ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 5 Σεπτέμβρη 2003
Σελ. /32
Κατάπτυστος αντικομμουνισμός Σημίτη

Η ομιλία του Κ. Σημίτη στην προεκλογική φιέστα που στήθηκε για την επέτειο των 29 χρόνων από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, αποτέλεσε μιας πρώτης τάξεως αφορμή να θυμηθούν οι παλιοί και να διδαχτούν οι νεότεροι, κυρίως οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, πως το μόνο που απέμεινε από το ΠΑΣΟΚ της 3ης Σεπτέμβρη του 1974 είναι η έφεσή του στη δημαγωγία και την υποκρισία και το «εκ γενετής» ταλέντο του να καπηλεύεται αξίες και οράματα της αριστεράς και να τα μετατρέπει σε εύπεπτα συνθήματα μιας χρήσεως. Είπε πολλά ο πρωθυπουργός. Για «τους ακατάλυτους δεσμούς του ΠΑΣΟΚ με τα πιο ζωντανά και αγωνιστικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας», για το κατόρθωμά του να «συνθέσει τα οράματα και το αγωνιστικό πνεύμα αντιστασιακών της Κατοχής και των Λαμπράκηδων, εκφράζοντας τις αναζητήσεις των πολιτών που δε συγκινούνταν από τον αυταρχισμό της φιλοσοβιετικής Αριστεράς»...

Ωμός βιασμός της πραγματικότητας. Δε δικαιούται να μιλάει ο κ. Σημίτης στο όνομα των πιο ζωντανών και αγωνιστικών τμημάτων της κοινωνίας, γιατί αυτά σήμερα βρίσκονται στους δρόμους αντιπαλεύοντας την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Δε δικαιούται να μιλάει για τα αδικαίωτα οράματα της Αντίστασης και των Λαμπράκηδων, γιατί το κόμμα του δεν τα είδε παρά μόνο σαν μέσο χειραγώγησης συνειδήσεων και αναρρίχησής του στην κυβερνητική εξουσία. Δεν ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Ηταν και παραμένουν οράματα αυτής της «αυταρχικής φιλοσοβιετικής αριστεράς» και των ανθρώπων της, που λίγες μέρες πριν στελέχη του ΠΑΣΟΚ από τη Μακρόνησο υμνούσαν ως «αγωνιστές της δημοκρατίας και της ελευθερίας» και λίγες μέρες μετά ο αρχηγός τους φρόντισε να επανορθώσει, αποδεικνύοντας πού στοχεύουν οι υποκριτικές εκδηλώσεις σεβασμού στους κομμουνιστές και αγωνιστές της Αντίστασης. Αποδεικνύοντας ακόμη πως το ΠΑΣΟΚ σήμερα δεν αρκείται στο να εφαρμόζει την πολιτική της «Δεξιάς», αλλά καταφεύγει λόγω ένδειας επιχειρημάτων ακόμα και στην καταδικασμένη πλέον προδικτατορική ορολογία της.

Οι αφορισμοί βολεύουν το ΠΑΣΟΚ. Καλύπτεται πίσω απ' αυτούς για να μην απαντήσει και απολογηθεί για τους πολέμους, την αλλαγή συνόρων, τη συμμετοχή του ως κυβερνών κόμμα στη σφαγή του λαού της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, το καθεστώς κάτεργου στους τόπους δουλιάς, τους τρομονόμους, την καρατόμηση των λαϊκών δικαιωμάτων στη δουλιά, στη μόρφωση, στην Παιδεία, στην Υγεία, στον ελεύθερο χρόνο, για τις νέες δυνάμεις καταστολής που θωρακίζει η κυβέρνηση, για την ιδεολογική τρομοκρατία. Για όλα εκείνα που συνθέτουν το περιεχόμενο της «δημοκρατίας», για την οποία τόσο πολύ επαίρεται ο κ. Σημίτης. Αφορίζει ο πρωθυπουργός, γιατί μόνο σ' αυτό το επίπεδο μπορεί να αντιπαρατεθεί με την ιστορία, τις θέσεις και την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ.

Σ' αυτό τον τόπο, όμως, είμαστε λίγοι και γνωριζόμαστε καλά. Ο καθένας κρίνεται απ' όσα πράττει και όχι όσα λέει. Το ΚΚΕ δε χρειάζεται φυσικά διαπιστευτήρια ή εύσημα από τον Σημίτη. Αντίθετα, η αντικομμουνιστική επίθεση Σημίτη το τιμά. Την ταυτότητά του το ΚΚΕ την κουβαλά 85 χρόνια τώρα και είναι γραμμένη με αίμα, θυσίες, ανείπωτο ηρωισμό και αγώνες για τα λαϊκά δίκια και την Ελλάδα. Ας μην ιδρώνει ο κ. Σημίτης να τη «μουντζουρώσει». Δε θα τα καταφέρει. Οπως δε θα καταφέρει να κρύψει τη γύμνια και την προδοσία του ίδιου και του κόμματός του απέναντι σε αγώνες και οράματα ηρώων...


Β. ΝΙΕΡΡΗ

Τα στοιχεία και η πραγματικότητα

Γρηγοριάδης Κώστας

Ραγδαία είναι η μείωση της ανεργίας, δηλώνει η κυβέρνηση μετά τη δημοσιοποίηση των στοιχείων της ΕΣΥΕ, σύμφωνα με τα οποία το ποσοστό ανεργίας έπεσε από το 9,6% το β` τρίμηνο του 2002, στο 8,9% το αντίστοιχο φετινό τρίμηνο. Η κυβέρνηση προφανώς κλείνει τα μάτια στο γεγονός ότι ο μέσος όρος της ανεργίας για το 12μηνο ( Ιούλιος 2002 - Ιούνιος 2003) παραμένει ισχυρός και διαμορφώνεται στο 9,5%, ακόμη και μ' αυτά τα επίσημα και «μαγειρεμένα» στοιχεία της ΕΣΥΕ.

Και, βέβαια, πέρα από τις στατιστικές και πώς διαβάζει ο καθένας τα στοιχεία και τις εκτιμήσεις τους, αυτό που έχει αξία, είναι η πραγματική ζωή. Είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, και οι άλλοι τόσοι - ίσως και περισσότεροι - υποαπασχολούμενοι. Οι εκατοντάδες χιλιάδες, που περιφέρονται σε κλειστές πόρτες, εν μέσω μιας οικονομίας που «προοδεύει» και «αναπτύσσεται». Μόνο, που αυτή η «ανάπτυξη» δεν εξασφαλίζει δουλιά για όλους. Εχει πρώτιστο στόχο και επιδίωξή της το συνεχώς και μεγαλύτερο ξεζούμισμα των εργαζομένων, ώστε να μεγαλώνουν συνεχώς τα ήδη τεράστια κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτό επιβάλλει ο καπιταλιστικός και συνεχώς εντεινόμενος ανταγωνισμός.

Αποκαλυπτική σιωπή

Αλλαγή της εχθρικής πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση κατά των ΕΒΕ ζητά η ΓΣΕΒΕΕ, η οποία έθεσε το θέμα και στη ΝΔ χτες, κατά τη συνάντησή της με την ηγεσία της. Ωστόσο, από την πλευρά της ΝΔ δεν υπήρξε κανένα επίσημο σχόλιο μετά το τέλος της συνάντηση των δύο πλευρών. Αντίθετα, μια εκτεταμένη δήλωση ακολούθησε τη συνάντηση του Κ. Καραμανλή με τις καταναλωτικές οργανώσεις, καθώς το θέμα προσφέρεται για εύκολη και φτηνή δημαγωγία φιλανθρωπικού τύπου.

Περισσότερο δύσκολη ήταν η θέση της ΝΔ στο θέμα των μικρών Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων. Πώς να διαφοροποιηθεί απέναντι σε μια πολιτική που την εκφράζει απόλυτα; Πώς να εναντιωθεί στην υποστήριξη του μεγάλου κεφαλαίου που συνθλίβει τους μικρούς ΕΒΕ; Πρόκειται απλά για ένα ακόμη δείγμα της απόλυτης πολιτικής ταύτισης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που θα πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους μικρούς ΕΒΕ, ανεξάρτητα από την πολιτική και κομματική τοποθέτησή τους.

Μέτρα «μπούγιου»

Νερό, ζάχαρη, καφές, κούνημα και έτοιμος ο... φραπές, με πλούσιο, λευκό αφρό. Κάπως έτσι μεθόδευσε το σχεδιασμό και την ανακοίνωση του «κοινωνικού πακέτου» της η κυβέρνηση. Ομως, το πρόβλημα με τον αφρό του φραπέ είναι ότι όσο περνάει η ώρα αφυδατώνεται και «μαυρίζει». Το ίδιο συμβαίνει και με τα κυβερνητικά μέτρα.

Για παράδειγμα, τα κυβερνητικά επιτελεία δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στον πειρασμό της επανάληψης. Για να γεμίσουν το πακέτο συμπεριέλαβαν σ' αυτό και προηγούμενες εξαγγελίες τους, μικρής σημασίας αλλά χρήσιμες, για να κάνουν «μπούγιο», να συμπληρώσουν το θέαμα, να το «φουσκώσουν» και να το σερβίρουν.

Ετσι, στο τρισέλιδο κεφάλαιο με τίτλο «αγρότες και στήριξη υπαίθρου», μιάμιση σελίδα αναλώνεται στο ζήτημα των επιχειρήσεων στην Περιφέρεια. Εκεί, η κυβέρνηση ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους όχι για κάποιο νέο σχέδιο, αλλά για τη λειτουργία των Κέντρων Υποδοχής Επενδυτών και τα Περιφερειακά Κέντρα Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης, τα οποία εντάσσονται στα μέτρα που προωθεί η ΕΕ για τη λεγόμενη ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και απευθύνονται στους νέους επιχειρηματίες, ειδικά τους μικρούς. Αυτούς που το μεγάλο κεφάλαιο και η πολιτική της κυβέρνησης τους χτυπούν ανελέητα.

«... του ωραίου, του μεγάλου... » κέρδους

Ο ελληνικής καταγωγής χρυσός Ολυμπιονίκης της Αυστραλίας στη σκοποβολή, Μάικλ Ντάιμοντ (Μιχάλης Διαμαντάκης), δήλωσε ότι προτίθεται να αλλάξει το όνομά του και, μάλιστα, με επίσημη ληξιαρχική πράξη, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, να υιοθετήσει το όνομα ενός χορηγού, αν του προσφερθεί το «κατάλληλο ποσόν». Ο κ. Ντάιμοντ, που κέρδισε χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα το 1996 και στο Σίδνεϊ το 2000, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα της εφημερίδας «Σάντεϊ Τέλεγκραφ», μέσω της εταιρίας που τον εκπροσωπεί, έστειλε ειδικές επιστολές σε μεγάλες εταιρίες, με τις οποίες τούς κάνει γνωστή την πρόθεσή του να τον «βαπτίσουν» με το όνομά τους κατά τη διάρκεια των Αγώνων έναντι αμοιβής! Ο ίδιος ο Ντάιμοντ δηλώνει ότι «δεν είναι και κάτι το φοβερό! Αν οι μεγάλες εταιρίες θέλουν να διαθέσουν ένα αξιόλογο ποσόν, θα μπορούσα να αλλάξω, ακόμα και με ληξιαρχική πράξη, το όνομά μου, για όσο διάστημα διαρκούν οι Αγώνες. Αν με χορηγούσε η "Coca - Cola", για παράδειγμα, θα μπορούσα να λέγομαι Μάικολ Κόκα-Κόλα Ντάιμοντ»...

Μετά σου λέει ο ποιητής «...αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού». Οταν τα 'λεγε, βέβαια. Πριν καλοοργανωθεί ο καπιταλισμός και διακρίνει όλες τις δυνατότητες για κέρδη...

Τα ψηφοθηρικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ... Από την ...καλή διαχείριση του «κοινωνικού πακέτου» θα εξαρτηθεί, μεταξύ άλλων, το εκλογικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με τα πρωθυπουργικά λεχθέντα στο χτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο που μάλλον ήταν ...κομματικό συμβούλιο.

Ομως, ως καθηγητής, ο Κώστας Σημίτης πρέπει να είναι λίγο πιο συγκεκριμένος, ώστε να ξέρουν και οι υπουργοί του ποιο είναι το πλάνο: Πόσες δηλαδή ψήφους ανά ευρώ πρέπει να επιτύχει ο καθένας τους, ώστε να θεωρηθεί «αξιοποιημένο» το «πακέτο».

Τι να γίνει, φαίνεται ότι στο προεκλογικό «μάρκετινγκ» των καιρών μας θεωρούμαστε όλοι πια «πελάτες» πολιτικών προϊόντων και οι υπουργοί πωλητές, σε μια ομολογουμένως δύσκολη αγορά. Υπάρχουν και ανταγωνιστές με τα ίδια προϊόντα και μεθόδους, βλέπετε.

ΔΕ ΛΕΜΕ πως είναι κι εύκολη η δουλιά των κυβερνητικών στελεχών να πείσουν τους συνταξιούχους του ΙΚΑ και του ΟΓΑ ότι η αύξηση του ενός ευρώ τη μέρα θα φέρει τα πάνω - κάτω στη μίζερη ζωή τους. Τέλος πάντων, όμως, «ρίχνουν» ένα «τόσα δισεκατομμύρια ευρώ» και... κάτι κάνουν.

Αυτή που είναι για κλάματα είναι η ηγεσία της ΝΔ, η οποία και... αντιπολίτευση πρέπει να κάνει, και ψήφους να μαζεύει, και - κυρίως - να στείλει μηνύματα στους «έχοντες και κατέχοντες» ότι μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα από το ΠΑΣΟΚ...

ΛΙΓΟΤΕΡΟ από δυο ώρες διήρκεσε τελικά η συζήτηση για την τροπολογία της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» χτες στη Βουλή. Αν αναλογιστούμε πως έλυσε, σύμφωνα με τους κυβερνώντες, ένα πρόβλημα τουλάχιστον 15 ετών, μάλλον ...ταχύτατη ήταν η διαδικασία.

Ετσι ακριβώς είναι. Μια δημόσια επιχείρηση, που επί δεκαετίες την έκαναν «ρουσφετολογικό αμπέλι», δε δίστασαν να την ξεπουλήσουν με το χειρότερο δυνατό τρόπο σε λιγότερο από 120 λεπτά.


Γρηγοριάδης Κώστας

Και το ξεπούλημα έχει παρόν, παρελθόν και μέλλον. Το παρελθόν των «συμβούλων», που ακόμα ξεκοκαλίζουν τα δισεκατομμύρια που πήραν για το ...τίποτε ή για την υπερχρέωση της εταιρίας, το παρόν της νοσηρής αυτής τροπολογίας και το μέλλον της πώλησης «όσο όσο». Είναι πολλά τα λεφτά...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ