Λοιπόν, αγαπητοί συνάδελφοι καλλιτέχνες «εθελοντές» της Γιάννας και του Γιάννου, πώς λένε το θεό των δημοσίων σχέσεων; Τον θεό σας! Ιανό, ίσως; Διπρόσωπος θεός όπως και οι αφεντιές σας. Ενα πρόσωπο για το πρωί και ένα για το βράδυ. Από τη μια με το λαό και από την άλλη με τα αφεντικά του λαού. Από τη μια «ασυμβίβαστοι» και από την άλλη πειθήνια όργανα μιας καλοστημένης εμπορικής επιχείρησης. Τσιράκια και άλλοθι μιας μεγάλης ρεμούλας. Και όλα αυτά - με τη συνταγή και τη λογική των Ιησουιτών - ντυμένα με την ταμπέλα υψηλών ιδανικών. Κάτω από την ομπρέλα του Ολυμπισμού!
Φυσικά δε γίνεται λόγος για τις «σταρ» και τους «σταρ» του κουνήματος και του λυγίσματος. Ποιος νοιάζεται γι' αυτά τα κουρδισμένα λαρύγγια, γι' αυτά τα σπαστικά άτομα; Εσείς, όμως, καλές φωνές και καλοί τραγουδοποιοί, άτομα με ποιότητα - και θα έλεγα και με ήθος - τι ζητάτε σε αυτό το παζάρι; Δε νιώθετε ότι όλη αυτή η υπόθεση σας εκθέτει; Μπορείτε, άτομα με ιστορία, να τραγουδάτε, να απαγγέλλετε, να χορεύετε, σε εμπορικά πανηγύρια; Να στέκεστε ουρά στην ουρά του Ρογκ και του Βενιζέλου;
Κανέναν, που σέβεται τον εαυτό του, δεν πείθετε πως είσθε αθώοι. Πως τάχα βάζετε με το αζημίωτο - και εσείς - ένα χεράκι στην ευγενική γιορτή της ευγενικής άμιλλας. Ποιας ευγενικής γιορτής και ποιας ευγενικής άμιλλας; Συνειδητό άλλοθι, άνομων συμφερόντων γίνατε. Χωρίς εσάς όλο αυτό το οικονομικό - και πολιτικό - αλισβερίσι θα ήταν εκτεθειμένο. Χωρίς εσάς θα έπεφτε η ψεύτικη κουρτίνα και ο κόσμος θα έβλεπε - καθαρότερα - τους μηχανισμούς που κινούν και κινούνται με τους Ολυμπιακούς. Χωρίς εσάς ο κόσμος θα τους πετροβολούσε!
Και σκέφτομαι, στ' αλήθεια, με τρόμο την ημέρα του «απολογισμού». Την ημέρα της «θείας δίκης» που θα έρθει νομοτελειακά αναπόφευκτα. Τότε που θα τελειώσουν οι φανφάρες και θα αρχίσουν - από ανταγωνισμούς και άλλες αιτίες - να βγαίνουν τα άπλυτα στη φόρα. Πόσο βαθιά πληγωμένη θα βγει η χώρα μας, αφού μαζί με τους μεσάζοντες, μιζαδόρους και κάθε είδος κομπιναδόρους θα κυλιστούνε στη λάσπη και άτομα που τους άξιζε καλύτερη τύχη. Δεν παριστάνω την ...Κασσάνδρα. Είναι τόσο νωπή η περίπτωση της πολιτιστικής Θεσσαλονίκης. Σκεφτείτε τώρα που πρόκειται και για Ολυμπιάδα!