Εχουν μετατρέψει τους μικρομεσαίους αγρότες σε «ιδανικούς αυτόχειρες», μαθαίνοντάς τους στην αρχή να θεωρούν επιτυχία και σκοπό της ζωής τους την ανεύρεση μιας θέσης στις χωματερές για τους κόπους τους, ενώ σήμερα τους βάζουν μπροστά «στις προκλήσεις του ευρωπαϊκού και διεθνούς ανταγωνισμού».

Εχουν παραδώσει τον πολιτισμό και ό,τι αυτός συνεπάγεται, για το σήμερα και πολύ περισσότερο για το αύριο, στις πολυεθνικές των σόου μπίζνες, των ριάλιτι και της παραγωγής κάθε λογής «ποπ σταρς», καταδικάζοντας τη νεολαία στο βόρβορο της υποκουλτούρας και στην «ψυχαγωγία» του «ορθάδικου».

Εχουν αναγάγει την υποκρισία, τη διγλωσσία και την κοροϊδία σε εθνικό σπορ, κυνηγώντας με μανία οποιονδήποτε λέει την αλήθεια, οποιονδήποτε θεωρεί αξίες και υπερασπίζεται την τιμιότητα, την ειλικρίνεια και την ντομπροσύνη.

Και πολλά πολλά ακόμη. Κι έρχεται ο Κ. Σημίτης, μερικούς μήνες πριν τις εκλογές, να πάρει πρωτοβουλίες, για τον «εκσυγχρονισμό και την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος»..!

Προφανώς, δεν έχει πάτο η κατηφόρα της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ...

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι και η οικογένειά του ελέγχουν σήμερα, ανάμεσα σε άλλα και τα εξής: Το 70% της ιταλικής τηλεοπτικής αγοράς άμεσα, ως ιδιοκτήτες του ομίλου «Μεντιασέτ» και το 20% έμμεσα, μέσω της επιρροής στην κρατική τηλεόραση (RAI). Ελέγχουν, επίσης, τον μεγαλύτερο ιταλικό εκδοτικό οίκο («Μοντατόρι») και την εφημερίδα «Ιλ Τζιορνάλε», η οποία έχει μία από τις μεγαλύτερες κυκλοφορίες στην Ιταλία, επιχειρήσεις παραγωγής και διάθεσης κινηματογραφικών και τηλεοπτικών ταινιών και ραδιοφωνικούς σταθμούς. Και επειδή η ιταλική νομοθεσία απαγορεύει στην οικογένεια Μπερλουσκόνι να επεκτείνει την αυτοκρατορία της στον τομέα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, η κυβέρνηση προωθεί στην ιταλική Βουλή νομοσχέδιο, το οποίο καταργεί τους όποιους υπάρχοντες σήμερα περιορισμούς. Βλέπετε, ο «καβαλιέρε» - όπως ονομάζουν τον Σ. Μπερλουσκόνι - θέλει να επεκταθεί στο χώρο του ραδιοφώνου, όπως και σ' αυτόν της συνδρομητικής τηλεόρασης, συνεργαζόμενος με τον Ρούπερτ Μέρντοχ, τον γνωστό Αμερικανο-αυστραλό μεγιστάνα των ΜΜΕ και ένθερμο οπαδό των «αντιτρομοκρατικών πολέμων» και του Τ. Μπλερ.

Πάντως, ο Σ. Μπερλουσκόνι, που την περίοδο αυτή κατέχει και την προεδρία του ευρωπαϊκού συμβουλίου, υποσχέθηκε προχτές στους εργαζόμενους και τους λαούς των χωρών - μελών της ΕΕ ότι θα έχουν, μέχρι το τέλος του χρόνου, ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, που θα κατοχυρώνει τα δικαιώματά τους. Οπως καταλαβαίνετε, η άκρατη υποκρισία δεν είναι ελληνικό μόνο φαινόμενο...

«Σ' αυτό το νησί, η ελευθερία και η ζωή εκλάπησαν και πουλήθηκαν... Μια από τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές ιστορίες όλων των αιώνων ήταν επίσης ένα απ' τα μεγαλύτερα εγκλήματα της ανθρωπότητας». Αυτές ήταν, όλες κι όλες, οι αναφορές του Αμερικανού Προέδρου, Τζ. Μπους, καθώς στάθηκε για λίγο προχτές σε μια σενεγαλέζικη ακτή, απ' όπου, κάποτε, κατά εκατοντάδες «φόρτωναν» στα καράβια τους αλυσοδεμένους μαύρους δούλους για την Αμερική.

Σε 20 και πλέον εκατομμύρια υπολογίζονται οι Αφρικανοί, που πήραν τότε το δρόμο της δουλείας. Τόπος προορισμού ήταν οι τότε αμερικανικές βρετανικές αποικίες και κατόπιν ανεξάρτητες Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Και, βέβαια, η απλήρωτη και εξουθενωτική δουλιά των δεκάδων εκατομμυρίων σκλάβων αποτέλεσε ένα σοβαρότατο παράγοντα διαμόρφωσης της μεγάλης συσσώρευσης πλούτου στα πρώτα βήματα του νεογέννητου τότε αμερικανικού καπιταλισμού.

Σήμερα, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μιλά για την εποχή εκείνη - μέσω του Τζ. Μπους - με το ύφος ενός απλού θεατή. Λες και δεν έχει την παραμικρή σχέση και ανάμειξη στην υπόθεση. Λες και ο απροσμέτρητος πλούτος, που έχουν σωρεύσει οι αμερικανικές πολυεθνικές, δεν είναι ποτισμένος - εκτός των άλλων - με το αίμα εκατομμυρίων δούλων...