Η δήλωση που έκανε την Παρασκευή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, όχι μόνον έγινε εξ ονόματος του πρωθυπουργού, αλλά και απηχεί τις απόψεις του κ. Σημίτη μέχρι το τελευταίο της «κόμμα». Ηταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός, άλλωστε, που, αν και βρισκόταν στη Βρετανία, βρήκε το ...χρόνο (παρά τις σκοτούρες της ευρω-προεδρίας) να επικοινωνήσει με Ελλάδα, «υπαγόρευσε» τη συγκεκριμένη δήλωση στον υπουργό Τύπου και του έδωσε την εντολή να τη μεταφέρει στους δημοσιογράφους.
Υπάρχει, λοιπόν, καμία αμφιβολία περί του πόσο «πιστεύει» στην πολιτική του ο κ. Σημίτης; Τόσο που αισθάνθηκε την ανάγκη να παραβεί το πρόγραμμά του (σ.σ.: Τώρα «ευρω-προεδρεύω», καλέστε αργότερα, είναι το τρέχον πρόγραμμα του κ. πρωθυπουργού...) και να ...«παρέμβει» στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα. Και τι παρέμβαση! Ρητή διακοίνωση, από το Λονδίνο, στους απολυμένους της «Πάλκο», της «Αφοί Αντωνόπουλοι» και της «Υβόννη Στορς» ότι «όλα βαίνουν καλώς»...
***
Αν «όλα βαίνουν καλώς» ποιο το τόσο «κρίσιμον» που ...διακυβεύεται στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής με την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, μεθαύριο Τρίτη;
Αν «όλα βαίνουν καλώς», αν ο Χριστοδουλάκης είναι «νοικοκύρης» (σ.σ.: Τους «νοικοκύρεψε» για τα καλά καμιά χιλιάδα απολυμένους...),
αν η πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου «αποδίδει για τη χώρα» (σ.σ.: Και «αποδίδει» αφού, μαζί με τις απολύσεις, ο μοναδικός τομέας που παρουσιάζει - δραματική - αύξηση σε αυτό τον τόπο είναι οι τουρκικές παραβιάσεις στο Αιγαίο...),
αν οι «λοχαγοί», οι «υπολοχαγοί» και οι «ανθυπολοχαγοί» ακολουθούν μια πολιτική που «έχει προοπτικές», άρα σε τι θα συνίσταται η πολυθρύλητος «πρωτοβουλία» του κ. Σημίτη, μετά τις 30 του Ιούνη;
Εκτός αν η «πρωτοβουλία» είναι τίποτα παράσημα στα στελέχη του για τις επιδόσεις τους στο Χρηματιστήριο και νέες επιδοτήσεις στους βιομηχάνους για να μετακομίζουν και να πτωχεύουν (επικερδέστερα) τις επιχειρήσεις τους...
***
Αυτό είναι το πρόβλημα του πρωθυπουργού. Και αφού δεν πρόκειται να αλλάξει την πολιτική του, εκείνο που πρέπει να διαχειριστεί είναι το επικοινωνιακό της περιτύλιγμα. Ως συνήθως...
***
Η πραγματικότητα λέει ότι από πέρσι
Αυτή είναι η οικονομία. Το ...«ισχυρό χαρτί» της κυβέρνησης. «Και μέσα πάμε καλά», που θα έλεγε ο κ. Σημίτης...
***
Πάντως, ο λαός πρέπει να είναι ευτυχής καθώς η κυβέρνηση είναι ...ειρηνόφιλη και - προπαντός - δεν του λέει ψέματα! Ιδού η απόδειξη: Πρόσφατα αποκαλύφθηκε («Καθημερινή») ένα απόρρητο «non paper» της ελληνικής κυβέρνησης προς το ΝΑΤΟ. Εκεί η κυβέρνηση ζητά την παραμονή ΝΑΤΟικών στρατηγείων στην Ελλάδα αφού τα δικαιούται (!) διότι, όπως επί λέξει αναφέρεται, η κυβέρνηση Σημίτη εξασφάλισε στις ΗΠΑ «την ισχυρή υποστήριξη από την Ελλάδα όλων των επιχειρήσεων που ανελήφθησαν μετά την 11η Σεπτεμβρίου (...) και ειδικότερα, σε πρακτικούς όρους, την άνευ όρων χρησιμοποίηση της ναυτικής βάσης της Σούδας (...) παράλληλα με το δικαίωμα ελεύθερων υπερπτήσεων στον ελληνικό εναέριο χώρο»!
***
Κατά τα λοιπά «και μέσα πάμε καλά, και έξω πάμε καλύτερα»... Και πού να δείτε και μετά τις 30 του Ιούνη. Που θα πάρει κι ο πρωθυπουργός τις «πρωτοβουλίες» του...
Ο λόγος για το ενδιαφέρον του προέδρου της ΝΔ για τις λαϊκές γειτονιές της πρωτεύουσας είναι εξόφθαλμος: Η ηγεσία της ΝΔ έχει βάλει στο στόχαστρο τη Β΄ Αθήνας και έχει ξεκινήσει την προεκλογική εκστρατεία με στόχο την αύξηση της εκλογικής της δύναμης στη μεγαλύτερη περιφέρεια, η οποία της έχει στοιχίσει την εκλογική ήττα στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις.
Οι ομιλίες που εκφώνησε ο Κ. Καραμανλής στο Αιγάλεω και στους Αγίους Ανάργυρους επιτρέπουν να βγουν ορισμένα συμπεράσματα για την προεκλογική τακτική, ιδιαίτερα όσον αφορά στον «λόγο» του απέναντι στα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Επειδή ακριβώς η ηγεσία της ΝΔ δεν έχει να προσφέρει κάτι διαφορετικό ή να υποσχεθεί κάτι περισσότερο από την κυβέρνηση Σημίτη, επιχειρεί να καταστήσει ελκυστικό το γερασμένο και αποκρουστικό πρόσωπο της βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής της και να προσεταιριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια, με διάφορους τρόπους, τον εξής ένα: Ασύστολη δημαγωγία πάνω στα λαϊκά προβλήματα.
Είναι αλήθεια ότι ο Κ. Καραμανλής αποφεύγει επιμελώς - δεν μπορεί να κάνει αλλιώς άλλωστε - τις σαφείς και συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα: «Ρεαλισμός και ειλικρίνεια. Οχι μεγάλες κουβέντες, όχι μεγάλες υποσχέσεις, όχι ανεδαφικές εξαγγελίες που δεν μπορούν να υλοποιηθούν», είναι η προσφιλής «ατάκα» του.
Με την «ειλικρίνεια» όμως γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και φράσεις όπως η παραπάνω δε φέρνουν ούτε μία ψήφο...
Επιστρατεύεται λοιπόν το «βαρύ πυροβολικό», το «όραμα» για μια «σύγχρονη μητρόπολη»... Πρόκειται για μια ανεπιτυχή απόπειρα για φυγή προς τα μπρος επειδή τα βρίσκει σκούρα αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα.
Ο «Χάρτης της Αθήνας», λοιπόν, για τον οποίο έκανε λόγο το προηγούμενο Σάββατο ο Κ. Καραμανλής στους Αγίους Ανάργυρους, είναι «ένα συμβόλαιο», που πρέπει «να το δούμε σαν μια συμφωνία που αφορά το κοινό μας όραμα». Περί τίνος πρόκειται; Ο «Χάρτης της Αθήνας» «είναι, με πολύ απλά λόγια, μια πόλη, μια πόλη ανοιχτή, χωρίς τείχη να χωρίζουν τις γειτονιές, αλλά με γέφυρες που ενώνουν. Χώρους δουλιάς, αλλά και συνάντησης, δραστηριότητας, κουβέντας και παιχνιδιού». Λόγια του (κοπανιστού) αέρα... Το ίδιο είναι και το διά ταύτα για τη σύγχρονη μητρόπολη που οραματίζεται: Η βασικότερη προϋπόθεση, είπε, δεν είναι τα έργα υποδομής, τα πάρκα, οι πλατείες, αλλά «μια αλλαγή νοοτροπίας και τρόπου συμπεριφοράς»!
Οι προτάσεις που παρουσιάζει για την ανεργία, για παράδειγμα, μάλλον ειρωνικά γέλια πρέπει να προκαλούν στο ακροατήριό του. Γιατί πέρα από την επιβαλλόμενη, προκειμένου να μη δημιουργούνται προσδοκίες, διαβεβαίωση ότι «δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις», εξαντλούνται στην πάταξη του «αθέμιτου ανταγωνισμού» που υφίσταται το εμπόριο από το παραεμπόριο και τους πλανόδιους μικροπωλητές!
Οταν όμως υποχρεώθηκε να τοποθετηθεί συγκεκριμένα με αφορμή το λουκέτο στη «Σίσσερ Πάλκο», αποδέχτηκε ως ιερό το δίκιο της πολυεθνικής για πλήρη ελευθερία κινήσεων και έριξε όλη την ευθύνη στην αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της επανακατάρτισης και διά βίου εκπαίδευσης ώστε οι εργαζόμενοι να είναι «εύκολα απορροφήσιμοι»!
Οσο για τη λιτότητα και την ακρίβεια, που κυριολεκτικά τσουρουφλίζει και εξωθεί στην εξαθλίωση και στην ανέχεια τα λαϊκά στρώματα της Β΄ Αθήνας, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν είχε τίποτα αξιόλογο να πει. Αλλωστε, και ως κατ' ευφημισμόν κόμμα της «αντιπολίτευσης» ποτέ δε διαμαρτυρήθηκε για την πολιτική και τα μέτρα της κυβέρνησης. Αντίθετα, πίεζε και καλλιεργούσε το έδαφος προσφέροντας την πλήρη συναίνεσή της.