Το «ώριμο τέκνο της ανάγκης», τα «τρία κόκκινα γράμματα», αυτή η «σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος», το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας τιμήθηκε χτες το βράδυ, στον τόπο που «γεννήθηκε». Μπροστά στην είσοδο του νεοκλασικού κτιρίου, του ξενοδοχείου «Εν Πειραιεύς», του κτιρίου όπου στις 17 με 23 Νοέμβρη του 1918 έγινε το ιδρυτικό συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας, του ΣΕΚΕ, που αργότερα μετονομάστηκε σε ΚΚΕ, εκεί, στη συμβολή της Ακτής Μιαούλη με την οδό Μπουμπουλίνας, που συντελέστηκε αυτό το πρωτόγνωρο γεγονός που σημάδεψε τη νεότερη ελληνική ιστορία, οι κομμουνιστές και κομμουνίστριες του Πειραιά, φίλοι και οπαδοί του Κόμματος, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες, κρατώντας ψηλά τις κόκκινες σημαίες, έδωσαν υπόσχεση τιμής ότι ο αγώνας της Οχτωβριανής Επανάστασης συνεχίζεται, ότι «ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει».

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Κομματική Οργάνωση Πειραιά του ΚΚΕ και αποτέλεσε ιδιαίτερη στιγμή για την πόλη του Πειραιά. Μπροστά από αυτό το κτίριο που αποτελεί ένα ξεχωριστό κομμάτι για την ελληνική ιστορία, για ολόκληρη την εργατική τάξη, συναντήθηκαν χτες το βράδυ οι γροθιές των νέων ανθρώπων με τους βετεράνους του αγώνα, συναντήθηκαν οι εργάτες της φάμπρικας με τους εργάτες της θάλασσας, βροντοφωνάζοντας ξανά και ξανά «Κάπα Κάπα Ε, το Κόμμα σου λαέ», «8 δεκαετίες, αγώνες και θυσία, το Κάπα Κάπα Εψιλον στην πρωτοπορία», για να αποδειχτούν οι ακατάλυτοι δεσμοί του ΚΚΕ με την εργατική τάξη. Δεσμοί που έχουν σφυρηλατηθεί αυτές τις 8 δεκαετίες μέσα από σκληρούς αγώνες με θυσίες και αίμα.

Εκεί έδωσε το «παρών» της η «ζωντανή» ιστορία του Κόμματος, όπως αυτή έχει καταγραφεί στο πρόσωπο του Επίτιμου Προέδρου του ΚΚΕ Χαρίλαου Φλωράκη. Τα λόγια του απλά, όπως ξέρουν να μιλάνε οι κομμουνιστές: «Χωρίς αμφιβολία - είπε - είμαι βαθιά συγκινημένος. Τα σκέφτομαι όλα τα παλιά, την ιστορία του Κόμματος και καμαρώνω».

Ομως και η παρουσία ανθρώπων έξω από τις γραμμές του ΚΚΕ απέδειξε την απήχηση και το σεβασμό που προκαλεί συνολικά στην κοινωνία. Ο λόγος για τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Πειραιά Β. Μπένο, το νομάρχη Πειραιά Ι. Μίχα, τον γραμματέα του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, Τ. Παπαθεοδωρόπουλο, τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά Κ. Γκαβέρα.

Ακόμα στην εκδήλωση παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Δ. Γόντικα, μέλος του ΠΓ. Επίσης ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ, ο δήμαρχος Νίκαιας Στ. Μπενετάτος, η πρώην δήμαρχος Νίκαιας Β. Νικολαΐδου, αντιπροσωπείες συνδικαλιστικών σωματείων, μαζικών φορέων, Δημοτικών Κινήσεων, Αντιστασιακών Οργανώσεων και πολλοί άλλοι.

Ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ Νίκος Σοφιανός: «Σε αυτό το κτίριο - ανέφερε - που πριν 85 χρόνια σαν σήμερα ολοκληρώνονταν οι εργασίες του πρώτου ιδρυτικού συνεδρίου του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας, δηλώνουμε και εμείς τη δική μας αποφασιστικότητα να συνεχίσουμε στον ίδιο ιστορικό δρόμο που άνοιξαν οι πρωτοπόροι εργάτες που ίδρυσαν το Κόμμα μας πριν από 8 δεκαετίες, την αισιοδοξία μας για τον αγώνα και για την προοπτική που έχει ο αγώνας ενάντια στο σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ενάντια στον καπιταλισμό που καταδικάζει στη φτώχεια, στη μιζέρια, στην ανεργία, στους πολέμους και την εξαθλίωση εκατομμύρια συνανθρώπων μας σε ολόκληρο τον πλανήτη» και τα λόγια του πνίγηκαν από τα θερμά χειροκροτήματα και τα απανωτά συνθήματα.

«Το Κόμμα μας - συνέχισε - είναι βαθιά ριζωμένο στην εργατική τάξη της πατρίδας μας, έχει ηρωικούς δεσμούς με τη φτωχολογιά, με τον απλό λαό και ιδιαίτερα εδώ στην εργατούπολη του Πειραιά και των δήμων του. Αυτοί οι δεσμοί είναι σφυρηλατημένοι με ιδρώτα και αίμα στα εργοστάσια και τα βαπόρια, στα μηχανουργεία και στις οικοδομές, στις γειτονιές της Κοκκινιάς, της Δραπετσώνας, στις εργατοσυνοικίες της πρώτης και δεύτερης περιφέρειας, στους δρόμους του αγώνα τότε και σήμερα». Τόνισε ότι «αισθανόμαστε τιμή και υπερηφάνεια γιατί το Κόμμα μας στάθηκε και παραμένει όρθιο», μετατρέποντας σε φρούδες και μάταιες ελπίδες και τις επιδιώξεις όλων όσων προφήτευαν πριν από 13 χρόνια τη διάλυσή του. «Σήμερα - τόνισε - το ΚΚΕ αποτελεί τη συγκροτημένη μαζική πολιτική δύναμη που κρατά τη φλόγα της ελπίδας και της αισιοδοξίας, που παλεύει και καλεί σε λαϊκή αντεπίθεση, σε σάρωμα της ψυχογολογίας της ηττοπάθειας, της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού με την πλουτοκρατία».

Φορτίζοντας ιδιαίτερα το κλίμα, αναφέρθηκε στις κορυφαίες, ηρωικές στιγμές που έχουν καταγραφεί στις λαμπρότερες σελίδες όχι μόνο της χώρας, αλλά, του παγκόσμιου κινήματος, σημειώνοντας ότι ολόκληρη «η νεότερη ιστορία της πατρίδας μας είναι ανεξίτηλα γραμμένη με τη δράση, τους αγώνες, την προσφορά του ΚΚΕ». Σημείωσε με ιδιαίτερο τόνο το γεγονός ότι πάντα πριν τους μεγάλους αγώνες του ΚΚΕ και του λαού, το σύστημα «φάνταζε» παντοδύναμο, όπως πριν την εισβολή των Γερμανών ή στη διάρκεια της Χούντας, ή τότε που προεξοφλούσαν το τέλος του ΚΚΕ, «σε αυτές τις περιόδους - συνέχισε - φαίνεται πιο έντονα πιο χαρακτηριστικά η επιμονή, το πείσμα, στους ταξικούς αγώνες, στην πάλη που στηρίζεται στην κοσμοθεωρία μας, στο σθένος να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα, βασισμένος στο δίκιο, στην αλήθεια, στην προσήλωση στο δρόμο της σοσιαλιστικής προοπτικής». Το ίδιο και σήμερα ανέφερε ο Ν. Σοφιανός, «η προσαρμογή στο δρόμο της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας θεωρείται μονόδρομος. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει απογοήτευση από τα κόμματα που διαχειρίζονται την κυβέρνηση».

«Σήμερα - ανέφερε ο ομιλητής - χρειάζεται να εντείνουμε τις προσπάθειες, να δείξουμε επιμονή - συνέπεια - αποφασιστικότητα στην επίτευξη του στρατηγικού στόχου του Κόμματος, στη διαμόρφωση της πλατιάς κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου που θα στοχεύσει την κατάκτηση της εξουσίας, την ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας δίνοντας λύση στα διέξοδα που συσσωρεύει το σύστημα». «Αποτίουμε φόρο τιμής στους χιλιάδες νεκρούς μαχητές, σε όλους τους αγωνιστές που έπεσαν από τις σφαίρες του ταξικού εχθρού. Τιμάμε τους επιζώντες αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Συνεχίζουμε για να ζήσουμε τις καλύτερες μέρες, τους ομορφότερους αγώνες που δεν έχουν έρθει ακόμα».

Ηταν μια όμορφη εκδήλωση η χτεσινή. Το «άνοιγμά» της έγινε με τους στίχους από το ποίημα που έγραψε ο ποιητής της εργατικής τάξης Γιάννης Ρίτσος για το ΚΚΕ και τους οποίους απήγγειλε με ιδιαίτερη ευαισθησία η νεαρή κομμουνίστρια Μαρία Τσική.

«Πολύ πονέσαμε σύντροφε,

πολύ ξαγρυπνήσαμε,

πολύ μακριά κοιτάξαμε,

από κανέναν δε δανειστήκαμε το κόκκινο,

δικό μας αίμα».

Ακολούθησε η ανάγνωση του χρονικού του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΕΚΕ από τη βροντερή φωνή του ηθοποιού Βασίλη Κολοβού: «Η ίδρυση του ΚΚΕ είναι προϊόν μιας μακρόχρονης οικονομικοκοινωνικής διαδικασίας που συντελέστηκε πάνω στη βάση της εμφάνισης του εργατικού κινήματος της χώρας και της συνένωσής του με τις ιδέες του μαρξισμού. Οι καταβολές αυτής της διαδικασίας βρίσκονται στη δεύτερη πεντηκονταετία του 19ου αιώνα και ιδιαίτερα στις τελευταίες δεκαετίες του, όταν με την ανάπτυξη μικρών βιομηχανικών επιχειρήσεων - μανιφακτούρα και βιοτεχνία - σημειώνεται συγκέντρωση της εργατικής τάξης στα αστικά κέντρα και ιδρύονται τα πρώτα επαγγελματικά σωματεία της, μέσα σε συνθήκες ανελέητης εκμετάλλευσης και καταπίεσης, που γεννούσαν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και ξεσπούν οι πρώτες κινητοποιήσεις και απεργίες».

Ο ομιλητής ανέφερε όλες τις διεργασίες που προηγήθηκαν του συνεδρίου. Τη δημιουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των Εργατικών Κέντρων και της ΓΣΕΕ, την αποτυχία της τότε κυβέρνησης να εξασφαλίσει τον έλεγχο των οργανώσεων αυτών και τη νίκη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. «Το γεγονός όμως που στάθηκε αποφασιστικό για τις εξελίξεις στο σοσιαλιστικό κίνημα της χώρας μας ήταν η Μεγάλη Οχτωβριανή Επανάσταση. Κάτω από την ισχυρή επίδρασή της σημειώθηκε τεράστια άνοδος του επαναστατικού κινήματος σ' όλον τον κόσμο και δημιουργήθηκαν μια σειρά κόμματα με συνεπή επαναστατική γραμμή και στην Ελλάδα δημιουργήθηκε μεγάλο κύμα ενθουσιασμού. Η Οχτωβριανή Επανάσταση έφερε πιο κοντά τις ιδέες του μαρξισμού - λενινισμού. Συνέβαλε στο σχετικό ξεκαθάρισμα των ιδεολογικών συγχύσεων. Η Οχτωβριανή Επανάσταση με τις ζωογόνες ιδέες της, έδωσε ώθηση στο σοσιαλιστικό κίνημα, στάθηκε ο καταλύτης για την επιτάχυνση της διαδικασίας της ίδρυσης του Κόμματος της εργατικής τάξης».

«Στις 17 με 23 Νοέμβρη 1918 συνήλθε στον Πειραιά το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ». «Η μεγάλη σημασία του συνεδρίου βρίσκεται στο ότι στα βασικότερα ζητήματα επικράτησαν οι συνεπείς μαρξιστικές θέσεις, ότι η εξουσία πρέπει να βρίσκεται στα χέρια της εργατικής τάξης (δικτατορία του προλεταριάτου), ότι όρος απαραίτητος για την επικράτηση του σοσιαλισμού είναι η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και ότι είναι απαραίτητη η ενιαία επαναστατική δράση της παγκόσμιας εργατιάς».

«Η αναφορά σ' αυτό το ιστορικό - κατέληξε - θέλει να υπογραμμίσει το ρόλο του 1ου Συνεδρίου στη θεμελίωση του Κόμματος και την επίδραση που είχε στην εξέλιξη του επαναστατικού κινήματος της χώρας και ταυτόχρονα να θυμίσει τον ηρωικό δρόμο που διάνυσε το ΚΚΕ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα».

Το βήμα της εκδήλωσης παραδόθηκε στη συνέχεια στον βετεράνο του ναυτεργατικού και κομμουνιστικού κινήματος Στρατή Τσαμπή, ο οποίος έκανε και τα αποκαλυπτήρια μαρμάρινης αναμνηστικής πλακέτας που αναρτήθηκε στον τοίχο του ιστορικού κτιρίου, για να καταδειχτεί η σημασία του, ώστε το Πανεπιστήμιο Πειραιά όπου ανήκει, ο Δήμος Πειραιά και τη Νομαρχία να το αξιοποιήσουν ως ιστορικό μνημείο.

Ο Στρ. Τσαμπής φανερά συγκινημένος ανέφερε: «Επιτρέψετε μου την τιμή να αποκαλύψω αυτή την πλάκα στη μνήμη των πρωτοπόρων εκείνων αγωνιστών που με το φωτισμένο μυαλό τους είδαν την ανάγκη να ανεβάσουν το επίπεδο της ταξικής πάλης του προλεταριάτου, το επίπεδο της πολιτικής και της ιδεολογίας και ίδρυσαν το Επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης το ΣΕΚΕ, όπως ονόμασαν τότε το σημερινό ΚΚΕ. Η ίδρυση του ΚΚΕ άνοιξε μια νέα σελίδα στη νεότερη πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας. Η εργατική τάξη γίνεται τάξη για τον εαυτό της και με τη φωτεινή καθοδήγηση του ΚΚΕ, αγωνίζεται για τη βελτίωση των συνθηκών ζωής και εργασίας με τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, για την ελευθερία, την εθνική ανεξαρτησία, την ειρήνη, για την πραγματοποίηση της σοσιαλιστικής επανάστασης που καταργεί την εκμετάλλευση και την καταπίεση ανθρώπου από άνθρωπο. Που θα αλλάξει τη σημερινή ζούγκλα της νέας τάξης και θα οικοδομήσει την κοινωνία των ελεύθερων ανθρώπων. Αποκαλύπτοντας σήμερα αυτό το μνημείο παραδίνουμε στην αθανασία τους ιδρυτές και συνεχιστές του έργου τους στα 85 χρόνια της ιστορικής πορείας του ΚΚΕ».

Στη συνέχεια παρουσιάστηκε το ψήφισμα του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΕΚΕ από το δημοσιογράφο Δημήτρη Σέρβο.