ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το «πακέτο»

Οι «διαρροές» προς τον Τύπο άρχισαν. Η κυβέρνηση ετοιμάζει, λένε, νέα «πακέτα παροχών». Θα εξασφαλιστούν αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων στο δημόσιο, αυξήσεις στις συντάξεις, προσλήψεις εργαζομένων σε τομείς των δημοσίων υπηρεσιών, αυξήσεις σε επιδόματα, φορολογικές απαλλαγές και άλλα τόσα. Τι τρέχει, λοιπόν; Αλλαξαν τα μυαλά των κυβερνώντων και τροποποιούν τη ρότα της πολιτικής τους, ή μήπως κάτω από τον πανικό της επερχόμενης εκλογικής ήττας αποφάσισαν να... κλείσουν το μάτι και στον εργάτη αυτής της χώρας;

Ούτε το ένα, ούτε το άλλο έχει οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα. Απλά, η κυβέρνηση εδώ και μερικά χρόνια έχει καθιερώσει να ξεκινά νωρίτερα το επικοινωνιακό παιχνίδι του αποπροσανατολισμού, γύρω από τα θέματα της οικονομικής πολιτικής. Συνήθως το ξεκινά από το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου, ενώ ειδικά φέτος, που είναι και προεκλογική περίοδος, ο καθένας καταλαβαίνει τι θα επακολουθήσει. Ετσι, κάνουν «είδηση» το ότι οι εργαζόμενοι θα πάρουν κάποια ευρώ αύξηση στο μισθό τους, παρουσιάζουν σαν σπουδαίο το επαίσχυντο γεγονός ότι ανοίγει ο δρόμος για προσλήψεις μερικώς απασχολούμενων στο δημόσιο, καμαρώνουν ότι θα αυξήσουν 6 με 7 ευρώ το ΕΚΑΣ και παρουσιάζουν ως μέγα προνόμιο ότι όσοι συνταξιούχοι δεν πληρώνουν φόρο, δε θα είναι στο εξής υποχρεωμένοι να υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις.

Αυτά είναι τα όρια της οικονομικής τους πολιτικής για την επόμενη χρονιά, αλλά χωρίς ντροπή, τόσο η κυβέρνηση όσο και ο φιλικά προσκείμενος σε αυτή Τύπος έχουν το θράσος να μιλάνε για «πακέτα παροχών». Σε μια εποχή που οι τιμές στα τρόφιμα, σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης και στις υπηρεσίες έχουν σταθεροποιηθεί σε πρωτοφανή για τα οικονομικά των εργατικών οικογενειών επίπεδα, ονομάζουν «παροχή» αυξήσεις μισθών και συντάξεων που ισοδυναμούν μ' ένα ροδάκινο τη μέρα. Σε μέρες που η ανεργία θερίζει, η νεολαία δεινοπαθεί για να βρει εργασία και κατέχουμε το ρεκόρ στη μακροχρόνια ανεργία, χαρακτηρίζουν «κοινωνικό μέτρο» το μοίρασμα της ανέχειας σε ακόμα περισσότερους εργαζόμενους, διευρύνοντας τους τομείς και τις υπηρεσίες όπου θα κυριεύσουν οι ...«απασχολήσιμοι».

Είναι πασιφανές. Ούτε με 5-10, ή με 20-30, αλλά ούτε με 40 και 50 ευρώ το μήνα είναι δυνατόν να αλλάξει κάτι στη θέση των εργαζομένων. Τα προβλήματα που έχουν συσσωρευτεί στα λαϊκά νοικοκυριά είναι τόσο οξυμένα, που ακόμα και η στοιχειώδης αντιμετώπισή τους προϋποθέτει την άμεση λήψη μέτρων. Μέτρα, όμως, που για να εξασφαλίζουν έστω την ελάχιστη ανακούφισή τους, θα πρέπει να κινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις από αυτές που επιλέγει η κυβέρνηση όταν επεξεργάζεται τις παραμέτρους της οικονομικής πολιτικής για την επόμενη χρονιά.

Ολοι μας ξέρουμε ότι να περιμένει κανείς κάτι τέτοιο από την κυβέρνηση, είναι μάταιο και χωρίς ουσία. Αυτή είναι ταγμένη να υπηρετεί με τον πιο δογματικό τρόπο τα συμφέροντα των εκπροσώπων του κεφαλαίου. Αρα οποιαδήποτε προοπτική θετική για τους εργαζόμενους και τις τύχες τους μπορεί να προέλθει μόνο μέσα από τη δική τους παρέμβαση, από την ανατροπή στους συσχετισμούς των δυνάμεων. Από την οργάνωση και την αγωνιστική διεκδίκηση λύσεων προς όφελος όλου του λαού.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Η «είδηση» και η διόρθωσή της...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οτι πιάστηκε μία γυναίκα - τρομοκράτισσα την ώρα που επιχειρούσε να μεταφέρει στη χώρα μας από τη Μόσχα ένα περίστροφο το μάθαμε όλοι σαν μια από τις πρώτες ειδήσεις στα τηλεοπτικά κανάλια. Η «είδηση» έλεγε πως η Παβλιουτσένκο - Τσατσάκη Ελένη συνελήφθη την Κυριακή 10 Αυγούστου στο αεροδρόμιο της Μόσχας, λίγο πριν επιβιβαστεί στην πτήση της «Ολυμπιακής» προς Αθήνα, με την κατηγορία ότι αποπειράθηκε να μεταφέρει παρανόμως στις αποσκευές της πυροβόλο όπλο. Χτες διαβάσαμε στα ψιλά μιας εφημερίδας και τη διόρθωση της «είδησης». «Το διακοσμητικό δίκαννο πιστόλι και το ναυτικό σπαθάκι ανήκαν στη θρυλική προγιαγιά της οικογένειας, Παβλιουτσένκο Λιουντμίλα, η οποία διακρίθηκε για τις ικανότητές της ως ελεύθερος σκοπευτής του Κόκκινου Στρατού εναντίον των ναζί εισβολέων». Δεν έκαναν, λοιπόν, λάθος οι αστυνόμοι της καπιταλιστικής Ρωσίας όταν έπιαναν την Ελένη για τρομοκράτισσα. Ηξεραν τι έκαναν. Οπως ξέρουν τι κάνουν κι αυτοί που ετοιμάζουν σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης να δικάσουν, λέει, τους μαχητές του Κόκκινου Στρατού ως όργανα του «ολοκληρωτικού κομμουνισμού»!

Δρυός πεσούσης... ώσπου να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.

«Μαγική» Ολυμπιάδα!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ααα! ΜΕ ΤΟΝ Ντένις Οσβαλντ αυτή τη φορά θα συμφωνήσουμε και μάλιστα ...φανατικά! Οντως, η Ολυμπιάδα που θα γίνει το 2004 θα είναι «μαγική»! Αν συνυπολογίσουμε δε ότι «συμπλέκεται» με την προεκλογική περίοδο, δεν μπορούμε παρά να εκτιμήσουμε ότι η «μαγεία» είναι δεδομένη...

Πάρτε, για παράδειγμα, τα κονδύλια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ιδίως όσον αφορά κάτι επιμέρους διαγωνισμούς. Ξεκινούν με έναν συγκεκριμένο αριθμό χρημάτων και ...ως διά μαγείας στο έργο πάνε μόλις τα μισά. Εκπληκτικό κόλπο!

΄Η το άλλο, με το ωράριο των καταστημάτων και κατ' επέκταση των εμποροϋπαλλήλων. Ενώ ένας υπάλληλος προβλέπεται για παράδειγμα να δουλεύει 8 ώρες, με το μαγικό ραβδί της Γιάννας (και τις νομοθετικές ρυθμίσεις που συζητά με τον Ρέππα) το ωράριο μπορεί να γίνει ...12 ώρες.

Οσο για τις προμήθειες και τα κέρδη των πολυεθνικών που εμπλέκονται στη διοργάνωση, εκεί η «μαγεία» φθάνει στο απόγειό της. Γιατί πώς αλλιώς κάτι μπορεί να πολλαπλασιάζεται με τέτοιους ρυθμούς;

Βεβαίως, το μέγα κόλπο της υπόθεσης - κι εδώ οι «ταχυδακτυλουργοί» θα τα δώσουν όλα - είναι οι ημέρες που θα διεξάγονται οι Αγώνες. Είναι εύκολο, νομίζετε, να «εξαφανίσουν» 5 εκατομμύρια Αθηναίους; Γιατί αυτό ακριβώς θέλουν να κάνουν. Για λόγους ασφάλειας, φυσικά.

ΔΕ ΛΕΜΕ καλώς ο εντυπωσιασμός, αλλά και λίγη ...ουσία δε βλάπτει. Για το σεισμό της Λευκάδας μιλάμε και για την πλήρη απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο θέμα των υποδομών από την πλευρά της κυβέρνησης.

Ακούμε διάφορες υποσχέσεις περί δανείων και εκτάκτων επιδομάτων (αν και όλοι γνωρίζουμε τη διαφορά μεταξύ ...υπόσχεσης και εφαρμογής), όμως κουβέντα για τους δρόμους και το νοσοκομείο του νησιού.

Αραγε, μετά το σεισμό οι αρμόδιοι δε διαπίστωσαν ότι υπάρχουν πράγματα που πρέπει άμεσα να βελτιωθούν και να εκπονηθούν συγκεκριμένα προγράμματα γι' αυτό; Κι αν όχι, τι άλλο πρέπει να γίνει για να το ...διαπιστώσουν;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο ορισμός της κοροϊδίας

Χιλιάδες Παλαιστίνιοι κρατούμενοι παραμένουν εντός των ισραηλινών φυλακών, πολλοί από αυτούς χωρίς καν να τους έχει απαγγελθεί κάποια συγκεκριμένη κατηγορία. Μερικά εκατομμύρια Παλαιστίνιοι φυτοζωούν στις πόλεις - φυλακές τους τα τελευταία δυόμισι χρόνια, υπό τη σκιά των ισραηλινών μαχητικών και τεθωρακισμένων που σκίζουν τον ουρανό, ισοπεδώνουν τα σπίτια τους, καταστρέφουν τις καλλιέργειές τους, χαράσσουν τους δρόμους τους, ξηλώνουν τις υποδομές τους. Μέσα σε λίγους μόνο μήνες μετά την έναρξη της Ιντιφάντα, όπως έχει επανειλημμένως καταγγείλει ο ΟΗΕ, η επιβίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας του παλαιστινιακού λαού άρχισε να εξαρτάται από τη διεθνή βοήθεια καθώς δεν υπήρχαν πλέον δουλιές, δεδομένης της απαγόρευσης κάθε μετακίνησης ανθρώπων και εμπορευμάτων.

Υπό αυτές τις συνθήκες, που φυσικά συνεχίζουν να επικρατούν μέχρι σήμερα, γίνεται προσπάθεια εφαρμογής του «οδικού χάρτη». Υπό αυτές τις συνθήκες, καλείται η παλαιστινιακή πλευρά να κάνει όλες τις αναγκαίες υποχωρήσεις προκειμένου να πειστεί η ισραηλινή ηγεσία ότι «θα πρέπει να εξετάσει το ενδεχόμενο να κάνει, επίσης, ορισμένα βήματα». Υπό αυτές τις συνθήκες, η ισραηλινή ηγεσία, για άλλη μια φορά, παίζει με τις διατυπώσεις, κάνει λογοπαίγνια, κρύβεται πίσω από τις έννοιες, αρνούμενη, ουσιαστικά, να προβεί σε οποιαδήποτε πραγματική υποχώρηση. Αλλωστε, ενδεικτική είναι και η εμπλοκή που προκάλεσε την προσωρινή αναβολή της ισραηλινής στρατιωτικής αποχώρησης από δύο πόλεις της Δ. Οχθης. Το Ισραήλ αρνούνταν να άρει τα οδοφράγματα πέριξ των πόλεων από όπου «θα αποχωρούσε». Για ποια αποχώρηση μιλάμε τότε και για ποιoν «οδικό χάρτη»; Ισως, ποτέ άλλοτε, οι λέξεις να μην είχαν τόσο κακοποιηθεί και χρησιμοποιηθεί ως εργαλεία μαζικής εθελοτυφλίας και προπαγάνδας...

Βαρύς φόρος αίματος

Ισπανοί εργάτες στα διυλιστήρια της εταιρίας «Repsol-YPF» στο Πουερτολάνο, 150 χιλιόμετρα νότια της Μαδρίτης, ξεκίνησαν τη Δευτέρα απεργία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το θάνατο 6 και το σοβαρό τραυματισμό 4 συναδέλφων τους από έκρηξη την προηγούμενη βδομάδα.

Οι περίπου 1.000 εργάτες που συμμετέχουν στην απεργία δουλεύουν για περίπου 60 μικρότερες εταιρίες οι οποίες έχουν συμβόλαια με τον ενεργειακό γίγαντα «Repsol». Οι εργάτες καταγγέλλουν ότι οι εργοδότες ποτέ δε δίνουν πολλή σημασία στην ασφάλειά τους και προσθέτουν ότι τα μέτρα ασφάλειας για τους εργάτες των μικρότερων εταιριών είναι πολύ χειρότερα από αυτά για τους εργαζόμενους της «Repsol».

Η εταιρία από τη μεριά της υποτίθεται ότι συμμετέχει στην έρευνα για τα αίτια της τραγωδίας αλλά δεν έκανε κανένα σχόλιο για την απεργία - θρήνο. Ενώ ο σύνδεσμος βιομηχάνων CEOE σε ανακοίνωσή του υπογράμμισε ότι η «Repsol» «εφαρμόζει πάντα τις απαιτούμενες προδιαγραφές»...