Πάντως, μη νομίζετε πως οι ΗΠΑ έκαναν τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ, για να φύγουν κάποτε από τη χώρα. Μπορεί κάποια στιγμή ο Τζέι Γκάρνερ, να βρει κάποιους Iρακινούς Τσολάκογλου και να περάσει το Ιράκ στη δεύτερη φάση της «δημοκρατικής ανασυγκρότησής» του, αλλά οι Αμερικανοί δε θα φύγουν. Σύμφωνα με όσα έγραψε προχτές η αμερικανική εφημερίδα «Τάιμς της Νέας Υόρκης», οι ΗΠΑ έχουν σκοπό να δημιουργήσουν τέσσερις μόνιμες και μεγάλες αεροπορικές βάσεις στο έδαφος του Ιράκ. Μία στο διεθνές αεροδρόμιο της Βαγδάτης, μία στη Νασιρίγια, την Η1 κοντά στα σύνορα με την Ιορδανία και μία στο Μπασούρ, στο βόρειο Ιράκ. Οπως σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα, μια μακροπρόθεσμη αμερικανική παρουσία στο Ιράκ «θα γίνει αισθητή στη Συρία και, συνδυασμένη με την αμερικανική παρουσία στο Αφγανιστάν, θα δημιουργήσει έναν πραγματικό ιστό αράχνης γύρω από το Ιράν».

Και δεν είναι μόνον αυτά. Δεκατρείς νέες αμερικανικές βάσεις έχουν «ξεφυτρώσει» τα τελευταία χρόνια σε εννιά χώρες γύρω από το Αφγανιστάν, πλαγιοκοπώντας τα νότια σύνορα της Ρωσίας και τα δυτικά - νοτιοδυτικά σύνορα της Κίνας. Τα άμεσα σχέδια των ΗΠΑ, επίσης, περιλαμβάνουν τη μεταφορά αρκετών βάσεων από τη Γερμανία, στα εδάφη των νέων κρατών - μελών του ΝΑΤΟ, όπως η Πολωνία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Το δόγμα του προληπτικού πολέμου βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη...

«Η μνήμη ασθενεί, όσο περνάνε τα χρόνια», ενώ παράλληλα «γίνεται μια συνειδητή προσπάθεια από ορισμένους να ξεχαστούν αυτές οι μέρες», σημείωσε ο Σπύρος Χαλβατζής, δημοτικός σύμβουλος με τη «Συμπαράταξη για την Αθήνα», στη διάρκεια της προχτεσινής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, με αφορμή τη μαύρη επέτειο του απριλιανού πραξικοπήματος.

Και, πράγματι, λιγοστές - ίσως, οι λιγότερες από κάθε άλλη φορά - ήταν οι σχετικές αναφορές των έντυπων και ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Ακόμη λιγότερες ήταν οι όποιες αναφορές στο σχετικό ρόλο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ενώ δεν έλειψαν και οι... βαθυστόχαστες αναλύσεις για τους «λιγοστούς, άφρονες αξιωματικούς» και την «ανάγκη υπεράσπισης του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, από εκφυλιστικά φαινόμενα και ακραίες συμπεριφορές». Φαίνεται πως η μνήμη ορισμένων ασθενεί πολύ πολύ γρήγορα...

«Στον κλάδο μας έγιναν απολύσεις επί αντιαμερικανισμώ. Ετσι έκρινε η εργοδοσία, έτσι έπραξε. Καλώς ή κακώς, κρίνεται! Απ' όσους έχουν ακόμα κρίση πλείονα του φόβου. Ως εδώ! Αλλά από δω και πέρα να υπάρχουν "συνάδελφοι" δημοσιογράφοι που υπαινίσσονται χρείαν απολύσεων επί αντιαμερικανισμώ ή ζητούν ευθέως αποκατάστασιν (ή εγκατάστασιν όπου δεν υπάρχει) της (νέας) τάξεως, πάει πολύ! Δεν είμαστε Αποικία του Ράμσφελντ - ούτε θα γίνουμε...».

Του Στάθη, από το «Ναυτίλο» της χτεσινής «Ελευθεροτυπίας».

Σιγά σιγά οδεύουμε

προς τ' άγιο το Πάσχα

με ανοιχτό το στόμα μας,

κοινώς που λένε χάσκα,

απ' τις τιμές που βλέπουμε

στην αγορά τη «λάσκα»!

* * *

Μισός μισθός ένα αρνί,

κλεψιά παντού, ληστεία

κι έτσι πολλοί την Κυριακή,

δε σας το λέω αστεία,

το Πάσχα θα περάσουνε

με... «ιερή» νηστεία!