Η απόφαση να επιβληθεί το χαράτσι των 0,60 ευρώ σε κάθε πελάτη της ΔΕΗ - καταναλωτή ηλεκτρικής ενέργειας - δεν είναι δική μας αλλά της κυβέρνησης, ενώ τα χρήματα που θα προέλθουν από αυτή την πηγή δε μένουν στα ταμεία της Επιχείρησης αλλά θα αποδοθούν σε τρίτους. Αυτό είναι το επιχείρημα που προβάλλει η ΔΕΗ, η διοίκηση της οποίας - επιχειρώντας να αμβλύνει τις εντυπώσεις από την επιβολή του τέλους σε όλους τους καταναλωτές - σημειώνει με χτεσινή της ανακοίνωση πως το ύψος του τέλους των 0,60 ευρώ ανά μεγαβατώρα, υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), καθορίστηκε βάσει της υπουργικής απόφασης Δ5/Φ1/5360/7.4.2003.

Στην ανακοίνωσή της η ΔΕΗ επισημαίνει ότι το τέλος αυτό αποδίδεται εξ ολοκλήρου από τη ΔΕΗ στο Διαχειριστή του Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΣΜΗΕ) σε ειδικό λογαριασμό που τηρεί ο τελευταίος και καλύπτει μέρος των απαιτούμενων ποσών για να πληρωθεί η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από παραγωγούς ΑΠΕ. Επίσης, η ΔΕΗ αναφέρει ότι η επιβολή του τέλους αυτού προβλέπεται από το Ν. 2773/99, που είναι ο νόμος για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και επιβάλλεται μετά από πρόταση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας.

Πρέπει να σημειωθεί, ότι το εν λόγω τέλος είναι η αφετηρία για την επιβολή μιας σειράς τελών στο όνομα της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και της ...προστασίας του περιβάλλοντος. Λεφτά, τα οποία θα πάνε στις τσέπες μιας δράκας ιδιωτών. Στο θέμα του συγκεκριμένου τέλους, αν μη τι άλλο, προκλητική είναι η στάση της κυβέρνησης, μέσω του υπουργείου Ανάπτυξης, που, ενώ το επέβαλε, κάτω από τις αντιδράσεις διατείνεται ότι θα το ακυρώσει...

Σε πολύ ψηλά επίπεδα διατηρήθηκαν και στο α΄ τρίμηνο του 2003 τα κέρδη της Eurobank Ergasias, (όμιλος Λάτση). Στο ίδιο διάστημα έκρηξη σημειώνουν τα καθαρά έσοδα από τόκους ως αποτέλεσμα της έντασης της τοκογλυφίας του τραπεζικού κεφαλαίου και του υπερδανεισμού των νοικοκυριών, που παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Γεγονός είναι ότι τα έσοδα από τόκους αυξήθηκαν 19% στα 200 εκατ. ευρώ. Με δυο λόγια το ημερήσιο κέρδος από τόκους φτάνει σε 2,22 εκατ. ευρώ ή 757 εκατ. δρχ.(!). Σύμφωνα με τα στοιχεία του ισολογισμού, τα καθαρά κέρδη του ομίλου στο α΄ τρίμηνο του 2003 έφτασαν σε 65 εκατ. ευρώ (από 67 εκατ. ευρώ το 2002). Να σημειωθεί όμως ότι στο φετινό ισολογισμό περιλαμβάνονται και οι θυγατρικές τράπεζες Bank Post Ρουμανίας και Post Bank Βουλγαρίας, που δεν περιλαμβάνονταν στο περσινό τρίμηνο. Ετσι, η εμφανιζόμενη οριακή μείωση κερδών (3,8%) δεν απηχεί την πραγματική κατάσταση. Αντίθετα, συγκριτικά με το δ΄ τρίμηνο του 2003 καταγράφεται έκρηξη κερδών κατά 137%, εξέλιξη που επιβεβαιώνει την τάση υπερδιπλασιασμού των κερδών που παρουσιάζουν οι μεγάλοι τραπεζικοί όμιλοι στο α΄ φετινό τρίμηνο.

• Στα 39,7 εκατ. ευρώ διαμορφώθηκαν στο α΄ τρίμηνο του 2003 τα κέρδη της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας (ΑΤΕ) εμφανίζοντας μείωση 31,1% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2002. Η υποχώρηση των κερδών, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, οφείλεται στην «εξυγίανση του χαρτοφυλακίου δανείων είτε διά της αμέσου διαγραφής κερδών είτε μέσω της εγγραφής προβλέψεων για επισφαλείς απαιτήσεις».

Σε επιστολή του προς τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών ο νομάρχης Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδης, ζητά όπως ενταχθεί ο Νομός Θεσσαλονίκης στη Γ' Ζώνη κινήτρων και την άρση της εξομοίωσης Αθήνας και Θεσσαλονίκης, στην ίδια ζώνη υψηλής ανάπτυξης. Αιτιολογώντας την πρότασή του, ο νομάρχης υποστηρίζει ότι ένα «αναγκαίο πλέγμα ουσιαστικών κινήτρων, θα ανατρέψει το ρεύμα της παρακμής και της αποβιομηχάνισης...».

Ουδέν μεμπτό βέβαια για ένα νομάρχη να απευθύνεται στον υπουργό Οικονομίας και να ζητά λήψη μέτρων που, ενδεχομένως, να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της περιοχής. Μια τέτοια πρόταση φυσικά πρέπει να είναι αποτέλεσμα προσεκτικής μελέτης, να παίρνει υπόψη όλους τους παράγοντες που συμβάλουν στην ανάπτυξη ενός νομού και να είναι ολοκληρωμένη.

Οι παράγοντες που συμβάλουν στην ορθολογική ανάπτυξη μιας περιοχής είναι πολλοί, έχουν άμεση σχέση με τη γενική πολιτική κατεύθυνση και την οικονομική φιλοσοφία της χώρας. Δεν αρκούν δηλαδή κάποια κυβερνητικά κίνητρα (επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις κλπ. προς τους ιδιώτες επενδυτές) για να αναπτυχθεί βιομηχανία και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Αν ήταν έτσι, τότε οι νομοί της Β. Ελλάδας που υπάγονται στη Γ' Ζώνη κινήτρων θα έσφυζαν από βιομηχανική παραγωγή και θα είχαν εξαφανίσει την ανεργία. Ομως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οπως βεβαιώνουν και τα επίσημα στοιχεία, οι περισσότεροι από τους νομούς αυτούς έχουν από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στην Ελλάδα και η παραγωγή τους είναι σε τέλμα.

Για να αναπτυχθεί μια περιοχή, μια χώρα, χρειάζεται άλλη πολιτική ανάπτυξης και άλλη εξουσία που θα εφαρμόσει αυτήν την πολιτική. Η παράταξη του κ. Ψωμιάδη σε θέματα ανάπτυξης, και όχι μόνο, έχει την ίδια, βασικά, πολιτική με το κυβερνών κόμμα. Συνεπώς οι προτάσεις για αλλαγή της ζώνης κινήτρων είναι μόνο για τον «τζερντζελέ» και για επωφελείς δημόσιες σχέσεις!