H πολυεθνική εταιρία πετρελαιοειδών «Σελ» (μια από τις πρώην 7 και νυν 5 «αδελφές» του κλάδου) επιβεβαιώνει με την πρακτική της, ότι όσο πιο πολλά κερδίζει το μεγάλο κεφάλαιο, τόσο εντείνει την εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας για την ισχυροποίηση και μεγιστοποίηση των μονοπωλιακών κερδών.

Αδιάψευστος μάρτυρας, η πρόσφατη είδηση της εφημερίδας «Γουόλ Στριτ Τζούρναλ Γιούροπ», που φιλοξενήθηκε στη «Ναυτεμπορική» και έχει ως εξής: «Στα βασικά τμήματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της στρέφεται τώρα η Royal Dutch/Shell, ανακοινώνοντας ότι σχεδιάζει να μειώσει το κόστος κατά 15% έως 20% και να περικόψει 2.500 θέσεις εργασίας παγκοσμίως την προσεχή τετραετία. Σύμφωνα με τη διοίκηση της Shell, η μείωση του κόστους σε συνδυασμό με επενδύσεις ύψους 8 έως 9 δισ. δολαρίων ετησίως στα τμήματα πετρελαίου, φυσικού αερίου και ενέργειας, θα βοηθήσουν την εταιρεία να παρουσιάσει ποσοστό αύξησης κερδών 6% έως 8% ετησίως μέχρι το 2006. Αναλυτές εκτιμούν ότι τα παραπάνω σχέδια της εταιρείας, η οποία υποσχέθηκε μείωση κόστους μεταξύ 500 και 800 εκατ. δολαρίων μέχρι το 2006, αντανακλούν τη γενικότερη στρατηγική της Shell που παρουσιάστηκε το Φεβρουάριο και είναι σύμφωνα με τις προβλέψεις τους».

Με απλά λόγια, οι διοικούντες τη «Shell» προσδοκούν - όπως οι ίδιοι ομολογούν - ότι θα αυξήσουν τα κέρδη τους κατά 150 έως 250 δισ. δραχμές, με τη μείωση των δαπανών μισθοδοσίας, που θα προκύψει από την απόλυση 2.500 εργαζομένων. Τόσο κυνικά.