ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κραυγαλέες και βαριές ευθύνες

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΜΕΛΕΤΗ ΙΝΕ/ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - Βαθαίνουν οι κοινωνικές ανισότητες στην Ελλάδα». Αυτός ήταν ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ και, μάλιστα, στην πρώτη σελίδα της χτεσινής «Αυγής». Και δε λέμε, έτσι έχουν τα πράγματα. Ακόμη και τα επίσημα στοιχεία, τα οποία χρησιμοποιεί το ΙΝΕ στη μελέτη του, σ' ένα και μόνο συμπέρασμα οδηγούν: Κάθε χρόνο οι λίγοι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, ενώ τα εκατομμύρια των εργαζομένων της πόλης και του χωριού μένουν στη φτώχεια και στο κάθε φέτος και χειρότερα. Κι όλ' αυτά, παρά τη συνεχή και σημαντική αύξηση του παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, τη σοβαρή αύξηση της παραγωγικότητας κλπ., κλπ. Και να σκεφθείτε ότι η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη, αφού - όπως όλοι γνωρίζουν - τα επίσημα στοιχεία δεν έχουν και τόσο καλή σχέση μ' αυτή.

Το κρίσιμο ζήτημα, όμως, δε βρίσκεται στην ακριβή αποτύπωση της ζοφερής πραγματικότητας. Οταν ακόμη και ο επιστημονικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ διατυπώνει τα προαναφερόμενα συμπεράσματα, γίνονται περισσότερο κραυγαλέες και βαριές οι ευθύνες των πλειοψηφιών, που βρίσκονται στις ηγεσίες των δυο τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων. Ζήτημα, για το οποίο, βέβαια, δε λέει ούτε λέξη η «Αυγή», αφού οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΝ είναι συνένοχες και πρωτοστατούν στην πορεία της αγωνιστικής απραξίας, της ταξικής συναίνεσης και της υποταγής των εργαζομένων στις αυταπάτες της σύγκλισης και τους «μονόδρομους» της ΟΝΕ.

Με «ξένα κόλλυβα»

Εχει καταντήσει μονότονο, αλλά για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση ασκεί «κοινωνική» πολιτική με «ξένα κόλλυβα»! Και δεν αναφερόμαστε στο γεγονός, πως ακόμη και ο κρατικός προϋπολογισμός στο σύνολό του από χρήματα των εργαζομένων «σιτίζεται». Οχι, μιλάμε για κάτι ακόμη πιο χοντρό. Τόσο το επίδομα ενοικίου, όσο και οι κατοικίες που φτιάχνει ο ΟΕΚ, συμπεριλαμβανομένου του Ολυμπιακού Χωριού, στηρίζονται στις μηνιάτικες εισφορές των ίδιων των εργαζομένων. Και επειδή η συνεισφορά του κράτους στον ΟΕΚ είναι κάτι λιγότερο από συμβολική, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν μπορεί να κομπάζει ότι προσφέρει στους εργαζόμενους, αλλά θα έπρεπε να ντρέπεται ακόμη και να αναφερθεί στο θέμα, όπως κάνει στο διαβόητο «πακέτο» της. Να σε ...ευεργετούν με τα λεφτά σου και να πρέπει να πεις κι ευχαριστώ από πάνω δεν το πάει ούτε ο θεός...

Ωμή και απροκάλυπτη ψηφοθηρία

Στο 3,5% ανέρχεται το ποσοστό στο ΑΕΠ των κρατικών δαπανών για την Παιδεία στη χώρα μας, όταν ακόμη και ο μέσος όρος του αντίστοιχου ποσοστού των χωρών του ΟΟΣΑ ανέρχεται στο 5%. Την ίδια στιγμή, οι Ελληνες εργαζόμενοι πληρώνουν όλο και πιο ακριβά τη δήθεν δωρεάν δημόσια Παιδεία και, μάλιστα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία πληρώνουν πλέον αρκετά περισσότερα απ' όσα δίνει συνολικά το κράτος. Κι έρχεται τώρα ο Κ. Σημίτης, να καμαρώσει για την ...ενίσχυση των 2,7 ευρώ τη μέρα στις οικογένειες, που σπουδάζουν παιδιά εκτός τόπου κατοικίας και, μάλιστα, με προϋποθέσεις, που δεν έχουν ακόμη πλήρως διευκρινιστεί..!

Πάντως, αν νομίζετε, πως δε γνωρίζουν οι κυβερνώντες ότι το ενοίκιο και μόνο μιας γκαρσονιέρας κοστίζει 8 - 10 ευρώ τη μέρα, κάνετε λάθος. Βεβαίως και το γνωρίζουν και, μάλιστα, πολύ καλά. Οπως γνωρίζουν και πόσο ακριβώς κοστίζουν συνολικά οι σπουδές ενός παιδιού, είτε στον τόπο της κατοικίας του, είτε πολύ περισσότερο μακριά απ' αυτόν. Απλά, η προαναφερόμενη κυβερνητική εξαγγελία δεν έχει καμιά σχέση με οποιαδήποτε πολιτική «δωρεάν Παιδείας». Είναι ένα απροκάλυπτα ψηφοθηρικό μέτρο και μόνο.

Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους

Τις προάλλες, στις εκδηλώσεις που έγιναν στη Μακρόνησο, υπουργοί της κυβέρνησης έκαναν δηλώσεις, περί «αγωνιστών της ελευθερίας και της δημοκρατίας». Χτες, ο Κ. Σημίτης, μιλώντας στην εκδήλωση, για τα 29 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, έκανε λόγο, για «τον αυταρχισμό της φιλοσοβιετικής Αριστεράς», αναπαράγοντας -έστω και σε... εκσυγχρονισμένη εκδοχή- τα προβοκατόρικα «επιχειρήματα» της «επαράτου» του περασμένου αιώνα.

Πολύ κοντά ποδάρια είχαν οι κυβερνητικές εκδηλώσεις «τιμής και μνήμης» στη Μακρόνησο. Ας βγάλουν όλοι τα συμπεράσματά τους...

Ταξικό πακέτο

Σε ανύποπτο χρόνο, μεσούντος του καλοκαιριού, είχε κληθεί ο υπουργός Οικονομίας να απαντήσει, αν τα προεκλογικά μέτρα, που σχεδίαζε τότε η κυβέρνηση, εντάσσονταν σε μια λογική παροχολογίας. Απόλυτα ειλικρινής, ο Ν. Χριστοδουλάκης είχε απαντήσει τότε ότι ο σχεδιασμός των μέτρων γίνεται με τους όρους της αγοράς. Η ανακοίνωσή τους, την προηγούμενη Τρίτη, δικαίωσε πλήρως τις απόψεις του.

Το «κοινωνικό πακέτο» Σημίτη υπακούει και εξυπηρετεί πολλαπλούς στόχους. Ψηφοθηρία, υλοποίηση μέτρων «κοινωνικής πολιτικής» νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στην αγορά εργασίας, αλλά και στην αγροτική ύπαιθρο, είναι οι ευδιάκριτες στοχεύσεις των - κομμένων και ραμμένων στα μέτρα των αγορών - κυβερνητικών εξαγγελιών.

Οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι φτωχοί αγρότες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, κλπ., δηλαδή τα πιο φτωχά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, είναι τα μεγάλα θύματα του καπιταλισμού και των ταξικών πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης. Ερχεται το καπιταλιστικό κράτος σήμερα, μέσω των μέτρων που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, να μοιράσει μερικά ψιχία στους παρίες αυτής της ζωής. Οχι για λόγους ελεημοσύνης και μεγαλοψυχίας, αλλά με άμεσο στόχο τη διατήρηση κάποιου επιπέδου αγοραστικής δύναμης και με απώτερο την αποφυγή ανεξέλεγκτων κοινωνικών εντάσεων και μετατροπή της δυσαρέσκειας σε αμφισβήτηση της αντιλαϊκής πολιτικής και αποτροπή της έντασης της ταξικής πάλης.

Τα μέτρα για την «ενίσχυση της απασχόλησης» κινούνται αυστηρά στη λογική της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων. Οι ...μερικής απασχόλησης προσλήψεις, η απασχόληση ανέργων χωρίς αμοιβή, η επιδότηση εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών για απασχόληση ανέργων μητέρων, ή για όσες προσληφθούν για να αντικαταστήσουν γυναίκες που βρίσκονται στην περίοδο της κύησης και της λοχείας ενισχύουν τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Εμμεσα, επίσης, ομολογούν εδώ τη μοχθηρότητα του κεφαλαίου, το οποίο απαγορεύει με άγραφο νόμο, τόσο το γάμο, αλλά ακόμα περισσότερο την τεκνοποίηση. Στις περιπτώσεις αυτές, οι εργοδότες απλώς απολύουν όσες ...έκαναν το λάθος να παντρευτούν, ή να φέρουν στον κόσμο μια νέα ζωή.

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τους αγρότες απευθύνονται σε όλους, αλλά δεν ωφελούν όλους. Επιλογή όχι τυχαία. Το γιατί το καταλαβαίνει ο καθένας: Η μείωση του φόρου του πετρελαίου για γεωργικές χρήσεις, η κατάργηση του φόρου στις μεταβιβάσεις γεωργικής γης ευνοεί περισσότερο - για να μην πούμε καθ' ολοκληρία - τους κατόχους μεγάλων γεωργικών εκτάσεων. Με τέτοιας μορφής μέτρα, η κυβέρνηση επιδιώκει να επιταχύνει τις διαδικασίες συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στην αγροτική ύπαιθρο, να περάσουν η αγροτική γη και τα μέσα παραγωγής σε μια μικρή μειοψηφία μεγάλων καπιταλιστικών νοικοκυριών. Διαδικασία, η οποία περνάει μέσα από τη βίαιη απαλλοτρίωση της μικρής γεωργικής ιδιοκτησίας.

Για τους εργαζόμενους και όλους όσοι θίγονται από την οικονομική πολιτική, τα πραγματικά «κοινωνικά πακέτα» και η πολιτική ουσιαστικής στήριξής τους δεν μπορεί να περνά μέσα από τις πενταροδεκάρες που μοιράζονται. Ούτε, πολύ περισσότερο, από την οποιαδήποτε ανοχή απέναντι σ' αυτούς, κυβέρνηση και ΝΔ, που με την πολιτική τους έχουν προκαλέσει αρνητικότατες συνέπειες στο βιοτικό τους επίπεδο. Αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί με την κοινωνικοπολιτική λαϊκή πάλη. Ενα βήμα θα είναι ο καταποντισμός των κομμάτων του κατεστημένου στις εκλογές και η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.