Τα παραπάνω ερωτήματα απηύθυνε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας, στον προεδρεύοντα του Συμβουλίου και αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Τ. Γιαννίτση, σε πρόσφατη συνεδρίαση της Ευρωβουλής. Και απάντηση δεν πήρε καμία. Τι μπορούσε να πει, άλλωστε...
Δυόμισι περίπου μήνες έχουν περάσει από τα εγκαίνια του νέου σταθμού του ΗΣΑΠ στην Ομόνοια και ήταν αρκετές οι τελευταίες ανοιξιάτικες βροχές για να μαζεύουν το νερό με τους κουβάδες. Οι υπεύθυνοι του ΗΣΑΠ καταγγέλλουν ότι υπεύθυνη για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση είναι η Εταιρεία Ενοποίησης Αρχαιολογικών Χώρων Αθήνας, η οποία έχει αναλάβει τη διαμόρφωση της πλατείας Ομονοίας και τη στεγανοποίησή της. Κι απ' ό,τι φαίνεται έχουν δίκιο. Ετσι κι αλλιώς, όμως, τα προβλήματα παραμένουν και, σίγουρα, θα γίνουν πολύ περισσότερο έντονα το φθινόπωρο και, ιδιαίτερα, το χειμώνα, χωρίς να λογαριάσουμε τα τεράστια ποσά που έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα για την ανάπλαση της πλατείας, αλλά και του σταθμού της Ομονοίας. ΄Η το 'καναν επίτηδες, για να επαναλάβουν τα εγκαίνια, λίγο πριν τις εκλογές..;
Ανά τον κόσμο περιόδευε τις μέρες αυτές ο Τζ. Μπους και ανάμεσα στα διάφορα που ανέφερε ήταν και η δήθεν προσήλωση των ΗΠΑ στις δημοκρατικές αξίες και αρχές. Την ίδια στιγμή, εκατοντάδες μετανάστες, στη μεγάλη τους πλειοψηφία Αραβες και μουσουλμάνοι, κρατούνται αυθαίρετα στις ΗΠΑ, συχνά κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, επί ολόκληρους μήνες. Το απαράδεκτο και αντιδημοκρατικό αυτό γεγονός αποκαλύφθηκε από τη δημοσιοποίηση έκθεσης επιτροπής του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με όσα γράφει ο γενικός επιθεωρητής του υπουργείου, Γκλεν Φάιν, στο Μητροπολιτικό Κρατητήριο του Μπρούκλιν, στη Νέα Υόρκη, πολλοί αλλοδαποί, στην πλειονότητά τους Πακιστανοί, κρατούνται επί μήνες χωρίς να γνωρίζουν για ποιο πράγμα κατηγορούνται, σε συνθήκες πλήρους απομόνωσης από τους οικείους και τους δικηγόρους τους και με αναμμένα τα φώτα επί 24ώρου βάσεως. Ο Φάιν καταγγέλλει ότι 54, από τους 762 κρατούμενους μετανάστες, κρατούνται για μία περίοδο που υπερβαίνει το όριο των 90 ημερών που καθορίζει ο αμερικανικός «αντιτρομοκρατικός» νόμος, ενώ άλλοι 130 δεν έχουν καν δικηγόρο.
Η έκθεση κάνει, εξάλλου, λόγο για άσκηση προφορικής και σωματικής βίας κατά των κρατουμένων, κυρίως στις περιοχές της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον. Τέλος, να θυμίσουμε ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, Τζον Ασκροφτ, έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα από οργανώσεις προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ και το εξωτερικό. Τα σχόλια περιττεύουν...
Ενάμισης και πλέον χρόνος έχει περάσει από τον πόλεμο των ΗΠΑ εναντίον του Αφγανιστάν κι όπως δείχνουν τα γεγονότα ο εμφύλιος πόλεμος έχει για τα καλά εγκατασταθεί στην πολύπαθη αυτή χώρα. Οι ΝΑΤΟικές κατοχικές και κυβερνητικές δυνάμεις εμπλέκονται συχνά σε μάχες με αντάρτες Ταλιμπάν - η μεγαλύτερη των 15 τελευταίων μηνών έγινε πρόσφατα, ενώ, προχτές, ένας καμικάζι σκότωσε τέσσερις Γερμανούς στρατιώτες - η εγκαταστημένη από τους Αμερικανούς κυβέρνηση Καρζάι ελέγχει ουσιαστικά μόνο την πρωτεύουσα και οι πολέμαρχοι κάνουν κουμάντο στις διάφορες επαρχίες, ενώ δεν είναι σπάνιες και οι μεταξύ τους ένοπλες αναμετρήσεις.
Οι ρίζες, βέβαια, της κατάστασης αυτής δε βρίσκονται στον τελευταίο εγκληματικό πόλεμο των ΗΠΑ, ούτε στο καθεστώς των Ταλιμπάν, αλλά πηγαίνουν αρκετά πιο πίσω, στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Οταν οι ΗΠΑ, σε συνεργασία με το Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία και άλλα φιλοαμερικανικά αραβικά καθεστώτα σχεδίασαν και έβαλαν σε εφαρμογή την επιχείρηση ανατροπής του τότε λαϊκοδημοκρατικού καθεστώτος του Αφγανιστάν και, ταυτόχρονα, την πλαγιοκόπηση της Σοβιετικής Ενωσης. Οταν μάζεψαν, εκπαίδευσαν, χρηματοδότησαν και εξόπλισαν τους κάθε λογής φανατικούς ισλαμιστές, τύπου Οσάμα Μπιν Λάντεν και συγκρότησαν τις αντάρτικες ομάδες των «ιερών πολεμιστών» - των μουτζαχεντίν, ανάμεσά τους και αυτές των Ταλιμπάν. Τότε ξεκίνησε η επιστροφή του Αφγανιστάν στην εποχή του Μεσαίωνα. Και ποιοι ευθύνονται γι' αυτό είναι ολοφάνερο.
Οσο για την κοινή τους εκτίμηση περί μέτρων ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, της επιχειρηματικότητας γενικότερα, κλπ., κλπ., όλοι καταλαβαίνουμε περί τινος ακριβώς πρόκειται. Αυτές οι λέξεις και οι όροι μεταφράζονται στο λεξιλόγιο και των δύο ως περιορισμός των εργασιακών δικαιωμάτων.
Τώρα, κάτι «κροκοδείλια δάκρυα» περί της ανεργίας, μόνον ως ανέκδοτο μπορούν να εκληφθούν. Μιλάμε για την κυβέρνηση που συναίνεσε χτες στο κλείσιμο της ΠΑΛΚΟ, αθετώντας και τις ίδιες τις συμφωνίες του υπουργείου Εργασίας με τους ιδιοκτήτες.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να πούμε, η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών έχει κάνει πλήρη ανάλυση της κατάστασης που επικρατεί στην Τουρκία και δημοσιοποιεί κιόλας τις απόψεις της βιαστικά βιαστικά.
Τόσο πλήρη που έσπευσε χτες να δηλώσει διά μέσου του εκπροσώπου Τύπου, ότι ουδεμία σχέση έχει η τουρκική κυβέρνηση με την παρενόχληση αεροσκάφους της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» στο Αιγαίο. Ολ' αυτά είναι «κόλπα» των στρατηγών της Αγκυρας...
Τι θα έλεγαν την επόμενη φορά, να περιμένουν πρώτα ...να πάρει η τουρκική κυβέρνηση με δηλώσεις της αποστάσεις - τουλάχιστον - απ' αυτά τα φαινόμενα και μετά να την ανακηρύξουν άμοιρη ευθυνών;
Οχι τίποτε άλλο, αλλά και η τουρκική κυβέρνηση, όπως και το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, έχουν εκπροσώπους Τύπου. Μην τους αφήσουμε άνεργους τους ανθρώπους!ΤΩΡΑ ΦΤΑΙΝΕ τα ...φρούτα για τον πληθωρισμό, που βρίσκεται και πάλι στο 3,8% (σύμφωνα με τις δικές τους μετρήσεις). Προχτές φταίγανε τα ζαρζαβατικά και μεθαύριο θα φταίνε τα καύσιμα που θα πωλούνται ακριβότερα λόγω θερινών διακοπών κι ας μας παρουσιάζουν ευχολόγια για το αντίθετο.
Πάντα θα βρίσκουν κάποια δικαιολογία για την ακρίβεια, ποτέ όμως τη δική τους πολιτική για την «απελευθέρωση» των αγορών. Κι ας ευθύνεται αυτή η τελευταία, πρωτίστως, για τις τιμές, που αυξάνονται με ρυθμούς πολύ μεγαλύτερους απ' ό,τι οι εξευτελιστικές αυξήσεις στα μεροκάματα και στις συντάξεις.
«- Γιατί με χτυπάς, αφού δε μίλησα. - Είναι, για το ...αν θα μίλαγες!»