ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ αβίαστα: Αραγε, είναι περισσότερο ηλίθιοι απ' ό,τι είναι επικίνδυνοι ή ισχύει το αντίθετο; Από τη μια, εκκενώνουν τον Λευκό Οίκο επειδή είχε έναν λεκέ το ραντάρ και το πήραν για αεροπλάνο. Από την άλλη, όμως, ο Πρόεδρός τους μίλησε πάλι, χτες από το Λονδίνο, για διατήρηση της κατοχής του Ιράκ.

Το σίγουρο είναι πάντως ότι για την ηλιθιότητά τους δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Αντιθέτως, για τις φιλοπόλεμες πρακτικές τους οφείλουμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να αποτραπούν.

Ολα αυτά στη σκιά μιας ακόμα βομβιστικής επίθεσης στην Κωνσταντινούπολη, όπου τα κίνητρα είναι θολά, οι υπεύθυνοι είναι επίσης «θολοί» και οι πληροφορίες ανύπαρκτες κατ' εντολή του Τούρκου γενικού εισαγγελέα.

Το μόνο που για μια ακόμα φορά δεν είναι θολό είναι η αξιοποίησή της για τη διατήρηση και διεύρυνση του κλίματος τρομο-λαγνείας, που για γεωγραφικούς τουλάχιστον λόγους επηρεάζει και την Ελλάδα.

ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΚΙ αυτό μια πολιτική προσέγγιση του πράγματος: Καλύτερα να φεύγουν μόνοι τους παρά να τους διώχνω εγώ. Για τις δηλώσεις Σημίτη περί των αποχωρήσεων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ μιλάμε.

Εχει πάντως ενδιαφέρον το πώς οι λεγόμενοι βουλευτές του «παλιού ΠΑΣΟΚ» ανακαλύπτουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την πολιτική Σημίτη και θεωρούν ότι την εκφράζουν με τις κινήσεις τους.

Αραγε, τι τους εμπόδιζε να την εκφράσουν και στο πρόσφατο παρελθόν. Τότε, δηλαδή, που ψήφιζαν χωρίς συζήτηση τους προϋπολογισμούς και τα νομοσχέδια της πολιτικής που σήμερα υποτίθεται ότι κριτικάρουν.

Αν μη τι άλλο, κάποιοι εξ αυτών το ομολογούν ευθέως. Μια απλή αλλαγή προσώπου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και η απόλυση του σημερινού εκσυγχρονιστικού πυρήνα στελεχών είναι αρκετά για να αλλάξουν γνώμη.