Παπαγεωργίου Βασίλης

Στις αρχές του χρόνου η διοίκηση της Εγνατίας εξέδωσε και κυκλοφόρησε ένα εγχειρίδιο στο οποίο παρουσιάζονται οι αρχές λειτουργίας της Τράπεζας και καλεί τους εργαζόμενους να το αποδεχτούν, προσπαθώντας να υποκαταστήσει τον Οργανισμό Υπηρεσίας Προσωπικού. Το εγχειρίδιο αυτό το έχει βαφτίσει «η Βίβλος της Εγνατίας». Τόσο ο τίτλος όσο και το περιεχόμενο παραπέμπουν συνειρμικά στην περίφημη «Λευκή Βίβλο» της ΕΕ, όπου δεσπόζουν οι κατευθύνσεις της εντεινόμενης υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Η «Βίβλος» εγκαλεί τους εργαζόμενους να ασπαστούν τις αρχές της ανταγωνιστικότητας και της ευελιξίας, σκύβοντας ακόμα περισσότερο το κεφάλι στις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου. Από την εισαγωγή ακόμα ξεκαθαρίζεται ότι: «Η κατανόηση και η εφαρμογή» του περιεχομένου της «αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επιτυχή πορεία της Τράπεζας στο μέλλον». Την ευελιξία και την ανταγωνιστικότητα η διοίκηση της Εγνατίας τα θεωρεί ως αναγκαία εργαλεία για να αντεπεξέλθει στις συνθήκες του έντονου ανταγωνισμού και τα βαφτίζει Οραμα, Αποστολή και Αξίες της Τράπεζας, για την υλοποίηση των οποίων θα πρέπει να συμβάλουν όλοι υποχρεωτικά. Ασκώντας άμεση πίεση στους εργαζόμενους, σημειώνει ότι «η επαγγελματική πορεία του καθενός στην ΕΓΝΑΤΙΑ δεν εξαρτάται μόνο από τα βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα που επιτυγχάνει, αλλά και από το πόσο σκέφτεται και δρα σύμφωνα με το Οραμα, την Αποστολή, τις Αξίες και τις Αρχές της Τράπεζας, από το πόσο δεσμευμένος και αφοσιωμένος είναι». Πιο κάτω γίνεται σαφές ότι το Οραμα είναι να μεγιστοποιηθεί «το όφελος για την Τράπεζα και τους μετόχους», δηλαδή περισσότερα κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο.

Για να επιτύχει αυτούς τους στόχους, η Εγνατία αυξάνει τις διευθυντικές αρμοδιότητες. Ο κάθε προϊστάμενος θα πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς τους εργαζόμενους κατά πόσο δουλεύουν σε όφελος ή όχι των μετόχων και αναλόγως να τους τιμωρεί ή να τους επιβραβεύει. Ενώ σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους η «Βίβλος» κάνει σαφές ότι η Τράπεζα «απαιτεί τις μέγιστες δυνατές επιδόσεις από όλους τους εργαζόμενους ως άτομα και ως ομάδες. Συνεπώς, η επαγγελματική εξέλιξη και η κάθε είδους αμοιβή του κάθε εργαζόμενου εξαρτάται από τις επιδόσεις του». Εδώ η διοίκηση της Εγνατίας όχι απλώς συνδέει τις χρηματικές απολαβές των εργαζομένων με την παραγωγικότητά τους, αλλά, μιλώντας για αμοιβές, εξαφανίζει ακόμα και αυτή την έννοια του μισθού, που αποτελεί από τα στοιχειωδέστερα δικαιώματα των εργαζομένων. Με αυτόν τρόπο κανένα τμήμα των αποδοχών των εργαζόμενων δεν είναι εξασφαλισμένο, αλλά τα πάντα θα εξαρτώνται από την παραγωγικότητά τους, όπως την εννοεί η Τράπεζα.

Ακόμα, οι εργαζόμενοι καλούνται να πετύχουν τους στόχους που θέτει η Τράπεζα με το ελάχιστο δυνατό κόστος και οι επιδόσεις τους πρέπει να είναι σύμφωνες «με τα πρότυπα της Τράπεζας». Στο τέλος αυτού του βαθύτατα αντεργατικού κειμένου υπάρχει η εξής φράση: «Δεσμεύομαι: να ακολουθώ τις αρχές και τις αξίες. Να εργάζομαι και να συνεργάζομαι για την επιτυχία της αποστολής. Να συμβάλω στην υλοποίηση του οράματος». Αυτό σε συνδυασμό με την ονομασία «Βίβλος» όπως και η αναγραφή των αρχικών γραμμάτων των λέξεων όραμα, αποστολή και αξίες με κεφαλαία παραπέμπουν ευθέως σε θρησκευτικούς όρκους πίστης, που στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρονται στη διαρκή συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο όνομα της αύξησης της κερδοφορίας.

Τα παραπάνω περιγράφουν τις εντεινόμενες προσπάθειες της Τράπεζας να δημιουργήσουν ένα καθεστώς πλήρους «αποδοχής» των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου ώστε χωρίς αντιδράσεις να μπορεί να αυξάνει την εκμετάλλευση σε βάρος των εργαζομένων. Η περίπτωση της Εγνατίας δεν είναι μοναδική. Αντίθετα, πλήθος είναι οι επιχειρήσεις που διαμορφώνουν τον τρόπο διοίκησής τους σε αυτή την κατεύθυνση. Για τους εργαζόμενους της Εγνατίας μόνη διέξοδος είναι η συσπείρωση στο σωματείο τους, η οργάνωση του αγώνα τους και ο συντονισμός της δράσης τους με το σύνολο της εργατικής τάξης. Μόνο με την προοπτική της συνολικής σύγκρουσης και ρήξης με την αντεργατική πολιτική του κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του μπορεί ο αγώνας αυτός να φέρει αποτελέσματα.

Τη συνεχή παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων επιβεβαιώνει και ο Γ. Χιωτέλης, μέλος της ΕΣΑΚ Εγνατίας, σε μια σύντομη συνέντευξή του προς το «Ρ». Επίσης, μιλά για τη δράση του Συλλόγου και καλεί τους εργαζόμενους να ενισχύσουν με την ψήφο τους τις ταξικές δυνάμεις ενόψει των εκλογών του συλλόγου που αρχίζουν αύριο.

Σε ερώτηση που του κάναμε για την κατάσταση που επικρατεί στην Τράπεζα, επισήμανε ότι τα εξαντλητικά ωράρια, οι απλήρωτες υπερωρίες, η κατάργηση θέσεων, ο συνεχής περιορισμός του προσωπικού είναι στοιχεία της βάρβαρης πραγματικότητας που βιώνουν οι εργαζόμενοι καθημερινά. Δεν τηρούνται, συνεχίζει, ούτε οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας - ειδικά για τους νέους εργαζόμενους - ούτε τα ωράρια. Ενώ το φαινόμενο των μεταθέσεων σε μεγάλες αποστάσεις για την άσκηση τρομοκρατίας είναι σύνηθες. Ακόμα, προσπαθούν να αλλάξουν τον Οργανισμό Υπηρεσίας Προσωπικού ώστε να μπορούν να απολύουν όποτε και όπως θέλουν. Πρόσφατα το ΣΕΠΕ, σε έλεγχο που έκανε, σημείωσε σωρεία παραβιάσεων της εργατικής νομοθεσίας. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι παρά τις διαπιστωμένες παραβιάσεις ο υφυπουργός Εργασίας Λ. Τζιώλας, σε συνάντηση που είχε με εκπροσώπους του σωματείου, το μόνο που έκανε ήταν να απευθύνει έκκληση για εφαρμογή της νομοθεσίας. Ομως, ο εργοδότης μέχρι και σήμερα συνεχίζει πεισματικά την παραβίαση της νομοθεσίας, κάτι που αποδεικνύει ότι οι τραπεζίτες διατάσσουν και η κυβέρνηση εκτελεί.

Για τη δράση του σωματείου μάς αναφέρει ότι η τακτική που ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια είναι αυτή του συνεχούς διαλόγου με τη Διοίκηση, που εκ των πραγμάτων έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική και έχει καλλιεργήσει τη μοιρολατρία και την ηττοπάθεια στους εργαζόμενους ότι «τίποτα δε γίνεται». Ενώ δεν έχει φροντίσει για την καθημερινή ενημέρωση των εργαζομένων και την οργάνωση του αγώνα τους. Η όποια αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζομένων γίνεται μέχρι τώρα αποσπασματικά και όχι στο σύνολό τους. Ακόμα, η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ) παρακολουθεί απλώς την εξέλιξη των γεγονότων, συναινώντας έτσι στην πολιτική ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και συρρίκνωσης των εργασιακών δικαιωμάτων.

Καταλήγοντας σημειώνει: Η ΕΣΑΚ θεωρεί ότι ο σύλλογος πρέπει να κινηθεί άμεσα προς την κατεύθυνση συσπείρωσης των εργαζομένων και οργάνωσης των αγώνων τους για την υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων τους. Γι' αυτό καλούμε τους εργαζόμενους να ενισχύσουν το ψηφοδέλτιο της ΕΣΑΚ και μαζί να αγωνιστούμε ενάντια στην παραβίαση των δικαιωμάτων μας και για την αξιοπρέπειά μας.