Νέο χορό ανατιμήσεων στα φάρμακα δείχνει η δέσμευση που ανέλαβε ενώπιον των εκπροσώπων των πολυεθνικών φαρμακοβιομηχανιών χτες ο υφυπουργός Ανάπτυξης Κ. Κουλούρης, να εξετάσει από τον καινούριο χρόνο την αξίωσή τους για αλλαγή του τρόπου τιμολόγησης, με αντάλλαγμα τη σύμφωνη γνώμη τους για διατήρηση «σταθερότητας» των τιμών μέχρι το τέλος του χρόνου. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτό είναι και το θέμα αιχμής που έθεσε χτες στον υφυπουργό ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας.

Μετά τη συνάντηση, ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ εξέφρασε την ικανοποίησή του για την υπόσχεση του υφυπουργού να εξετάσει τα θέματά τους, που σε κάθε περίπτωση περιλαμβάνουν αυξήσεις τιμών. Ο υφυπουργός απέφυγε να γίνει συγκεκριμένος ως προς τα αιτήματα των επιχειρηματιών του κλάδου. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτό που ζητούν είναι τα φάρμακα να μην παίρνουν τη χαμηλότερη τιμή που επικρατεί στην ΕΕ, αλλά το μέσο όρο των τριών χαμηλότερων χωρών της ευρωζώνης. Εάν γίνει κάτι τέτοιο, οι τιμές στα φάρμακα θα αυξηθούν τουλάχιστον κατά 50%.

Κατά τα άλλα, ο Κ. Κουλούρης έκανε γενικώς λόγο για νέο κύκλο συζητήσεων από το Γενάρη, με κατεύθυνση να «στηριχτεί η ελληνική φαρμακοβιομηχανία και ο ασφαλισμένος να παίρνει φθηνό φάρμακο». Είναι, βέβαια, φανερό ότι στο βαθμό που σύμφωνα με τα λεγόμενα των φαρμακοβιομηχάνων η «στήριξη» της εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας περνάει μέσα από την αύξηση της τιμής του φαρμάκου, αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να συμβαδίζει με την εξασφάλιση φθηνού φαρμάκου για όποιον το έχει ανάγκη.

Τέλος, ο ίδιος ανακοίνωσε την παραπομπή στον εισαγγελέα της φαρμακοβιομηχανίας «Olvos», η οποία προχώρησε σε αύξηση τις τιμής τριών σκευασμάτων χωρίς προηγούμενη έγκριση σχετικού αιτήματος από το υπουργείο Ανάπτυξης.

Την πολιτική της κυβέρνησης στο χώρο του χρηματοπιστωτικού συστήματος γεύονται για τα καλά και οι εργαζόμενοι σε ολόκληρο τον κλάδο. Η πολιτική συγχωνεύσεων-εξαγορών και απορροφήσεων οδηγεί αναπόφευκτα σε δραστική μείωση των θέσεων εργασίας, σε κατάργηση ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου και της αύξησης της κερδοφορίας του. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ «έστρωσε το χαλί» στο τραπεζικό κεφάλαιο εκχωρώντας και νέα προνόμια, ενώ δημιουργεί μια σειρά από όρους και προϋποθέσεις για την περαιτέρω συγκέντρωση πλούτου σε όφελος των μεγάλων της ντόπιας τραπεζικής αγοράς. Κραυγαλέα παραδείγματα αυτής της φιλομονοπωλιακής πολιτικής δίνουν και οι πρόσφατες εξελίξεις στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (ΤΤ) και στη Γενική Τράπεζα.

Για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο η «ταφόπλακα» στη λειτουργία του ως πιστωτικού ιδρύματος μπήκε πέρσι με τη μετατροπή του σε ΑΕ και τη λειτουργία με καθαρά τραπεζικά κριτήρια. Να τι ισχυριζόταν τότε (Νοέμβρης 2002) ο εποπτεύων υπουργός Μεταφορών, Χρ.Βερελής, από το βήμα της Βουλής: «Είναι διαφανέστατη η πολιτική μας πρόθεση και απόφαση. Το έχω πει επανειλημμένα και εγώ το έχει πει και ο υπουργός Οικονομίας, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο δεν πωλείται σε ιδιώτες, δεν πωλείται σε τραπεζικά ιδρύματα»... Οι κυβερνώντες τη δουλιά τους έκαναν. Οι εργαζόμενοι που πίστεψαν ότι η υπόθεση θα έμενε στη μετατροπή του ιδρύματος σε ΑΕ άθελά τους έστρωσαν χαλί στη σημερινή κατάσταση. Η κυβέρνηση ανοιχτά και επίσημα ομολογεί τώρα την πρόθεσή της για την παράδοση του ΤΤ σε μεγάλο τραπεζικό όμιλο. Στο πλαίσιο αυτό οι εργαζόμενοι συνεχίζουν σήμερα, Πέμπτη, και αύριο, Παρασκευή, την απεργία τους. Για σήμερα προγραμματίζουν συγκέντρωση στο κεντρικό κατάστημα, στις 11 το πρωί, και πορεία προς το υπουργείο Οικονομίας.

Στη Γενική Τράπεζα, η «Ανανεωτική Συνδικαλιστική Κίνηση Προσωπικού Γενικής Τράπεζας» μαζί με το συλλογικό όργανο καλεί τους εργαζόμενους σε αγωνιστική επιφυλακή, σημειώνοντας: «Με την πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και γενικότερα, κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ήσυχος». Η ανακοίνωση της παράταξης αναφέρεται στον κλιμακούμενο δεύτερο γύρο επίθεσης από τους γνωστούς «γυρολόγους της πιάτσας», που θεωρούν τη Γενική Τράπεζα «πρόσφορο φιλέτο για γρήγορο και εύκολο πλουτισμό και μέσα από την κυβερνητική πολιτική ονειρεύονται χρυσές δουλιές σε βάρος 2 χιλιάδων εργαζομένων με πρόσχημα τα δήθεν "ελλείμματα" που οι ίδιοι δημιούργησαν». Η «Ανανεωτική» θέτει ευθέως το ερώτημα: Ποιοι είναι όλοι αυτοί που «θα έρθουν να ελέγξουν τα στοιχεία της Γενικής Τράπεζας προκειμένου να κάνουν προσφορά;».

Ο Σύλλογος Εργαζομένων στη Γενική Τράπεζα, μεταξύ άλλων:

• Αντιτίθεται στην πολιτική συγχωνεύσεων-εξαγορών και απορροφήσεων
• Τάσσεται υπέρ της διατήρησης της αυτοτέλειας της Γενικής Τράπεζας
• Το Μετοχικό Ταμείο Στρατού να παραμείνει με τη σημερινή συμμετοχή του 40% και να μην παραχωρήσει τη διοίκηση, η οποία να ασκείται κάτω από κοινωνικό έλεγχο.
• Να διασφαλιστούν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.