- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Το υπουργείο επέλεξε να ασχοληθεί με το φυλλάδιο υποτιμώντας το ουσιαστικό «εργαλείο» που βρίσκεται αριστερά |
«Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε» είναι η απάντηση που αναγκάστηκε να στείλει το υπουργείο Παιδείας στην εφημερίδα μας για το αποκαλυπτικό δημοσίευμα για το πόνημα της κ. Μίλερ. Χωρίς αναφορά στο επίμαχο περιεχόμενο του εγχειριδίου για εκπαιδευτικούς «Χτίζοντας καλύτερη σχέση με τα παιδιά στην τάξη». Ιδού αυτούσια η απάντηση, που υποτιμά τη νοημοσύνη μας:
«Με αφορμή σημερινό (σ.σ. χθεσινό) πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας σας, με τον τίτλο "Αμερικανάκια θέλουν τα παιδιά μας", από το Γραφείο Τύπου του υπουργείου Παιδείας διευκρινίζονται τα εξής:
Η κ. Bonnie Miller είναι ψυχολόγος και κοινωνική λειτουργός. Με την ιδιότητά της αυτή έγραψε ένα εγχειρίδιο "Για τον εντοπισμό των μαθησιακών δυσκολιών και το Σύνδρομο της Ελλειμματικής Προσοχής - Υπερκινητικότητας", το οποίο εκδόθηκε από την UNESCO.
Το συγκεκριμένο βιβλίο υπεβλήθη στο υπουργείο Παιδείας, και εστάλη για έγκριση στο αρμόδιο τμήμα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου.
Το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο μετά από σειρά παρατηρήσεων διορθώσεων, οι οποίες έγιναν δεκτές από τη συγγραφέα, ενέκρινε τη χρήση του, ως βοήθημα του εκπαιδευτικού για τη διάγνωση των μαθησιακών δυσκολιών των μαθητών.
Το βοήθημα εκτυπώθηκε από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων σε 30.000 αντίτυπα, τα οποία διατέθηκαν στις βιβλιοθήκες των σχολικών μονάδων (από τρία αντίτυπα σε κάθε μία).
Είναι δύσκολο να συνδέσει κανείς, λογικά, τη συνάφεια του τίτλου του δημοσιεύματος με τα ζητήματα εντοπισμού των Μαθησιακών Δυσκολιών και το Σύνδρομο Ελλειμματικής προσοχής και Υπερκινητικότητας, που πραγματεύεται το σχολικό βιβλίο».
Είναι φανερή η προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας να εμφανίσει την παρέμβαση ως μία αθώα και αξιόλογη πρωτοβουλία για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες επικαλούμενο την ειδίκευση της κ. Μίλερ σε ζητήματα ψυχολογίας (λες και είναι η μόνη επιστήμονας, όταν μάλιστα δεν έχει σχετική ειδίκευση). Οχι τυχαία, δε βγάζει άχνα για το εγχειρίδιο, που είναι και το κύριο ιδεολογικό εργαλείο της κ. Μίλερ, με το οποίο άλλωστε συμφωνεί και το εφαρμόζει καθημερινά στα σχολεία. Επικαλείται μάλιστα τη δουλιά του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου πάνω στο εκπαιδευτικό αυτό υλικό. Δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε επίσης ότι είναι αξιοπρόσεχτη η ταχύτητα της έγκρισης του εγχειριδίου, όταν είναι γνωστό ότι οι διαδικασίες έγκρισης για βιβλία απαιτούν διαγωνισμούς και ικανό χρόνο προεργασίας.
Το χτεσινό δημοσίευμα του «Ρ» ανάμεσα στις εκφράσεις ευαισθησίας της κ. Μίλερ για τις μαθησιακές δυσκολίες εντόπιζε μία σειρά ιδεολογήματα που προσπαθεί το εκπαιδευτικό υλικό να περάσει ανοιχτά στους εκπαιδευτικούς και τους μικρούς μαθητές περί ανάπτυξης επιχειρηματικότητας, να γίνουν καλοί εργαζόμενοι, να τους παρέχονται "ερεθίσματα κοινωνικού διαλόγου και όχι διεκδίκησης", πώς να προστατεύουν τη «διεθνή επιχειρηματικότητα» κ.ο.κ.
Στο ερώτημα τι σχολείο τελικά θέλει ο καθένας, που είναι και η ουσία της κριτικής του χτεσινού δημοσιεύματος για την προκλητική παρέμβαση, το υπουργείο απαντά διά της συμφωνίας με την κ. Μίλερ. Τουλάχιστον είναι συνεπές με την αντιλαϊκή πολιτική του...
Την παρουσίαση του εγχειριδίου για... ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙΑ (πάνω από 200 σελίδες) συνεχίζουμε σήμερα με νέα στοιχεία, που αποδεικνύουν τους στόχους της συγκεκριμένης παρέμβασης. Και ο στόχος δεν είναι άλλος από τη διαμόρφωση του συνολικού χαρακτήρα του σχολείου κι όχι απλώς του τομέα των μαθησιακών δυσκολιών, όπως προσπάθησε να δικαιολογηθεί το υπουργείο Παιδείας. Ουσιαστικά, πρόκειται για άλλο ένα ιδεολογικό πόνημα, αντίστοιχο με εκείνα της ΕΕ και για του λόγου το αληθές παραθέτουμε μερικά ενδεικτικά αποσπάσματα.
«Η εκπαίδευση στο μέλλον», «αλλάζοντας το σύστημα», «συνάφεια: διδάσκουμε νοήματα, όχι απλά γεγονότα», «πειθαρχία», «επίλυση διαφορών», «διαχείριση του στρες», είναι μόνο μερικά από τα «αθώα» κεφάλαια του βιβλίου. Ενώ υπόδειγμα υποκρισίας αποτελεί ο τρόπος με τον οποίο προλογίζει η Μπ. Μίλερ το ξεδιάντροπο εγχειρίδιό της: «Πώς μπορείτε να γίνετε παραδείγματα προς μίμηση για τους μαθητές σας; Πώς θα πλησιάσετε τα παιδιά που νιώθουν φόβο, είναι πρόσφυγες ή μετανάστες ή ακόμα έχουν βιώσει το τραύμα ενός πολέμου;». Προφανώς «διέφυγε» στην κ. Μίλερ να αναφερθεί στους πραγματικούς υπαίτιους για το φόβο, την προσφυγιά, τη μετανάστευση, τον πόλεμο.
Στην προσπάθειά της να επιβάλει ένα νέο προφίλ και για τους εκπαιδευτικούς - πάντα στο πλαίσιο της στενής επαγγελματικής κατάρτισης - επικαλείται συγγράμματα συμπατριωτών της για να «παροτρύνει» τους Ελληνες εκπαιδευτικούς «να "επανεξετάσουν τους όρους του επαγγέλματός τους" και να αλλάξουν τις απόψεις τους βάσει κάποιων αρχών». Αρχές που φυσικά ορίζει η ίδια. «Διαβάστε αυτό το βιβλίο αν θέλετε να δείτε μια μεταμόρφωση στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, ακόμα κι αν αυτή θα ξεκινά μόνο με μικρές αλλαγές στη δική σας τάξη». Ενώ παράλληλα, κάνει λόγο για τη σπουδαιότητα των ξένων γλωσσών, ιδιαίτερα της αγγλικής, αφού είναι απαραίτητη για την επικοινωνία στο «παγκοσμιοποιημένο εργασιακό περιβάλλον».
Χαρακτηριστική είναι και η αναδιατύπωση, που περιλαμβάνεται στο ελληνικό εγχειρίδιο, από όσα είχε πει η Μπ. Μίλερ στο Διεθνές Σχολείο Κιέβου, στην Ουκρανία, το 2000: «Πρέπει να αλλάζουμε συνεχώς. Να αλλάζουμε το σύστημα, αλλά και τον τρόπο σκέψης»...
Φυσικά, τη στιγμή που η κ. Μίλερ έχει «ελευθέρας» στην ελληνική παιδεία, προτείνοντας ως «Στάση ζωής», τη στάση υποτέλειας και συμβιβασμού με το: «Δεν μπορούμε να αλλάξουμε το αναπόφευκτο», το περιοδικό «Θέματα Παιδείας» έχει στείλει αίτηση, εδώ και ενάμιση μήνα, στο υπουργείο Παιδείας. Αίτημα του περιοδικού είναι να ενημερώσει τα σχολεία για το μαθητικό διαγωνισμό έκθεσης που διοργανώνει με θέμα την ΕΠΟΝ, της θρυλικής Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων, όμως το υπουργείο Παιδείας δεν έχει απαντήσει ακόμη... Παράλληλα, αρνητική ήταν η απάντηση του υπουργείου και στο αίτημα της ΟΛΜΕ να προχωρήσει σε ενημέρωση των σχολείων για την Παλαιστίνη. Αυτά για την ώρα.
«Αυτό το βιβλίο έχει πανέμορφες ζωγραφιές, αλλά δεν έχει σκοτωμένα παιδιά, δεν έχει μάνες που πεινάνε, δεν έχει άνεργες γυναίκες. Γυρνάτε την πλάτη σας, κλείνετε τα μάτια σας γιατί δε θέλετε να χρεώσετε την πολιτική που εσείς εξυπηρετείτε και ειδικά η κ. Μίλερ. Δεν μπορώ να ακούσω άλλο. Ντροπή σας. Ολοι στη Βαγδάτη. Ολοι στους δρόμους. Δεν πρέπει να πεθάνει ούτε ένα παιδί από όποια "λογική σφαίρα", από όποια "έξυπνη βόμβα", ούτε ένα παιδί από πείνα».
Αυτά τα λόγια είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο στις 19 Μάρτη 2003, όταν η Σοφία Καλαντίδου, μάνα και εργαζόμενη δεν άντεξε την υποκρισία της Μπ. Μίλερ, αλλά και όσων έσπευσαν να διοργανώσουν εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για την παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της «Επικοινωνώντας με τα παιδιά».
