Κατά τον ανταποκριτή της ΝΕΤ, Τ. Τέλλογλου, η ανεύρεση στο Ιράκ, από τις δυνάμεις εισβολής, στολών και μασκών χημικού και μικροβιολογικού πολέμου, σε χώρους που εγκατέλειψαν τα ιρακινά στρατεύματα, συνεπάγεται ότι το καθεστώς του Σ. Χουσεΐν συμπεριλαμβάνει στα σχέδιά του και το ενδεχόμενο της χρήσης τέτοιων όπλων. Αναρωτιόμαστε, γιατί δεν ισχύει το ίδιο ακριβώς επιχείρημα και για τις αμερικανοβρετανικές δυνάμεις, αφού αποδεδειγμένα διαθέτουν τέτοιους στολές κι, όπως πολλές φορές έχουμε δει στις τηλεοράσεις, τις φορούν κιόλας.

Ισως, το ερώτημα αυτό δεν απασχόλησε τον ανταποκριτή της ΝΕΤ. `Η, μήπως, αναρωτήθηκε, αλλά έδωσε και την απάντηση, βάσει της λογικής του Τζ. Μπους, περί «καλών» και «κακών»..;

H πολυεθνική εταιρία πετρελαιοειδών «Σελ» (μια από τις πρώην 7 και νυν 5 «αδελφές» του κλάδου) επιβεβαιώνει με την πρακτική της, ότι όσο πιο πολλά κερδίζει το μεγάλο κεφάλαιο, τόσο εντείνει την εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας για την ισχυροποίηση και μεγιστοποίηση των μονοπωλιακών κερδών.

Αδιάψευστος μάρτυρας, η πρόσφατη είδηση της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζούρναλ Γιούροπ», που φιλοξενήθηκε στη «Ναυτεμπορική» και έχει ως εξής: «Στα βασικά τμήματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της στρέφεται τώρα η Royal Dutch/Shell, ανακοινώνοντας ότι σχεδιάζει να μειώσει το κόστος κατά 15% έως 20% και να περικόψει 2.500 θέσεις εργασίας παγκοσμίως την προσεχή τετραετία. Σύμφωνα με τη διοίκηση της Shell, η μείωση του κόστους σε συνδυασμό με επενδύσεις ύψους 8 έως 9 δισ. δολαρίων ετησίως στα τμήματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και ενέργειας, θα βοηθήσουν την εταιρεία να παρουσιάσει ποσοστό αύξησης κερδών 6% έως 8% ετησίως μέχρι το 2006. Αναλυτές εκτιμούν ότι τα παραπάνω σχέδια της εταιρείας, η οποία υποσχέθηκε μείωση κόστους μεταξύ 500 και 800 εκατ. δολαρίων μέχρι το 2006, αντανακλούν τη γενικότερη στρατηγική της Shell που παρουσιάστηκε το Φεβρουάριο και είναι σύμφωνα με τις προβλέψεις τους».

Με απλά λόγια, οι διοικούντες τη «Shell» προσδοκούν - όπως οι ίδιοι ομολογούν - ότι θα αυξήσουν τα κέρδη τους κατά 150 έως 250 δισ. δραχμές, με τη μείωση των δαπανών μισθοδοσίας, που θα προκύψει από την απόλυση 2.500 εργαζομένων. Τόσο κυνικά.

«Η μεταπολεμική περίοδος στο Ιράκ θα απαιτήσει μια μόνιμη παρουσία 65.000 - 80.000 πεζοναυτών για χρόνο που δε θα είναι θέμα μηνών, αλλά τουλάχιστον 5 χρόνων...

Οσο περισσότερο διαρκεί η κατάληψη από τον αμερικανικό στρατό, τόσο θα μεγαλώνει ο κίνδυνος οι Ιρακινοί να αντισταθούν για να επισπεύσουν την αποχώρησή τους. Ο αντίκτυπος των παλαιστινίων καμικάζι στο Ισραήλ είναι μεγάλος και τέτοια μορφή αντίστασης πρέπει να αναμένουν τα αμερικανικά στρατεύματα...

... Το περιβάλλον θα είναι επικίνδυνα ασταθές, ο τοπικός πληθυσμός θα προβάλλει παθητική αντίσταση και οι κουρδικές ομάδες θα προσπαθήσουν να επεκτείνουν την επιρροή τους με τη βία...

Είναι αμφισβητήσιμο αν ο ιρακινός πληθυσμός θα χαιρέτιζε τους ηγέτες διαφόρων εξόριστων ομάδων μετά από ήττα του Σαντάμ...».

Οι προαναφερόμενες εκτιμήσεις ανήκουν στη Σχολή Πολέμου των ΗΠΑ. Περιέχονται σε απόρρητη έκθεσή της, σχετικά με τη μετά Σαντάμ εποχή, προς την ηγεσία του αμερικανικού Πενταγώνου, η οποία δημοσιεύτηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα «Village Voice». Με άλλα λόγια, δηλαδή, η έκθεση προβλέπει, ότι όσο θα υπάρχουν αμερικανικά στρατεύματα κατοχής στο Ιράκ, θα συνεχίζεται και ο πόλεμος, με τον έναν ή άλλο τρόπο.