Λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι καλλιτέχνες «εθελοντές» της Γιάννας και του Γιάννου, πώς λένε το θεό των δημοσίων σχέσεων; Τον θεό σας! Ιανό, ίσως; Διπρόσωπος θεός όπως και οι αφεντιές σας. Ενα πρόσωπο για το πρωί και ένα για το βράδυ. Από τη μια με το λαό και από την άλλη με τα αφεντικά του λαού. Από τη μια «ασυμβίβαστοι» και από την άλλη πειθήνια όργανα μιας καλοστημένης εμπορικής επιχείρησης. Τσιράκια και άλλοθι μιας μεγάλης ρεμούλας. Και όλα αυτά - με τη συνταγή και τη λογική των Ιησουιτών - ντυμένα με την ταμπέλα υψηλών ιδανικών. Κάτω από την ομπρέλα του Ολυμπισμού!
Φυσικά δε γίνεται λόγος για τις «σταρ» και τους «σταρ» του κουνήματος και του λυγίσματος. Ποιος νοιάζεται γι' αυτά τα κουρδισμένα λαρύγγια, γι' αυτά τα σπαστικά άτομα; Εσείς, όμως, καλές φωνές και καλοί τραγουδοποιοί, άτομα με ποιότητα - και θα έλεγα και με ήθος - τι ζητάτε σε αυτό το παζάρι; Δε νιώθετε ότι όλη αυτή η υπόθεση σας εκθέτει; Μπορείτε, άτομα με ιστορία, να τραγουδάτε, να απαγγέλλετε, να χορεύετε, σε εμπορικά πανηγύρια; Να στέκεστε ουρά στην ουρά του Ρογκ και του Βενιζέλου;
Κανέναν, που σέβεται τον εαυτό του, δεν πείθετε πως είσθε αθώοι. Πως τάχα βάζετε με το αζημίωτο - και εσείς - ένα χεράκι στην ευγενική γιορτή της ευγενικής άμιλλας. Ποιας ευγενικής γιορτής και ποιας ευγενικής άμιλλας; Συνειδητό άλλοθι, άνομων συμφερόντων γίνατε. Χωρίς εσάς όλο αυτό το οικονομικό - και πολιτικό - αλισβερίσι θα ήταν εκτεθειμένο. Χωρίς εσάς θα έπεφτε η ψεύτικη κουρτίνα και ο κόσμος θα έβλεπε - καθαρότερα - τους μηχανισμούς που κινούν και κινούνται με τους Ολυμπιακούς. Χωρίς εσάς ο κόσμος θα τους πετροβολούσε!
Και σκέφτομαι, στ' αλήθεια, με τρόμο την ημέρα του «απολογισμού». Την ημέρα της «θείας δίκης» που θα έρθει νομοτελειακά αναπόφευκτα. Τότε που θα τελειώσουν οι φανφάρες και θα αρχίσουν - από ανταγωνισμούς και άλλες αιτίες - να βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα. Πόσο βαθιά πληγωμένη θα βγει η χώρα μας, αφού μαζί με τους μεσάζοντες, μιζαδόρους και κάθε είδος κομπιναδόρους θα κυλιστούνε στη λάσπη και άτομα που τους άξιζε καλύτερη τύχη. Δεν παριστάνω την ...Κασσάνδρα. Είναι τόσο νωπή η περίπτωση της πολιτιστικής Θεσσαλονίκης. Σκεφτείτε τώρα που πρόκειται και για Ολυμπιάδα!
Με τις θερινές άδειες του προσωπικού η σχολή μπαίνει στην κυριολεξία σε... χειμερία νάρκη
Motion Team |
Μνημείο της εγκληματικής κυβερνητικής πολιτικής στο χώρο της πρόνοιας αποτελεί η σχολή τυφλών στη Θεσσαλονίκη. Το ίδρυμα τα τελευταία χρόνια παραπαίει, με αποτέλεσμα οι 50 εσωτερικοί και εξωτερικοί οικότροφοι που φιλοξενεί να μένουν ουσιαστικά χωρίς καμία βοήθεια, αφού ο οικονομικός στραγγαλισμός του ιδρύματος έχει οδηγήσει σε πλήρη παρακμή τις υπηρεσίες που προσφέρει στους τυφλούς οικότροφους.
Η σχολή τυφλών είναι το μοναδικό στο είδος του ίδρυμα για ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα και όχι μόνο, αφού προορίζεται για να καλύπτει τις ανάγκες 32 νομών της χώρας. Σήμερα τα προγράμματα της σχολής παρακολουθούν μόλις 50 από τα 400 τυφλά παιδιά μέχρι 18 χρόνων, που χρήζουν ειδικού σχολείου τυφλών στη Βόρεια Ελλάδα. Από τους 50 περίπου οικότροφους, μόλις 35 είναι εσωτερικοί, ενώ οι υπόλοιποι απλά συμμετέχουν σε κάποιο από τα υποβαθμισμένα προγράμματα της σχολής.
Motion Team |
Σήμερα, τα προγράμματα που προσφέρει η σχολή περιορίζονται σε υποτυπώδη μαθήματα χειρισμού ηλεκτρονικού υπολογιστή, καθώς και στη σχολή τηλεφωνίας, η οποία μάλιστα παρέμενε κλειστή μέχρι το Πάσχα του 2003, αφού οι διοίκηση του ιδρύματος ήθελε να τη μετατρέψει σε ΚΕΚ. Το επάγγελμα του τηλεφωνητή είναι ουσιαστικά και η μοναδική επαγγελματική διέξοδος για τα τυφλά άτομα, αφού δεν υπάρχει καμιά μέριμνα για την εκπαίδευσή τους και σε άλλες δεξιότητες που θα μπορούσαν στο μέλλον να τους εξασφαλίσουν εργασία. «Η ανεργία στους τυφλούς είναι τριπλάσια σε σχέση με το 1990», σημειώνει ο Αποστόλης Ρεβενίσιος, πρώην οικότροφος στη σχολή. «Εύκολα δε βρίσκεις δουλιά. Παίζουν παιχνίδια στην πλάτη μας και πρέπει να έχεις πολιτικό μέσο», συμπληρώνει.
Στη σχολή λειτουργεί μόνο το δημοτικό σχολείο, με τους απόφοιτους να καταλήγουν σε τάξεις των γυμνασίων, χωρίς καμία υποδομή να δεχτούν τυφλούς μαθητές. Προκειμένου να αντισταθμιστεί η έλλειψη ειδικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για τα άτομα με τύφλωση, το ίδρυμα προσφέρει φροντιστήρια στους τυφλούς μαθητές, χωρίς ωστόσο να μπορεί να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες λόγω έλλειψης προσωπικού.
Motion Team |
Στα μέσα του Ιούλη οι οικότροφοι κινδύνεψαν να μείνουν χωρίς φαγητό, αφού η διοίκηση του ιδρύματος αποφάσισε να κλείσει τα μαγειρεία της σχολής για την καλοκαιρινή περίοδο, καθώς δεν μπορούσε να αναπληρώσει λόγω έλλειψης προσωπικού τους αδειούχους υπαλλήλους. Η άμεση κινητοποίηση των οικότροφων ανέτρεψε την απόφαση, αλλά ουσιαστική λύση στο πρόβλημα δε δόθηκε. Από τη διοίκηση προτιμήθηκε η εύκολη λύση να σιτίζονται για το καλοκαίρι οι οικότροφοι σε διπλανό εστιατόριο.
Στο ίδρυμα δεν υπάρχει γιατρός ή νοσοκόμος, παρά το γεγονός ότι λόγω της ιδιαιτερότητας της πάθησης υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος ατυχήματος για τους οικότροφους. Από το ελλιπές προσωπικό απουσιάζει και η ειδικότητα του κοινωνικού λειτουργού. Συνολικά, το ίδρυμα σήμερα απασχολεί σε όλες τις ειδικότητες 50 περίπου εργαζόμενους, τους μισούς από όσους χρειάζονται για να καλυφθούν έστω και στοιχειωδώς οι ανάγκες των οικότροφων. Με τις θερινές άδειες, η Σχολή Τυφλών μπαίνει στην κυριολεξία σε... χειμερία νάρκη και λειτουργεί υποτυπωδώς.
Η σχολή είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, αφού το ίδρυμα αποτελεί κληρονομιά φιλανθρωπικών σωματείων από τη δεκαετία του '60. «Η επιχορήγηση από τα κρατικά ταμεία μειώνεται χρόνο με το χρόνο», μας λέει ο Τζελάλ Μπαϊράμογλου, πρώην οικότροφος της σχολής. Από την πλευρά της πολιτείας δεν έχει γίνει ακόμα καμία κίνηση για τη μετατροπή της σχολής σε δημόσιο ίδρυμα, παρά το γεγονός ότι αποτελεί πάγιο αίτημα των οικότροφων.
Motion Team |
Ο Στέλιος Καζεπίδης, από την ΚΟΒ Πρόνοιας του ΚΚΕ, με προβλήματα όρασης και ο ίδιος, εξιστορεί: «Το 1983 οι οικότροφοι προχώρησαν σε κατάληψη της σχολής για έξι ολόκληρους μήνες διεκδικώντας να περάσει η επιμέλειά της από τα φιλανθρωπικά σωματεία στο κράτος και να αναβαθμιστούν ουσιαστικά οι υπηρεσίες που προσφέρει το ίδρυμα. Τα φιλανθρωπικά σωματεία έφυγαν, όμως παρά τις υποσχέσεις της πολιτείας, η σχολή παραμένει στο παλιό καθεστώς. Το 1989, μάλιστα, με τροποποίηση του σχετικού Βασιλικού Διατάγματος, άλλαξε η σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου και μειώθηκαν οι εκπρόσωποι των οικότροφων από τρεις σε δυο».
Το αγωνιστικό σθένος των τυφλών οικότροφων που διεκδικούν ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και ουσιαστική εκπαίδευση με μέριμνα της πολιτείας, έχει τρομάξει τη διοίκηση της σχολής, που προσπαθεί με έμμεσες απειλές να κατευνάσει την αντίδραση. Οι οικότροφοι καταγγέλλουν πιέσεις από την πλευρά της διοίκησης «να μη σηκώνουν κεφάλι», απειλώντας ακόμα και με αποβολή από τη σχολή.
Οι τυφλοί οικότροφοι απαιτούν την άμεση δημοσιοποίηση της σχολής και την επάνδρωσή της με μόνιμο προσωπικό που θα καλύπτει πλήρως τις πραγματικές τους ανάγκες. Ο Φέλιξ Αγκαφανίδης, εσωτερικός οικότροφός στη σχολή τα τελευταία 9 χρόνια, αναλαμβάνει να κλείσει την κουβέντα μας: «Ζητάμε από την πολιτεία το αυτονόητο. Να μας εξασφαλίσει, μέσα από ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα επανένταξης και κοινωνικοποίησης, όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να εργαστούμε και να ζήσουμε κι εμείς σαν άνθρωποι»!
Αυτή άλλωστε είναι και η θέση της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Τυφλών, που όμως ξεκαθαρίζει πως αυτό δε θα προκύψει, αλλά θα επιβληθεί «με τον καθημερινό αγώνα των τυφλών και όλου του λαού, που θεωρεί βασικό δείκτη δημοκρατίας την πρακτική και ουσιαστική λύση τέτοιων κοινωνικών ζητημάτων και δεν αρκείται σε δεξιώσεις, ευχολόγια και ημίμετρα, πράγμα στο οποίο ειδικεύονται κυβέρνηση, ΕΕ και συμβιβασμένες ηγεσίες των αναπηροπατέρων - διαχειριστών».