ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει και σήμερα τη δημοσίευση δηλώσεων από προσωπικότητες της κοινωνικοπολιτικής και πνευματικής ζωής του τόπου που πάρθηκαν με αφορμή την επέτειο των 85 χρόνων από την ίδρυση, το 1918, του ΚΚΕ.

Μπάμπης Παπαγιαλιάς

Μέλος της ΕΕ της ΕΔΑ

«Το ΚΚΕ έφτασε στα 85 του χρόνια και όμως παραμένει νέο και πλούσιο σε αγώνες και θυσίες. Πρωτοπόρο, εθνικό, πατριωτικό. Κόμμα των εργαζομένων, της αγροτιάς, της νεολαίας και της γυναίκας. Κόμμα που δίνει καθημερινά με συνέπεια τη μάχη για ένα καλύτερο, ειρηνικό αύριο.

Χρέος όλων μας να συστρατευτούμε μαζί του. Το αξίζει».

Νίκος Παρασκευόπουλος

Πρόεδρος του ΚΕΘΕΑ, Καθηγητής Νομικής του ΑΠΘ

«Για τον άνθρωπο η συμπλήρωση 85 χρόνων σημαίνει γηρατειά, αλλά ο ιστορικός χρόνος είναι πολύ διαφορετικός. Δικαιολογείται όμως ένας παραλληλισμός: όπως ένας έφηβος έτσι και το ΚΚΕ, έχει σήμερα ένα σημαντικό παρελθόν αλλά κι ένα πολύ ευρύ χρονικό ορίζοντα που ανοίγεται μπροστά του. Ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, όλοι γνωρίζουν από την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας τους αγώνες του ΚΚΕ για αντίσταση κατά του αυταρχισμού και τις διεκδικήσεις μιας καλύτερης κρατικής πρόνοιας για τον εργάτη, τον αγρότη, το φοιτητή, τον άνθρωπο που βρίσκεται σε κοινωνική ή φυσική αδυναμία. Στα χρόνια που έρχονται θα χρειαστούν νέοι, ίσως ακόμη πιο σκληροί αγώνες: η ανισότητα εντείνεται, οι αγορές πλουτίζουν αλλά η φτώχεια απλώνεται.

Εύχομαι μακροημέρευση και καλή δύναμη στους νέους αγώνες του ΚΚΕ».

Τρύφων Κωστόπουλος

Λέκτορας Πανεπιστημίου Μακεδονίας

«Το ΚΚΕ από την ίδρυσή του εκφράζει μια αδήριτη κοινωνική αναγκαιότητα. Τα συμφέροντα της πρώτης παραγωγικής δύναμης της εποχής μας. Την εργατική τάξη. Οπως η αστική τάξη οργανώνεται σε ποικίλα κόμματα για να παραπλανά στο όνομα ενός "ουδέτερου" πλουραλισμού τον εργαζόμενο λαό, έτσι και η εργατική τάξη άμα τη εμφανίσει της οργανώθηκε στο δικό της κόμμα. Κόμμα βαθύτατα προοδευτικό, γιατί εκφράζει την έλευση του καινούριου. Κόμμα διαλεκτικό, που αγωνίζεται χωρίς φειδώ για την απελευθέρωση ολόκληρης της κοινωνίας από τα ασφυκτικά δεσμά της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και τις αγροίκες μεθόδους της ταξικής κοινωνίας.

Φύτρωσαν πολλά κόμματα κατά καιρούς που πέρασαν ως διάττοντες αστέρες. Τα περισσότερα ήταν άγριες μολόχες και τσουκνίδες στην υπηρεσία της αστικής τάξης. Ανάμεσα στα κόμματα φύτρωσε και το ΚΚΕ ως κόκκινο γαρίφαλο, χρώμα της νιότης και της κοινωνικής προόδου. Σε πείσμα όσων ορκίζονται να το ξεριζώσουν αντιστέκεται και αντέχει στο χρόνο μέχρι να εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή. Δηλαδή μέχρι το αστικό κράτος ξεπεραστεί από την κοινωνική πρόοδο και η ταξική πάλη το τοποθετήσει "εκεί όπου θα είναι η πραγματική του θέση, στο μουσείο των αρχαιοτήτων δίπλα στο ροδάνι και στο μπρούντζινο τσεκούρι" (Ενγκελς). Στο "τέλος της ιστορίας" των αστών και της ταξικής τους κυριαρχίας, το ΚΚΕ προαναγγέλλει την αυγή της πραγματικής ιστορίας για το ανθρώπινο γένος, "όταν θα μπορεί να ξεπεραστεί ολότελα ο στενός ορίζοντας του αστικού δικαίου και θα γράψει η κοινωνία στη σημαία της: Από τον καθένα ανάλογα με τις ικανότητές του, στον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του" (Μαρξ). Μ' αυτή την έννοια, η εργατική τάξη θέλω να πιστεύω ότι το ελάχιστο το οποίο δύναται να πράξει σήμερα είναι να διακρίνει το δικό της κόμμα. Οσοι βρισκόμαστε στις παρυφές της και θέλουμε να αυτοαποκαλούμαστε προοδευτικοί, δεν έχουμε παρά να συστρατευτούμε μαζί με τους κομμουνιστές και το ΚΚΕ. Η επιστημονική αλήθεια βρίσκεται με το μέρος τους, γι' αυτό αντέχουν στο χρόνο και θα αντέχουν έως να εκπληρώσουν την ιστορική τους αποστολή. Μέχρι τότε είμαστε μαζί. Μετά όλοι είμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Η απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών επιτυγχάνεται».

Νίκος Παναγιωτίδης

Ηθοποιός του ΚΘΒΕ, μέλος του ΔΣ του ΣΕΗ

«Συμπληρώθηκαν 85 χρόνια από την ημέρα που γεννήθηκε, που έκανε τα πρώτα δειλά αγωνιστικά του βήματα το ΚΚΕ. 85 χρόνια αγώνες, θυσίες, ποταμοί αίματος, διώξεις, εκτοπίσεις, φυλακίσεις. Και εδώ επιτρέπεται να δανειστεί κανείς έναν "εθνικόφρονα στίχο": "Και ξανά προς τη δόξα τραβά και εκ της τέφρας του αναγεννάται και εις τους αιώνας των αιώνων".

Συχνά ακούγεται η λέξη προσφορά. 85 χρόνια προσφοράς του ΚΚΕ. Πρόκειται για τραγικό και εννοιολογικό και πολιτικό λάθος. Η προσφορά δίδεται και ο προσφέρων δεν έχει καμία ευθύνη για την αξιοποίησή της, δεν επιμερίζεται καμία ευθύνη για το αποτέλεσμα της προσφοράς του. Οταν αναφερόμαστε στο ΚΚΕ, στη μαρξιστική ιδεολογία, στην αριστερή συνείδηση και πρακτική, οφείλουμε να είμαστε περισσότερο προσεχτικοί. Δε μιλάμε λοιπόν για προσφορά. Μιλάμε για συνεργία, για συμμετοχή, στη διαμόρφωση του πολιτισμού, των εργασιακών συνθηκών, μιλάμε για τη διαμόρφωση της ίδιας της ποιότητας της ζωής. Και σ' αυτή την περίπτωση το ΚΚΕ αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Αναγνωρίζει τις όποιες παραλείψεις του, αυτοκαθαίρεται από τις όποιες ανεπάρκειές του.

Και επειδή μέσα σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις, που είναι ταυτόχρονα και ομφαλοσκοπήσεις, από μόνο του γεννιέται και υπάρχει το ερώτημα, "τι μέλλει γενέσθαι", αν σκεφθούμε πως η μαρξιστική αντίληψη για τη ζωή δεν είναι παρά σαν τη "σκόνη του δρόμου". Οσο και ερμητικά να κλείσει κανείς τα παράθυρα και τις πόρτες του προσωπικού του οικοδομήματος, της εξατομίκευσης, της ιδιώτευσης και ενδεχομένως της αδρανοποίησης, πάντα αυτή η "σκόνη του δρόμου" θα βρίσκει τον τρόπο να μπαίνει μέσα στο χώρο από τις χαραμάδες. Και, βέβαια, η όποια προσπάθεια να σφραγίσει κανείς τους χώρους ζωής, δράσης και δημιουργίας για να μην παρεισφρήσει σε αυτούς η μαρξιστική "σκόνη του δρόμου", θα έχει ως αποτέλεσμα τη μη αναζωογόνηση του αέρα, έτσι που κανείς ασφυκτιά και πεθαίνει. Επειδή λοιπόν ο μαρξισμός είναι ζωή και αναπόσπαστο μέρος αυτής της ζωής, ας μη ρωτάμε για το τι μέλλει γενέσθαι».

Ερωτόκριτος Βαρελάς

Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας

«Στα πλαίσια των 85 χρόνων εορτασμού του ΚΚΕ, επιθυμώ να εκφράσω ως δημοκρατικός πολίτης, τα θερμά μου συγχαρητήρια και να ευχηθώ όπως οι αγώνες που πραγματοποιεί έξω και μέσα στο Κοινοβούλιο να ευδοκιμήσουν προς όφελος του λαού και του τόπου. Η συνεισφορά του ΚΚΕ, στον εκδημοκρατισμό της χώρας όλα αυτά τα χρόνια ήταν καθοριστική. Επίσης, είναι πολύ σημαντικό, ότι αγωνίζεται για μια πραγματική δωρεάν και δημόσια Παιδεία. Με βάση αυτό το σκεπτικό, εύχομαι ολόψυχα να τα χιλιάσει και να ενισχυθεί η δύναμή του».