ΛΑιΚΗ ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΛΑιΚΗ ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΟΣ

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Πιο μαύρο προδιαγράφουν το μέλλον για τους λαούς

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ (των απεσταλμένων μας ΔΑΝΗ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ και ΘΑΝΑΣΗ ΜΠΑΛΟΔΗΜΑ).--

Η Σύνοδος Κορυφής της Χαλκιδικής πέρασε στην Ιστορία και οι αποφάσεις της δρομολογούν εξελίξεις που θα καταγραφούν στις πιο μαύρες σελίδες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το δυστύχημα για την ελληνική κυβέρνηση είναι ότι οι σελίδες αυτές θα φέρουν τη δική της υπογραφή, ως προεδρεύουσας.

Στην αναζήτηση ενός κοινού παρονομαστή των αποφάσεων αυτής της Συνόδου καταλήγουμε στην ενίσχυση των αντιδραστικών χαρακτηριστικών της ΕΕ σε όλη την κλίμακα των πολιτικών της.

Με την απόφαση για τους πρόσφυγες και τη μετανάστευση, οι «είκοσι πέντε» επιχειρούν να υψώσουν ένα τείχος για να κρατήσουν έξω απ' αυτό τους «παρίες» της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης. Χαρακτηρίζουν, ουσιαστικά, ανεπιθύμητους τους πρόσφυγες και συζητούν λύσεις για την αντιμετώπιση που θυμίζουν ναζιστικές μεθόδους, όπως η δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης σε χώρες γειτονικές με τις χώρες της ΕΕ για να κρατούνται εκεί και να «επαναπροωθούνται» στη χώρα τους οι «λαθρομετανάστες»...

Το λεγόμενο ευρω-Σύνταγμα παραπέμφθηκε προς συζήτηση στη Διακυβερνητική Διάσκεψη, η οποία αρχίζει τις εργασίες της τον ερχόμενο Οκτώβρη και οφείλει να καταλήξει σε ένα Σύνταγμα μέχρι την 1η του Μάη, μέρα ένταξης των νέων κρατών-μελών. Ωστόσο, από τις συζητήσεις που προηγήθηκαν κατά τη διάρκεια της Συνέλευσης υπό τον Ζισκάρ Ντ' Εστέν, όσο και από αυτές που έγιναν κατά τη διάρκεια της Συνόδου, προκύπτουν τα βασικά χαρακτηριστικά αυτού του Συντάγματος. Είναι η οριστική αποβολή των μικρότερων κρατών-μελών από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Η ενίσχυση των μεγάλων κρατών με τη στάθμιση των ψήφων βάσει του πληθυσμιακού μεγέθους. Η κατάργηση του βέτο σχεδόν για όλα τα θέματα, γεγονός που αφαιρεί από τα κράτη-μέλη τη δυνατότητα να αποτρέπουν μια απόφαση που θίγει τα κυριαρχικά τους συμφέροντα. Η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών-μελών στα κοινοτικά όργανα, τα οποία θα είναι υπό τον έλεγχο των πέντε-έξι μεγάλων κρατών.

Μπορεί για τα θέματα αυτά να υπάρχουν σοβαρές αντιθέσεις μεταξύ των «είκοσι πέντε», όμως είναι βέβαιο ότι είτε με τη μία, είτε με την άλλη εκδοχή, δημιουργείται και ενισχύεται ένα Διευθυντήριο στην ΕΕ, το οποίο θα ασκεί τον πλήρη έλεγχο και την εξουσία στην Ευρωπαϊκή Ενωση των 450 εκατομμυρίων. Ενα Διευθυντήριο, του οποίου δεν είναι ακόμη γνωστή η σύνθεση αλλά θα λειτουργήσει ως στρατηγείο των πολυεθνικών και των τραπεζιτών στην επίθεση κατά των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.

Και παραπέρα αντιδραστικοποίηση

Η ακραία αντιδραστικοποίηση της ΕΕ έγινε ακόμη πιο φανερή με το κείμενο Σολάνα, για τη Στρατηγική Ασφάλειας της ΕΕ, με το οποίο η Ενωση μετατρέπεται σε μηχανισμό διαρκών πολεμικών επεμβάσεων για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας», των όπλων μαζικής καταστροφής, του οργανωμένου εγκλήματος και, τώρα, των κρατών που δεν είναι τόσο δημοκρατικά, όσο τα θέλουν οι «εταίροι» και οι υπερατλαντικοί συνεταίροι...

Το κείμενο του Χαβιέ Σολάνα «Για μια ασφαλή Ευρώπη σ' έναν καλύτερο κόσμο», το οποίο χαιρετίστηκε ως «πολύ σημαντικό» από τον υπουργό Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, και υιοθετήθηκε από τους ηγέτες της ΕΕ, ήταν η πιο σημαντική αποκάλυψη της Συνόδου. Το κείμενο του ύπατου εκπροσώπου για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας της ΕΕ είναι ένας ύμνος στον ακατάλυτο δεσμό του «ευρωατλαντισμού» και στην ενίσχυση της αχαλίνωτης ιμπεριαλιστικής επέμβασης, των προληπτικών πολέμων, της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Μ' αυτή την εξέλιξη ικανοποιείται η ανάγκη διαμόρφωσης μιας νέας σχέσης των δύο πλευρών στον τομέα της ασφάλειας και των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ο Σολάνα το είπε ευθέως: «Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δράσουμε προτού ξεσπάσει η κρίση. Οσο νωρίτερα αρχίζει η πρόληψη των συγκρούσεων και των απειλών, τόσο καλύτερα»!

Ετσι χαρακτηρίζεται ως ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την ΕΕ η τρομοκρατία, τα όπλα μαζικής καταστροφής και το οργανωμένο έγκλημα και συμπληρώνεται ο κατάλογος των περιπτώσεων όπου απαιτείται η επέμβαση με τις χώρες που «έχουν αυτοτοποθετηθεί εκτός των ορίων της διεθνούς κοινωνίας» και οι οποίες «είναι επιθυμητό να επανέλθουν στη διεθνή κοινότητα»!

Οσο για εκείνους που προσπαθούσαν να πείσουν τον ελληνικό λαό, κατά τη διάρκεια της επιδρομής στο Ιράκ, ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει η δύναμη αποτροπής των πολέμων και των επεμβάσεων, ο Χαβιέ Σολάνα είπε: «Αναντικατάστατη θέση κατέχει η ευρωατλαντική σχέση. Ενεργώντας από κοινού, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ΗΠΑ μπορούν να αποτελέσουν μια κολοσσιαία δύναμη αγαθού για τον κόσμο μας. Αν δυναμώσουμε τις δυνατότητες και βελτιώσουμε τη συνοχή μας, θα είμαστε πιο αξιόπιστοι ως παράγοντας και θα έχουμε περισσότερη επιρροή ως εταίρος». Με αυτή τη θέση θα επισκεφθεί την Ουάσιγκτον στις 25 του Ιούνη ο προεδρεύων της ΕΕ, Κ. Σημίτης.

Βεβαίως, οι «είκοσι πέντε» δεν παρέλειψαν να επαναβεβαιώσουν την προσήλωσή τους στις αποφάσεις της Λισαβόνας. Ετσι, έστειλαν μήνυμα στους εργαζόμενους όλων των κρατών-μελών για την επίθεση που έρχεται κατά των εργασιακών και των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

Και όλα αυτά αναμένεται να επισφραγιστούν με τις συμφωνίες για την έκδοση και τη δικαστική συνδρομή μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, την ερχόμενη Τετάρτη στην Ουάσιγκτον. Με την υπογραφή του Κ. Σημίτη και της Ελληνικής Προεδρίας. Δε θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερο τέλος για μια τέτοια προεδρία...

Υψηλή διάκριση σε πανεπιστημιακό της Εθνικής Αντίστασης

Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης τίμησε πρόσφατα τον καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας Γιάννη Σαμαρά, με την ανώτατη διάκριση - χρυσό αριστείο μετά διπλώματος - για τη συνολική επιστημονική προσφορά του, τόσο κατά το διάστημα της διδασκαλίας του στο Πανεπιστήμιο της ουγγρικής πρωτεύουσας, όσο και στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και τα Πανεπιστήμια άλλων χωρών.

Ο ακαδημαϊκός δάσκαλος Γιάννης Σαμαράς, που αγωνίστηκε ως ανταρτοεπονίτης, εκπατρίστηκε μαζί με τους άλλους αγωνιστές στη σοσιαλιστική Ουγγαρία που τους δέχτηκε με στοργή και εκεί αναδείχτηκε διαδοχικά σε καθηγητή του Πανεπιστημίου πάνω σε θεωρητικά προβλήματα Πολιτικής Οικονομίας και Ιστορίας των οικονομικών θεωριών.

Η τιμή που έγινε στο πρόσωπό του, αντανακλά στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, που φιλοξενήθηκαν στις σοσιαλιστικές χώρες, μαθήτευσαν εκεί και αναδείχτηκαν σε διάφορους τομείς της επιστήμης και της παραγωγής, δημιουργώντας πολυμελείς οικογένειες, όπως αυτή του τιμηθέντος, με τα τρία παιδιά και τα οχτώ εγγόνια.

Να σημειώσουμε ότι ο Γιάννης Σαμαράς που είναι και μέλος του Συνδέσμου Δημοσιογράφων Εθνικής Αντίστασης 1941-'44 για τη συμβολή του και στον αντιστασιακό Τύπο, υπήρξε, μαζί με άλλους πανεπιστημιακούς, διανοητές και συνδικαλιστές, δυναμικό στέλεχος της Πανελλήνιας Επιτροπής, με αίτημα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, όπως αξίωνε το ΚΚΕ, για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

Δεκάδες χιλιάδες υπογραφές απ' όλη τη χώρα συγκεντρώθηκαν τότε, ενώ η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα αρνήθηκαν να ανταποκριθούν και στο στοιχειώδες αυτό αίτημα.

Η αριστερή διανόηση, στη μεγάλη πλειοψηφία της, τίμησε τις ρίζες της, αποτελώντας «επένδυση ελπίδων» του λαού μας.

Του
Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ

Η μεγάλη διεθνιστική λαοθάλασσα στη Θεσσαλονίκη

Την ίδια ώρα που οι ηγέτες των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης συζητούσαν και συναποφάσιζαν στο «Πόρτο Καρράς» για το πώς θα ενισχύσουν τη δράση της ως ιμπεριαλιστικού πόλου, ένα μεγάλο λαϊκό διεθνιστικό ποτάμι στους δρόμους της Θεσσαλονίκης που εναντιωνόταν στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση, στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι δυνάμεις που συσπειρωμένες στην κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» διοργάνωσαν τη Λαϊκή Αντισύνοδο, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΕΕΔΥΕ, η ΟΓΕ, αλλά και το ΚΚΕ και η ΚΝΕ διαδήλωσαν από κοινού με επαναστατικές, αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις και κινήματα, με κομμουνιστικά κόμματα και οργανώσεις νεολαίας από άλλες χώρες. Με εκείνες τις δυνάμεις που διατρανώνουν τη θέληση και αποφασιστικότητά τους να αντισταθούν όχι μόνο στις αποφάσεις αυτής της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά στην ίδια την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση, την καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Που διεκδικούν κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στη χώρα τους και παλεύουν κατά της προσαρμογής στις επιταγές των διεθνών ενώσεων του κεφαλαίου, κατά της εκμετάλλευσης.

Στη μεγάλη διαδήλωση κάτω από το σύνθημα «STOP στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», συντόνισαν τα βήματά τους σε κοινή δράση η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι ΕΒΕ, οι γυναίκες από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, η ανυπόταχτη νεολαία. Συντονισμός και κοινή κοινωνικοπολιτική δράση, που αποτελεί μια κατάκτηση για τη συνέχεια του αγώνα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και για τον πανευρωπαϊκό και διεθνή συντονισμό και κοινή αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική δράση.

Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σ' αυτή τη Σύνοδο στη Χαλκιδική συζήτησαν το σχέδιο για το «Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης», το οποίο θα παραπεμφθεί για τελική συζήτηση και έγκριση στην επόμενη Διακυβερνητική Διάσκεψη λίγο πριν τις ευρωεκλογές (Ιούνης 2004). Τι είναι όμως αυτή η εξέλιξη; Ενα ακόμη μεγάλο βήμα αντιδραστικοποίησης. Βάθρο για την ακόμη παραπέρα ισχυροποίηση της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε κράτος - μέλος της Ενωσης μετά και τη διεύρυνσή της με δέκα νέα κράτη. Μέσα από τα άρθρα του ενοποιεί τις αντιλαϊκές Συνθήκες (Μάαστριχτ, Αμστερνταμ, Νίκαια κλπ.) σε ένα ενιαίο νομικό κείμενο, ενισχύοντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα, για την υπεράσπιση της εξουσίας και των κερδών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Σ' αυτό συμπεριλαμβάνεται επίσης ολόκληρο το αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο (ευρωτρομονόμοι, ευρωεντάλματα κλπ.), ενισχύοντας την κατασταλτική δράση σε κάθε κράτος - μέλος και στην ΕΕ, αφαιρώντας τις όποιες κατακτημένες λαϊκές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα.

Στο λεγόμενο Ευρωσύνταγμα συμπεριλαμβάνεται ο ευρωστρατός, αφού ήδη έχει αρχίσει να συγκροτείται και έχει αναλάβει δράση στα Βαλκάνια. Ενισχύεται, λοιπόν, η στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πιστοποιώντας την ακόμη πιο προωθημένη επιθετική ιμπεριαλιστική της δράση για το μοίρασμα εδαφών, την εξασφάλιση γεωστρατηγικών σημείων στον πλανήτη, σύμφωνα με τα συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων. Αλλωστε η ΕΕ συμμετείχε σ' όλους τους τελευταίους ιμπεριαλιστικούς πολέμους (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ), παρά τη φαινομενική διαφοροποίηση Γερμανίας - Γαλλίας. Υπήρξε ενεργητική συμμετοχή με υποστήριξη των επιχειρήσεων.

Σ'όλ'αυτά έρχεται να προστεθεί ως στοιχείο της ακόμη μεγαλύτερης αντιδραστικοποίησης της ΕΕ το «ευρωπαϊκό δόγμα» σύμφωνα με το κείμενο για την «ευρωπαϊκή ασφάλεια». Που ούτε λίγο ούτε πολύ, θέτει το ζήτημα για χώρες εκτός ΕΕ, «ή είστε μαζί μας ή εναντίον μας», ενώ προβάλλοντας το γνωστό πλέον ιμπεριαλιστικό επιχείρημα περί εξάπλωσης όπλων μαζικής καταστροφής, (βλέπεις αυτό το δικαίωμα το έχουν μόνο τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη), υιοθετεί ανοιχτά τον προληπτικό πόλεμο και ετοιμάζεται να αναλάβει ανάλογες επιχειρήσεις. Εδώ εντάσσεται η κοινή με τις ΗΠΑ δράση ενάντια στην Κουβανική επανάσταση, στη ΛΔ της Κορέας, σε Ιράν, Συρία κλπ.

Στη Σύνοδο θίχτηκε εκ νέου το ζήτημα της ακόμη μεγαλύτερης ευρωιμπεριαλιστικής διείσδυσης στα Βαλκάνια.

Ετοιμη είναι η «Δικαστική Συμφωνία Εκδοσης» ανάμεσα σε ΗΠΑ -ΕΕ, ένα ακόμη αντιδραστικό κατασταλτικό όπλο στα χέρια των κυβερνήσεων των μονοπωλίων, ενάντια στα λαϊκά κινήματα, την οποία θα υπογράψει ο Κ. Σημίτης ως προεδρεύων της ΕΕ στις 25 Ιούνη στην Ουάσιγκτον.

Μα δεν είναι μόνο αυτά. Η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της επιβάλλουν στους λαούς πολιτική ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, παραπέρα συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Αλλωστε η Σύνοδος υπουργών Εργασίας στο Ναύπλιο το Γενάρη είχε ως αντικείμενο τη γοργή προώθηση αυτών των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, προκειμένου η οικονομία να γίνει πιο ανταγωνιστική σύμφωνα με τη Σύνοδο της Λισαβόνας και ιδιαίτερα την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης. Ταυτόχρονα, προωθούν ιδιωτικοποιήσεις παραγωγικών επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση των δημοσίων τομέων παιδείας, υγείας, πρόνοιας. Να ρίξουν κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης επιδιώκουν, για να αυξάνεται η κερδοφορία του κεφαλαίου. Ετσι προχωράει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην επιβολή μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο. Ιδιαίτερα σε τομείς παροχής κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών του δημοσίου, οι οποίες όμως θα είναι εμπορευματοποιημένες, μέσω της συγκρότησης εταιριών της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας. Την ίδια ώρα η πολιτική της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων, με κίνητρα μεταφοράς επιχειρήσεων εκτός συνόρων, αυξάνει την ανεργία σε συνδυασμό με το κλείσιμο άλλων, ή τη συρρίκνωση της παραγωγικής τους δραστηριότητας.

Με την ενδιάμεση αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής συρρικνώνουν την αγροτική παραγωγή και το εισόδημα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, ενώ η πολιτική ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου πλήττει τους μικρούς ΕΒΕ.

Στους έξι μήνες που την Προεδρία άσκησε η ελληνική κυβέρνηση, διαχειρίστηκε και υλοποίησε την πολιτική της ΕΕ. Η ΝΔ είναι συνυπεύθυνη με την κυβέρνηση, γιατί στήριξε ανοιχτά όλες τις επιλογές της ΕΕ.

Εβαλαν στη στρούγκα της ΕΕ τους λαούς δέκα ακόμη χωρών, κυρίως από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Το βασικό προπαγανδιστικό επιχείρημά τους ήταν ότι απελευθερώθηκαν από το σοσιαλισμό. Κυβέρνηση και ΝΔ πρωτοστάτησαν σ' αυτή την προπαγανδιστική επιχείρηση, ενώ ο ΣΥΝ εκτίμησε στο πρόσφατο συνέδριό του ότι η Διεύρυνση έπρεπε να είχε γίνει αμέσως μετά τις ανατροπές.

Στο προγραμματικό κείμενο, ο ΣΥΝ επιμένει στη στρατηγική πλήρους στήριξης της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης. «Η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχει αποδεχτεί τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης γιατί θεωρεί πως αυτή ευνοεί τους δικούς της στόχους».

Επιμένει στην πολιτική ενοποίηση, δηλαδή στην ενίσχυση αυτού του ιμπεριαλιστικού πόλου ως ανταγωνιστικού στις ΗΠΑ, «που θα αποτελούσε μια πολιτικά ενωμένη Ευρώπη με ισχυρό κοινό νόμισμα, κοινή εξωτερική πολιτική, αυτόνομη, δηλαδή εκτός NATO, αμυντική δομή και δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης όπου χρειαστεί στον κόσμο». Με δράση, δηλαδή, στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα, η λαϊκή οργή στη μεγάλη διαδήλωση είναι ελπίδα για την προοπτική που οι «κολασμένοι της γης» θα κάνουν την έφοδο στο δικό τους ουρανό. Με την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη σε κάθε χώρα, σε συνδυασμό με την κοινή τους δράση, ως το μονόδρομο για το γκρέμισμα της αντιδραστικής ΕΕ.

Ο λαός μας μπορεί να επιβάλει τη δική του θέληση, συσπειρωμένος στο δικό του κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης να ανοίξει το δρόμο για ρήξεις και βαθιές αλλαγές, για τη λαϊκή εξουσία. Είναι υπόθεση της ταξικής πάλης του μ' όλες τις μορφές της. Επιβάλλεται να εκφράσει αυτή του τη θέληση, να βαδίσει αυτό το δρόμο και με την ψήφο του, ενισχύοντας πολύμορφα το ΚΚΕ, αποδυναμώνοντας τα κόμματα του κεφαλαίου και τον οπορτουνισμό του ΣΥΝ.

Σ. Κ.