Πέρασαν 2 χρόνια από το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου στην Αμερική και δεν έχουν γνωστοποιηθεί ακόμη οι υπεύθυνοι για τη διενέργεια αυτής της πράξης όπως και άλλα βασικά ερωτήματα που μένουν ακόμη αναπάντητα. Είναι όμως γεγονός ότι το συγκεκριμένο χτύπημα αξιοποίησαν κατάλληλα οι Ηνωμένες Πολιτείες για να διεισδύσουν στη Μέση Ανατολή και οπουδήποτε αλλού θελήσουν στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

Με αφορμή την εξάρθρωση των Ταλιμπάν και τη σύλληψη του Οσάμα Μπιν Λάντεν εισέβαλαν στο Αφγανιστάν και εγκατέστησαν δική τους κυβέρνηση σε μια σημαντική για τα συμφέροντά τους περιοχή. Ακολούθως επιτέθηκαν στο Ιράκ όπου με παρόμοια προσχήματα κατάφεραν να βάλουν χέρι σε μια από τις πιο πλούσιες σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο χώρες. Τώρα όχι μόνο δεν τελείωσαν αλλά προλειαίνουν το έδαφος για να επιτεθούν σε μια σειρά άλλες χώρες που τις συνδέουν με την τρομοκρατία. Ακόμα και τη σοσιαλιστική Κούβα τολμούν οι αρχιδολοφόνοι να κατηγορούν ότι δήθεν κατασκευάζει βιολογικά όπλα για μια μελλοντική επίθεση εναντίον τους. Ξεχνούν ότι η Κούβα ήταν από τις πρώτες χώρες αν όχι και η πρώτη που καταδίκασε αμέσως το χτύπημα και συμπαραστάθηκε στους συγγενείς των θυμάτων. Εχουν το θράσος να συνδέουν την Κούβα με την τρομοκρατία όταν αυτή εδώ και πάνω από 40 χρόνια δέχεται χιλιάδες τρομοκρατικές ενέργειες από τις ΗΠΑ, όπως το οικονομικό εμπάργκο από το οποίο υποφέρει τα πάνδεινα ο κουβανικός λαός, με σκοπό την αλλαγή του πολιτικοοικονομικού της συστήματος. Ενόσω ο ίδιος ο πρόεδρός της, ο Φιντέλ Κάστρο, κατάφερε να επιζήσει μετά από περισσότερες από 600 απόπειρες δολοφονίας που έγιναν εναντίον του. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το τρομοκρατικό χτύπημα στην Αμερική εξυπηρέτησε πλήρως τους ιμπεριαλιστές και ζημίωσε τους λαούς όλου του κόσμου.

Γι' αυτό το λόγο το χτύπημα εξυπηρέτησε τον ιμπεριαλισμό και αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το μέχρι πού μπορεί να φτάσει όταν βρεθεί σε αδιέξοδο και πρέπει να εξασφαλίσει αυτά που θέλει. Γι' αυτό και είναι θέμα ζωής ή θανάτου για τους λαούς να απαλλαγούν από αυτόν το συντομότερο δυνατό!

Εμάς τους γεωπόνους του ΕΛΓΑ που υποχρεωτικά μεταταχθήκαμε από τον ΟΓΑ και που, σύμφωνα, με τον ιδρυτικό νόμο του ΕΛΓΑ, ασφαλιστικός φορέας μας είναι ο ΟΓΑ, όταν συνταξιοδοτούμαστε, η διοίκηση του ΟΓΑ αυθαίρετα, με πλασματικές αποδοχές και όχι με τις πραγματικές όπως ορίζει ο νόμος, μας χορηγεί: Σύνταξη μικρότερη κατά 20% και εφάπαξ μικρότερο κατά 35%.

Ετσι, μας εξαναγκάζει να καταξοδευόμαστε με Δικαστήρια, να περιμένουμε χρόνια να δικαιωθούμε, αφού με αναβολές και εφέσεις επιδιώκει να μεταθέσει στο απώτερο μέλλον τη δικαίωσή μας, ίσως και μετά το θάνατό μας (συνέβη σε συνάδελφο). Παραβλέπει το δεδικασμένο, κωφεύει στις έγγραφες διαμαρτυρίες μας, απαξιοί να μας δεχτεί σε ακρόαση.

Ανόσια τακτική, αφού τελικά θα δικαιωθούμε έστω και μετά θάνατον. Το ποσό που μας στερεί είναι ευτελέστατο για τον ΟΓΑ, ενώ ο ρυθμός που συνταξιοδοτούμαστε είναι ένας γεωπόνος ετησίως, τα τελευταία 7 χρόνια που εμφανίστηκε αυτό το πρόβλημα.

Επειδή τα στελέχη σε τέτοιες θέσεις ορίζονται από την κυβέρνηση, πιστεύουμε ότι η ανίερη και βάρβαρη αυτή τακτική της διοίκησης του ΟΓΑ που μας ταλανίζει και επιμένει να στερήσει το εισόδημα σε αδύναμους οικονομικά (μην επιβαρυνθεί, τάχα, ο προϋπολογισμός), εκπορεύεται από την κυβερνητική πολιτική.

Ανδρεοσόπουλος Βασίλης, δημοσιογράφος. Κατοικώ στον Αϊ - Δημήτρη (Μπραχάμι) και στην οδό Ηλιοπούλου ή Παπαζαχαρίου 8. Στο πεζοδρόμιο επάνω αράζουν φορτηγά, ημιφορτηγά και επιβατικά αυτοκίνητα τα οποία εφάπτονται στα παράθυρά μας και πνιγόμαστε στο καυσαέριο από τις αναθυμιάσεις και την παρεμπόδιση του αέρα να μπει στο σπίτι μας. Πολλές φορές τηλεφώνησα στη δημοτική αστυνομία, αλλά και επισκέφθηκα τα γραφεία της, δυστυχώς χωρίς αποτέλεσμα. Ακόμα και πάνω στους μετρητές νερού σταθμεύουν τα αυτοκίνητα με κίνδυνο να μας κόψουν το νερό αφού δεν μπορούν να μετρήσουν την κατανάλωση. Αλλο πρόβλημα είναι πως, στα 12 χρόνια που κατοικώ εδώ, δε διαπίστωσα οδοκαθαριστή να τους καθαρίζει. Τηλεφώνησα πολλές φορές και παρά τις διαβεβαιώσεις των καρεκλοκένταυρων, δεν υπήρξε αποτέλεσμα.

Βασιλική Γκουντέλα. Γεφύρι γίνομαι παιδί μου, μπες από κάτω,/ να μη σε βρουν οι πύραυλοι του ΝΑΤΟ./ Τα όπλα δεν έχουνε μάτια κι αυτιά/ μα έχουν για στόχο ανθρώπινα κορμιά.

Είπανε θα χτυπήσουν αποθήκες με όπλα/ μα βαράνε όπου βρουν, μας αλλάζουν τα φώτα./ Με ένα συγνώμη καθαρίζουν ευθύς/ μα απ' τους νεκρούς δε γυρίζει κανείς.

Τεράστια τα μάτια, με απορία κοιτάνε./ Αλλος ο στόχος κι αλλού βαράνε./ Κρύψου παιδί μου, το θέλω να ζήσεις/ κι όλα όσα δεις να μη λησμονήσεις.

Εσείς τα παιδιά στης ζωής την πορεία/ να πείτε την αλήθεια για την Ιστορία/ Στις σελίδες των βιβλίων η αλήθεια γραπτή/ να λέει αυτό το κακό, να μην ξανασυμβεί.

Αθανάσιος Κ. Παπατζίμας, Θεσσαλονίκη. Αλήθεια, εις τι απέβλεπε η απλόχερη, δήθεν «απλόχερη», κίνηση συμμετοχής του κ. Μπίστη στο ψυχορραγών κυβερνητικό σχήμα του σημιτικού ιερατείου; Οταν μάλιστα οι κύριοι Μπίστηδες, Ριχάρδοι, Ανδριανόπουλοι, Δήμου, Ανδρουλάκηδες και λοιποί, ζήτημα να εκπροσωπούν, εκφράζουν κάτι από τον ελληνικό λαό, αποτελούντες, απλώς, την αιχμή του δόρατος του μικρο-ελλαδίτικου φραγκοραγιαδισμού και τυγχάνοντες ευνοϊκής μονομερούς καταυγαστικής άπλετης προβολής από τα μέσα μαζικής - μαζοποιητικής αποβλακώσεως.

Αρκετά, κύριοι καλοθελητές του... «Πασοκιστάν»! Επιδοθείτε, όσο «σας παίρνει» ακόμη, απερίσπαστοι στη με το αζημίωτο νομή της εξουσίας και αφήστε τους αριστερούς να εύρουν νηφαλίως τον γνησίως ριζοσπαστικό δρόμο τους.

Μια εξέχουσα μορφή των Γραμμάτων. Ενας άνθρωπος με κεφαλαίο Α, άφησε την τελευταία πνοή της αγνής του ψυχής στην ωραία Πύλο. Γεννήθηκε σε μια φτωχογειτονιά της Αθήνας. Ποτέ δεν ξέχασε τις ρίζες του. Υπηρέτησε ως υπάλληλος στο υπουργείο Εργασίας. Υπηρέτησε το λαό άξια. Εγραψε πάνω στη γη 84 κύκλους χρονιάτικους. Είδε και άκουσε πολλά. Γνώρισε κοινωνικές θύελλες και φουρτούνες πολλές. Δε λύγισε ποτέ. Στάθηκε όρθιος. Παρέμεινε άνθρωπος!

Μερικοί σοφοί της εποχής του Διαφωτισμού είπαν και έγραψαν: «Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος, ήλθον, είδον, απήλθον». Αυτό δεν αντέχει σε επιστημονική φιλοσοφική κριτική. Ο Σαμαράκης ήρθε, συνειδητοποίησε την αντικειμενική πραγματικότητα, έδρασε και νίκησε στη ζωή! Αφησε πίσω του μια ωραία ιστορία.

Στον πόλεμο τον Ιταλοελληνικό στην Αλβανία συντάχτηκε με το «ΟΧΙ» του λαού μας. Στην τριπλή φασιστική κατοχή, αντιστάθηκε. Στους αγώνες όλους τους λαού μας πάντα στήριξε το δίκιο.

Αγάπησε τα παιδιά όλου του κόσμου, σαν το Χριστό. Το συγγραφικό του έργο αποπνέει ανθρωπιά. Στηλίτευσε τις χούντες, κατάγγειλε την αυθαιρεσία, σιχαινόταν την αλαζονεία. Ηταν απλός, σαν την απεραντοσύνη του κόσμου. Πέθανε απλός και καθαρός, σαν τα παιδιά που τόσο αγάπησε.

Με την Πύλο τον συνέδεσε ο γάμος του. Καμιά διαφορά δεν τους χώρισε. Παρέμειναν σπουργίτια αγαπημένα. Η απώλειά του γιόμισε θλίψη όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης. Αιώνια η μνήμη του. Θα μείνει στις καρδιές μας, σαν ο «αιώνιος έφηβος. Αθάνατος».

Β.Γ. ΚΑΡΑΜΠΑΤΣΟΣ

Αντιστασιακός, Πύλος