Η μεγάλη διεθνιστική λαοθάλασσα στη Θεσσαλονίκη | ΛΑιΚΗ ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΟΣ

ΛΑιΚΗ ΑΝΤΙΣΥΝΟΔΟΣ

Η μεγάλη διεθνιστική λαοθάλασσα στη Θεσσαλονίκη

Την ίδια ώρα που οι ηγέτες των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης συζητούσαν και συναποφάσιζαν στο «Πόρτο Καρράς» για το πώς θα ενισχύσουν τη δράση της ως ιμπεριαλιστικού πόλου, ένα μεγάλο λαϊκό διεθνιστικό ποτάμι στους δρόμους της Θεσσαλονίκης που εναντιωνόταν στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση, στο ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, στην πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι δυνάμεις που συσπειρωμένες στην κίνηση «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» διοργάνωσαν τη Λαϊκή Αντισύνοδο, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΕΕΔΥΕ, η ΟΓΕ, αλλά και το ΚΚΕ και η ΚΝΕ διαδήλωσαν από κοινού με επαναστατικές, αντιιμπεριαλιστικές οργανώσεις και κινήματα, με κομμουνιστικά κόμματα και οργανώσεις νεολαίας από άλλες χώρες. Με εκείνες τις δυνάμεις που διατρανώνουν τη θέληση και αποφασιστικότητά τους να αντισταθούν όχι μόνο στις αποφάσεις αυτής της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά στην ίδια την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ενωση, την καπιταλιστική «παγκοσμιοποίηση», την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Που διεκδικούν κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές στη χώρα τους και παλεύουν κατά της προσαρμογής στις επιταγές των διεθνών ενώσεων του κεφαλαίου, κατά της εκμετάλλευσης.

Στη μεγάλη διαδήλωση κάτω από το σύνθημα «STOP στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ», συντόνισαν τα βήματά τους σε κοινή δράση η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι ΕΒΕ, οι γυναίκες από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, η ανυπόταχτη νεολαία. Συντονισμός και κοινή κοινωνικοπολιτική δράση, που αποτελεί μια κατάκτηση για τη συνέχεια του αγώνα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και για τον πανευρωπαϊκό και διεθνή συντονισμό και κοινή αντιιμπεριαλιστική, αντικαπιταλιστική δράση.

Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης σ' αυτή τη Σύνοδο στη Χαλκιδική συζήτησαν το σχέδιο για το «Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ενωσης», το οποίο θα παραπεμφθεί για τελική συζήτηση και έγκριση στην επόμενη Διακυβερνητική Διάσκεψη λίγο πριν τις ευρωεκλογές (Ιούνης 2004). Τι είναι όμως αυτή η εξέλιξη; Ενα ακόμη μεγάλο βήμα αντιδραστικοποίησης. Βάθρο για την ακόμη παραπέρα ισχυροποίηση της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε κράτος - μέλος της Ενωσης μετά και τη διεύρυνσή της με δέκα νέα κράτη. Μέσα από τα άρθρα του ενοποιεί τις αντιλαϊκές Συνθήκες (Μάαστριχτ, Αμστερνταμ, Νίκαια κλπ.) σε ένα ενιαίο νομικό κείμενο, ενισχύοντας την καπιταλιστική βαρβαρότητα, για την υπεράσπιση της εξουσίας και των κερδών των ευρωπαϊκών μονοπωλίων. Σ' αυτό συμπεριλαμβάνεται επίσης ολόκληρο το αντιδραστικό νομικό οπλοστάσιο (ευρωτρομονόμοι, ευρωεντάλματα κλπ.), ενισχύοντας την κατασταλτική δράση σε κάθε κράτος - μέλος και στην ΕΕ, αφαιρώντας τις όποιες κατακτημένες λαϊκές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα.

Στο λεγόμενο Ευρωσύνταγμα συμπεριλαμβάνεται ο ευρωστρατός, αφού ήδη έχει αρχίσει να συγκροτείται και έχει αναλάβει δράση στα Βαλκάνια. Ενισχύεται, λοιπόν, η στρατιωτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πιστοποιώντας την ακόμη πιο προωθημένη επιθετική ιμπεριαλιστική της δράση για το μοίρασμα εδαφών, την εξασφάλιση γεωστρατηγικών σημείων στον πλανήτη, σύμφωνα με τα συμφέροντα των ευρωενωσιακών μονοπωλίων. Αλλωστε η ΕΕ συμμετείχε σ' όλους τους τελευταίους ιμπεριαλιστικούς πολέμους (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ), παρά τη φαινομενική διαφοροποίηση Γερμανίας - Γαλλίας. Υπήρξε ενεργητική συμμετοχή με υποστήριξη των επιχειρήσεων.

Σ'όλ'αυτά έρχεται να προστεθεί ως στοιχείο της ακόμη μεγαλύτερης αντιδραστικοποίησης της ΕΕ το «ευρωπαϊκό δόγμα» σύμφωνα με το κείμενο για την «ευρωπαϊκή ασφάλεια». Που ούτε λίγο ούτε πολύ, θέτει το ζήτημα για χώρες εκτός ΕΕ, «ή είστε μαζί μας ή εναντίον μας», ενώ προβάλλοντας το γνωστό πλέον ιμπεριαλιστικό επιχείρημα περί εξάπλωσης όπλων μαζικής καταστροφής, (βλέπεις αυτό το δικαίωμα το έχουν μόνο τα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη), υιοθετεί ανοιχτά τον προληπτικό πόλεμο και ετοιμάζεται να αναλάβει ανάλογες επιχειρήσεις. Εδώ εντάσσεται η κοινή με τις ΗΠΑ δράση ενάντια στην Κουβανική επανάσταση, στη ΛΔ της Κορέας, σε Ιράν, Συρία κλπ.

Στη Σύνοδο θίχτηκε εκ νέου το ζήτημα της ακόμη μεγαλύτερης ευρωιμπεριαλιστικής διείσδυσης στα Βαλκάνια.

Ετοιμη είναι η «Δικαστική Συμφωνία Εκδοσης» ανάμεσα σε ΗΠΑ -ΕΕ, ένα ακόμη αντιδραστικό κατασταλτικό όπλο στα χέρια των κυβερνήσεων των μονοπωλίων, ενάντια στα λαϊκά κινήματα, την οποία θα υπογράψει ο Κ. Σημίτης ως προεδρεύων της ΕΕ στις 25 Ιούνη στην Ουάσιγκτον.

Μα δεν είναι μόνο αυτά. Η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της επιβάλλουν στους λαούς πολιτική ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, παραπέρα συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Αλλωστε η Σύνοδος υπουργών Εργασίας στο Ναύπλιο το Γενάρη είχε ως αντικείμενο τη γοργή προώθηση αυτών των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων, προκειμένου η οικονομία να γίνει πιο ανταγωνιστική σύμφωνα με τη Σύνοδο της Λισαβόνας και ιδιαίτερα την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την ιδιωτικοποίηση της ασφάλισης. Ταυτόχρονα, προωθούν ιδιωτικοποιήσεις παραγωγικών επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την οικονομία, ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση των δημοσίων τομέων παιδείας, υγείας, πρόνοιας. Να ρίξουν κι άλλο την τιμή της εργατικής δύναμης επιδιώκουν, για να αυξάνεται η κερδοφορία του κεφαλαίου. Ετσι προχωράει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην επιβολή μερικής απασχόλησης στο Δημόσιο. Ιδιαίτερα σε τομείς παροχής κοινωνικών και άλλων υπηρεσιών του δημοσίου, οι οποίες όμως θα είναι εμπορευματοποιημένες, μέσω της συγκρότησης εταιριών της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας. Την ίδια ώρα η πολιτική της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων, με κίνητρα μεταφοράς επιχειρήσεων εκτός συνόρων, αυξάνει την ανεργία σε συνδυασμό με το κλείσιμο άλλων, ή τη συρρίκνωση της παραγωγικής τους δραστηριότητας.

Με την ενδιάμεση αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής συρρικνώνουν την αγροτική παραγωγή και το εισόδημα της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, ενώ η πολιτική ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου πλήττει τους μικρούς ΕΒΕ.

Στους έξι μήνες που την Προεδρία άσκησε η ελληνική κυβέρνηση, διαχειρίστηκε και υλοποίησε την πολιτική της ΕΕ. Η ΝΔ είναι συνυπεύθυνη με την κυβέρνηση, γιατί στήριξε ανοιχτά όλες τις επιλογές της ΕΕ.

Εβαλαν στη στρούγκα της ΕΕ τους λαούς δέκα ακόμη χωρών, κυρίως από την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Το βασικό προπαγανδιστικό επιχείρημά τους ήταν ότι απελευθερώθηκαν από το σοσιαλισμό. Κυβέρνηση και ΝΔ πρωτοστάτησαν σ' αυτή την προπαγανδιστική επιχείρηση, ενώ ο ΣΥΝ εκτίμησε στο πρόσφατο συνέδριό του ότι η Διεύρυνση έπρεπε να είχε γίνει αμέσως μετά τις ανατροπές.

Στο προγραμματικό κείμενο, ο ΣΥΝ επιμένει στη στρατηγική πλήρους στήριξης της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ενοποίησης. «Η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχει αποδεχτεί τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης γιατί θεωρεί πως αυτή ευνοεί τους δικούς της στόχους».

Επιμένει στην πολιτική ενοποίηση, δηλαδή στην ενίσχυση αυτού του ιμπεριαλιστικού πόλου ως ανταγωνιστικού στις ΗΠΑ, «που θα αποτελούσε μια πολιτικά ενωμένη Ευρώπη με ισχυρό κοινό νόμισμα, κοινή εξωτερική πολιτική, αυτόνομη, δηλαδή εκτός NATO, αμυντική δομή και δυνατότητα αποτελεσματικής παρέμβασης όπου χρειαστεί στον κόσμο». Με δράση, δηλαδή, στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

Μπροστά σ' αυτή την πραγματικότητα, η λαϊκή οργή στη μεγάλη διαδήλωση είναι ελπίδα για την προοπτική που οι «κολασμένοι της γης» θα κάνουν την έφοδο στο δικό τους ουρανό. Με την αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή πάλη σε κάθε χώρα, σε συνδυασμό με την κοινή τους δράση, ως το μονόδρομο για το γκρέμισμα της αντιδραστικής ΕΕ.

Ο λαός μας μπορεί να επιβάλει τη δική του θέληση, συσπειρωμένος στο δικό του κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης να ανοίξει το δρόμο για ρήξεις και βαθιές αλλαγές, για τη λαϊκή εξουσία. Είναι υπόθεση της ταξικής πάλης του μ' όλες τις μορφές της. Επιβάλλεται να εκφράσει αυτή του τη θέληση, να βαδίσει αυτό το δρόμο και με την ψήφο του, ενισχύοντας πολύμορφα το ΚΚΕ, αποδυναμώνοντας τα κόμματα του κεφαλαίου και τον οπορτουνισμό του ΣΥΝ.

Σ. Κ.