Το δικό τους «κράτος εν κράτει» επιβάλλουν οι βιομήχανοι αποθρασυμένοι από την κυβερνητική πολιτική. Με άμεσο στόχο την τρομοκράτηση των εργαζομένων, απαγορεύουν κάθε πολιτική δραστηριότητα. Χτες, στη ΣΟΦΤΕΞ απαγόρευσαν στον βουλευτή του ΚΚΕ, Σπύρο Στριφτάρη, να μπει στο εργοστάσιο, ενώ ήταν προγραμματισμένη από τις 27 Σεπτέμβρη περιοδεία αντιπροσωπείας του Κόμματος στο χώρο δουλιάς. Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί και σε άλλες πρόσφατες παρόμοιες ενέργειες τρομοκράτησης των εργαζομένων όπως την απαγόρευση της εισόδου του βουλευτή του ΚΚΕ Τάκη Τσιόγκα στα μεταλλεία της Αμφισσας από την εργοδοσία του προέδρου του ΣΕΒ Οδ. Κυριακόπουλο και τη δίωξη και καταδίκη των εφτά συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ για τον αγώνα που έκαναν για την Κοινωνική Ασφάλιση.

Σχολιάζοντας την εξέλιξη το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει: «Η παραπάνω απαράδεκτη ενέργεια δείχνει τι κούφια λόγια είναι αυτά της δημοκρατίας που ζει ο λαός, ιδιαίτερα η εργατική τάξη. Μετά τα ΜΑΤ, τη δίωξη και καταδίκη συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, την απαγόρευση εισόδου στον βουλευτή του ΚΚΕ Τάκη Τσιόγκα στα μεταλλεία Αμφισσας, έρχεται ένα ακόμη γεγονός να περιγράψει την κυβερνητική πολιτική, που στοχεύει στην τρομοκράτηση των εργαζομένων».

Η χτεσινή ενέργεια της διοίκησης της πολυεθνικής δεν είναι ξεκομμένη από το καθεστώς τρομοκρατίας που έχει επιβάλει, το τελευταίο διάστημα, με μπαράζ απολύσεων που έφτασε μέχρι και την απόλυση συνδικαλιστή και συγκεκριμένα του Χ. Ξηρογιάννη Οργανωτικού Γραμματέα της Ομοσπονδίας Τύπου και Χάρτου.

Σχολιάζοντας αυτή την ενέργεια, ο βουλευτής του ΚΚΕ Σπύρος Στριφτάρης τόνισε στον «Ρ» ότι οι εργοδότες έχουν αποθρασυνθεί και δε λογαριάζουν τίποτα. Αυτό είναι το κράτος της «δημοκρατίας», της «ελευθερίας» και της «επικοινωνίας». Αυτά είναι τα ήθη και έθιμα του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ.

Απαράδεκτη και φασιστικού τύπου ενέργεια που αποκαλύπτει τον πανικό της εργοδοσίας για την ταξική φωνή του ΚΚΕ, χαρακτηρίζει με ανακοίνωσή της η ΚΟΒ ΣΟΦΤΕΞ της Αχτίδας βιομηχανίας της ΚΟΑ του ΚΚΕ, την απαγόρευση της εισόδου στο βουλευτή. Θέλουν, σημειώνει, να γκετοποιήσουν το χώρο για να περνούν πιο εύκολα τις αντεργατικές επιδιώξεις τους. Κάνει σαφές ότι η προσπάθεια απαγόρευσης και φίμωσης του ΚΚΕ στη ΣΟΦΤΕΞ δε θα περάσει και η πρόκληση της εργοδοσίας θα πέσει στο κενό.

Ενα πιο προσαρμόσιμο εργατικό δυναμικό, που θα εξυπηρετεί την ευέλικτη οργάνωση της εργασίας, είναι το κλειδί για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας. Αυτό είναι το συμπέρασμα της Εκθεσης «Απασχόληση στην Ευρώπη 2003», το οποίο ενστερνίζεται και υιοθετεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σχολιάζοντας τα πορίσματα της εν λόγω Εκθεσης η αρμόδια επίτροπος, Α. Διαμαντοπούλου, σημείωσε ότι η στρατηγική της Λισαβόνας και η πολιτική της απασχόλησης δείχνουν ότι «βρίσκονται στο σωστό δρόμο».

Αυτός ο δρόμος οδηγεί - όπως προκύπτει και από τα στοιχεία της Εκθεσης - σε μια πληθώρα ρυθμίσεων ευέλικτης εργασίας στις ευρωπαϊκές αγορές εργασίας. Ετσι, το 18% των Ευρωπαίων εργαζομένων εργάζεται στο πλαίσιο μερικής απασχόλησης. Το 13% εργάζεται σε προσωρινές θέσεις εργασίας - περισσότεροι από τους μισούς παρά τη θέλησή τους και περισσότεροι από το ένα τρίτο με σύμβαση διάρκειας έξι μηνών η μικρότερη. Ταυτόχρονα, όμως, το 15% των Ευρωπαίων εργάζεται υπερωριακά σε τακτική βάση - οι περισσότεροι χωρίς να αμείβονται γι' αυτό. Το ένα τέταρτο των εργαζομένων στον τομέα των υπηρεσιών, των πωλήσεων, οι ανειδίκευτοι και οι ειδικευμένοι χειρώνακτες εργάζονται τακτικά εκτός των βασικών ωραρίων. Το 8% των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης στην ΕΕ και το 20% στη Βρετανία συνήθως εργάζονται περισσότερο από 48 ώρες τη βδομάδα.

Επιπλέον, το ποσοστό απασχόλησης των μεταναστών - υπήκοοι χωρών εκτός ΕΕ - είναι 14 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από το ποσοστό των υπηκόων της ΕΕ, ενώ επί το πλείστον δουλεύουν με χαμηλές αμοιβές και είναι ελάχιστα εξειδικευμένοι.

Με αυτό τον τρόπο διαμορφώνεται ένα «δίπολο», όπου στο ένα άκρο κυριαρχεί η ευελιξία και η μερική απασχόληση και στο άλλο η υπερωριακή απασχόληση και η υπερεργασία, ανάλογα με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας, το είδος των επιχειρήσεων και τις διακυμάνσεις της παραγωγής. Και οι δύο όμως αποτελούν το «προσαρμόσιμο» προσωπικό, ώστε να καταστούν οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές και συνολικά η ευρωπαϊκή οικονομία η πιο ανταγωνιστική οικονομία της Γης.

Απ' αυτή την άποψη είναι σημαντική η επισήμανση ότι οι μεταβολές στην αγορά εργασίας από τα τέλη της δεκαετίας του '90 και η μεγαλύτερη χρήση ευέλικτων μορφών εργασίας επέτρεψαν στην ευρωπαϊκή οικονομία να αντισταθεί καλύτερα στην οικονομική επιβράδυνση απ' ό,τι κατά την προηγούμενη ύφεση στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Με δυο λόγια, οι ιθύνοντες της ΕΕ αναγνωρίζουν ότι την ύφεση των τελευταίων ετών τη φορτώθηκαν οι εργαζόμενοι της Ευρώπης. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι το 2002 στην Ευρώπη σημειώθηκε μεγαλύτερη ανάπτυξη της παραγωγικότητας απ' ό,τι στις ΗΠΑ στις βιομηχανίες παραγωγής τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών.