Πριν ελάχιστες μόνο βδομάδες, παρουσιάζοντας ο Κ. Σημίτης τη διαβόητη «Χάρτα Σύγκλισης», εξάγγειλε αυξήσεις στα κονδύλια για την Παιδεία, την Υγεία, κλπ., κλπ., έτσι ώστε μέχρι το 2008, η Ελλάδα να έχει προσεγγίσει τον μέσο όρο των αντίστοιχων δαπανών των χωρών - μελών της ΕΕ. Αυτά, όμως, ήταν για το μέλλον και, μάλιστα, για τη μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές τετραετία. Για σήμερα, η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη προχωρά σε περικοπές, ακόμη και των προϋπολογισμένων δαπανών του τρέχοντος έτους, για τους ίδιους ακριβώς τομείς. Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του υφυπουργού Οικονομίας, Ν. Φαρμάκη, περικόπτονται άμεσα και κατά 5% οι δαπάνες σε 42 κατηγορίες, όπως για νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, συγγράμματα, φοιτητική μέριμνα, κλπ.
Δε φτάνει, δηλαδή, που οι σχετικές δαπάνες του προϋπολογισμού απέχουν παρασάγγας από τις υπαρκτές και πιεστικές ανάγκες. Δε φτάνει, που οι αντίστοιχοι οργανισμοί και ιδρύματα έκαναν το όποιο κουμάντο τους, με βάση τις ανεπαρκέστατες αυτές δαπάνες. Ερχεται τώρα η κυβέρνηση και τις πετσοκόβει ακόμη περισσότερο.
Χρειάζονται, άραγε, κι άλλες αποδείξεις για το ...μεγάλο ενδιαφέρον της κυβέρνησης και την προσοχή, που δίνει στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, κλπ;
Τον Ιούλη του 2000, ο βουλευτής του ΚΚΕ Π. Κοσιώνης είχε ένα τροχαίο ατύχημα στη Λεωφόρο Αμαρουσίου, όταν συγκρούστηκε το αυτοκίνητό του με διερχόμενο μοτοσικλετιστή. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης, ήταν ο τραυματισμός του οδηγού της μηχανής. Αμέσως, ο βουλευτής του Κόμματος, με τη βοήθεια και άλλων διερχομένων οδηγών, μετέφερε τον τραυματία στο πεζοδρόμιο, δίνοντάς του τις πρώτες βοήθειες. Ειδοποιήθηκαν η Τροχαία και το ΕΚΑΒ και ο τραυματίας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια, ο Π. Κοσιώνης έκανε δήλωση ασφάλειας του αυτοκινήτου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της σύγκρουσης, ενώ τον τραυματία μοτοσικλετιστή επισκέφθηκαν στο νοσοκομείο δύο φορές αντιπροσωπείες του ΚΚΕ, για να ενημερωθούν για την πορεία της υγείας του και να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια χρειάζεται. Εκτός αυτών και επειδή ακολούθησε η νόμιμη δικαστική διαδικασια, ο Π. Κοσιώνης και οι βουλευτές του ΚΚΕ ζήτησαν και ψήφισαν την άρση της ασυλίας του, οταν ήρθε το σχετικό θέμα στη βουλή.
Ετσι έχει το ιστορικό της υπόθεσης και όσοι έχετε καλή μνήμη ίσως να τη θυμάστε, γιατί ο «Ριζοσπάστης» έχει ασχοληθεί επί μακρόν και άλλες φορές μαζί της. Οχι, βέβαια, επειδή έχουν το οποιοδήποτε ιδιαίτερο πολιτικό ή κοινωνικό ενδιαφέρον τα πάμπολλα - δυστυχώς - τροχαία ατυχήματα, που γίνονται καθημερινά, έστω κι αν αφορούν σε κάποιον βουλευτή. Ο λόγος και τότε και τώρα ήταν και είναι τα ...σαΐνια της δημοσιογραφίας.
Μπορεί το ατύχημα να έγινε στις 19 Ιούλη 2000, αλλά τρεις μήνες μετά, τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου, αποτέλεσε αφορμή για έναν «δημοσιογράφο» να ...στήσει τηλεοπτική εκπομπή, με προφανή στόχο να συκοφαντήσει τον Π. Κοσιώνη και το ΚΚΕ. Σ' εκείνη την εκπομπή, παρότι ο δημοσιογράφος γνώριζε τα πραγματικά γεγονότα, τα οποία κάθε άλλο παρά συνιστούσαν εγκατάλειψη τραυματία ή οποιαδήποτε αρνητική συμπεριφορά του βουλευτή, προχώρησε σε μια αήθη επίθεση εναντίον του. Γεγονός, που υποχρέωσε τότε σε σχετική παρέμβαση ακόμη και το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής, άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής και σύσσωμη η κοινωνία της Πάτρας καταδίκασαν την αναίτια και συκοφαντική επίθεση.
Υπάρχουν, όμως, και ακόμη χειρότερα. Χτες το πρωί, ένας άλλος ...δημοσιογράφος, ο Γ. Βαρεμένος, σε πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΤΑΡ», μετά από τέσσερα και πλέον χρόνια, «έστησε» μια νέα εκπομπή για να ...δικάσει τα «γεγονότα» εκείνης της περιόδου. Πήρε τη «σκυτάλη» της ...ενημέρωσης, για να ρίξει «λάσπη». Τα πραγματικά κίνητρά του μάς είναι άγνωστα. Και δε μας ενδιαφέρουν. Δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε, πάντως, τη σύμπτωση της εκπομπής με το γεγονός πως ήδη βαδίζουμε σε προεκλογική περίοδο.
Βλέπετε το Υπουργικό Συμβούλιο συζήτησε και αποφάσισε τον κρατικό προϋπολογισμό του 2004. Βέβαια, τον κρατικό προϋπολογισμό με νούμερα και στοιχεία δεν τον είδαμε ακόμη. Μόνο κάποια επιλεκτικά στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα, αλλά από δηλώσεις και ανακοινώσεις χορτάσαμε...
Οποιος άκουγε τα όσα είπε ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης ή τη σχετική ενημέρωση του κυβερνητικού εκπροσώπου προς τους δημοσιογράφους, θα έμενε με την εντύπωση, ότι μέσα στο 2004 τα δέκα εκατομμύρια των Ελλήνων θα... τρώνε με χρυσά κουτάλια.
Ας αφήσουμε όμως, την εντυπωσιοθηρία των κυβερνώντων κι ας ρίξουμε μια ματιά στα ελλιπή και αποσπασματικά στοιχεία, που μοίρασε ο κ. Χριστοδουλάκης.
Σύμφωνα, με αυτά, λοιπόν, το κονδύλι του προϋπολογισμού για δαπάνες μισθοδοσίας και συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων το 2004, θα ανέλθει στο 8,2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), ενώ φέτος προϋπολογιζόταν στο 8,3% και το 2002 ήταν στο 8,5%.
Δηλαδή, το ποσοστό βαίνει μειούμενο, όπως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον αδαής. Και όχι μόνον αυτό. Ο αριθμός των εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συνταξιούχων, κάθε χρόνο αυξάνει.
Εάν, μάλιστα, η κυβέρνηση σεβασθεί τις εξαγγελίες της και καλύψει ένα σεβαστό τουλάχιστον μέρος των τεράστιων ελλείψεων, που υπάρχουν σε κρίσιμους και νευραλγικούς τομείς του δημοσίου, όπως η Υγεία, η Παιδεία κλπ., τότε ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων θα αυξηθεί σημαντικά.
Αρκεί να σκεφθείτε, ότι μόνο στα δημόσια νοσοκομεία οι κενές οργανικές θέσεις ξεπερνούν τις 25.000...
Με άλλα λόγια, όλο και περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι μοιράζονται όλο και λιγότερο ποσοστό του ΑΕΠ, του παραγόμενου δηλαδή από το σύνολο των εργαζομένων ετησίως, κοινωνικού πλούτου.Διαπίστωση, βέβαια, που δεν ισχύει μόνο για τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Κι όπως καταλαβαίνετε, το υπόλοιπο ποσοστό που κάθε χρόνο γίνεται και μεγαλύτερο, δεν πάει... χαμένο. Κάθε άλλο. Κάνει όλο και πλουσιότερους τους λίγους «έχοντες και κατέχοντες».