ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δίκιο έχουν και οι δυο...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η κυβέρνηση «ξεπουλά τα ασημικά της οικογένειας, χωρίς όρους και προϋποθέσεις». Η εκτίμηση ανήκει στη ΝΔ, σύμφωνα με την προχτεσινή δήλωση του αρμόδιου για θέματα οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη. Η πολιτική της ΝΔ είναι πλήρως υποταγμένη στην αγορά και θέλει να ξεπουλήσει τα πάντα, απαντά η κυβέρνηση, υπερασπιζόμενη τις δικές της μετοχοποιήσεις...

Στην ουσία, πάντως, έχουν και οι δυο δίκιο. Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και επιχειρήσεων στο μεγάλο κεφάλαιο, είτε χωρίς όρους, είτε με ψευτο-όρους, αποτελεί βασικό στοιχείο των αντιλαϊκών πολιτικών τους. Οπως ακριβώς συμβαίνει και με τους απανταχού ομοϊδεάτες τους, συντηρητικούς και σοσιαλδημοκράτες, είτε στην Ευρώπη είτε αλλαχού. Και δε συμπλέουν μόνο σ' αυτό το ζήτημα. Συμπλέουν και στη σκληρή μονόπλευρη λιτότητα σε βάρος των εργαζομένων, στις κάθε λογής «απελευθερώσεις» και τις σχετικές διαρθρωτικές αλλαγές, στην επέκταση της μερικής απασχόλησης και στο μοίρασμα της κάθε δουλιάς σε δυο και τρεις εργαζόμενους, στην πολύμορφη ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, στη λογική της αγοράς και των νόμων της, των ευρωμονοδρόμων και της νέας τάξης, κλπ., κλπ.

Αυτή είναι η αλήθεια, η οποία έχει γίνει σήμερα λίγο - πολύ φανερή και δε δικαιολογεί ούτε αυταπάτες, ούτε ψεύτικες ελπίδες από τους εργαζόμενους.

Φαινόμενα των σύγχρονων καιρών

Σε άλλες εποχές ούτε καν θα το σκέφτονταν, αλλά στους σύγχρονους καιρούς του «μπάτε σκύλοι αλέστε...» δίνουν και συνέντευξη Τύπου, και όχι μόνο. Για τους εκπροσώπους του λεγομένου Ιδρύματος Ελληνισμού μιλάμε, οι οποίοι θέλουν να αγοράσουν την «Ολυμπιακή Αεροπορία», έχουν χρήμα - δολάρια παρακαλώ... - με ουρά και μεγαλεπήβολα αναπτυξιακά σχέδια, όπως λένε, κλπ., κλπ., αλλά δε δίνουν ούτε καν τη διεύθυνση ή το τηλέφωνο του Ιδρύματος στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα δεν έχουν ούτε καν ένα μικρό γραφείο, αλλά «δανείζονται» τα γραφεία και τα φαξ της ΟΣΥΠΑ - για λόγους επικοινωνιακής εξυπηρέτησης - ο πρόεδρος της οποίας ήταν παρών και στη συνέντευξη Τύπου...

Είπαμε, αυτά συμβαίνουν στους καιρούς της αγοράς και του «μπάτε σκύλοι αλέστε...».

Μεγαλώνει και όχι μόνο το δημόσιο χρέος

Στην περισσότερο εντατική υλοποίηση της πολιτικής εκποίησης των δημοσίων επιχειρήσεων και δημόσιας περιουσίας γενικότερα, προχωρά τελευταία η κυβέρνηση, όπως φανερώνει η καθημερινή της πρακτική. Και μπορεί, ορισμένοι υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, να δικαιολογούν - συνήθως ανεπισήμως - το ξεπούλημα αυτό, με την ανάγκη μείωσης του δημοσίου χρέους, αλλά η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Ούτε αυτό μειώνεται. Τουλάχιστον, 32 δισεκ. ευρώ (περίπου 11 τρισεκ. δρχ.) δανείστηκε φέτος το ελληνικό Δημόσιο, έναντι 30,1 πέρυσι. Και όχι μόνο θα δανειστεί ακόμη περισσότερα, αλλά, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς ο όγκος του χρέους, που βρίσκεται στα χέρια των ξένων χρηματιστηριακών ομίλων και πολυεθνικών. Και τούτο συμβαίνει, παρότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μικρότερη βαθμολόγηση της πιστοληπτικής της ικανότητας από τις εταιρίες Moodys και Standard & Poors. Οχι μόνο δηλαδή η χώρα, άρα και οι πολίτες της, χρεώνονται όλο και περισσότερο, αλλά και μεγαλώνουν οι κίνδυνοι, που ενέχει το γεγονός της μεταφοράς μεγάλου τμήματος του ελληνικού δημόσιου χρέους στα χέρια ξένων κερδοσκοπικών ομίλων.

Οσο για το τι γίνονται τα τεράστια ποσά, που δανείζεται το ελληνικό Δημόσιο, το αφήνουμε στη... φαντασία σας.

Διαγκωνισμός ... ανευθυνότητας

Οψιμη «αγωνία» για τη δημιουργία εντυπώσεων διακατέχει τις τελευταίες μέρες τόσο τη διοίκηση της ΔΕΗ όσο και τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ), με αφορμή την πολυήμερη διακοπή ρεύματος στην Κάσο. Οι δυο συναρμόδιες αρχές για τη διαχείριση της ηλεκτροδότησης της χώρας ερίζουν στις πλάτες των κατοίκων του νησιού, που αντιμετώπισαν τις συνέπειες των όποιων παραλείψεων, σφαλμάτων ή μη, διακηρύσσοντας η καθεμιά από τη μεριά της με ανακοινώσεις και διαρροές ότι για το «έγκλημα» δε φέρουν ευθύνη. Οταν όμως πρόκειται για τις διανομές των κερδών από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας στους μετόχους κανένας λόγος δε γίνεται για παραλείψεις και λάθη. Εκεί, όλα πάνε «ρολόι».

Τα ... αδειούχα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΔΕΝ ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΛΑ, εξαφανίστηκαν στην κυριολεξία η Αθηναίοι! Μερικές ώρες μόνο χρειάστηκαν για να αδειάσει η πόλη και να γεμίσουν οι εθνικές οδοί, τα πλοία, τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ και τα αεροπλάνα. Ευτυχώς δεν υπήρξαν, πάντως, πολλά προβλήματα.

Περάστε, λοιπόν, όσο καλύτερα μπορείτε, μη σκέφτεστε και μη σκοτίζεστε για όσα αφήνετε πίσω σας. Ούτως ή άλλως... εκεί θα τα βρείτε όταν γυρίσετε, ίσως όμως μπορέσετε να τα δείτε με «άλλο μάτι».

ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΤΟΛΕΣ ραδιοβιοχημικού πολέμου παρέδωσε στους άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας που εμπλέκονται στην ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων ο Αμερικανός πρέσβης Τόμας Μίλερ. Τόνισε, μάλιστα, τη συμβολή των αμερικανικών υπηρεσιών στην εκπαίδευση των ελληνικών Σωμάτων Ασφάλειας.

Δε λέμε, καλή η ιδέα του, αλλά ποιος, υποθέτει ότι, θα μας βομβαρδίσει με ραδιοβιοχημικά όπλα, αφού το Ιράκ - το οποίο υποτίθεται πως είχε - βρίσκεται πλέον υπό την κατοχή τους; Αν καθίσουμε να το σκεφθούμε λίγο, οι μόνοι από τους οποίους θα μπορούσαμε να κινδυνεύουμε είναι... οι Αμερικανοί. Εχουν το μεγαλύτερο ραδιοβιοχημικό οπλοστάσιο του πλανήτη.

Πάντως, αυτή η γενικότερη «αρωγή» των Αμερικανών στην Ελληνική Αστυνομία μόνο θετικές σκέψεις δεν μπορεί να προκαλέσει. Ποιος, άραγε, θα ήθελε να δει την Αθήνα να έχει τη μορφή της αστυνομοκρατούμενης Νέας Υόρκης; Εκεί πια δε μιλάμε για τη μεγαλύτερη πόλη αλλά για το μεγαλύτερο... στρατόπεδο του κόσμου.

ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ των «23» βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που αντιδρούν στους χρηματιστηριακούς ελέγχους του Σημίτη, μπήκαν χτες οι Κυριάκος Σπυριούνης και Θόδωρος Κατσανέβας κι έτσι κατάφεραν να γίνουν «25»! Τώρα δε μένει παρά να μας πουν τι πρόκειται να κάνουν, γιατί αυτό στ' αλήθεια δεν το έχουμε καταλάβει...

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως πρόκειται για μια «σύμπραξη» ιδιαίτερα εύθραυστη αφού ούτε τα κίνητρα, ούτε οι λογικές, ούτε οι προτάσεις, ούτε και οι πρακτικές τους συμπίπτουν. Μάλλον με ένα συνονθύλευμα, χωρίς προσανατολισμό, έχουμε να κάνουμε.

Με μια εξαίρεση, βέβαια. Ισως, το μόνο που τους ενώνει, είναι η επικείμενη εκλογική μάχη. Από κει και πέρα, ανεξάρτητα από τις στοχεύσεις του καθένα, λειτούργησε το γνωστό σε όλους «η ισχύς εν τη ενώσει»...

Οργή για το ανεπανόρθωτο

Σε κάθε έγκλημα ή παρεκκλίνουσα συμπεριφορά υπάρχει ο φυσικός αυτουργός και ο ηθικός αυτουργός. Και σύμφωνα με το νόμο τιμωρούνται και οι δύο. Τι γίνεται όμως όταν ο ηθικός αυτουργός είναι ένα υπουργείο Πολιτισμού; Καθημερινά βιώνουμε διάφορα ευτράπελα, που μπορεί όλοι να αναφωνούμε «μα είναι δυνατόν;», οι αυτουργοί όμως των ευτράπελων διατείνονται ότι είναι οι «θεματοφύλακες της πολιτιστικής μας κληρονομιάς». Το υπουργείο Πολιτισμού - όπως αναγράφεται στο ιστορικό της ιστοσελίδας του - «είναι ο κρατικός φορέας, ο υπεύθυνος για την προστασία, διάσωση, ανάδειξη και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς...».

Είναι το υπουργείο εκείνο το οποίο επέτρεψε, στην ουσία, την κατεδάφιση του σπιτιού του Γιάννη Σκαρίμπα στη Χαλκίδα. Η άδεια κατεδάφισης της οικίας, στην οποία διέμενε έως το θάνατό του ο λογοτέχνης Γιάννης Σκαρίμπας, χρονολογείται από το Νοέμβρη του 2002, ενώ μόλις πριν τρεις μέρες έδωσε εντολή ακύρωσης της κατεδάφισης ο υπουργός Πολιτισμού. Η συνέχεια είναι γνωστή. Το ιστορικό κτίριο δεν υπάρχει πια. Είναι αυτό το υπουργείο το οποίο καταστρέφει τον σημαντικότερο αρχαιολογικό χώρο της Ελλάδας και έναν από τους σημαντικότερους του κόσμου, της Ακρόπολης και της ευρύτερης περιοχής, συμπεριλαμβανομένου και του Μακρυγιάννη, μετά τα σημαντικά ευρήματα από τις ανασκαφές. Θα καταστραφεί άμεσα, μέσω της διάλυσης των ευρημάτων και έμμεσα, μέσω της βλάβης που θα προκληθεί από το ογκωδέστατο μουσείο δίπλα στον Παρθενώνα.

Μπορεί ο υπουργός τη χτεσινή κατεδάφιση να τη χαρακτηρίζει «κραυγαλέα παραβίαση του νόμου, που συνεπάγεται αυστηρές διοικητικές και ποινικές κυρώσεις», δε μετριάζει, όμως, την οργή για μια πράξη ή παράλειψη που οδήγησε στο ανεπανόρθωτο. Και πού είναι όσα ο νόμος 3028 (Ιούνης 2002) για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς ορίζει ότι «η προστασία συνίσταται στον εντοπισμό, έρευνα, καταγραφή, στη διατήρηση και αποτροπή της καταστροφής, κλπ.»; Τι από τα παραπάνω έπραξε στην περίπτωση του σπιτιού του Σκαρίμπα το υπουργείο Πολιτισμού; Απενοχοποιήθηκε (;) με μια εντολή που δόθηκε επικίνδυνα καθυστερημένα και που τελικά παραβιάστηκε καθώς το ιδιωτικό συμφέρον είναι «ισχυρότερο» από το δημόσιο; Μπορεί να μην έδωσαν σημασία στο σπίτι του Σκαρίμπα γιατί δε θεωρούν ότι αποτελούσε «τουριστικό πλεονέκτημα», μια φράση εμφατική, που ακολουθεί πάντα τα τελευταία χρόνια τη λέξη και την έννοια του «πολιτιστικού».

Ολη η Ελλάδα έχει πολιτιστικά πλεονεκτήματα και το ΥΠΠΟ υποχρεούται να τα αναδείξει και όχι να τα καταστρέφει. Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί το ΥΠΠΟ και ο υπουργός να είναι απλά διαχειριστές των ευρωπαϊκών κονδυλίων και των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Συ είπας: «Οταν έχει να διαχειριστεί κανείς έναν τέτοιο πλούτο, είναι υποχρεωμένος να λαμβάνει πολλά μέτρα, να επενδύει πολλά κονδύλια και έτσι προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο την ευκαιρία του Γ΄ ΚΠΣ... Φυσικά, δίνουμε προτεραιότητα και έμφαση στα έργα που συνδέονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες...».

Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ