ΕΡΓΑΤΙΚΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΑ

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΦΙΕΣΤΑ

Ολα ρόδινα μπροστά στις κάμερες

Eurokinissi

Λίγη μπογιά, μια νέα ταμπέλα και πάει η ανεργία, εξαφανίστηκε!

Με μια ακόμα προεκλογική φιέστα για τις ανάγκες της τηλεοπτικής κάλυψης, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης συνέχισε το πλασάρισμα της «Χάρτας Σύγκλισης» με επίσκεψη χτες στο «Κέντρο Προώθησης Απασχόλησης» του ΟΑΕΔ στο Καματερό.

Μια επίσκεψη που εντάσσεται στη γενικότερη προσπάθεια της κυβέρνησης με παραπλανητικές εξαγγελίες και φιέστες να κρύψει την ουσία της πολιτικής της, που στόχο έχει, όχι να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, αλλά να συμβάλλει πιο αποφασιστικά στην αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

Ο Κ. Σημίτης δήλωσε για ακόμα μια φορά πως η ανεργία θα μειωθεί στο 6% μέχρι τέλους του 2008 και ότι σ' αυτό το στόχο θα συμβάλλουν τα διάφορα προγράμματα του ΟΑΕΔ και τα ΚΠΑ, το πρόγραμμα πρόσληψης 25.000 ατόμων με μερική απασχόληση στο δημόσιο και τα διάφορα προγράμματα κατάρτισης του υπουργείου Εργασίας. Για να καταλήξει ότι με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στην οικονομία, οι οποίοι θα διατηρηθούν, η ανεργία θα καταπολεμηθεί.

Και βεβαίως στα «χαρτιά» και με διάφορες αλχημείες η ανεργία μπορεί να φτάσει στο 6%. Η πραγματικότητα όμως θα είναι άλλη. Η ανεργία αποτελεί το πρόσχημα της κυβέρνησης για την ενίσχυση των κερδών του κεφαλαίου, την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Πρόσφατα η κυβέρνηση εξήγγειλε νέες επιδοτήσεις στο κεφάλαιο με λεφτά του ΟΑΕΔ, δηλαδή με τις εισφορές των εργαζομένων. Απαλλάσσει από μια σειρά υποχρεώσεις την εργοδοσία σε βάρος του δικαιώματος στην εργασία.

Η μέχρι σήμερα πολιτική της κυβέρνησης δε δημιούργησε ούτε μια θέση εργασίας, αντίθετα χτύπησε την πλήρη και σταθερή απασχόληση, επιβάλλοντας τη μερική απασχόληση και την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Μοίρασε μια θέση εργασίας σε δυο και τρεις εργαζόμενους, «μειώνοντας» έτσι και την ανεργία. Το μέλλον είναι ακόμα χειρότερο καθώς η κυβέρνηση όπως περιγράφει στη «χάρτα σύγκλισης», θα επιδιώξει ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της μερικής απασχόλησης.

Σ' αυτούς τους στόχους θα συμβάλουν και τα ΚΠΑ, καθώς μέσα από τη διαδικασία της «εξατομικευμένης παρέμβασης» επιδιώκεται η παρέμβαση του κρατικού μηχανισμού στον κάθε άνεργο ξεχωριστά, ώστε να τον πείθει, να τον καταρτίζει για να είναι απασχολήσιμος και τελικά να τον προσαρμόζει στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Ανάλογη δήλωση έκανε και ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας ο οποίος επίσης ισχυρίστηκε ότι οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης θα συμβάλλουν στη βελτίωση της επίδοσης της κυβέρνησης και στο ζήτημα της ανεργίας. Μέχρι σήμερα πάντως, οι πράγματι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης δε βελτίωσαν τη θέση του εργαζόμενου και του άνεργου, αντίθετα τη χειροτέρεψαν.

Πάντως ενδεικτικό της ανακύκλωσης των ανέργων - εργαζομένων είναι τα ίδια τα στοιχεία του ΚΠΑ Καματερού που εξυπηρετεί τις περιοχές των Αγ. Αναργύρων, Φυλής, Α. Λιοσίων, Ζεφυρίου. Συγκεκριμένα από την 1/1/2003 καταγράφηκαν 7.500 άνεργοι. Από αυτούς 3.200 βρήκαν δουλιά. Αντίστοιχα το ίδιο διάστημα έγιναν 1.850 απολύσεις! Κανένας αρμόδιος δεν μπόρεσε να μας πει αν οι 3.200 που βρήκαν μια «ευκαιρία απασχόλησης», παραμένουν ακόμα στη δουλιά. Οπως κανείς δεν μπόρεσε να εξηγήσει γιατί στις περιοχές που κυκλοφόρησε χτες ο Κ. Σημίτης, η μόνη χρυσοφόρα δραστηριότητα είναι το εμπόριο ναρκωτικών.

ΔΗΜΟΣΙΟ

Εργολάβος της μερικής απασχόλησης

Ρόλο σημαιοφόρου στην επέκταση της μερικής απασχόλησης, στην ενίσχυση της «απασχολησιμότητας» στην αγορά εργασίας για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου, αναλαμβάνει το δημόσιο με τις 25.000 προσλήψεις «μισής δουλιάς» που προγραμματίζει η κυβέρνηση για το 2004. Αφού μέχρι τώρα το κεφάλαιο δεν κατάφερε να σπάσει στην έκταση που θέλει την οχτάωρη εργασία, το κράτος αναλαμβάνει ως κοινός εργολάβος των πολυεθνικών να επιβάλει τη μερική απασχόληση.

Μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου (3174/2003), τα συναρμόδια υπουργεία αποστέλλουν διευκρινιστική εγκύκλιο, με την οποία κάνουν γνωστούς τους όρους και τις προϋποθέσεις για την εισαγωγή της μερικής απασχόλησης. Ετσι οι φορείς του Δημοσίου και των ΟΤΑ, που θα απασχολήσουν τέτοιους εργαζόμενους, θα πρέπει να συνάψουν προγραμματική σύμβαση με νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «ΝΕΑ», μια τέτοια εταιρία είναι και η Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης (ΕΕΤΑΑ). Η χρονική διάρκεια της σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου με μερική απασχόληση θα φτάνει τους 24 μήνες, η οποία όμως μπορεί να ανανεωθεί, αφού μεσολαβήσει διακοπή της σύμβασης για δύο μήνες. Οι ώρες εργασίας του συμβασιούχου δεν πρέπει να ξεπερνούν τις 20 τη βδομάδα. Επί της ουσίας εγκαινιάζεται μια νέα κατηγορία εργαζομένων στο δημόσιο, δίπλα στους αιχμάλωτους συμβασιούχους, με τους χειρότερους όρους που ισχύουν σήμερα στον ιδιωτικό τομέα.

Οι εργαζόμενοι αυτοί θα καλύπτουν ανάγκες «κοινωνικού χαρακτήρα», όπως φύλαξη σχολικών κτιρίων, οδική ασφάλεια μαθητών, ενημέρωση - πληροφόρηση πολιτών κλπ. Και μόνο η απαρίθμηση του είδους των εργασιών που θα κάνουν οι συμβασιούχοι με μισή δουλιά στο δημόσιο, αποδεικνύει την απάτη των ισχυρισμών που προβάλλουν τα κυβερνητικά στελέχη, όπως χτες ο υπουργός Εργασίας. Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Εθνος» ο Δ. Ρέππας ισχυρίζεται ότι «η μερική απασχόληση είναι ένα χρήσιμο βήμα προς την πλήρη απασχόληση, αφού προσφέρει εμπειρία, γνώση και βελτίωση των προσόντων»! Ποια άραγε εμπειρία αποκτάται με τη φύλαξη σχολικών κτιρίων; Ποια είναι η γνώση που προσθέτει κάποιος νέος - μπορεί και πτυχιούχος - όταν μεταφέρει από τη μια άκρη του δρόμου στην άλλη τους μαθητές του Δημοτικού;

Τα προπαγανδιστικά φύκια των υπουργών δεν μπορούν να κρύψουν ότι πίσω από τα ωραία λόγια κρύβεται μια στυγνή μορφή εκμετάλλευσης των εργαζομένων, που η κυβέρνηση ανέλαβε όχι μόνο να νομοθετήσει, αλλά και να την υλοποιήσει στην πράξη, ως εργοδότης, για λογαριασμό όλων των εργοδοτών.

Στην ίδια συνέντευξη ο υπουργός επαναλαμβάνει τα σχέδια της κυβέρνησης για μείωση των εργοδοτικών εισφορών προς φορείς όπως η Εργατική Κατοικία, ο ΟΑΕΔ, η Εργατική Εστία και τη μεταφορά του βάρους αυτού «στο σύνολο των εργαζομένων».

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δημιούργησε 324.000 «ευκαιρίες απασχόλησης» και έτσι εκπλήρωσε την προεκλογική της δέσμευση για τις 300.000 νέες θέσεις εργασίας. Πώς έχουν τα πράγματα;

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ κάνει λόγο για «ευκαιρίες» που δίνονται μέσα από τα προγράμματα επιδότησης του ΟΑΕΔ στις επιχειρήσεις, προκειμένου αυτές να προσλαμβάνουν για κάποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ανέργους (12+6 μήνες). Αντίστοιχα προγράμματα επιδότησης δόθηκαν και στους φερόμενους «νέους επαγγελματίες». Και βέβαια μετά τη λήξη του προγράμματος, ο άνεργος επανέρχεται στην ανεργία. Οσο για τους άνεργους «επαγγελματίες», με αυτούς γεμίζει κάθε μέρα η αγορά. Γι' αυτούς φροντίζει ο ανταγωνισμός τον οποίο υμνεί ασύστολα η κυβέρνηση.

ΤΟ ΓΕΓΟΝΌΣ ότι πλέον και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μιλάει για «ευκαιρίες απασχόλησης» και όχι για θέσεις εργασίας, είναι μια έμμεση αναγνώριση ότι η καπιταλιστική «ανάπτυξη» των τριών τελευταίων ετών και μάλιστα με υψηλούς ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ, δε συνεπάγεται τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

ΑΝΤΙΘΕΤΑ η πολιτική αυτή που εξασφαλίζει εκατοντάδες χιλιάδες «ευκαιρίες απασχόλησης», στην πραγματικότητα εξασφαλίζει χιλιάδες ευκαιρίες στις επιχειρήσεις, να μειώσουν το κόστος εργασίας και να αυξήσουν τα κέρδη τους. Ο ΟΑΕΔ δηλαδή, αλλά και ο προϋπολογισμός, χρηματοδοτεί τους εργοδότες και όχι τους ανέργους. Επιπλέον, με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση ανακυκλώνει την ανεργία, κουκουλώνει τις πραγματικές της διαστάσεις. Ακόμα όμως και τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι την προαναφερόμενη περίοδο και παρά την αφαίμαξη από το μεγάλο κεφάλαιο τεράστιων πόρων, παρά τη γενναία επιδότησή του, η απασχόληση δεν αυξήθηκε.

ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ η κυβέρνηση ότι με τα προγράμματα αυτά επιδιώκεται να διευκολυνθούν οι άνεργοι για να μπουν στο κύκλωμα εργασίας. Γι' αυτό κυβέρνηση, ΕΕ ενισχύουν τις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης» και βάλλουν ενάντια στις «παθητικές μορφές». Οπου βέβαια ως «ενεργητική πολιτική» είναι η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, ενώ ως «παθητική» τα επιδόματα ανεργίας για τους ανέργους. Και εδώ οι λέξεις που επιλέγονται από τα προπαγανδιστικά επιτελεία της ΕΕ, έχουν και αυτές τη σημασία τους.

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ είναι ξεκάθαρο. Και στις περιπτώσεις όπου η κυβέρνηση εμφανίζεται να αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα των εργαζομένων (ανεργία) στην πράξη προωθούνται τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Και όχι μόνο επειδή επιδοτούνται οι επιχειρήσεις σε βάρος των ανέργων. Εξίσου σημαντικό είναι ότι μέσα απ' αυτή την πολιτική, ενισχύονται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, η ευελιξία στην αγορά εργασίας. Τα όρια μεταξύ εργασίας -ανεργίας γίνονται πλέον ανύπαρκτα. Ο εργάτης δεν έχει δικαίωμα στη σταθερή δουλιά, αλλά πρέπει να ικανοποιείται με μια «ευκαιρία απασχόλησης». Το κράτος δεν έχει υποχρέωση να εξασφαλίζει θέσεις εργασίας. Μπορεί και πρέπει να επιδοτεί τις επιχειρήσεις. Και μάλιστα αξιώνεται, αυτό να καταγράφεται ως συνεισφορά της κυβέρνησης προς τους εργαζόμενους.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για τέλεια αντιστροφή της πραγματικότητας; Οχι πρόκειται για τη στυγνή πολιτική των μονοπωλίων. Είναι η «πραγματικότητα» με την οποία πρέπει να εμποτιστεί η συνείδηση της εργατικής τάξης.