Ο κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ Νίκος Σοφιανός: «Σε αυτό το κτίριο - ανέφερε - που πριν 85 χρόνια σαν σήμερα ολοκληρώνονταν οι εργασίες του πρώτου ιδρυτικού συνεδρίου του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας, δηλώνουμε και εμείς τη δική μας αποφασιστικότητα να συνεχίσουμε στον ίδιο ιστορικό δρόμο που άνοιξαν οι πρωτοπόροι εργάτες που ίδρυσαν το Κόμμα μας πριν από 8 δεκαετίες, την αισιοδοξία μας για τον αγώνα και για την προοπτική που έχει ο αγώνας ενάντια στο σύστημα που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ενάντια στον καπιταλισμό που καταδικάζει στη φτώχεια, στη μιζέρια, στην ανεργία, στους πολέμους και την εξαθλίωση εκατομμύρια συνανθρώπων μας σε ολόκληρο τον πλανήτη» και τα λόγια του πνίγηκαν από τα θερμά χειροκροτήματα και τα απανωτά συνθήματα.

«Το Κόμμα μας - συνέχισε - είναι βαθιά ριζωμένο στην εργατική τάξη της πατρίδας μας, έχει ηρωικούς δεσμούς με τη φτωχολογιά, με τον απλό λαό και ιδιαίτερα εδώ στην εργατούπολη του Πειραιά και των δήμων του. Αυτοί οι δεσμοί είναι σφυρηλατημένοι με ιδρώτα και αίμα στα εργοστάσια και τα βαπόρια, στα μηχανουργεία και στις οικοδομές, στις γειτονιές της Κοκκινιάς, της Δραπετσώνας, στις εργατοσυνοικίες της πρώτης και δεύτερης περιφέρειας, στους δρόμους του αγώνα τότε και σήμερα». Τόνισε ότι «αισθανόμαστε τιμή και υπερηφάνεια γιατί το Κόμμα μας στάθηκε και παραμένει όρθιο», μετατρέποντας σε φρούδες και μάταιες ελπίδες και τις επιδιώξεις όλων όσων προφήτευαν πριν από 13 χρόνια τη διάλυσή του. «Σήμερα - τόνισε - το ΚΚΕ αποτελεί τη συγκροτημένη μαζική πολιτική δύναμη που κρατά τη φλόγα της ελπίδας και της αισιοδοξίας, που παλεύει και καλεί σε λαϊκή αντεπίθεση, σε σάρωμα της ψυχογολογίας της ηττοπάθειας, της μοιρολατρίας και του συμβιβασμού με την πλουτοκρατία».

Φορτίζοντας ιδιαίτερα το κλίμα, αναφέρθηκε στις κορυφαίες, ηρωικές στιγμές που έχουν καταγραφεί στις λαμπρότερες σελίδες όχι μόνο της χώρας, αλλά, του παγκόσμιου κινήματος, σημειώνοντας ότι ολόκληρη «η νεότερη ιστορία της πατρίδας μας είναι ανεξίτηλα γραμμένη με τη δράση, τους αγώνες, την προσφορά του ΚΚΕ». Σημείωσε με ιδιαίτερο τόνο το γεγονός ότι πάντα πριν τους μεγάλους αγώνες του ΚΚΕ και του λαού, το σύστημα «φάνταζε» παντοδύναμο, όπως πριν την εισβολή των Γερμανών ή στη διάρκεια της Χούντας, ή τότε που προεξοφλούσαν το τέλος του ΚΚΕ, «σε αυτές τις περιόδους - συνέχισε - φαίνεται πιο έντονα πιο χαρακτηριστικά η επιμονή, το πείσμα, στους ταξικούς αγώνες, στην πάλη που στηρίζεται στην κοσμοθεωρία μας, στο σθένος να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα, βασισμένος στο δίκιο, στην αλήθεια, στην προσήλωση στο δρόμο της σοσιαλιστικής προοπτικής». Το ίδιο και σήμερα ανέφερε ο Ν. Σοφιανός, «η προσαρμογή στο δρόμο της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας θεωρείται μονόδρομος. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει απογοήτευση από τα κόμματα που διαχειρίζονται την κυβέρνηση».

«Σήμερα - ανέφερε ο ομιλητής - χρειάζεται να εντείνουμε τις προσπάθειες, να δείξουμε επιμονή - συνέπεια - αποφασιστικότητα στην επίτευξη του στρατηγικού στόχου του Κόμματος, στη διαμόρφωση της πλατιάς κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας του αντιιμπεριαλιστικού, αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου που θα στοχεύσει την κατάκτηση της εξουσίας, την ανάπτυξη της λαϊκής οικονομίας δίνοντας λύση στα διέξοδα που συσσωρεύει το σύστημα». «Αποτίουμε φόρο τιμής στους χιλιάδες νεκρούς μαχητές, σε όλους τους αγωνιστές που έπεσαν από τις σφαίρες του ταξικού εχθρού. Τιμάμε τους επιζώντες αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Συνεχίζουμε για να ζήσουμε τις καλύτερες μέρες, τους ομορφότερους αγώνες που δεν έχουν έρθει ακόμα».