Η ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Ιράκ λειτούργησε για μερικούς ως ευκαιρία για να κερδοσκοπήσουν. Οι ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων και διαμερισμάτων, δέχονται τις πιέσεις των Ευρωπαίων τουρ οπερέιτορς για μείωση των τιμών. Την ίδια στιγμή δεν έχουν εξοφληθεί οι τελευταίες δόσεις της περασμένης χρονιάς και δεν έχουν δοθεί προκαταβολές για το 2003. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας τους, Στέλιος Πολυκράτης, χαρακτηρίζει «τραγική» την κατάσταση για τον Απρίλη. Οι τουρ οπερέιτορς πιέζουν επίσης ώστε να μην αναλάβουν το σύνολο των δωματίων μιας μονάδας ή αν αναλάβουν το σύνολο ζητούν έκπτωση που ξεπερνά το 30%!

Μέσα σε αυτό το δυσοίωνο περιβάλλον, οι μικροί ιδιοκτήτες στρέφονται στα προγράμματα του Γ' ΚΠΣ, θεωρώντας ότι θα τους βοηθήσουν, παρ' όλο που η οικονομική ύφεση πλήττει τους εργαζόμενους στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Ο Στ. Πολυκράτης δίνει έμφαση στην «αναγνωρισιμότητα» που έχει κερδίσει ο κλάδος, παραδέχεται όμως ότι «όλες οι κυβερνήσεις στο παρελθόν πριμοδοτούσαν τις μεγάλες επιχειρήσεις του τουρισμού».

Η αισιοδοξία του προέδρου της Ομοσπονδίας προσκρούει ωστόσο στην «απογοήτευση» των μελών του κλάδου, για την οποία κάνει λόγο ο ίδιος αναφερόμενος στις «γραφειοκρατικές διαδικασίες» των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων (ΠΕΠ). Ο Στ. Πολυκράτης επισημαίνει ότι «έχουν βγει εκτός επιχορήγησης, έμμεσα, οι επιχειρήσεις μας. Το υπουργείο το αναγνώρισε και μας είπαν ότι θα εκδοθεί νέος οδηγός εφαρμογής μέσα στον Ιούνιο με πιο απλοποιημένες διαδικασίες, εμείς όμως ζητάμε περαιτέρω απλοποιήσεις».

Περιγράφει ως εξής το πρόβλημα: «Εβαλαν μέσα μεγάλους τζίρους και τη συμβολή μας στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, αγνοώντας ότι αυτές οι επιχειρήσεις είναι οικογενειακές, με τους ίδιους τους ιδιοκτήτες, με τη φιλοσοφία των αυτοαπασχολούμενων».

Αυτό που ζητάει η Ομοσπονδία είναι να αλλάξουν οι προϋποθέσεις συμμετοχής στα ΠΕΠ, να αυξηθεί στο 50% της επένδυσης το ποσό της επιχορήγησης, να αυξηθούν τα κονδύλια για τον τουρισμό μέσω αυτών των προγραμμάτων. Να ενταχθούν οι ιδιοκτήτες στην «κοινωνία της πληροφορίας» για το πρόγραμμα των κρατήσεων που έχουν κάνει μέσα από το διαδίκτυο. Και φυσικά να σταματήσει η εκβιαστική απόσπαση φόρων μέσα από τις διαδικασίες του κλεισίματος των ανέλεγκτων χρήσεων προηγούμενων ετών.

Ο Γιάννης Ευαγγέλου, πρόεδρος της HATTA, επισημαίνει αρχικά ότι διανύεται μια περίοδος επαναπροσδιορισμού των στόχων του τουρισμού, με ανάγκη προβολής των εναλλακτικών μορφών του. Το ζητούμενο είναι τουρισμός όλο το χρόνο και κατανεμημένος σε όλη τη χώρα. Οσο για τον παραθεριστικό - καλοκαιρινό - τουρισμό, επιδιώκεται η αύξηση της «ποιότητάς» του, της δυνατότητας των τουριστών να δαπανούν μεγάλα ποσά.

Αναγνωρίζει, ωστόσο, την ύπαρξη οικονομικής ύφεσης στην Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία, που πλήττει άμεσα την «ποιότητα» των τουριστών, έτσι όπως την εννοούν οι τουριστικοί παράγοντες. Η αντίφαση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε δυσεπίλυτα προβλήματα.

Τα τουριστικά και ταξιδιωτικά γραφεία είναι κατά κύριο λόγο μικρές επιχειρήσεις, με τα βάρη που επωμίζονται όλες οι ανάλογες επιχειρήσεις. Ο πρόεδρος της HATTA τονίζει ότι οι επαγγελματίες του κλάδου πρέπει να υποστηριχτούν για να συνεχίσουν να υπάρχουν, να εκπαιδευτούν με ευθύνη της πολιτείας και να συνενωθούν σε ομάδες. «Ζητάμε να αναμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο, μέσα από το οποίο μπορούν να δημιουργηθούν τέτοιες ομάδες. Δηλαδή, οριζόντια δίκτυα, πρώτα απ' όλα, που αργότερα θα μπορούν να μετατραπούν και σε καθετοποιημένα. Αυτά αργότερα μπορεί να προσαρτηθούν σε κάποια άλλα δίκτυα ομοειδών, ή ίσως και όχι, ομάδων επαγγελματιών και να λειτουργήσουν πλέον συμπληρωματικά». Ο Γ. Ευαγγέλου θεωρεί ότι αυτός ο στόχος θα επιτευχθεί εάν δοθεί στους μικρούς επαγγελματίες η δυνατότητα να απαγκιστρωθούν από μια τέτοια ομάδα εάν δεν μπορέσουν να συνεργαστούν.

Στην ερώτηση του «Ρ», πώς κρίνει τη στάση της κυβέρνησης, απαντά: «Στα λόγια εμφανίζεται να υποστηρίζει τις ομάδες των μικρομεσαίων. Στην πραγματικότητα, εκείνο το οποίο συμβαίνει και διακρίνω εγώ από τη συμπεριφορά τους και τη λογική με την οποία ενεργούν ή πολιτεύονται, σχετικά, τουλάχιστον, με το κομμάτι του τουρισμού, είναι να προστατεύουν τους μεγάλους».

Ως παράδειγμα φέρνει την παλαιότερη εξαγγελία ενός προγράμματος πριμοδότησης των τουρ οπερέιτορς. Για κάθε τουρίστα που θα ερχόταν στη χαμηλή περίοδο αντιστοιχούσε ένα ποσό. Προϋπόθεση όμως ήταν η ναύλωση ειδικής πτήσης, κάτι που μπορούσε να κάνει μόνον ένας μεγάλος, ενώ οι μικρότεροι επαγγελματίες δε δικαιούνταν επιδότηση αν έφερναν με συμβατικά μέσα τουρίστες την ίδια περίοδο.