Να συμμετάσχουν μαζικά στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη στις 20-21 Μάη καλεί τους δημοσίους υπαλλήλους η «Ταξική Δημοσιοϋπαλληλική Συσπείρωση» (ΤΑΔΗΣΥ), ενώ σχετικά με την 24ωρη απεργία στις 20 του Ιούνη, που αποφάσισε η ΑΔΕΔΥ, ξεκαθαρίζει ότι οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ την κάνουν δική τους υπόθεση, προτάσσουν τα γνήσια αιτήματα των εργαζομένων και την οργανώνουν αυτοτελώς σε αντιπαράθεση με την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ.

Με κεντρικό σύνθημα: Ενάντια στη συνολική κυβερνητική πολιτική του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενάντια στον κυβερνητικό συνδικαλισμό. Στο κάλεσμά της, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζει:

«Στις 19-20-21 Ιούνη, στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Θεσσαλονίκη, η κυβέρνηση της χώρας μας, και ως ευρω-προεδρεύουσα, μαζί με τους άλλους ευρωενωσιακούς πρωθυπουργούς, θα επιθεωρήσουν τις μέχρι τότε αντιλαϊκές πολιτικές τους, θα απεργαστούν και θα χαλκεύσουν νέα αντεργατικά και αντι-κοινωνικοασφαλιστικά μέτρα.

Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση, οι ταξικές δυνάμεις, το ΠΑΜΕ, αντιτάσσει μέτωπο αγώνων σύγκρουσης και ρήξης με τη συνολική κυβερνητική πολιτική του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Σ' αυτά τα πλαίσια, κάνει δική του υπόθεση και την 24ωρη απεργία που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ για τις 20 του Ιούνη και προτάσσει τα γνήσια αιτήματα των Δημοσίων Υπαλλήλων. Οργανώνει αυτοτελώς αυτήν την απεργία σε αντιπαράθεση με την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, που, αφού πρώτα συμφώνησε στο γενικό στρατηγικό αντεργατικό πολιτικο-οικονομικό στόχο του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τώρα εξαγγέλλει "απεργίες" τυπικά ενάντια σε επιμέρους συνέπειες αυτής της γενικής πολιτικής στρατηγικής, ενώ, στην ουσία, με το περιεχόμενο αυτών των απεργιών ενσωματώνει τα αιτήματα των εργαζόμενων στις αντεργατικές κυβερνητικές επιλογές.

Ετσι, και μ' αυτήν την απεργία, μετά και την 24ωρη απεργία στις 19 Μάη, επιδιώκει να ολοκληρώσει τον εκφυλισμό και διασυρμό του όπλου της απεργίας, να δώσει "γην και ύδωρ" στην κυβέρνηση και να παραδώσει τους εργαζόμενους στο Δημόσιο "ως πρόβατο επί σφαγή". Γι' αυτό κάνει "απεργία" μεν, αλλά την ίδια μέρα της "απεργίας" αναχωρεί στο Λιτόχωρο, για να αναλωθεί σε μια "Διάσκεψη" νομιμοποίησης της συναίνεσής της με τα νέα αντιδημοσιοϋπαλληλικά κυβερνητικά μέτρα.

Το ταξικό κίνημα καταγγέλλει και καταδικάζει αυτήν την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, που κι αυτήν την απεργία την ενσωματώνει στην κυβερνητική πολιτική και τη θέλει ως όπλο διαπραγμάτευσης των όρων υποταγής των εργαζομένων στο Δημόσιο.

Εμείς, στη βάση, αντιπαλεύοντας μια τέτοια πολιτική, να κάνουμε και αυτήν την απεργία αγώνα σύγκρουσης και ρήξης με τη συνολική κυβερνητική πολιτική του κεφαλαίου διεκδικώντας:

• 1.050 ευρώ ο κατώτατος μισθός και ανάλογες αυξήσεις για όλα τα κλιμάκια.
• Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση - Υγεία.
• ΟΧΙ στα νομοσχέδια της μερικής απασχόλησης, της αποσύνδεσης συντάξεων - μισθών.
• ΟΧΙ στο μισθολόγιο της νέας μόνιμης λιτότητας και του αυταρχισμού, της σύνδεσης μισθού παραγωγικότητας - χειραγώγησης και της επέκτασης του εργάσιμου βίου.
• Αμεση απόδοση όλων των αναδρομικών του οικογενειακού επιδόματος.
• Κατάργηση των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ».

Το ερώτημα που προκύπτει είναι: Αυτή η προοπτική πρέπει να μας κάνει όλους ευτυχείς (όπως την κυβέρνησή μας) ή καχύποπτους, όπως εμάς στην ΚΕΘΑ; Μήπως δηλαδή οι άνθρωποι που χειρίζονται τα εθνικά μας θέματα, την εξωτερική πολιτική, την άμυνα της πατρίδας μας, ξέρουν κάτι παραπάνω; Και πιστεύουν, πως έτσι υπερασπίζονται καλύτερα και την κυριαρχία μας στη στεριά, τη θάλασσα και τον αέρα;

Και από την άλλη πλευρά μήπως (ρωτάμε μήπως) μειώθηκαν οι φρουρές και τα πολεμικά αεροπλάνα που είχαμε στα νησιά του Αιγαίου για προστασία τους;