Και, βέβαια, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές δικαιούνται ικανοποιητικές αμοιβές και συντάξεις, αρκετά υψηλότερες από το σημερινό, απαράδεκτο επίπεδο. Ποιος πιστεύει, όμως, ότι αυτό μπορεί να γίνει μέσα σ' ένα Πανεπιστήμιο, που συνεχώς υποβαθμίζεται και υποτάσσεται στην αγορά και τις επιχειρήσεις; Ποιος πιστεύει ότι οι πανεπιστημιακοί μπορούν να διεκδικήσουν τις όποιες μισθολογικές αυξήσεις, χωρίς την ουσιαστική συμπαράσταση - τουλάχιστον - των άμεσα ενδιαφερομένων φοιτητών, των γονιών τους, των άλλων εργαζομένων στα ΑΕΙ;
Ας ξαναδεί, λοιπόν, η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ, όλ' αυτά τα ζητήματα. Σίγουρα, οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες και εγκληματικές. Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Εχει, όμως, και η ΠΟΣΔΕΠ την ευθύνη ενός αγώνα και κρίνεται γι' αυτόν.
«Για μια ακόμα φορά, υπογραμμίζω, ότι είναι χρέος όλων να δώσουμε σήμερα χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση τη μάχη για τα μεσογειακά προϊόντα που αποτελούν το 73% της παραγωγής μας». Αυτό δήλωνε πριν από λίγες μέρες στη ΔΕΘ ο πρόεδρος της ΝΔ. Δε γνωρίζουμε αν ο Κ. Καραμανλής έκανε κάτι «παρασκηνιακά» για να αποτρέψει τη γνωστή από την περασμένη άνοιξη θέση της Κομισιόν, αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν έκανε τίποτα υπό το φως του ήλιου. Ούτε καν μια ανακοίνωση διαμαρτυρίας για τα μάτια του κόσμου δεν έβγαλε, ούτε καν μια δήλωση, μόλις ανακοινώθηκαν και επίσημα προχτές οι ολέθριες αποφάσεις πλέον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Την ίδια στιγμή όμως ψηφοθηρώντας ξεδιάντροπα, δηλώνει προστάτης των αγροτικών συμφερόντων που μάχεται, για να μην ερημώσει η ύπαιθρος και ξεκληριστούν οι αγρότες. Η στάση πλήρους συμμόρφωσης και υποταγής απέναντι στην προχτεσινή απόφαση των Βρυξελλών, σκίζει τις φιλοαγροτικές μάσκες του, αποκαλύπτοντας ότι η θέση του είναι απέναντι από τους αγρότες, δίπλα στην κυβέρνηση και στο διευθυντήριο των Βρυξελλών. Οι αγρότες θα φροντίσουν για την πληρωμή που τους αξίζει: φούμο στις κάλπες, γιατί βαρέθηκαν τα «φούμαρά» τους.
Μετά τα 1.700 εκατομμύρια ευρώ του «κοινωνικού πακέτου» για τα 2,2 εκατομμύρια χαμηλόμισθους, συνταξιούχους, ανέργους, κλπ., ήρθαν οι εξαγγελίες περί αυθαιρέτων, σύμφωνα με τις οποίες θα ενταχθούν στα Σχέδια Πόλης 25 εκατομμύρια στρέμματα και, σήμερα, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφασίζει το νέο νομοσχέδιο για τα δάση, το οποίο - όπως λένε οι σχετικές πληροφορίες - θα αποχαρακτηρίζει γύρω στα 50 εκατομμύρια στρέμματα, «παραδίδοντάς» τα για κάθε λογής εκμετάλλευση.
Οπως καταλαβαίνετε, η κυβέρνηση παίζει εκλογικά παιγνίδια με τα εκατομμύρια. Και μπορεί, οι εργαζόμενοι να έχουν καταλάβει ότι το λεγόμενο «κοινωνικό πακέτο» αποτελούνταν από ψίχουλα και ήταν στάχτη στα μάτια, αλλά το παιγνίδι με τα εκατομμύρια των στρεμμάτων είναι πολύ σοβαρότερο. Αρκεί να σκεφτείτε, ότι το άθροισμα των προαναφερομένων εκατομμυρίων στρεμμάτων είναι περίπου ίσο με τη μισή έκταση όλης της χώρας. Προφανώς, οι κυβερνώντες έχουν δει ότι τελειώνουν οι προς εκποίηση δημόσιες επιχειρήσεις και φροντίζουν για το μέλλον. Οσο για το ποιοι, πώς, πού και πόσο θα αγοράζουν και τι συνθήκες ζωής θα διαμορφωθούν για τους υπόλοιπους, μπορείτε να εξασκήσετε τη φαντασία σας. Η σημερινή οικιστική και πολεοδομική πραγματικότητα σας δίνει μπόλικα στοιχεία...
Η πόλη Κούσκο του Περού έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία και αξία, αφού ήταν η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Ινκα. Επίσης, βρίσκεται πολύ κοντά στο Μάτσου Πίτσου, όπου έχουν βρεθεί και διασωθεί τα ερείπια μιας ολόκληρης αρχαίας πόλης.
Στην πόλη Κούσκο, λοιπόν, αποφάσισε να φτιάξει ένα ξενοδοχειακό συγκρότημα ένας Γάλλος επιχειρηματίας. Και επειδή, ένα παλιό πλίνθινο τείχος, από την εποχή των Ινκα, που δέσποζε στην περιοχή, εμπόδιζε την ανέγερση του ξενοδοχείου, το γκρέμισε. Οι περουβιανές αρχές - έστω και καθυστερημένα - επέμβηκαν και σταμάτησαν τις εργασίες, εμποδίζοντας έτσι τον επιχειρηματία να ολοκληρώσει τα σχέδιά του και να υψώσει ένα τσιμεντένιο τείχος στη θέση του πλίνθινου, αλλά το κακό είχε ήδη γίνει.
Πάντως, μη νομίζετε πως ο Γάλλος επιχειρηματίας στερείται αρχαιολογικών... ευαισθησιών. Σύμφωνα, με όσα δήλωσε, σκοπεύει να ονομάσει το ξενοδοχειακό συγκρότημα «Ο Αρχαιολόγος»...
Αμέσως μετά την πτώση της χούντας μπαίνει στην κυκλοφορία νόμιμα εφημερίδα υπό τον τίτλο «Νέα Ελλάδα», καθώς το ΚΚΕ είναι ακόμα παράνομο. Στις 24 Σεπτέμβρη του 1974 η «Νέα Ελλάδα» κυκλοφορεί με τίτλο: «Νόμιμο το ΚΚΕ» και αναγγέλλει στην πρώτη της σελίδα: «Ενα μεγάλο γεγονός για το λαό, για τη δημοκρατία. Αύριο Τετάρτη, 25 Σεπτέμβρη, ξανακυκλοφορεί ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»!
Η νομιμότητα δεν απάλλαξε την εφημερίδα μας από δυσκολίες και εμπόδια. Σήμερα όμως, περισσότερο από ποτέ, την οπλίζει με την αισιοδοξία ότι μπορεί να τις υπερνικήσει. Στηριζόμενη στα μέλη και τους φίλους του Κόμματος και της ΚΝΕ, στους ριζοσπάστες αγωνιστές, στους απλούς ανθρώπους του μόχθου, που στις σελίδες της δε συναντούν μόνο τα προβλήματα και τις ανάγκες τους, αλλά «ανιχνεύουν» το δρόμο προς τη διέξοδο.
Η προσπάθεια για την άνοδο της κυκλοφορίας της, για τη διάδοσή της, είναι προσπάθεια για την ενίσχυση του ΚΚΕ. Μπροστά και στις εκλογές αυτό το καθήκον αναδεικνύεται σε πρώτιστο, αφού χωρίς το «Ριζοσπάστη» αποδυναμώνεται η ίδια η δράση μας. Με το «Ριζοσπάστη» στο χέρι κάνουμε αποτελεσματικότερη τη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ και την αποδυνάμωση του δικομματισμού. Κι αυτή η μάχη πρέπει να δίνεται κάθε μέρα, σε κάθε χώρο. Ως το ανεξόφλητο χρέος μας στο ένδοξο παρελθόν της εφημερίδας και του Κόμματός μας, ως μετουσίωση σε πράξη της γνώσης πως χωρίς το «Ριζοσπάστη» δεν μπορούμε να «γράψουμε» το μέλλον για το οποίο παλεύουμε.