εκατοντάδων γλυπτών, με καθοριστική βοήθειά του σε μελετητές και με δημοσιεύσεις του.

Πώς να χωρέσει εδώ έστω και μια εικόνα από τα άπειρα θεραπευτικά «θαύματα» του Στ. Τριάντη στο «σώμα» της αρχαίας γλυπτικής; Κρατούμε, όμως, ως ακριβή ανάμνηση, κάποιες δικές του εικόνες. Οταν, στα ανήλιαγα υπόγεια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, ή του Κέντρου Μελετών Ακρόπολης (κτίριο Βάιλερ), θεράπευε τα σπαραγμένα αγάλματα και ανάγλυφα. Οταν, μετά τη θεραπεία τους, χαϊδεύοντάς τα, έπλαθε τα εκμαγεία τους. Οταν βάδιζε στους δρόμους του αγώνα. Οταν φιλοτεχνούσε στο εργαστήριό του κι έπειτα έστηνε, το λιτό Μνημείο της Ακροναυπλίας.